İslam Səfərli

ƏSRİN ÜRƏYİ
I
_____________Milli Kitabxana_____________
Gəldi astanadan ayaq səsləri,
hamı kiridi.
O silib alnından süzülən təri,
içəri girdi.
Fəhlə salam verib qoca cərraha,
sakitcə durdu.
Ümidlə, səbirlə susdu bir daha,
ürəyi vurdu.
Əyni ağ xalatlı cavan həkimlər.
ayağa qalxdı.
O isə üzündə, gözündə kədər,
cərrahabaxdı...
Onlar baxışdılar dərdlilər kimi,
dil tərpənmədi.
Bu qoca cərrahı, qoca həkimi,
susduran nədir?
Bir cavab gözləyir səbirsiz ürək
üzüb özünü.
Cərrah çox düşündü, düşündü, gərək
deyəm düzünü...
Əyilməz olsa da ondakı vüqar,
titrədi səsi:
- Dostum, ürəyində sənin qəlpə var, -
mina qəlpəsi!
- Demə! Aman həkim, çoxaldı qəmim,
dərd məni sardı.
Demək keçən hərbin sinəmdə mənim
qəlpəsi vardı?!
Sükutun şüşəsi parçalanaraq
yerə töküldü.
Bu məğrur insanın yaşından qabaq
beli büküldü...
Xəstə düşündü ki, izləyir onu
ölüm hər saat.
Xəstə düşündü ki, gözləyir onu
son əməliyyat.