İslam Səfərli

_____________Milli Kitabxana_____________
Əlvan gül-çiçəklə doludur hər yan,
Bu kəklik otudur, bu isə çaşır.
Yayır öz ətrini nanə, gül, yovşan,
Anlar güllərdən-gülə daraşır...
Elə bu yerdəsə qaynayır hər an,
Elin ad verdiyi bir "Sonsuz quyu".
Narzan suyu kimi qiymətli olan,
Bizim Naxçıvanın "Badamlı suyu".
XAL-XAL MEŞƏSİ
Vayxır çeşməsinin suları bumbuz,
Buluddan ay çıxdı, taladan ulduz.
Bir az da aşağı düşdü yolumuz,
Gəldi qulağıma quşların səsi,
A Xal-xal meşəsi, Xal-xal meşəsi!
Qulaq as daşlıqda ötən kəkliyə,
Ver munis hüsnünü gül-çiçəkliyə.
Qoymaram sükunət səni təkliyə,
Gətirrəm qoynuna insan nəfəsi,
A Xal-xal meşəsi, Xal-xal meşəsi!
Mehmanın olduqca neçə əhli-hal,
Kəsilməz qoynundan nə tar, nə qaval.
Babalar adına desə də Xal-xal,
Sənsən yurdumuzun dilbər guşəsi,
A Xal-xal meşəsi, Xal-xal meşəsi!
Demirəm, uca bir dağ belindəsən,
"Aran meşəsi"sən el dilində sən.
Naxçıvan çayının sahilində sən,
Boy at, qoy İslamın gülsün nəğməsi,
A Xal-xal meşəsi, Xal-xal meşəsi!