turan-dursun-kulleteyn

onda okuyordu. Ne ki, Tutak Müftüsü de, çocuk için çok önemliydi.
Özellikle yazı ve Kur'an yönünden. Kürtler, ne iyi yazı yazmayı
bilirlerdi, ne de iyi Kur'an okumayı. Molla Nasır bile, Kur'an'ı
"tevcid"iyle okuyamaz, yazıyı "imlâ"sıyla yazamazdı. Bunu, çocuğun
babasına anlatı. O da zaten biliyordu bu durumu az-çok. Ne var ki,
enişte Cırık Ahmet'in huyunu, çocuğu pek barındırmak istemiyeceğini
de biliyordu. Onu "memnun" etmek için birşey 1er vermek gerekirdi.
Ama çocuğun babasında da "imkân" yoklu. Belki imkân bulabilirdi,
ama çocuğunu "bedava" okutmaya alışmıştı. Yeni bir gider zor
geliyordu. Düşündü uzun uzun.
Getirilenler yenmiş, karınlar doymuşlu. Çay da getirildi. Hafız ve
Abdul Hoca, üçer-dörder "istikan" (bardak), kulama çay da içliler.
Bir-iki bardak da nene içti. Belki oğlan da içmek i.sterdi. Hâtûn da
içmek isterdi. Ama büyüklerin ve babaların yanında çocukların çay
içmesi "ayıp"lı. "Karr'ların da.. "Elin herifi" olmasaydı Hâlun da
içebilirdi, ama herif vardı..
Çaylar içilirken, hafız, kendini doğrudan ilgilendiren konuya
girmek isledi.
- Abdul Hoca, buralarda hocalara itibar nasıl Biraz şöle etrafa
çıhsah, eli boş mu, eli dolu mu dönerik, ha fikrin nedir Sen bene
yardımcı olur musun
- Başım gözüm üstüne hafız efendi, ne demek, tabii yardımcı
olurum. Olurum da buralarda iş yoh. "Zekat" mekal veren çoh olmaz.
Türk kövlerinde hemen hiç âdet değil. Kürt kövlerinde var, onlar da
herkese vermirier. "Türk" dedin mi hiç vermirler. Çerkez kövü olarah
da bir bu köv var. Bunlar da zekât vermeye pek alışıh değil. Yalnız
bir-iki saat uzakla bir böyük köv var. Karaçoban kövü. Türk de, Kürt
de var bu kövde. Hacıya-hocaya çoh itibar edirlermiş. Bir adamını
bulah da sen oraya bi gel. "Nasib-kısmet", baharsın seni memnun
ederler.
- Bi bah, bah da ben bi gidim o köve. Çoh ihtiyacım var. Taa,
buralara keder çıhıp geldim, elim boş dönmiyim.
- Yaa doğru sölirsin. İnşallah eline bi şeyler geçer. Sen bu gece
istirahat et, ben baharım. O kövde tesiri olan bir adamı muhakkak
bulurum. Sene yardım etmiek, boynumun borcu.
ı
173