İslam Səfərli

_____________Milli Kitabxana_____________
Pəncərə gözlüyündən
Hərdən hava uddu o.
Həyatın nəfəsini
Büsbütün unutdu o.
Neçə qələm əhlindən
Ncçə yüz calaq etdi.
Ürəyində hamıya
O, kəm baxdı, lağ etdi.
Piy basmış böyrək kimi
O öz yağında bişdi.
Bizimlə bir olsa da
Bizdən uzağa düşdü.
Bütün ili sərasər,
Əsə-əsə əlləri
Yazıb, pozmaq istədi,
"Nadir sənət əsəri".
Şəhərdəsə küçələr,
Meydançalar boy atdı.
Milyon nəfəsli Bakı
Dan yerini oyatdı.
İnsan göylərə uçdu,
Şoranlar bəhrə verdi.
İnsan axar çayların
Məcrasını çevirdi.
Bizim xanənişinsə
Qapanıb evdə qaldı.
Özü kimi qartıyıb
Yazdığı da qocaldı.