turan-dursun-kulleteyn

22
Güneşin doğmasına dalıa var. Hafız Celâl hazır. Onu da
hazırlamışlar. Kitapların ve yo! azığının konduğu heybe, torba.
Ayakkabı mı, çarık mı giysin diye biraz tartışıldıktan sonra, yolda
daha hafif olur düşüncesiyle çarık giymesi kararlaştırıldı. Yine de "cici
ayakkabıları" orada bırakılmadı, ağırlığı olsa da torbaya yerleştirildi.
Bibisinin, eniştesi "cırıh Ahmet"in ve Huriye'nin ellerini öptü.
FaikTe sarıldılar. Yıldızının hiç barışmadığı Memet'e bile sarılır gibi
yaptı. Vedalaşmalar, tcnbihlcr ve Gülbcyaz'ın yağmur gibi dökülen
göz yaşları. Sabah biraz serinse de hava güzeldi. Güneş doğup biraz
yükseldikten sonra yakıcı sıcak başlıyacak. Artık geç kalınmaması
gerekiyordu. Her şey bir daha gözden geçirildi. Herşey tamam. Ve
hocalı, öğrencili yolcular yola çıktılar..
Yolculuk, köyden köye oldu. Köy odalarında, köylerin evlerinde
ya da köy imamlarında, muhtarlarında konuk olarak.. Yaya.. Kimi
zaman da ât, ya da öküz arabasıyla.. Yolda rastladıkça biniliyordu.
Yorucu ve çok çileli bir yolculuk, tam dokuz gün sürdü. Varacakları
köye, Simo'ya daha çok varken bile ikisi de bitmişti yorgunluktan.
Hâliz Celâl de bitikti ama, küçük arkadaşının hiç mi hiç yürcyecek
durumu kalmamıştı. Celâl, onu sürüklüyordu bir çeşit. Biraz
dinlendiler, sonra yine yürüdüler. Ve dokuzuncu günün öğlesinde
viu-dılar. İyice bitik olarak.. Çocuğun boyu.sanki daha da küçülmüş,
kolu, bacağı iyice erimiş, cılız gövdesi iyice cılızlaşmıştı. Zaten
kayan gözleri, daha da kayar olmuştu.
Simo, aynı adı taşıyan bir dağın eteğinde kurulu bir Çerkez
köyüydü. Erzurum'un Hınıs ilçesine bağlı. Oldukça temiz. Söğüt
ağaçlarıyla kaplı. Evler aralıklı, sebze, karpuz, kavun ekilen bahçelerie
çevrili. Duvariar yüksekçe ve ak badanayla badanalı. însanlarmın,
başka yerlerde alışılmadık biçimde elleri, yüzleri temiz.
Babasının satın alıp genişlettiği, köyün de iyi bir kesiminde
bulunan üç odalı, bir ahırii ve bahçeli evine yüz yüzelli adım kala, k z
kardeşlerinden, kendinin bir küçüğü olan Gülenaz'ı gördü. Gülenüz
çocuklarla oynuyordu. "Ağa beg"ini önce tanıyamadı. Sonra tanır
tanımaz, müjde götürmek için eve koştu:
169