turan-dursun-kulleteyn

* * *
Köylüler, imanlarının ücretlerini kendileri öderdi. Genellikle
buğday karşılığı "tutarlar"dı imamlarını. Şu kadar teneke buğday.
Bununla birikte, imamın; tarla, çayır işlerine de göz yumarlardı.
Dahası, bu yönde yardımcı bile olurlardı. Köyün ortak topraklarından
ekeceği, biçeceği yerler ayırırlardı. Bu topraklarda eker, biçerken
imamın kimi namaz vakitlerine geç kalmasını, ya da biç gelmemesini
hoşgörürlerdi. Bu, hem imamın, hem de köylülerin işine geliyordu.
Köylü, fazla ücret ödemekten kurtulmuş oluyordu bu yolla. İmam da,
köylünün verebileceğinden çoğunu elde edebiliyordu. Zamanla, orta
durumlu bir köylüden daha iyi duruma ulaşan imamlara bile
rastlanabilmekteydi.
İşte Abdul Hoca da Simo köyünde bu duruma ulaşntııştı. Simo'da
satınalıp genişlettiği bahçeli, ahu-lı bir evinden başka, mah-davan bile
olmuştu. Dahası, güçlü ve dayanıklı bir kişi olmasından, kendisine
ayrılan toprakları ekip biçmekle yetinesemiş; kendisi de toprak saün
almıştı. Yetişebildiği kadarını, karısı Katun'la birlikte ekip biçiyor;
yetişemediği kesimleri de ücret karşılığında ektirip biçtiriyordu. Hatun
aynca nıala-davara da bakıyordu.'Sürekli işler, Hatun'un üzerindeydi.
"At gibi" ve şaşılası bir dayanıklılıkla her yana koşuyor, bir sürü işi
birarada görüyordu kadıncağız. Tarla-çayır işi bitince Abdul Hoca, cami
işinden başka bir işe hiç mi hiç bakmazdı. Ya cemaatle "sohbet"' eder,
ya oturup teşbih çeker, ya dinsel öyküleri içeren kitapları okur, ya da
yatardı sürekli. Her hizmetinin de görülmesini eksiksiz isterdi.
Hizmetinde bir eksiklik gördü mü, Hatun'u acımasızca döverdi. Ve bu
dövme olayına sık sık rastlanırdı. Kadın, birçok kez ölümün eşiğinden
dönmüştü. Öylesine dövülmüştü. Ama kocasının dövdüğünü kimseye
yansıtmazdı kolay kolay. Kadının, hem dövülebileceğine, henrı
sevilebileceğinc inandırılmıştı. Daha doğrusu, bunu bir "değişmez
kader" olarak benimsemişti Hatun. <
Abdul Hocanın durumunun biraz iyi olması, aile bireylerinin iyi
yiyip iyi içtikleri, iyi beslendikleri, giyim-kuşamlarıriın iyi olduğu
anlamına gelmiyordu. Bu yön çok mu çok berbattı. En kötü durumlu
köylünün beslenmesinden ve giyim, kuşamından farklı değildi. Çünkü
186