turan-dursun-kulleteyn

- Nere gidirsin , .
- Simo'ya.
- Yalan.
-Vallaha.
- Sen nasıl gidecen
- Hafız Celâl gelmiş, o götürecek. "-Ben götürecem." demiş
Faik çok üzülmüştü habere.
- Ana! , .
- Ne diyirsin ola, gavurun sıpası
- Duran'ıbırahma, gitmesin!
- Gavur baban da ele mi diyir
- Demek onun yüzünden.
- Ya kimin yüzünden olacah
-Böyürsem ona gösteririm!
-!!! •
- Dayımı görürsem, seni bu gavura niye verdiklerini soracam.
Seni verecek başha goca bulamamışlar mı
- Ah oğul, ben bu herife geliriken dayın küçükdü. Hepimiz yetim
galmışüh. Bu herif "azablıh" (hizmetkârlık) edcridi; Anamdan isteddi.
Anam ne etsin Dul bir karı. 3 yetimi geçindiremirdi. Kaldırıp verdi
beni, yazı-gader. Allah'ın emri de öleymiş; iş olup bitti. Emrine
gurban olim Allah'a! Alnımın gara yazısı işte!
- Sen de bizi ondan doğurmayaydm
- Hele eşşegin sıpasına bah! Ey dur hele, neydeydim Onun
nikahı altında başha birini mi buiaydım
- Olmazdı he mi
- Ey heç olurdu
Ahmet içeri girdi o sırada. Güleçti. Belli ki, ona da haber
vermişlerdi.
- Duran! Hafız Celâl, babanın imam olduğu köve gidecekmiş,
seni de götüreceğini sölemiş.
154