turan-dursun-kulleteyn

- Bildim. Baban ananm üstüne kuma getirmiş.
- Yoh, bilemedin.
-Yanaşıl
Bibisi konuşmalarını kesti.
- Ola get ordan, gelmiş de ne yorirsin oğlanı!
- Hala, konişirik işte.
- Haydi haydi get işine. Oğlan zeien yorgun, bi de sen yorma.
Ama bu kez Duran merak etmişti.
- Bibi, bırah da sölesin'. Babası amasının üstüne kuma getirmemiş,
anası nasıl üç, dört olmuş
- Oğul, .senin dediğin gibi. Öz anası bir tane. Babası anasını
hcp.sindcn .sonra aldığı için ele diyir. Bunun öz anasmi; öbürlerinin
üstüne kuma getirdi babası.
- Haa, demek ele.
- Yaa, benim yavrum. Haydi şimdi biz dorgu eve gidek.
Huriye atıldı.
- Ana oğlanın üstünü-başını burda degiştirek, ben yıkim, siz
gidin.
- Hce, gurban olim Hayriye dediğin çoh dorgu. Öle yapah!
Derenin kıyılarında kazanlıu- kuruluydu. H.'m su ısıulıyordu, hem
dc kimi, çamaşırlar -bitleri ölsün diye- kazanlara .sokulup
kaynatılıyordu. Akşama da daha vardı.
- Hayriye, kızım, oğlana bir "gölmek" vc işlik getir. Bir de şalvar
bul. Yohusa, "enteri" menleri de olur.
Hayriye öbürlerini buldu ama, şalvar bulamadı. Yerine bir entari
verdi.
- Haydi şimdi çıhar üstünü, gurban olim.
Ceketini, işliğini, altındakini çıkardı. Şalvan kaldı.
- vŞalvannı da çıharsana yavrum. i
- Utanirim. Kanlar var.
- "Büllüg"ün mü görünür Gurban olim verene, böyümüş de
karılardan utanir!
146