turan-dursun-kulleteyn

Ne var ki diliyle anîaünca hoca yine istediği karşıhğı alamamıştı.
- Elinile anılatsana oğul, elinile annat. Görset elinile;
Delikanlı "şey"in o su-ada ne denli kalkıp dikeldiğini, iki
başağının ortasından ve şalvarının üzerinden eliyle göstereıgk anlattı.
Böylece hoca anlamıştı ki, genç adam, kaynanasının elinV öperken
°§ehvet"e gelmiş ve "âlet"i o sırada "tam mûtaharrik olmuştur". Peki
ne yapabilirdi şimdi Hoca yüzünü, alnını buruşturup düşünmeye
koyuldu. Ne ki hiçbir kurtuluş yolu yok. Oğlanın karısı, bu olay
nedeniyle, kendisine "ebedî haram" olmuştur. Çünkü "hurmet-i
müsâharet", yani "hısımlık nedeniyle haramlık" gerçekleşmiştir o
"şehvei"le. "Al belâyı başına"! Hafız, oğlana bir çıkış yolu
göstcrememenin sıkıntısı içinde. Oglansa bir umutla onun gözlerine
bakıyor. Hafız düşündükçe düşünüyor. "Ulan cşşekoğlu eşşek biraz
yalan söyleyip kurtulsana. Aletim o sırada kahmadı desene itoğlu it."
Hoca onun biraz yalan söylemesini çok islerdi, ama oğlan "Şeriat"ı
düşünüp herşeyi açıkça anlatmıştı. "Günâh" olmasın diye... Aslında
oğlan, el öpme sırasında "şehvct"e gelirken "Şeriatın ne dediğini"
bilcbilmiş olsaydı, "çare"si de vardı. Bunu da anlatü hoca.
Şöyle olabilirdi: '
El öpme günü. Damad ve kaynana, pamad uzanıp kaynanasının
elini öpüyor. El elç dokununca olağan dış bir coşkulanma. Damadda
önü alınmaz bir cinsel istek. Oğlan, gerekeni yapmazsa durumun neye
yolaçacağmın bilincinde. Kaynanasının eli dindeyken yanındakilere
.sesleniyor:
•
- Hemen bir "perde" getirin!
Herkes şaşuıyor ne "perde"si istiyor diye. Ama o direniyor:
- Duymadınız mı perde getirin dedim. Haydi acele.
Bulup buluşturuyorlar, bir "perde" alıp getiriyorlar.
- Perdeyi bu araya gerin!
"Ne yapmak istiyor acaba"
Delikanlı bir eliyle kaynanasının elini tutarken, öbür eliyle de
göstererek perdenin, kendisiyle kaynanasının arasına gerilmesini ve
oradaki herkesin dışarı çıkmasını Lstiyor. Dediğini yapıyorlar. "Bir
bildiği var" diye. Perdenin bir yanından eli yine kaynanasının elinde.
183