İslam Səfərli

_____________Milli Kitabxana_____________
Onu şerə çəkmək olmaz,
O ən zərif düşüncədir".
50-60-cı illərin poeziyasında İslam Səfərlinin də bir şair kimi öz yeri, öz
mövqeyi vardı. O, öz şair adını və şəxsiyyətini şeirlərində tam ifadə etmişdi. Onun
gözəl lirik şeirləri ilə yanaşı, "Sınaq gecəsi", "Yaralı nəğmə", "Birinci katib",
"Dəfinə" və s. poemaları da olmuşdur. Ancaq onun poema yaradıcılığında böyük
ustad Aşıq Ələsgərə həsr etdiyi poeması daha çox yadda qalacaq.
Onun yaradıcılığında, şübhəsiz ki, baş mövzu Azərbaycan idi. Bu mövzuda
yazdığı şeirlərin bir çoxu, ola bilsin ki, indiki ədəbi meyar və ölçülərlə yanaşsaq,
bir qədər zəif və solğun təsir bağışlasın, amma bütünlükdə bu şeirlərin hamısına
xas olan bir cəhəti xüsusi vurğulamaq lazımdır - o da səmimiyyət idi. Şeirlərin
birində o yazırdı:
"Bağrıma basmışam Azərbaycanı, Araz bir qolumdur - Kür bir qolumdur".
Sinən bir ağ gümüşdü, gümüşdü,
Gözüm hüsnünə düşdü, nə düşdü,
Sahilində işıqlar qızıldı,
Yel dəydi, göy köynəyin sızıldı,
Suların çin-çin oldu, Xəzərim,
Ləpən göyərçin oldu, Xəzərim.
Söylə görüm, ay dəniz, ay dəniz,
Çimibmi göy sinəndə Ay, dəniz?
Ulduzlar xalınmıdır gecələr,
Dalğalar yalınmıdır gecələr?
Saf qoynuna düşübdür güzərim,
Xəzərim, ay Xəzərim, Xəzərim.
Bəli, o, Xəzər haqqında ehtirassız yaza bilmirdi. Çünki Xəzəri sevirdi, ona
gözəllik tablosu kimi baxırdı. Bu vurğunluğu biz onun doğulub boya-başa çatdığı
Naxçıvana hərs etdiyi şeirlərində də görürük.
"Ey axarlı, ey baxarlı, ey gülzarlı Naxçıvanım" deyən şair "İki Culfa",
"Əbədiyyət nəğməsi", "Araz burulub keçir", "Qızlar bulağı", "Tanış gözlər",
"Gəlmişəm" şeirlərində Naxçıvan torpağının gözəlliklərini poeziyaya gətirirdi.
Bulaqların bir səmtədir axarı,
"Salvartı"nın xoş görünür baxarı.
Biçənəkdən at səyirdib yuxarı,