OSMANLICA-TURKCE SOZLUK 2. bolum - gariban tavuk

OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
H
٢٩١٧
h [ 1 [ ه ح خ . Osmanlı alfabesinin sekizinci harfi.
2.Ebced alfabesine gِre sayısal değeri: 8. [ ]
٢٩١٨ hâ (F.) [ خا ] çiğneyen. [ ]
٢٩١٩ hâ (F.) [ ها ] çoğul eki: -ler, -lar. [ ]
٢٩٢٠ hâb (F.) [ 1 [ خواب .uyku. 2.rüya. [ ]
٢٩٢١ habâb (A.) [ حباب ] hava kabarcığı. [ ]
٢٩٢٢ habâbe (A.) [ حبابه ] hava kabarcığı. [ ]
٢٩٢٣ habâis (A.) [ خبائث ] kِtülükler. [ ]
٢٩٢٤ hâbâlûd (F.) [ خواب آلود ] uykulu. [ ]
٢٩٢٥ hâbâlûde (F.) [ خواب آلوده ] uykulu. [ ]
٢٩٢٦ habâset (A.) [ خباثت ] kِtülük, alçaklık. [ ]
٢٩٢٧ habb (A.) [ 1 [ حب .çekirdek, tohum. 2.hap. [ ]
٢٩٢٨ habbât (A.) [ 1 [ حبات .hava kabarcıkları. 2.haplar. [ ]
٢٩٢٩ habbâz (A.) [ خباز ] ekmekçi. [ ]
٢٩٣٠ habbe (A.) [ حبه ] taneler. [ ]
٢٩٣١ habbe-i hadrâ [ حبهء حضرا ] çitlembik. [ ]
٢٩٣٢ habbe-i sevdâ [ حبهء سودا ] çِrekotu. [ ]
٢٩٣٣ habbezâ (A.) [ حبذا ] ne güzel. [ ]
٢٩٣٤ habbülbülûğ (A.) [ حب البلوغ ] ergenlik sivilcesi. [ ]
٢٩٣٥ hâbcâme (F.) [ 1 [ خواب جامه .gecelik. 2.pijama. [ ]

٢٩٣٦ haber (A.) [ خبر ] haber. [ ]
٢٩٣٧ haberdar (A.-F.) [ خبردار ] haberli. [ ]
٢٩٣٨ habeşe (A.) [ 1 [ حبشه .Habeşistan. 2.Habeş. [ ]
٢٩٣٩ hâbgâh (F.) [ خوابگاه ] yatak odası. [ ]
٢٩٤٠ habîb (A.) [ 1 [ حبيب .sevgili. 2.dost. 3.Hz. Muhammed [ ]
٢٩٤١ habîr (A.) [ خبير ] haberli. [ ]
٢٩٤٢ habis (A.) [ خبيث ] kِtü, pis. [ ]
٢٩٤٣ habl (A.) [ حبل ] ip. [ ]
٢٩٤٤ hablülmesâkin (A.) [ حبل المساکن ] sarmaşık. [ ]
٢٩٤٥ hâbnâk (F.) [ خوابناک ] uykulu. [ ]
٢٩٤٦ hâbnâme (F.) [ خواب نامه ] rüya tabiri kitabı. [ ]
٢٩٤٧ habr (A.) [ حبر ] bilgin. [ ]
٢٩٤٨ habs (A.) [ 1 [ حبس .hapis. 2.tutma. [ ]
٢٩٤٩ habshâne (A.-F.) [ حبس خانه ] hapishane, tutukevi. [ ]
٢٩٥٠ habt (A.) [ خبط ] yanlış hareket. [ ]
٢٩٥١ habtühata (A.) [ خبط و خطا ] yanlış yapma. [ ]
٢٩٥٢ hac (A.) [ حاج ] hacı. [ ]
٢٩٥٣ hacâlet (A.) [ خجالت ] utanma. [ ]
٢٩٥٤ hacâletâver (A.) [ خجالت آور ] utanç verici. [ ]
٢٩٥٥ hacamat (A.) [ حجامت ] kan alma. [ ]
٢٩٥٦ hacamat yapmak kan almak.

٢٩٥٧ hacâmet (A.) [ حجامت ] kan alma, hacamat. [ ]
٢٩٥٨ hâcât (A.) [ 1 [ حاجات .ihtiyaçlar. 2.istekler. [ ]
٢٩٥٩ haccâm (A.) [ حجام ] hacamatçı. [ ]
٢٩٦٠ haccar (A.) [ حجار ] taş işçisi, taşçı. [ ]
٢٩٦١ hâcce (A.) [ حاجه ] bayan hacı. [ ]
٢٩٦٢
hâce (F.) [ 1 [ خواجه .hoca. 2.efendi. 3.ağa. 4.sahip.
5.vezir. [ ]
٢٩٦٣ hâcegân (F.) [ 1 [ خواجگان .hocalar. 2.efendiler. [ ]
٢٩٦٤
hâcegî (F.) [ 1 [ خواجگی .hocalık. 2.efendilik. 3.ağalık.
4.sahiplik. 5.tüccar. [ ]
٢٩٦٥ hacel (A.) [ خجل ] utanma. [ ]
٢٩٦٦ hacer (A.) [ حجر ] taş. [ ]
٢٩٦٧ hacer-i esved [ حجر اسود ] karataş. [ ]
٢٩٦٨ hacer-i semâî [ حجر سمائی ] gِktaşı. [ ]
٢٩٦٩ hâceserâ (F.) [ خواجه سرا ] harem ağası. [ ]
٢٩٧٠ hâcet (A.) [ حاجت ] ihtiyaç. [ ]
٢٩٧١ hâcetmend (A.-F.) [ حاجتمند ] muhtaç. [ ]
٢٩٧٢ hacı (A.) [ حاجی ] hacı. [ ]
٢٩٧٣ hacıyân (A.-F.) [ حاجيان ] hacılar. [ ]
٢٩٧٤ hâcî (A.) [ هاجی ] hicveden, yeren. [ ]
hâcib (A.) [ 1 [ حاجب .kapıcı. 2.perdedar. 3.engel.
٢٩٧٥
4.kaş. [ ]
٢٩٧٦ hacîl (A.) [ خجيل ] utangaç. [ ]

٢٩٧٧ hâcir (A.) [ هاجر ] gِçmen. [ ]
٢٩٧٨ hâciz (A.) [ 1 [ حاجز .ayıran. 2.haczeden. [ ]
٢٩٧٩ hacle (A.) [ حجله ] gerdek odası. [ ]
٢٩٨٠ haclegâh (A.-F.) [ حجله گاه ] gerdek odası. [ ]
٢٩٨١ haclet (A.) [ خجلت ] utanma. [ ]
٢٩٨٢ hacletâver (A.-F.) [ خجلت آور ] utanç verici. [ ]
٢٩٨٣ hacm (A.) [ حجم ] hacim. [ ]
٢٩٨٤ hacmen (A.) [ حجما ] hacimce. [ ]
٢٩٨٥ hacz (A.) [ حجز ] haciz. [ ]
٢٩٨٦ hadâik (A.) [ حدائق ] bahçeler. [ ]
٢٩٨٧ hâdd (A.) [ 1 [ حاد .keskin. 2.sivri. 3.dar. [ ]
٢٩٨٨ hadd (A.) [ 1 [ حد .sınır. 2.şer’î ceza. [ ]
٢٩٨٩ hadd (A.) [ خد ] yanak. [ ]
٢٩٩٠ haddâ’ (A.) [ خداع ] düzenbaz. [ ]
٢٩٩١ haddâd (A.) [ حداد ] demirci. [ ]
٢٩٩٢ haddâdî (A.-F.) [ حدادی ] demircilik. [ ]
٢٩٩٣ hadd-i asgarî [ حد اصغری ] en az. [ ]
٢٩٩٤ hadd-i azamî [ حد اعظمی ] en çok. [ ]
٢٩٩٥ hadd-i tabiî [ حد طبيعی ] normal hal. [ ]
٢٩٩٦
hadd-i zâtında aslında.
٢٩٩٧ hadeb (A.) [ حدب ] kamburluk. [ ]

٢٩٩٨ hadem (A.) [ خدم ] hizmetçiler. [ ]
٢٩٩٩ hademe (A.) [ خدمه ] hizmetçiler. [ ]
٣٠٠٠ hadeng (F.) [ خدنگ ] ok. [ ]
٣٠٠١ hader (A.) [ خدر ] uyuşma. [ ]
٣٠٠٢ hades (A.) [ حدس ] sezi, tahmin. [ ]
٣٠٠٣ hâdî (A.) [ هادی ] doğru yolu gِsteren. [ ]
٣٠٠٤ hâdi’ (A.) [ خادع ] düzenbaz. [ ]
٣٠٠٥ hadîka (A.) [ حدیقه ] bahçe. [ ]
٣٠٠٦ hâdim (A.) [ خادم ] hizmetçi. [ ]
٣٠٠٧
hâdim olmak hizmet etmek.
٣٠٠٨ hâdime (A.) [ خادمه ] bayan hizmetçi. [ ]
٣٠٠٩ hâdis (A.) [ 1 [ حادث .meydana gelen. 2.yeni. [ ]
٣٠١٠ hadîs (A.) [ حدیث ] hadis, Peygamber sِzü. [ ]
٣٠١١ hâdisat (A.) [ حادثات ] olaylar. [ ]
٣٠١٢ hâdise (A.) [ حادثه ] olay. [ ]
٣٠١٣ hadnâşinas (A.-F.) [ حدناشناس ] haddini bilmez. [ ]
٣٠١٤ hadrâ (A.) [ حضرا ] yeşil. [ ]
٣٠١٥ hads (A.) [ 1 [ حدس .tahmin. 2.seziş. [ ]
٣٠١٦ hadşe (A.) [ خدشه ] ürküntü. [ ]
٣٠١٧ hadşeâver (A.-F.) [ خدشه آور ] ürküntü verici. [ ]
٣٠١٨ hafâ (A.) [ خفا ] gizlilik. [ ]

٣٠١٩ hafâfîş (A.) [ خفافيش ] yarasalar. [ ]
٣٠٢٠ hafâgâh (A.-F.) [ خفاگاه ] gizlenilecek yer. [ ]
٣٠٢١ hafâir (A.) [ 1 [ حفائر .çukurlar. 2.oyuklar. [ ]
٣٠٢٢ hafakan (A.) [ خفقان ] yürek çarpıntısı. [ ]
٣٠٢٣ hafâyâ (A.) [ خفایا ] gizli şeyler. [ ]
٣٠٢٤
hafız (A.) [ 1 [ حافظ .koruyan. 2.ezberleyen. 3.Kur’ân
hafızı. [ ]
٣٠٢٥ hafıza (A.) [ حافظه ] bellek. [ ]
٣٠٢٦ hâfız-ı kütüb [ حافظ کتب ] kütüphaneci. [ ]
٣٠٢٧ hâfî (A.) [ حافی ] yalınayak koşan. [ ]
٣٠٢٨ hafî (A.) [ خفی ] gizli [ ]
٣٠٢٩ hafîd (A.) [ حفيد ] torun. [ ]
٣٠٣٠ hafîde (A.) [ حفيده ] kız torun. [ ]
٣٠٣١ hafif (A.) [ خفيف ] hafif. [ ]
٣٠٣٢ hâfir (A.) [ حافر ] kazan, kazıcı. [ ]
٣٠٣٣ hafîr (A.) [ 1 [ حفير .çukur. 2.mezar. [ ]
٣٠٣٤ hafiyyât (A.) [ خفيات ] gizli şeyler. [ ]
٣٠٣٥ hafiyye (A.) [ خفيه ] gizli polis. [ ]
٣٠٣٦ hafiyyen (A.) [ خفيا ] gizlice. [ ]
٣٠٣٧ hafr (A.) [ حفر ] kazma. [ ]
٣٠٣٨ hafriyyât (A.) [ حفریات ] kazı. [ ]

٣٠٣٩ haftân (A.) [ خفتان ] kaftan. [ ]
٣٠٤٠ hâh (F.) [ خواه ] isteyen. [ ]
٣٠٤١ hâhân (F.) [ خواهان ] isteyen, istekli. [ ]
٣٠٤٢ hâher (F.) [ خواهر ] kızkardeş. [ ]
٣٠٤٣
hâherzâde (F.) [ خواهرزاده ] yeğen, kızkardeşin
çocuğu. [ ]
٣٠٤٤ hâhiş (F.) [ خواهش ] rica, istek. [ ]
٣٠٤٥ hâhişger (F.) [ خواهشگر ] istekli. [ ]
٣٠٤٦ hâhişkâr (F.) [ خواهشکار ] istekli. [ ]
٣٠٤٧ hâhişkerde (F.) [ خواهش کرده ] istekli. [ ]
٣٠٤٨ hâhnâhâh (F.) [ خواه ناخواه ] ister istemez. [ ]
٣٠٤٩ hâif (A.) [ خائف ] korkak. [ ]
٣٠٥٠ hâifen (A.) [ خائفا ] korkarak. [ ]
٣٠٥١ hâil (A.) [ هائل ] korkunç. [ ]
٣٠٥٢ hâin (A.) [ 1 [ خائن .hain. 2.acımasız. [ ]
٣٠٥٣ hâinâne (A.-F.) [ خائنانه ] haince. [ ]
٣٠٥٤ hâiz (A.) [ حائز ] sahip, bulunduran. [ ]
٣٠٥٥
hâiz olmak bulundurmak, sahip olmak.
٣٠٥٦ hâiz-i ehemmiyet [ اهميت ‏ِ[حائز nemli. [ ]
٣٠٥٧ hak (A.) [ 1 [ حق .Tanrı. 2.doğru. 3.pay. [ ]
٣٠٥٨ hâk (F.) [ خاک ] toprak. [ ]
٣٠٥٩
٣٠٦٠
٣٠٦١
hak etmek kazanmak.
hâk ile yeksân edilmek yerle bir edilmek.
hâk ile yeksân etmek yerle bir etmek.

٣٠٦٢
٣٠٦٣ Hak Teâlâ (A.) [ حق تعالی ] Yüce Tanrı. [ ]
٣٠٦٤ hakâik (A.) [ حقائق ] gerçekler. [ ]
٣٠٦٥ hakâret (A.) [ حقارت ] aşağılama, hakaret. [ ]
٣٠٦٦ hakaretâmiz (A.-F.) [ حقارت آميز ] aşağılayıcı. [ ]
٣٠٦٧ hakâyık (A.) [ حقایق ] gerçekler. [ ]
٣٠٦٨ hâkbîz (F.) [ خاک بيز ] kalbur. [ ]
٣٠٦٩ hakem (A.) [ حکم ] hakem. [ ]
٣٠٧٠ hâkezâ (A.) [ هکذا ] aynı şekilde. [ ]
٣٠٧١ hakgû (A.-F.) [ حق گو ] doğru sِzlü. [ ]
٣٠٧٢ hâkî (A.) [ حاکی ] hikaye eden. [ ]
٣٠٧٣
hâkî (F.) [ 1 [ خاکی .hâki, toprak rengi. 2.toprak ile
ilgili. [ ]
٣٠٧٤ hakîkat (A.) [ حقيقت ] gerçek. [ ]
٣٠٧٥ hakîkaten (A.) [ حقيقة ] gerçekten. [ ]
٣٠٧٦
٣٠٧٧
hâk ile yeksân olmak yerle bir olmak.
hakikat-ı halde aslında, gerçekte, işin aslında.
hakikatperver (A.-F.) gerçekçi.
٣٠٧٨ hakikî (A.) [ حقيقی ] gerçek. [ ]
٣٠٧٩ hakikiye (A.) [ حقيقيه ] gerçek. [ ]
٣٠٨٠ hakîm (A.) [ 1 [ حکيم .Tanrı. 2.hakim, yargıç. [ ]
٣٠٨١ hâkimiyet (A.) [ حاکميت ] egemenlik. [ ]
hakîr (A.) [ 1 [ حقير .değersiz. 2.küçük. 3.bendeniz,
٣٠٨٢
ben. [ ]
٣٠٨٣ hâkister (F.) [ خاکستر ] kül. [ ]

٣٠٨٤ hâkisterî (F.) [ خاکستری ] kül rengi. [ ]
٣٠٨٥ hakk (A.) [ 1 [ حق .Tanrı. 2.doğru. 3.hak. [ ]
٣٠٨٦ hakk (A.) [ حک ] kazıma. [ ]
٣٠٨٧ hakkâ [ حقا ] gerçekten. [ ]
٣٠٨٨ hakkâk (A.) [ 1 [ حکاک .mühürcü. 2.kazıyıcı. [ ]
٣٠٨٩ hakkaniyet (A.) [ حقانيت ] doğruluk. [ ]
٣٠٩٠
٣٠٩١
٣٠٩٢ hâkrûb (F.) [ خاکروب ] süpürge. [ ]
٣٠٩٣ hakşinas (A.-F.) [ حق شناس ] haktanır. [ ]
٣٠٩٤ hakşinâsî (A.-F.) [ حق شناسی ] haktanırlık. [ ]
٣٠٩٥
hâl (A.) [ 1 [ حال .hal, durum. 2.şimdiki durum, şimdiki
zaman. [ ]
٣٠٩٦ hâl (A.) [ خال ] dayı. [ ]
٣٠٩٧ hâl (F.) [ 1 [ خال .ben. 2.benek. [ ]
٣٠٩٨ hal’ (A.) [ خلع ] tahttan indirme. [ ]
٣٠٩٩
٣١٠٠
hâkkedilmek kazılmak.
hâkketmek kazımak.
hal’edilmek tahttan indirilmek.
hal’etmek tahttan indirmek.
٣١٠١ hâlâ (A.) [ حاال ] şimdi, hâlâ. [ ]
٣١٠٢ halâ (A.) [ 1 [ خال .tuvalet. 2.boş. [ ]
٣١٠٣ halâik (A.) [ 1 [ خالئق .yaratıklar. 2.halayık. [ ]
٣١٠٤ halâl (A.) [ خالل ] mesafe, aralık, açıklık. [ ]
٣١٠٥ halâs (A.) [ خالص ] kurtuluş, kurtulma. [ ]
٣١٠٦
٣١٠٧
halâs bulmak kurtulmak.
halâs olmak kurtulmak.

٣١٠٨ halaskâr (A.-F.) [ خالصکار ] kurtarıcı. [ ]
٣١٠٩ hâlâşina (A.-F.) [ حال آشنا ] halden anlayan. [ ]
٣١١٠ hâlât (A.) [ حاالت ] haller. [ ]
٣١١١ halâvet (A.) [ حالوت ] tatlılık. [ ]
٣١١٢ haldâr (F.) [ خالدار ] benli. [ ]
٣١١٣ hâle (A.) [ 1 [ خاله .hala. 2.teyze. [ ]
٣١١٤ hâle (A.) [ هاله ] ayça, hâle. [ ]
٣١١٥ halecan (A.) [ خلجان ] çarpıntı. [ ]
٣١١٦
halef (A.) [ 1 [ خلف .evlat, oğul. 2.halef, yerine geçen,
arkadan gelen [ ]
٣١١٧ halel (A.) [ خلل ] bozukluk. [ ]
٣١١٨
٣١١٩ haleldâr (A.-F.) [ خللدار ] bozulmuş, bozuk. [ ]
٣١٢٠
٣١٢١
٣١٢٢ halen (A.) [ حاال ] şimdilik, henüz. [ ]
٣١٢٣ hâlet (A.) [ 1 [ حالت .hal. 2.nitelik. [ ]
٣١٢٤ hâlet-i ruhiye [ حالت روحيه ] ruhsal durum. [ ]
٣١٢٥ halhal (A.) [ خلخال ] ayak bileziği, halhal. [ ]
٣١٢٦ hâlık (A.) [ خالق ] Yaratan, Tanrı. [ ]
٣١٢٧ hâlî (A.) [ خالی ] boş. [ ]
٣١٢٨
halel gelmek bozulmak, lekelenmek, gِlge düşmek.
haleldâr etmek bozmak, halel getirmek.
haleldâr olmak bozulmak, halel gelmek.
hâlî kalmak geri durmak.
٣١٢٩ halîb (A.) [ حليب ] süt. [ ]
٣١٣٠ halîc (A.) [ خليج ] kِrfez. [ ]

٣١٣١ hâlid (A.) [ خالد ] sonsuz, ebedî. [ ]
٣١٣٢ halîfe (A.) [ 1 [ خليفه .halife. 2.kalfa. [ ]
٣١٣٣ halihazır (A.-F.) [ حال حاضر ] şimdiki durum. [ ]
٣١٣٤ hâlik (A.) [ 1 [ خالق .Tanrı. 2.yaratan. [ ]
٣١٣٥ hâlikiyet (A.) [ خالقيت ] yaratıcılık. [ ]
٣١٣٦ halîm (A.) [ حليم ] yumuşak huylu. [ ]
٣١٣٧ hâlis (A.) [ 1 [ خالص .katışıksız, saf, som. [ ]
٣١٣٨ hâlisâne (A.-F.) [ خالصانه ] içtenlikle. [ ]
٣١٣٩ halîta (A.) [ 1 [ خليطه .karışım. 2.alaşım. [ ]
٣١٤٠ hâliyâ (A.) [ حاليا ] şimdi, şu anda. [ ]
٣١٤١ halk (A.) [ حلق ] boğaz. [ ]
٣١٤٢ halk (A.) [ 1 [ خلق .yaratma. 2.yaratılma. 3.halk. [ ]
٣١٤٣
halk etmek yaratmak.
٣١٤٤ halka (A.) [ حلقه ] halka. [ ]
٣١٤٥ halkabegûş (A.-F.) [ حلقه بگوش ] kِle. [ ]
٣١٤٦ halkiyat (A.) [ خلقيات __________] folklor, halk bilimi. [ ]
٣١٤٧ hall (A.) [ 1 [ حل .çِzülme, erime. 2.çِzme. [ ]
٣١٤٨ hallâc (A.) [ حالج ] halaç. [ ]
٣١٤٩ hallâk (A.) [ خالق ] yaratıcı. [ ]
٣١٥٠ hallâl (A.) [ حالل ] çِzen. [ ]
٣١٥١ hallüfasl (A.) [ حل و فصل ] halletme, yoluna koyma. [ ]

٣١٥٢ halt (A.) [ خلط ] karıştırma. [ ]
٣١٥٣ halûk (A.) [ خلوق ] iyi huylu. [ ]
٣١٥٤ halvet (A.) [ 1 [ خلوت .tenha. 2.başbaşa kalma. [ ]
٣١٥٥ halvetgâh (A.-F.) [ خلوتگاه ] başbaşa kalınacak yer. [ ]
٣١٥٦ ham (F.) [ خام ] çiğ, ham. [ ]
٣١٥٧ ham (F.) [ 1 [ خم .eğik eğri, bükük. [ ]
٣١٥٨ hamâil (A.) [ حمائل ] kılıç kayışı. [ ]
٣١٥٩ hamâkat (A.) [ حماقت ] ahmaklık. [ ]
٣١٦٠ hamâme (A.) [ حمامه ] güvercin. [ ]
٣١٦١ hamâse (A.) [ حماسه ] kahramanlık şiiri. [ ]
٣١٦٢ hamâset (A.) [ حماست ] kahramanlık şiiri, hamase. [ ]
٣١٦٣ hamd (A.) [ حمد ] şükür. [ ]
٣١٦٤ hâme (F.) [ خامه ] kalem. [ ]
٣١٦٥ hamel (A.) [ حمل ] kuzu. [ ]
٣١٦٦ hamelât (A.) [ حمالت ] saldırılar, hamleler. [ ]
٣١٦٧ hâmî (A.) [ حامی ] gِzeten, himaye eden. [ ]
٣١٦٨ hâmid (A.) [ حامد ] hamd eden, şükreden. [ ]
٣١٦٩ hamîde (F.) [ خميده ] eğik, eğri. [ ]
٣١٧٠ hâmil (A.) [ 1 [ حامل .taşıyan. 2.hamile. 3.sahip. [ ]
٣١٧١
hâmil olmak taşımak.
٣١٧٢ hâmile (A.) [ حامله ] gebe, hamile. [ ]

٣١٧٣ hamîr (A.) [ حمير ] hamur. [ ]
٣١٧٤ hâmis (A.) [ خامس ] beşinci. [ ]
٣١٧٥ hâmisen (A.) [ خامسا ] beşincisi. [ ]
٣١٧٦ hâmiş (A.) [ هامش ] mektup ilavesi. [ ]
٣١٧٧ hâmiz (A.) [ 1 [ حامض .ekşi. 2.kekre. [ ]
٣١٧٨ haml (A.) [ 1 [ حمل .taşıma. 2.gebelik. 3.yükleme. [ ]
٣١٧٩ hamle (A.) [ 1 [ حمله .saldırı. 2.atak. [ ]
٣١٨٠
٣١٨١ hammâl (A.) [ حمال ] hamal. [ ]
٣١٨٢ hammâm (A.) [ 1 [ حمام .banyo. 2.hamam. [ ]
٣١٨٣ hammâr (A.) [ خمار ] meyhaneci. [ ]
٣١٨٤ hamr (A.) [ خمر ] şarap. [ ]
٣١٨٥ hamrâ (A.) [ خمرا ] kırmızı, kızıl. [ ]
٣١٨٦
hamletmek yüklemek.
hamrâlanmak kızarmak, kırmızılaşmak, al al olmak.
٣١٨٧ hams (A.) [ خمس ] beş. [ ]
٣١٨٨ hamse (A.) [ خمسه ] beş mesnevîlik eser. [ ]
٣١٨٩ hamsin (A.) [ خمسين ] elli. [ ]
٣١٩٠ hamûl (A.) [ حمول ] dayanıklı. [ ]
٣١٩١ hamûle (A.) [ حموله ] yük. [ ]
٣١٩٢ hâmûn (F.) [ هامون ] çِl. [ ]
٣١٩٣ hâmûş (F.) [ خاموش ] suskun, sessiz. [ ]
٣١٩٤ hamyâze (F.) [ خميازه ] esneme. [ ]

٣١٩٥ hamz (A.) [ حمض ] ekşilik. [ ]
٣١٩٦ hân (F.) [ خوان ] okuyan. [ ]
٣١٩٧ hân (F.) [ خوان ] sofra. [ ]
٣١٩٨ hanâzir (A.) [ خنازیر ] domuzlar. [ ]
٣١٩٩ hancer (A.) [ خنجر ] hançer. [ ]
٣٢٠٠ hancere (A.) [ حنجره ] gırtlak, hançere. [ ]
٣٢٠١ handan (F.) [ خندان ] güleç, gülen. [ ]
٣٢٠٢
٣٢٠٣ hande (F.) [ خنده ] gülüş. [ ]
٣٢٠٤ handek (A.) [ خندق ] hendek. [ ]
٣٢٠٥ handerûy (F.) [ خنده روی ] güleryüzlü. [ ]
٣٢٠٦ hâne (F.) [ خانه ] ev. [ ]
٣٢٠٧ hanedan (F.) [ خاندان ] sülale, hanedan. [ ]
٣٢٠٨
handan etmek güldürmek.
hâneharâb (F.) [ 1 [ خانه خراب .perişan. 2.evsiz
yurtsuz. 3.cahil. [ ]
٣٢٠٩ hânende (F.) [ 1 [ خواننده .şarkıcı. 2.okuyucu. [ ]
٣٢١٠ hanif [ حنيف ] İslâmiyettenِ nce Tanrı’ya inanan. [ ]
٣٢١١ hânkah (A.) [ خانقاه ] tekke. [ ]
٣٢١٢ hânman (F.) [ خانمان ] ev bark, yurt. [ ]
٣٢١٣ hannas (A.) [ خناس ] şeytan. [ ]
٣٢١٤ hânsâlar (F.) [ خوان ساالر ] kilerci. [ ]
٣٢١٥ hânüman (F.) [ خانمان ] ev bark, yurt. [ ]

٣٢١٦ hapis (A.) [ حبس ] bir yere kapatma veya kapanma. [ ]
٣٢١٧ hapishane (A.-F.) [ حبس خانه ] tutukevi, mahpushane. [ ]
٣٢١٨ hâr (F.) [ خار ] diken. [ ]
٣٢١٩ har (F.) [ خر ] eşek. [ ]
٣٢٢٠ hâr (F.) [ خوار ] aşağılık, adi. [ ]
٣٢٢١ hâr (F.) [ خوار ] yiyen. [ ]
٣٢٢٢ harâb (A.) [ 1 [ خراب .yıkık, harap. 2.fitil gibi sarhoş. [ ]
٣٢٢٣
٣٢٢٤
harâb etmek yıkmak, bozmak, tahrip etmek.
harâb olmak yıkılmak, bozulmak, kırılmak.
٣٢٢٥ harâbat (A.) [ خرابات ] meyhane. [ ]
٣٢٢٦ harâbe (A.) [ خرابه ] yıkıntı, harabe. [ ]
٣٢٢٧ harâc (A.) [ خراج ] haraç. [ ]
٣٢٢٨ haram (A.) [ حرام ] haram. [ ]
٣٢٢٩ harâmi (A.) [ حرامی ] eşkıya. [ ]
٣٢٣٠ haramzâde (A.-F.) [ حرام زاده ] piç. [ ]
٣٢٣١ harâret (A.) [ 1 [ حرارت .sıcaklık. [ ]
٣٢٣٢ harâtin (A.) [ خراطين ] solucan. [ ]
٣٢٣٣ harb (A.) [ حرب ] harp, savaş. [ ]
٣٢٣٤ harbe (A.) [ حربه ] süngü. [ ]
٣٢٣٥ harb-i umûmî [ حرب عمومی ] Birinci Dünya Savaşı. [ ]
٣٢٣٦ harbiye (A.) [ حربيه ] harp okulu. [ ]
٣٢٣٧
٣٢٣٨
harbiye nezareti savunma bakanlığı.
harbiyeli Harp Okuluِ ğrencisi.

٣٢٣٩ harbüze (F.) [ خربزه ] kavun. [ ]
٣٢٤٠ harc (A.) [ 1 [ خرج .vergi. 2.masraf. [ ]
٣٢٤١ harcıâlem [ خرج عالم ] herkese açık, herkese uygun. [ ]
٣٢٤٢ harcırah [ خرج راه ] yol parası. [ ]
٣٢٤٣ harçeng (F.) [ خرچنگ ] yengeç. [ ]
٣٢٤٤ hardal (A.) [ خردل ] hardal. [ ]
٣٢٤٥ hâre (F.) [ خاره ] granit, sert taş. [ ]
٣٢٤٦ harekât (A.) [ حرکات ] hareketler. [ ]
٣٢٤٧ hareket (A.) [ 1 [ حرکت .hareket. 2.davranış. [ ]
٣٢٤٨
٣٢٤٩ harem (A.) [ حرم ] harem, herkesin giremeyeceği yer. [ ]
٣٢٥٠
hareketsizlik hareket etmeme.
haremlik (A.-T.) harem dairesi, evde harem kısmy, herkesin uluorta giremeyeceği yer.
٣٢٥١ haremserây (A.-F.) [ حرم سرای ] harem dairesi. [ ]
٣٢٥٢ harf (A.) [ 1 [ حرف .harf. 2.sِz. [ ]
٣٢٥٣ hargâh (F.) [ خرگاه ] otağ. [ ]
٣٢٥٤ hargûş (F.) [ خرگوش ] tavşan. [ ]
٣٢٥٥ hârî (F.) [ خواری ] düşkünlük. [ ]
٣٢٥٦ hârib (A.) [ هارب ] kaçan. [ ]
٣٢٥٧ hâric (A.) [ خارج ] dış, dışarı. [ ]
٣٢٥٨ hâricen (A.) [ خارجا ] dıştan, dışarıdan. [ ]
٣٢٥٩ hâricî (A.) [ خارجی ] dış ile ilgili. [ ]
٣٢٦٠
hariciye (A.) [ 1 [ خارجيه .dışa bağlı, dışarıya ilişkin.
2.dışişleri bakanlığı. [ ]

٣٢٦١ harîd (F.) [ خرید ] satın alma. [ ]
٣٢٦٢ harîdâr (F.) [ خریدار ] müşteri, alıcı. [ ]
٣٢٦٣ harîf (A.) [ 1 [ حریف .rakip. 2.meslektaş. [ ]
٣٢٦٤ harîk (A.) [ حریق ] yangın. [ ]
٣٢٦٥ hârika (A.) [ خارقه ] harika. [ ]
٣٢٦٦ hârikulâde (A.) [ خارق العاده ] olağanüstü. [ ]
٣٢٦٧ harîm (A.) [ 1 [ حریم .kutsal. 2.harem. 3.avlu. [ ]
٣٢٦٨ harîm-i ismet (F.) [ حریم عصمت ] kutsal saha. [ ]
٣٢٦٩ harîr (A.) [ حریر ] ipek. [ ]
٣٢٧٠ harîrî (A.) [ حریری ] ipekli. [ ]
٣٢٧١ hâris (A.) [ حارث ] çiftçi. [ ]
٣٢٧٢ hâris (A.) [ حارس ] bekçi. [ ]
٣٢٧٣ harîs (A.) [ حریص ] hırslı. [ ]
٣٢٧٤ hâristan (F.) [ خارستان ] dikenlik. [ ]
٣٢٧٥ harita (A.) [ خریطه ] harita. [ ]
٣٢٧٦ harmen (F.) [ خرمن ] harman. [ ]
٣٢٧٧ harmengâh (F.) [ خرمنگاه ] harman yeri. [ ]
٣٢٧٨ harmühre (F.) [ خرمهره ] katır boncuğu. [ ]
٣٢٧٩ harnub (A.) [ خرنوب ] keçi boynuzu. [ ]
٣٢٨٠ hârpuşt (F.) [ خارپشت ] kirpi. [ ]

٣٢٨١ hârr (A.) [ حار ] kızgın, yakıcı. [ ]
٣٢٨٢ harrât (A.) [ خراط ] doğramacı. [ ]
٣٢٨٣ hars (A.) [ حرث ] kültür. [ ]
٣٢٨٤ harsî (A.) [ حرثی ] kültürel. [ ]
٣٢٨٥ harvâr (F.) [ خروار ] eşek yükü. [ ]
٣٢٨٦ hârzâr (F.) [ خارزار ] dikenlik. [ ]
٣٢٨٧ hâs (A.) [ 1 [ ِ. ‏,‏zgüخاص has. 2.saf. 3.ِzel. [ ]
٣٢٨٨ has (F.) [ خس ] çِp. [ ]
٣٢٨٩ hasâdet (A.) [ حسادت ] kıskançlık. [ ]
٣٢٩٠ hasâil (A.) [ خصائل ] hasletler, tabiatlar. [ ]
٣٢٩١ hasâis (A.) [ خصائص ] nitelikler,ِ zellikler. [ ]
٣٢٩٢ hasâr (A.) [ خسار ] zarar, hasar. [ ]
٣٢٩٣ hasarât (A.) [ خسرات ] zararlar. [ ]
٣٢٩٤ hasardîde (A.-F.) [ خساردیده ] hasarlı. [ ]
٣٢٩٥ hasâret (A.) [ خسارت ] zarar, hasar. [ ]
٣٢٩٦ hasâset (A.) [ خساست ] pintilik. [ ]
٣٢٩٧ hasb (A.) [ حسب ] gِre. [ ]
٣٢٩٨ hasbe (A.) [ حصبه ] kızamık. [ ]
hasbelkader (A.) [ حسب القدر ] kaderden ileri gelen,
٣٢٩٩
kadere bak. [ ]
٣٣٠٠ hasbetenlillah (A.) [ حسبة هلل ] Allah rızası için. [ ]

٣٣٠١ hasbihal (A.-F.) [ حسب حال ] halleşme, dertleşme. [ ]
٣٣٠٢
٣٣٠٣ hasbü’l-mâhiye (A.) [ حسب الماهيه ] yapı bakımından. [ ]
٣٣٠٤ hasebe (A.) [ حصبه ] kızamık. [ ]
٣٣٠٥ hased (A.) [ حسد ] kıskançlık. [ ]
٣٣٠٦
٣٣٠٧ hasen (A.) [ حسن ] güzel. [ ]
٣٣٠٨ hasenât (A.) [ حسنات ] iyilikler. [ ]
٣٣٠٩ hasene (A.) [ حسنه ] güzel, iyi. [ ]
٣٣١٠ hasenülhulk (A.) [ حسن الخلق ] huyu güzel. [ ]
٣٣١١ hasf (A.) [ خسف ] ay tutulması. [ ]
٣٣١٢ hâsıd (A.) [ حاصد ] ekin biçen, hasatçı. [ ]
٣٣١٣ hâsıl (A.) [ حاصل ] ortaya çıkan, var olan. [ ]
٣٣١٤
٣٣١٥
٣٣١٦ hâsılat (A.) [ حاصالت ] kazanç, gelir. [ ]
[
٣٣١٧ hâsılât-ı gayr-i sâfiye [ حاصالت غير صافيه ] brüt gelir.
]
٣٣١٨ hâsılât-ı sâfiye [ حاصالت صافيه ] net gelir. [ ]
٣٣١٩ hasıl-ı kelâm [ حاصل کالم ] sِzün kısası. [ ]
٣٣٢٠
hasbihal etmek halleşmek, dertleşmek.
hased etmek kıskanmak.
hasıl etmek meydana getirmek, ortaya çıkarmak.
hâsıl olmak ortaya çıkmak, var olmak.
hâsılı kısacası, sonuç olarak.
٣٣٢١ hasım (A.) [ خصم ] düşman. [ ]
٣٣٢٢ hasîb (A.) [ 1 [ حسيب .değerli. 2.muhasebeci. [ ]

٣٣٢٣ hâsid (A.) [ حاسد ] kıskanç. [ ]
٣٣٢٤ hasîn (A.) [ حصين ] sağlam, müstahkem. [ ]
٣٣٢٥ hasîr (A.) [ حصير ] hasır. [ ]
٣٣٢٦ hâsir (A.) [ خاسر ] zarar eden, hüsrana uğrayan. [ ]
٣٣٢٧ hasis (A.) [ خسيس ] pinti. [ ]
٣٣٢٨ hasîsa (A.) [ خصيصه ] karakter. [ ]
٣٣٢٩ hasiy (A.) [ خصی ] iğdiş, hadım edilmiş. [ ]
٣٣٣٠ haslet (A.) [ خصلت ] tabiat, yaratılıştan gelen huy. [ ]
٣٣٣١ hasm (A.) [ خصم ] düşman, hasım. [ ]
٣٣٣٢ hasmâne (A.-F.) [ خصمانه ] düşmanca. [ ]
٣٣٣٣ hasmî (A.-F.) [ خصمی ] düşmanlık. [ ]
٣٣٣٤ hasnâ (A.) [ حسنا ] güzel kız, güzel kadın. [ ]
٣٣٣٥
hasr (A.) [ حصر ] tahsis etme, ayırma, vakfetme,
adama. [ ]
٣٣٣٦ hasret (A.) [ ‏ِ[حسرت zlem. [ ]
٣٣٣٧
٣٣٣٨ hasretkeş (A.-F.) [ حسرت کش ] hasret çeken. [ ]
٣٣٣٩
hasret çekmekِ zlem duymak.
hasretmek adamak, ayırmak, tahsis etmek.
٣٣٤٠ hassa (A.) [ ‏ِ[خاصه zellik. [ ]
٣٣٤١ hassâd (A.) [ حصاد ] orakçı. [ ]
٣٣٤٢ hassas (A.) [ حساس ] duygulu, hassas. [ ]
٣٣٤٣ hassâsiyyet (A.) [ حساسيت ] hassaslık. [ ]
٣٣٤٤ hâsse (A.) [ خاصه ] duyu. [ ]

٣٣٤٥ hâsseten (A.) [ ‏ِ[خاصة zellikle, hele hele. [ ]
٣٣٤٦ hâssuâmm [ خاص و عام ] herkes. [ ]
٣٣٤٧ hâste (F.) [ خاسته ] kalkmış, ayağa kalkmış. [ ]
٣٣٤٨ haste (F.) [ خسته ] hasta. [ ]
٣٣٤٩ hâste (F.) [ 1 [ خواسته .istemiş. 2.istek. [ ]
٣٣٥٠ hastegî (F.) [ خستگی ] hastalık. [ ]
٣٣٥١ hâstgâr (F.) [ خواستگار ] gِrücü. [ ]
٣٣٥٢ hâstgârî (F.) [ خواستگاری ] gِrücülük. [ ]
٣٣٥٣ hasûd (A.) [ حسود ] kıskanç. [ ]
٣٣٥٤ hasûdâne (A.-F.) [ حسودانه ] kıskanarak, kıskançlıkla. [ ]
٣٣٥٥ hasûdî (A.-F.) [ حسودی ] kıskançlık. [ ]
٣٣٥٦ hâşâ (A.) [ حاشا ] uzak dursun, hâşa. [ ]
٣٣٥٧ hâşâk (F.) [ خاشاک ] çerçِp. [ ]
٣٣٥٨ haşeb (A.) [ خشب ] odun. [ ]
٣٣٥٩ haşem (A.) [ حشم ] maiyet. [ ]
٣٣٦٠ haşerat (A.) [ حشرات ] haşereler, bِrtü bِcek. [ ]
٣٣٦١ haşere (A.) [ حشره ] bِcek, haşere. [ ]
٣٣٦٢ haşhaş (A.) [ خشخاش ] haşhaş. [ ]
٣٣٦٣ haşîn (A.) [ خشين ] kaba, sert. [ ]
٣٣٦٤ hâşiye (A.) [ 1 [ حاشيه .kenar. 2.şerh kitabı. [ ]

٣٣٦٥ haşmet (A.) [ 1 [ حشمت .gِrkem. 2.hiddet. [ ]
٣٣٦٦ haşmetmeab (A.) [ حشمت مآب ] gِrkemli, haşmetli. [ ]
٣٣٦٧ haşmgîn (F.) [ ‏ِ[خشمگين fkeli, hışımlı. [ ]
٣٣٦٨ haşr (A.) [ حشر ] kıyamet, haşır. [ ]
٣٣٦٩
haşv (A.) [ 1 [ حشو .doldurulmuş, yararsız sِz. 2.kuru
ot. [ ]
٣٣٧٠ haşyet (A.) [ خشيت ] korkma. [ ]
٣٣٧١
haşyetengiz (A.-F.) [ خشيت انگيز ] korku salan,
korkunç. [ ]
٣٣٧٢ hatâ (A.) [ 1 [ خطا .yanlış, hata. 2.kusur. [ ]
٣٣٧٣ hataâlûd (A.-F.) [ خطا آلود ] hatalı, yanlış dolu. [ ]
٣٣٧٤ hatab (A.) [ حطب ] odun. [ ]
٣٣٧٥ hatâbahş (A.-F.) [ خطا بخش ] hataları affeden. [ ]
٣٣٧٦ hatâen (A.) [ خطاء ] yanlışlıkla. [ ]
٣٣٧٧ hatâiyyât (A.) [ خطائيات ] hatalar, yanlışlıklar. [ ]
٣٣٧٨ hatakâr (A.-F.) [ خطاکار ] hatalı, hata yapan. [ ]
٣٣٧٩ hatâpûş (A.-F.) [ خطاپوش ] hatalarıِ rten. [ ]
٣٣٨٠ hatar (A.) [ خطر ] tehlike. [ ]
٣٣٨١ hatarât (A.) [ خطرات ] tehlikeler. [ ]
٣٣٨٢ hatarnâk (A.-F.) [ خطرناک ] tehlikeli. [ ]
٣٣٨٣ hatâyâ (A.) [ خطایا ] yanlışlar, hatalar. [ ]
٣٣٨٤ hâtem (A.) [ 1 [ خاتم .mühür. 2.yüzük. [ ]

٣٣٨٥ hâtıf (A.) [ هاتف ] gaipten gelen ses. [ ]
٣٣٨٦ hâtır (A.) [ خاطر ] hatır, gِnül. [ ]
٣٣٨٧ hâtıra (A.) [ خاطره ] hatıra, hatıra gelen. [ ]
٣٣٨٨
٣٣٨٩
٣٣٩٠ hâtırat (A.) [ 1 [ خاطرات .hatıralar. 2.anı kitabı. [ ]
٣٣٩١ hâtırâzâr (A.-F.) [ خاطر آزار ] gِnül inciten, hatır kıran. [ ]
٣٣٩٢ hâtırâzürde (A.-F.) [ خاطر آزرده ] kalbi kırık. [ ]
٣٣٩٣ hâtırşinâs (A.-F.) [ خاطرشناس ] hatırbilir. [ ]
٣٣٩٤ hatîa (A.) [ خطيئه ] kabahat. [ ]
٣٣٩٥ hatîb (A.) [ خطيب ] hatip. [ ]
٣٣٩٦ hâtime (A.) [ خاتمه ] son. [ ]
٣٣٩٧
hatıra getirmek aklına getirmek, düşünmek.
hâtıra hutûr etmek hatırlamak, anımsamak.
hâtime vermek son vermek.
٣٣٩٨ hatîr (A.) [ 1 [ خطير .tehlikeli. 2.yüce. [ ]
٣٣٩٩
hatm (A.) [ 1 [ ختم .hatim, hatim indirme.
2.mühürleme. [ ]
٣٤٠٠ hatn (A.) [ ختن ] sünnet. [ ]
٣٤٠١ hatt (A.) [ 1 [ خط .çizgi. 2.yol. 3.yeni terlemiş bıyık. [ ]
٣٤٠٢ hattâ (A.) [ حتی ] üstelik, hatta. [ ]
٣٤٠٣ hattâb (A.) [ حطاب ] oduncu. [ ]
٣٤٠٤ hattat (A.) [ خطاط ] hattat, güzel yazı yazan. [ ]
٣٤٠٥ hatve (A.) [ خطوه ] adım. [ ]
٣٤٠٦ havâ (A.) [ هوا ] hava. [ ]

٣٤٠٧ havadar (F.) [ هوادار ] açık mekanlı [ ]
٣٤٠٨ havâdis (A.) [ 1 [ حوادث .yeni haberler. 2.olaylar. [ ]
٣٤٠٩ havaî (A.) [ هوائی ] havaya ait. [ ]
٣٤١٠ havâkin (T.>A.) [ خواقين ] hakanlar. [ ]
٣٤١١ havale (A.) [ حواله ] ısmarlama, havale. [ ]
٣٤١٢ havali (A.) [ حوالی ] yِre. [ ]
٣٤١٣ havârik (A.) [ خوارق ] harikalar. [ ]
٣٤١٤ havâss (A.) [ 1 [ خواص .seçkin kişiler. 2.nitelikler. [ ]
٣٤١٥ havâtîn (T.>A.) [ خواتين ] hatunlar, saygın hanımlar. [ ]
٣٤١٦ havâyic (A.) [ حوایج ] ihtiyaçlar, gereksinimler. [ ]
٣٤١٧ hâven (A.) [ هاون ] havan. [ ]
٣٤١٨ hâver (F.) [ خاور ] doğu. [ ]
٣٤١٩ hâveran (F.) [ خاوران ] doğu ve batı. [ ]
٣٤٢٠
hâverşinas (F.) [ خاورشناس ] doğubilimci, oryantalist,
müsteşrik. [ ]
٣٤٢١ havf (A.) [ خوف ] korku. [ ]
٣٤٢٢
havf eylemek korkmak.
٣٤٢٣ havfnâk (A.-F.) [ خوفناک ] korkulu. [ ]
٣٤٢٤ hâvî (A.) [ حاوی ] içeren, ihtiva eden. [ ]
٣٤٢٥ havl (A.) [ 1 [ حول .güç. 2.çevre. [ ]
٣٤٢٦ havsala (A.) [ حوصله ] kavrama gücü, havsala. [ ]
٣٤٢٧ havz (A.) [ حوض ] havuz. [ ]

٣٤٢٨ hayâ (A.) [ حيا ] utanma, haya, ar. [ ]
٣٤٢٩ hayâl (A.) [ خيال ] hayal, düş. [ ]
٣٤٣٠ hayâlât (A.) [ خياالت ] hayaller, düşler. [ ]
٣٤٣١ hayâlen (A.) [ خياال ] hayali olarak. [ ]
٣٤٣٢ hayâlet (A.) [ خيالت ] hayalet. [ ]
hayalî (A.) [ 1 [ خيالی .hayalî, hayal ürünü. 2.Karagِz
٣٤٣٣
oynatan. [ ]
٣٤٣٤ hayalperest (A.-F.) [ خيال پرست ] hayalci. [ ]
٣٤٣٥ hayat (A.) [ حيات ] yaşam. [ ]
٣٤٣٦ hayatbahş (A.-F.) [ حيات بخش ] hayat veren. [ ]
٣٤٣٧ hayât-ı cinsiye [ حيات جنسيه ] cinsel yaşam. [ ]
٣٤٣٨ hayât-ı diniye [ حيات دینيه ] dinsel yaşam. [ ]
٣٤٣٩ hayât-ı rûz-i merre [ حيات روز مره ] gündelik yaşam. [ ]
٣٤٤٠ hayatî (A.) [ حياتی ] hayatla ilgili, yaşamsal. [ ]
٣٤٤١ hayâtiyyât (A.) [ حياتيات ] biyoloji, yaşambilim. [ ]
٣٤٤٢
haydud (Macarca>A.) [ حيدود ] eşkiya, haydut,
yolkesen. [ ]
٣٤٤٣ hâye (F.) [ خایه ] yumurta, haya. [ ]
٣٤٤٤ hayf (A.) [ حيف ] yazık, vah vah. [ ]
٣٤٤٥ hayır (A.) [ خير ] iyilik, hayır. [ ]
٣٤٤٦ hayırhah (A.-F.) [ خيرخواه ] iyiliksever. [ ]
٣٤٤٧ hayız bk. hayz.

٣٤٤٨ hayl (A.) [ 1 [ خيل .yılkı, at sürüsü. 2.zümre. [ ]
٣٤٤٩ hayli (F.) [ خيلی ] çok, fazla. [ ]
٣٤٥٠ hayme (A.) [ خيمه ] çadır. [ ]
٣٤٥١ haymegâh (A.-F.) [ خيمه گاه ] çadır kurulan yer. [ ]
٣٤٥٢
haymenişin (A.-F.) [ خيمه نشين ] gِçebe, çadırda
yaşayan. [ ]
٣٤٥٣ hayr (A.) [ خير ] iyilik, hayır. [ ]
٣٤٥٤ hayran (A.) [ 1 [ حيران .şaşkın. 2.hayran, tutkun. [ ]
٣٤٥٥ hayrendiş (A.-F.) [ خيراندیش ] iyi düşünceli. [ ]
٣٤٥٦ hayret (A.) [ حيرت ] şaşkınlık. [ ]
٣٤٥٧ hayretbahş (A.-F.) [ حيرت بخش ] hayret verici. [ ]
٣٤٥٨ hayretkâr (A.-F.) [ حيرت کار ] hayret eden. [ ]
٣٤٥٩ hayretzede (A.-F.) [ حيرت زده ] şaşkın. [ ]
٣٤٦٠ haysiyyet (A.) [ حيثيت ] şeref, onur. [ ]
٣٤٦١ hayvan (A.) [ 1 [ حيوان .canlı. 2.hayvan. [ ]
٣٤٦٢ hayvanî (A.) [ حيوانی ] hayvansal. [ ]
٣٤٦٣ hayvaniye (A.) [ حيوانيه ] hayvanaِ zgü, hayvansal. [ ]
٣٤٦٤ hayy (A.) [ حی ] diri. [ ]
٣٤٦٥ hayyât (A.) [ خياط ] terzi. [ ]
٣٤٦٦ hayye (A.) [ حيه ] yılan. [ ]
٣٤٦٧ hayyir (A.) [ خير ] çok iyilik eden. [ ]

٣٤٦٨ hayz (A.) [ خيض ] regl, aybaşı. [ ]
٣٤٦٩ hazâin (A.) [ خزائن ] hazineler. [ ]
٣٤٧٠ hazân (F.) [ خزان ] güz, sonbahar. [ ]
٣٤٧١ hazar (A.) [ حضر ] güvenlik. [ ]
٣٤٧٢ hazer (A.) [ حذز ] sakınma. [ ]
٣٤٧٣ hazerat (A.) [ حضرات ] hazretler. [ ]
٣٤٧٤ hazf (A.) [ حذف ] silme, kaldırıp atma. [ ]
٣٤٧٥ hâzık (A.) [ حاذق ] usta, yetenekli, ehil. [ ]
٣٤٧٦ hazır (A.) [ 1 [ حاضر .huzurda. 2.hazır, mevcut. [ ]
٣٤٧٧ hâzırûn (A.) [ حاضرون ] bulunanlar, hazır olanlar. [ ]
٣٤٧٨ hâzi (A.) [ خاضع ] alçakgِnüllü. [ ]
٣٤٧٩ hazîn (A.) [ حزین ] hüzün dolu. [ ]
٣٤٨٠ hâzin (A.) [ خازن ] haznedar. [ ]
٣٤٨١ hazine (A.) [ خزینه ] hazine. [ ]
٣٤٨٢
hazinedar (A.-F.) [ خزینه دار ] haznedar, hazinenin
birinci derecede sorumlusu. [ ]
٣٤٨٣ hazîre (A.) [ حظيره ] etrafı çevrili yer (mezarlık vs.) [ ]
٣٤٨٤ hazm (A.) [ حضم ] sindirim. [ ]
٣٤٨٥ hazret (A.) [ حضرت ] sayın, hazret. [ ]
٣٤٨٦ hazz (A.) [ حظ ] sevinç, haz. [ ]
٣٤٨٧ hebâ (A.) [ هبا ] boş. [ ]
٣٤٨٨
hebâ etmek yitirmek, yazık etmek, elden kaçırmak.
٣٤٨٩ hebâ olmak yitmek, yazık olmak, yok olmak.

٣٤٩٠
٣٤٩١ hecâ (A.) [ 1 [ هجا .hece. 2.yerme, hiciv. [ ]
٣٤٩٢ hecâgû (A.-F.) [ هجاگو ] hicveden, yeren. [ ]
٣٤٩٣ hecîn (A.) [ هجين ] iki hِrgüçlü deve. [ ]
٣٤٩٤ hecr (A.) [ هجر ] ayrılık. [ ]
٣٤٩٥ hedâyâ (A.) [ هدایا ] armağanlar, hediyeler. [ ]
٣٤٩٦ hedef (A.) [ هدف ] amaç, hedef. [ ]
٣٤٩٧ heder (A.) [ هدر ] yazık olma, boşa gitme. [ ]
٣٤٩٨
٣٤٩٩
٣٥٠٠ hediyye (A.) [ هدیه ] armağan, hediye. [ ]
٣٥٠١ heft (F.) [ هفت ] yedi. [ ]
٣٥٠٢ heftâd (F.) [ هفتاد ] yetmiş. [ ]
٣٥٠٣ hefte (F.) [ هفته ] hafta. [ ]
٣٥٠٤ heftevreng (F.) [ هفت اورنگ ] yedi yıldız. [ ]
٣٥٠٥ helâhil (A.) [ هالهل ] zehir, ağı, boğanotu. [ ]
٣٥٠٦ helâk (A.) [ 1 [ هالک .yok olma. 2.ِlme. [ ]
٣٥٠٧
٣٥٠٨
hebâya gitmek boşa gitmek, yazık olmak.
heder etmek yazık etmek, yitirmek, boşa harcamak.
heder olmak yazık olmak, yitmek, kaybolmak.
helâk etmek 1.yok etmek, ortadan kaldırmak. 2.ِldürmek.
helâk olmak 1.yok olmak, ortadan kalkmak. 2.ِlmek. 3.çırpınmak.
٣٥٠٩ helal (A.) [ 1 [ حالل .helal. 2.eş, hanım. [ ]
helalzâde (A.-F.) [ 1 [ حالل زاده .helal süt emmiş.
٣٥١٠
2.evli anne babanın çocuğu. [ ]
٣٥١١ helezon (A.) [ 1 [ حلزون .sümüklübِcek. 2.yılankavî. [ ]
٣٥١٢ helva (A.) [ حلوا ] helva. [ ]

٣٥١٣ helvafurûş (A.-F.) [ حلوا فروش ] helvacı. [ ]
٣٥١٤ helvâyî (A.) [ حلوایی ] helvacı. [ ]
hem (F.) [ 1 [ هم . -deş, -daş anlamını verecek
٣٥١٥
şekilde kelimeye türetmeye [ ]
٣٥١٦
٣٥١٧ hemâgûş (F.) [ هم آگوش ] sarmaş dolaş, kucak kucağa. [ ]
٣٥١٨
٣٥١٩ hemâheng (F.) [ هم آهنگ ] uyumlu. [ ]
٣٥٢٠
٣٥٢١ heman (F.) [ همان ] derhal, hemen. [ ]
٣٥٢٢ hemânâ (F.) [ همانا ] adeta, tıpkı. [ ]
٣٥٢٣ hemandem (F.) [ هماندم ] o anda. [ ]
٣٥٢٤ hemânend (F.) [ همانند ] gibi. [ ]
٣٥٢٥ hemasr (F.-A.) [ هم عصر ] çağdaş. [ ]
٣٥٢٦ hemâvâz (F.) [ هم آواز ] bir ağız. [ ]
٣٥٢٧ hembâz (F.) [ همباز ] ortak. [ ]
٣٥٢٨
٣٥٢٩ hemcins (F.-A.) [ هم جنس ] aynı cinsten. [ ]
٣٥٣٠ hemcivâr (F.-A.) [ هم جوار ] komşu. [ ]
٣٥٣١ hemçü (F.) [ همچو ] gibi. [ ]
٣٥٣٢
yarayanِ n ek. 2.hem, üstelik.
hemâgûş olmak sarmaş dolaş olmak, kucaklaşmak.
hemâhenk bk. hemâheng.
hemcevherlik (F.-T.) aynı cevherden olma, aynı asıldan gelme.
hemdem (F.) [ همدم ] arkadaş, yakın dost, sohbet
arkadaşı. [ ]
٣٥٣٣ hemderd (F.) [ هم درد ] dert ortağı. [ ]
٣٥٣٤ hemdîger (F.) [ همدیگر ] birbiri. [ ]
٣٥٣٥ heme (F.) [ همه ] tümü, hepsi. [ ]

٣٥٣٦ hemegân (F.) [ همگان ] tümü, hepsi, herkes. [ ]
٣٥٣٧
٣٥٣٨ hemfikr (F.-A.) [ همفکر ] aynı düşüncede, hemfikir. [ ]
٣٥٣٩
٣٥٤٠ hemginân (F.) [ همگنان ] herkes. [ ]
٣٥٤١ hemhudûd (F.-A.) [ هم حدود ] sınırdaş. [ ]
٣٥٤٢
hemfikir bk. hemfikr.
hemfikr olmak aynı fikri paylaşmak.
hemhudut bk. hemhudûd.
٣٥٤٣ hemin (F.) [ همين ] bu, işte bu. [ ]
٣٥٤٤ hemîşe (F.) [ هميشه ] daima, her zaman. [ ]
٣٥٤٥ hemkadd (F.-A.) [ هم قد ] boydaş, aynı boyda. [ ]
٣٥٤٦ hemkâr (F.) [ همکار ] meslektaş. [ ]
٣٥٤٧ hemkîş (F.) [ همکيش ] dindaş. [ ]
٣٥٤٨ hemm (A.) [ هم ] kaygı. [ ]
٣٥٤٩ hemnâm (F.) [ همنام ] adaş. [ ]
٣٥٥٠ hempâ (F.) [ همپا ] arkadaş, kafadar. [ ]
٣٥٥١ hemrâh (F.) [ همراه ] yoldaş, yol arkadaşı. [ ]
٣٥٥٢ hemrâz (F.) [ همراز ] sırdaş. [ ]
٣٥٥٣ hemrîş (F.) [ همریش ] bacanak. [ ]
٣٥٥٤ hemsâl (F.) [ همسال ] yaşıt. [ ]
٣٥٥٥ hemsâye (F.) [ همسایه ] komşu. [ ]
٣٥٥٦ hemsefer (F.-A.) [ همسفر ] yoldaş. [ ]
٣٥٥٧ hemser (F.) [ همسر ] eş, karı kocadan her biri. [ ]

٣٥٥٨ hemsinn (F.-A.) [ هم سن ] yaşıt. [ ]
٣٥٥٩ hemsohbet (F.-A.) [ هم صحبت ] sohbet arkadaşı. [ ]
٣٥٦٠ hemşehrî (F.-A.) [ 1 [ هم شهری .hemşeri. 2.yurttaş. [ ]
٣٥٦١
٣٥٦٢ hemşîre (F.) [ همشيره ] kızkardeş. [ ]
٣٥٦٣ hemtâ (F.) [ همتا ] eş, benzer, denk. [ ]
٣٥٦٤ hemvâr (F.) [ هموار ] düz. [ ]
٣٥٦٥ hemvâre (F.) [ همواره ] daima. [ ]
٣٥٦٦ hemyân (F.) [ هميان ] heybe. [ ]
٣٥٦٧
hemzâd (F.) [ 1 [ همزاد .doğuşla birlikte gelen.
2.birlikte doğan. [ ]
٣٥٦٨ hemzebân (F.) [ همزبان ] aynı dili konuşan. [ ]
٣٥٦٩ henâzir (A.) [ خنازیر ] domuzlar. [ ]
٣٥٧٠ hendese (Peh.>A.) [ هندسه ] geometri. [ ]
٣٥٧١ hendesî (A.) [ هندسی ] geometrik. [ ]
٣٥٧٢ hengâm (F.) [ هنگام ] vakit, zaman. [ ]
٣٥٧٣ hengâme (F.) [ هنگامه ] kargaşa. [ ]
٣٥٧٤ henüz (F.) [ هنوز ] ancak, daha. [ ]
٣٥٧٥ her (F.) [ هر ] her. [ ]
٣٥٧٦
٣٥٧٧
hemşeri bk. hemşehrî.
her halde 1.mutlaka, her durumda.
her vakit her zaman, daima.
٣٥٧٨ herâyîne (F.) [ هر آیينه ] mutlaka. [ ]
٣٥٧٩ herbâr (F.) [ هربار ] her defasında. [ ]

٣٥٨٠ hercâî (F.) [ 1 [ هرجائی .şıpsevdi. 2.kararsız. [ ]
٣٥٨١
٣٥٨٢
hercümerc (F.) [ هرج و مرج ] kargaşa, dağınıklık,
düzensizlik. [ ]
٣٥٨٣ herçend (F.) [ هرچند ] ise de, her ne kadar. [ ]
٣٥٨٤ herçibâdâbâd (F.) [ هرچه بادا باد ] ne olursa olsun. [ ]
٣٥٨٥ herdem (F.) [ هردم ] her an, daima. [ ]
٣٥٨٦ herem (A.) [ هرم ] ehram. [ ]
٣٥٨٧
hergele (F.) [ 1 [ خرگله .sürünün başında giden
kılavuz eşek. 2.eşek sürüsü. [ ]
٣٥٨٨
hercâyî bk. hercâî.
3.haylaz, yaramaz adam.
٣٥٨٩ hergiz (F.) [ هرگز ] asla. [ ]
٣٥٩٠ herze (F.) [ هرزه ] saçma. [ ]
٣٥٩١ herzegû (F.) [ هرزه گو ] saçmalayan. [ ]
٣٥٩٢ herzegûyî (F.) [ هرزه گویی ] saçmalama. [ ]
٣٥٩٣ hesâb (A.) [ حساب ] hesap. [ ]
٣٥٩٤ hestî (F.) [ هستی ] varlık. [ ]
٣٥٩٥ heşt (F.) [ هشت ] sekiz. [ ]
٣٥٩٦ heştâd (F.) [ هشتاد ] seksen. [ ]
٣٥٩٧ hetk (A.) [ هتک ] yırtma. [ ]
٣٥٩٨ hettâk (A.) [ هتاک ] yırtan. [ ]
٣٥٩٩ hevâ (A.) [ هوا ] istek, nefis isteği. [ ]
٣٦٠٠ hevâdâr (A.-F.) [ هوادار ] istekli, taraftar. [ ]

٣٦٠١ hevâdâr (F.) [ هوادار ] havalı, havadar. [ ]
٣٦٠٢
hevâperest (A.-F.) [ هواپرست ] nefsinin istekleri
peşinde koşan. [ ]
٣٦٠٣ heves (A.) [ هوس ] istek, heves. [ ]
٣٦٠٤ hevesât (A.) [ هوسات ] istekler, hevesler. [ ]
٣٦٠٥ hevesdâr (A.-F.) [ هوسدار ] hevesli. [ ]
٣٦٠٦ heveskâr (A.-F.) [ هوسکار ] hevesli, istekli. [ ]
٣٦٠٧ hevl (A.) [ هول ] korku. [ ]
٣٦٠٨ hevlnâk (A.-F.) [ هولناک ] korkunç. [ ]
٣٦٠٩
hey’et (A.) [ 1 [ هيئت .ekip. 2.dış gِrünüş. 3.kurul.
4.topluluk. 5.astronomi. [ ]
٣٦١٠ hey’etşinâs (A.-F.) [ هيئت شناس ] astronom. [ ]
٣٦١١ heyâkil (A.) [ هياکل ] heykeller. [ ]
٣٦١٢ heyecân (A.) [ 1 [ هيجان .coşku. 2.heyecan. [ ]
٣٦١٣ heyelân (A.) [ هيالن ] toprak kayması, heyelan. [ ]
٣٦١٤
heyet bk. hey’et
٣٦١٥ heyet-i ictimâiye [ هيئت اجتماعيه ] toplum. [ ]
٣٦١٦ heyet-i mecmua [ هيئت مجموعه ] genel, tüm. [ ]
٣٦١٧ heyet-i muallimîn [ معلمين ‏ِ[هيئت ğretmenler kurulu [ ]
٣٦١٨ heyhât (A.) [ هيهات ] yazık. [ ]
٣٦١٩ heykel (A.) [ 1 [ هيکل .heykel. 2.gِvde. [ ]
٣٦٢٠ heykeltıraş (A.-F.) [ هيکل تراش ] heykelci, heykeltıraş. [ ]
٣٦٢١
heyûlâ (A.) [ 1 [ هيوال .ana madde. 2.zihinde
tasarlanmış varlık. [ ]

٣٦٢٢ heyzüm (F.) [ هيزم ] odun. [ ]
٣٦٢٣ hezâr (F.) [ 1 [ هزار .bin. 2.bülbül. [ ]
٣٦٢٤ hezârân (F.) [ هزاران ] binlerce. [ ]
٣٦٢٥ hezârân (F.) [ هزاران ] bülbül. [ ]
٣٦٢٦ hezârdestân (F.) [ هزاردستان ] bülbül. [ ]
٣٦٢٧ hezârpâ (F.) [ هزارپا ] kırkayak. [ ]
٣٦٢٨ hezeyân (A.) [ 1 [ هزیان .sayıklama. 2.saçmalama. [ ]
٣٦٢٩ hezîmet (A.) [ هزیمت ] bozgun. [ ]
٣٦٣٠
٣٦٣١ hezl (A.) [ هزل ] şaka, şakalaşma. [ ]
٣٦٣٢ hezlgû (A.-F.) [ هزل گو ] şakacı. [ ]
٣٦٣٣ hıdiv (F.) [ خدیو ] Mısır valisi. [ ]
٣٦٣٤ hıfz (A.) [ 1 [ حفظ .koruma. 2.ezberleme. [ ]
٣٦٣٥
٣٦٣٦ hıfzıssıhha (A.) [ حفظ الصحه ] sağlık koruma. [ ]
hılt (A.) [ خلط ] safra, sevda, dem (kan) ve balgam
٣٦٣٧
olmak üzere insan [ ]
٣٦٣٨
hezîmete uğramak bozguna uğramak.
hıfzetmek 1.ezberlemek. 2.korumak.
vücudundaki dِrt ana maddenin herbiri.
٣٦٣٩ hınâ (A.) [ حنا ] kına. [ ]
٣٦٤٠ hınzîr (A.) [ خنزیر ] domuz. [ ]
٣٦٤١ hırâmân (F.) [ 1 [ خرامان .salınan. 2.salınarak. [ ]
٣٦٤٢ hıred (F.) [ خرد ] akıl. [ ]
٣٦٤٣ hıredmend (F.) [ خردمند ] akıllı. [ ]

٣٦٤٤ hırka (A.) [ خرقه ] hırka. [ ]
٣٦٤٥ hırkapûş (A.-F.) [ 1 [ خرقه پوش .hırka giyen. 2.derviş. [ ]
٣٦٤٦
٣٦٤٧ hırmân (A.) [ حرمان ] mahrumluk. [ ]
٣٦٤٨ hırs (A.) [ حرص ] hırs. [ ]
٣٦٤٩ hırs (F.) [ خرس ] ayı. [ ]
٣٦٥٠ hırz (A.) [ 1 [ حرز .sığınak. 2.nazar boncuğu. [ ]
٣٦٥١ hısâl (A.) [ خصال ] huy, haslet. [ ]
٣٦٥٢ hısn (A.) [ حصن ] kale. [ ]
٣٦٥٣ hışım (F.) [ ‏ِ[خشم fke. [ ]
٣٦٥٤
hırkapûş olmak 1.hırka giymek. 2.derviş olmak.
hışımlanmakِ fkelenmek.
٣٦٥٥ hışm (F.) [ ‏ِ[خشم fke, hışım. [ ]
٣٦٥٦ hışmgîn (F.) [ ‏ِ[خشمگين fkeli, hışımlı. [ ]
٣٦٥٧ hışt (F.) [ 1 [ خشت .kerpiç. 2.tuğla. [ ]
٣٦٥٨ hıtat (A.) [ خطط ] ülkeler, diyarlar. [ ]
٣٦٥٩ hıtta (A.) [ خطه ] ülke, diyar. [ ]
٣٦٦٠ hıyâbân (F.) [ خيابان ] cadde. [ ]
٣٦٦١ hıyânet (A.) [ خيانت ] hainlik. [ ]
٣٦٦٢ hıyânetkâr (A.-F.) [ خيانتکار ] hain. [ ]
٣٦٦٣ hıyâr (A.) [ خيار ] seçme hakkı. [ ]
٣٦٦٤ hıyre (F.) [ 1 [ خيره .kamaşmış. 2.fersiz. [ ]

٣٦٦٥
hıyreçeşm (F.) [ 1 [ خيره چشم .arsız, hayasız. 2.cesur,
gِzüpek. [ ]
٣٦٦٦ hıyreser (F.) [ خيره سر ] sersem. [ ]
٣٦٦٧ hibâb (A.) [ 1 [ حباب .haplar. 2.tohumlar. [ ]
٣٦٦٨ hibâle (A.) [ 1 [ حباله .bağ. 2.tuzak. [ ]
٣٦٦٩ hibe (A.) [ هبه ] bağışlama, hibe. [ ]
٣٦٧٠ hibr (A.) [ 1 [ حبر .Yahudi bilgini. 2.mürekkep. [ ]
٣٦٧١ hibre (A.) [ خبره ] deneyim. [ ]
٣٦٧٢ hicâ (A.) [ هجا ] yerme. [ ]
٣٦٧٣ hicâb (A.) [ 1 [ حجاب .perde. 2.utanma. [ ]
٣٦٧٤
hicaz (A.) [ 1 [ حجاز .Arabistan’da Hicaz bِlgesi.
2.hicaz makamı. [ ]
٣٦٧٥ hiciv (A.) [ هجو ] yergi, taşlama. [ ]
٣٦٧٦ hicr (A.) [ هجر ] ayrılık. [ ]
٣٦٧٧ hicrân (A.) [ 1 [ هجران .ayrılık. 2.ayrılık acısı. [ ]
٣٦٧٨ hicret (A.) [ هجرت ] gِç. [ ]
٣٦٧٩ hicv (A.) [ هجو ] yergi, taşlama. [ ]
٣٦٨٠
hicviye bk. hicviyye.
hicviyye (A.) [ هجویه ] taşlama, hicivle ilgili şiir veya
٣٦٨١
düzyazı. [ ]
٣٦٨٢ hîç (F.) [ هيچ ] hiç. [ ]
٣٦٨٣ hîçkes (F.) [ هيچکس ] hiç kimse. [ ]
٣٦٨٤ hidâ’ (A.) [ خداع ] düzen, komplo. [ ]
٣٦٨٥ hidayet (A.) [ هدایت ] doğru yolu gِsterme. [ ]
٣٦٨٦
hidâyet etmek doğru yolu gِstermek.

٣٦٨٧ hiddet (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏fkeحدت 2.keskinlik. [ ]
٣٦٨٨
٣٦٨٩ hidemat (A.) [ خدمات ] hizmetler. [ ]
٣٦٩٠ hidiv (F.) [ خدیو ] Mısır valisi. [ ]
٣٦٩١ hidmet (A.) [ خدمت ] hizmet. [ ]
٣٦٩٢ hidmetkâr (A.-F.) [ خدمتکار ] hizmetçi. [ ]
٣٦٩٣ hiffet (A.) [ 1 [ خفت .hafiflik. 2.hoppalık. [ ]
٣٦٩٤ hijdeh (F.) [ هژده ] onsekiz. [ ]
٣٦٩٥ hîk (F.) [ خيک ] tulum. [ ]
٣٦٩٦ hikâyât (A.) [ حکایات ] hikayeler,ِ yküler. [ ]
٣٦٩٧ hikâyet (A.) [ ‏ِ[حکایت ykü, hikaye. [ ]
٣٦٩٨ hikem (A.) [ حکم ] hikmetler. [ ]
٣٦٩٩ hikmet (A.) [ 1 [ حکمت .bilgelik. 2.sebep. [ ]
٣٧٠٠ hikmetşinâs (A.-F.) [ حکمت شناس ] hakîm, felsefeci. [ ]
٣٧٠١ hil’at (A.) [ خلعت ] kaftan. [ ]
٣٧٠٢ hilâf (A.) [ خالف ] aykırı, zıt. [ ]
٣٧٠٣
٣٧٠٤
hiddetlenmekِ fkelenmek.
hilâfına aykırı olarak.
hilafında aykırı olarak.
٣٧٠٥ hilâl (A.) [ 1 [ خالل .aralık. 2.kürdan. [ ]
٣٧٠٦ hilâl (A.) [ هالل ] yeni ay, ilkay. [ ]
٣٧٠٧ hîle (A.) [ حيله ] düzen, oyun, hile. [ ]
٣٧٠٨ hîlebaz (A.-F.) [ حباز ] hilekâr, düzenbaz. [ ]

٣٧٠٩ hîlekâr (A.-F.) [ حيله کار ] düzenbaz, hileci. [ ]
٣٧١٠ hilkat (A.) [ 1 [ خلقت .yaratılış. 2.Tanrı. [ ]
٣٧١١ hilm (A.) [ حلم ] yumuşaklık. [ ]
٣٧١٢ hilye (A.) [ 1 [ حليه .süs. 2.güzel yüz. 3.güzelِ zellikler. [ ]
٣٧١٣ himâr (A.) [ حمار ] eşek. [ ]
٣٧١٤ himaye (A.) [ حمایه ] koruma, esirgeme. [ ]
٣٧١٥
٣٧١٦ hîme (F.) [ هيمه ] odun. [ ]
٣٧١٧ himem (A.) [ همم ] himmetler, çabalar. [ ]
٣٧١٨ himmet (A.) [ همت ] çaba. [ ]
٣٧١٩
٣٧٢٠ hîn (A.) [ حين ] zaman, vakit, esna. [ ]
٣٧٢١ hinduvâne (F.) [ هندوانه ] karpuz. [ ]
٣٧٢٢
٣٧٢٣ hirâs (F.) [ هراس ] korku. [ ]
٣٧٢٤ hired (F.) [ خرد ] akıl. [ ]
٣٧٢٥ hiref (A.) [ حرف ] meslekler. [ ]
٣٧٢٦ hirem (A.) [ هرم ] piramit. [ ]
٣٧٢٧ hirfet (A.) [ حرفت ] meslek. [ ]
٣٧٢٨ hirmân (A.) [ حرمان ] mahrumluk. [ ]
٣٧٢٩
himayekârlık (A.-F.-T.) himaye etme.
himmet etmek çaba gِstermek.
hîn-i hâcette ihtiyaç duyulduğu zaman.
his bk. hiss.
٣٧٣٠ hisâb (A.) [ حساب ] hesap. [ ]
٣٧٣١ hisân (A.) [ حصان ] at, aygır. [ ]

٣٧٣٢ hisar (A.) [ حصار ] kale, hisar. [ ]
٣٧٣٣ hiss (A.) [ حس ] duygu. [ ]
٣٧٣٤ hisse (A.) [ حصه ] pay. [ ]
٣٧٣٥ hissedar (A.-F.) [ حصه دار ] pay sahibi. [ ]
٣٧٣٦
٣٧٣٧ hisset (A.) [ خست ] pintilik. [ ]
٣٧٣٨
٣٧٣٩ hisseyâb (A.-F.) [ حصه یاب ] pay alan. [ ]
٣٧٤٠
٣٧٤١ hissî (A.) [ حسی ] duygulu. [ ]
٣٧٤٢ hiss-i kablelvukû (F.-A.) [ قبل الوقوع ‏ِ[حس nsezi. [ ]
٣٧٤٣ hissiyât (A.) [ حسيات ] duygular. [ ]
٣٧٤٤ hissiye (A.) [ حسيه ] duygu. [ ]
٣٧٤٥
٣٧٤٦ hîş (F.) [ 1 [ خویش .kendi. 2.akraba. [ ]
٣٧٤٧ hitâb (A.) [ خطاب ] konuşma, hitap etme. [ ]
٣٧٤٨
٣٧٤٩ hitâbe (A.) [ خطابه ] konuşma. [ ]
٣٧٥٠ hitabet (A.) [ خطابت ] hatiplik. [ ]
٣٧٥١ hitâm (A.) [ ختام ] son. 2.son bulma. [ ]
٣٧٥٢
٣٧٥٣
٣٧٥٤
hissedar olmak payını almak.
hissetmek duymak, algılamak.
hisseyâb olmak payını almak.
hissolunmak duyulmak, hissedilmek.
hitâb etmek muhatap alıp konuşmak.
hitam bulmak son bulmak, bitmek.
hitâma erdirmek bitirmek, sona erdirmek.
hitâma ermek sona ermek.
٣٧٥٥ hitan (A.) [ ختان ] sünnet, sünnet etme. [ ]
٣٧٥٦ hiyel (A.) [ حيل ] hileler. [ ]

٣٧٥٧ hizâ (A.) [ حذا ] sıra. [ ]
٣٧٥٨ hizâb (F.) [ خيزاب ] dalga. [ ]
٣٧٥٩ hizâne (A.) [ خزانه ] hazine. [ ]
٣٧٦٠
٣٧٦١
٣٧٦٢ hizb (A.) [ 1 [ حزب .parti. 2.grup. [ ]
٣٧٦٣ hizmet (A.) [ خدمت ] hizmet, gِrev yapma. [ ]
٣٧٦٤
٣٧٦٥
hizmet-i vataniye [ 1 [ خدمت وطنيه .askerlik. 2.vatan
hizmeti, vatan borcu. [ ]
٣٧٦٦ hoca (F.) [ 1 [ خواجه .hoca. 2.sahip. 3.efendi. 4.üstad. [ ]
٣٧٦٧ hod (F.) [ خود ] kendi. [ ]
٣٧٦٨ hodbehod (F.) [ خودبخود ] kendi kendine. [ ]
٣٧٦٩ hodbin (F.) [ خودبين ] bencil. [ ]
hodkâm (F.) [ خودکام ] kendini beğenmiş, kendini
٣٧٧٠
düşünen. [ ]
٣٧٧١
hizâya gelmek 1.boyun eğmek, itaat etmek, kabullenmek. 2.sırayı bozmadan durmak.
hizâya girmek sıra olmak.
hizmet etmek gِrev yapmak.
hodkâmlık (F.-T.) kendini düşünme.
٣٧٧٢ hodrey (F.-A.) [ خودرای ] başınabuyruk. [ ]
٣٧٧٣ hodsitâ (F.) [ ‏ِ[خودستا vüngen. [ ]
٣٧٧٤ hokka (A.) [ 1 [ حقه .mürekkep kabı. 2.tükürük kabı. [ ]
٣٧٧٥ hokkabaz (A.-F.) [ حقه باز ] düzenbaz. [ ]
٣٧٧٦ hoşab (F.) [ خوشاب ] hoşaf, komposto. [ ]
٣٧٧٧ hoşaf (F.) [ خوشاب ] hoşaf, komposto. [ ]
٣٧٧٨ hoşâmedgû (F.) [ خوش آمد گو ] hoşgeldiniz diyen. [ ]

٣٧٧٩ hoşâvâz (F.) [ خوش آواز ] tatlıses, güzelses. [ ]
٣٧٨٠ hoşbû (F.) [ خوشبو ] hoş kokulu. [ ]
٣٧٨١ hoşgüvâr (F.) [ 1 [ خوش گوار .leziz. 2.hazmy kolay. [ ]
٣٧٨٢
hoşnûd (F.) [ خشنود ] memnun, razı.hoşnut bk.
٣٧٨٣
hoşnûd. [ ]
٣٧٨٤ hoşrû (F.) [ خوش رو ] sevimli. [ ]
٣٧٨٥ hoşsohbet (F.-A.) [ خوش صحبت ] tatlı sِzü, sohbeti tatlı. [ ]
٣٧٨٦ hû (A.) [ هو ] Tanrı. [ ]
٣٧٨٧ hûb (F.) [ 1 [ خوب .güzel. 2.iyi. [ ]
٣٧٨٨ hubb (A.) [ حب ] sevgi. [ ]
٣٧٨٩
hoşlanmak hoşuna gitmek, sevmek.
] حب الوطن من االیمان [ (A.) hubbü’l-vatan mine’l-îmân
vatan sevgisi imandan gelir.
]
٣٧٩٠ hubeb (A.) [ حبب ] taneler. [ ]
٣٧٩١ hûbî (F.) [ خوبی ] güzellik. [ ]
٣٧٩٢ hûbrûy (F.) [ خوبروی ] güzel yüzlü. [ ]
٣٧٩٣ hûbter (F.) [ خوبتر ] daha güzel. [ ]
٣٧٩٤ hubûb (A.) [ 1 [ حبوب .taneler. 2.haplar. [ ]
٣٧٩٥ hububat (A.) [ حبوبات ] tahıl. [ ]
٣٧٩٦ hubz (A.) [ خبز ] ekmek. [ ]
٣٧٩٧ huccâc (A.) [ حجاج ] hacılar. [ ]
٣٧٩٨ huccet (A.) [ حجت ] delil, kanıt. [ ]
[

٣٧٩٩ huceste (F.) [ خجسته ] kutlu, uğurlu. [ ]
٣٨٠٠ hûd (F.) [ خود ] miğfer. [ ]
٣٨٠١ hud’a (A.) [ خدعه ] düzen, dalavere. [ ]
٣٨٠٢ hudâ (F.) [ خدا ] Tanrı. [ ]
٣٨٠٣ hudâdâd (F.) [ 1 [ خداداد .Allah verdi. 2.Allah vergisi. [ ]
٣٨٠٤
hudânekerde (F.) [ خدانکرده ] Allah gِstermesin, Allah
etmesin. [ ]
٣٨٠٥ hudârâ (F.) [ خودآرا ] Allah aşkına. [ ]
٣٨٠٦ hudâşinas (F.) [ خداشناس ] tanrıtanır. [ ]
٣٨٠٧ hudâvend (F.) [ 1 [ خداوند .Tanrı. 2.padişah. 3.efendi. [ ]
٣٨٠٨ hudâvendigâr (F.) [ خداوندگار ] padişah. [ ]
٣٨٠٩ hudâyâ (F.) [ خدایا ] Tanrım. [ ]
٣٨١٠ huddâm (A.) [ خدام ] hizmetçiler. [ ]
٣٨١١ hudperest (F.) [ خودپرست ] bencil. [ ]
٣٨١٢
hudperestlik (F.-T.) bencillik, kendini düşünme.
٣٨١٣ hudûd (A.) [ حدود ] sınırlar. [ ]
٣٨١٤ hudûs (A.) [ حدوس ] meydana gelme, vukubulma. [ ]
٣٨١٥ huffâş (A.) [ خفاش ] yarasa. [ ]
٣٨١٦ huffâz (A.) [ حفاظ ] hafızlar. [ ]
٣٨١٧ hufre (A.) [ 1 [ حفره .çukur. 2.oyuk, delik. [ ]
٣٨١٨ hufte (F.) [ خفته ] uyuyan, uyumuş. [ ]
٣٨١٩ hûk (F.) [ خوک ] domuz. [ ]

٣٨٢٠ hukne (A.) [ حقنه ] şırınga. [ ]
٣٨٢١ hukuk (A.) [ 1 [ حقوق .hukuk. 2.haklar. [ ]
٣٨٢٢ hukuk-i siyasiye [ حقوق سياسيه ] siyasal hukuk. [ ]
٣٨٢٣ hukukşinas (A.-F.) [ حقوق شناس ] hukukçu. [ ]
٣٨٢٤ hulâsa (A.) [ ‏ِ[خالصه zet. [ ]
٣٨٢٥ hulâsa-i kelâm [ خالصهء کالم ] kısacası, sِzün kısası. [ ]
٣٨٢٦ hulâsaten (A.) [ ‏ِ[خالصة zetle, kısaca. [ ]
٣٨٢٧ huld (A.) [ خلد ] cennet. [ ]
٣٨٢٨ hulefa (A.) [ خلفا ] halifeler. [ ]
٣٨٢٩ hulk (A.) [ خلق ] huy. [ ]
٣٨٣٠ hulkum (A.) [ حلقوم ] boğaz. [ ]
٣٨٣١ hulûl (A.) [ حلول ] gelme, gelip çatma. [ ]
٣٨٣٢
hulûl etmek gelmek, gelip çatmak.
٣٨٣٣ hulûs (A.) [ خلوص ] içtenlik. [ ]
٣٨٣٤ hulûskâr (A.-F.) [ خلوصکار ] yağcı, dalkavuk. [ ]
٣٨٣٥ hulyâ (Yun.>A.) [ خوليا ] hülya, hayal. [ ]
٣٨٣٦ hum (F.) [ خم ] küp. [ ]
٣٨٣٧ humâr (A.) [ خمار ] mahmurluk. [ ]
٣٨٣٨ humekâ (A.) [ حمقا ] ahmaklar. [ ]
٣٨٣٩
humhâne (F.) [ 1 [ خم خانه .şarap mahzeni.
2.meyhane. [ ]
٣٨٤٠ humk (A.) [ حمق ] ahmaklık. [ ]

٣٨٤١ hummâ (A.) [ 1 [ حما .nِbet, ateş nِbeti. 2.sıtma. [ ]
٣٨٤٢ humret (A.) [ حمرت ] kırmızılık, kızıllık. [ ]
٣٨٤٣ hums (A.) [ خمس ] beşte biri. [ ]
٣٨٤٤ humûzet (A.) [ حموضت ] ekşilik. [ ]
٣٨٤٥ hûn (F.) [ خون ] kan. [ ]
٣٨٤٦ hûnâlûd (F.) [ خون آلود ] kanlı, kana bulanmış. [ ]
٣٨٤٧ hunbehâ (F.) [ خون بها ] diyet. [ ]
٣٨٤٨ hunhâr (F.) [ خونخوار ] kan içen. [ ]
٣٨٤٩ hunnâk (A.) [ خناق ] boğmaca. [ ]
٣٨٥٠ hunrîz (F.) [ خونریز ] kan dِkücü. [ ]
٣٨٥١ hunyâger (F.) [ خنياگر ] şarkıcı. [ ]
٣٨٥٢ hûr (A.) [ حور ] huri. [ ]
٣٨٥٣ hurâfât (A.) [ خرافات ] hurafeler, batıl inançlar. [ ]
٣٨٥٤ hurafe (A.) [ خرافه ] batıl inanç. [ ]
٣٨٥٥ hurafeperver (A.-F.) [ خرافه پرور ] hurafelere inanan. [ ]
٣٨٥٦
hurafeperverlik (A.-F.-T.) hurafelere inanış.
٣٨٥٧ hurd (F.) [ خرد ] küçük, ufak. [ ]
٣٨٥٨ hurdebin (F.) [ 1 [ خرده بين .büyüteç. 2.mikroskop. [ ]
٣٨٥٩ hurdegîr (F.) [ خرده گير ] kusur bulan. [ ]
٣٨٦٠ hûri (A.) [ حوری ] huri, cennet kızı. [ ]
٣٨٦١ hurûc (A.) [ 1 [ خروج .çıkış. 2.ayaklanma. [ ]

٣٨٦٢ hurûş (F.) [ خروش ] coşku, coşma. [ ]
٣٨٦٣ husemâ (A.) [ خصما ] düşmanlar, hasımlar. [ ]
٣٨٦٤ husûf (A.) [ خسوف ] ay tutulması. [ ]
husûl (A.) [ خصول ] ortaya çıkma, gerçekleşme, var
٣٨٦٥
olma. [ ]
٣٨٦٦
٣٨٦٧ husûmet (A.) [ خصومت ] düşmanlık. [ ]
٣٨٦٨ husûs (A.) [ خصوص ] konu. [ ]
٣٨٦٩ husûsat (A.) [ خصوصات ] hususlar, konular. [ ]
٣٨٧٠ hususî (A.) [ ‏ِ[خصوصی zel. [ ]
٣٨٧١ husûsiyet (A.) [ ‏ِ[خصوصيت zellik. [ ]
٣٨٧٢
٣٨٧٣
husûle getirmek meydana getirmek, gerçekleştirmek.
husûsiyetle (A.-T.)ِ zellikle, hele hele.
husûsiyle (A.-T.)ِ zellikle, hele hele.
٣٨٧٤ hûş (F.) [ هوش ] akıl. [ ]
٣٨٧٥ hûşe (F.) [ 1 [ خوشه .salkım. 2.başak. [ ]
٣٨٧٦ huşk (F.) [ خشک ] kuru. [ ]
٣٨٧٧ huşksâlî (F.) [ خشک سالی ] kuraklık. [ ]
٣٨٧٨
huşû (A.) [ 1 [ خشوع .alçakgِnüllülük. 2.Tanrı’ya karşı
korku ve saygı duyma. [ ]
٣٨٧٩ huşûnet (A.) [ خشونت ] haşinlik, sertlik. [ ]
٣٨٨٠ huşyâr (F.) [ هشيار ] akıllı. [ ]
٣٨٨١ hutût (A.) [ 1 [ خطوط .hatlar, yollar. 2.çizgiler. [ ]
٣٨٨٢ hûy (F.) [ خوی ] huy. [ ]
٣٨٨٣ huzme (A.) [ حزمه ] demet. [ ]

٣٨٨٤ huzûr(A.) [ 1 [ حضور .hazır olma, bulunma. 2.rahatlık. [ ]
٣٨٨٥ huzzâr (A.) [ حضار ] hazır olanlar, bulunanlar. [ ]
٣٨٨٦ hüccet (A.) [ حجت ] delil, belge. [ ]
٣٨٨٧ hücec (A.) [ حجج ] deliller, belgeler. [ ]
٣٨٨٨ hüceyrat (A.) [ حجيرات ] hücrecikler. [ ]
٣٨٨٩ hüceyre (A.) [ حجيره ] hücrecik. [ ]
٣٨٩٠
hücre (A.) [ 1 [ حجره .odacık. 2.hücre, canlı
organizmaların en küçük yapıtaşı. [ ]
٣٨٩١ hücum (A.) [ هجوم ] saldırı, akın. [ ]
٣٨٩٢ hücürât (A.) [ حجرات ] hücreler. [ ]
٣٨٩٣ hüdhüd (A.) [ هدهد ] çavuşkuşu, ibibik. [ ]
٣٨٩٤ hükemâ (A.) [ حکما ] bilgeler, hakîmler. [ ]
٣٨٩٥ hükkâm (A.) [ حکام ] hakimler. [ ]
٣٨٩٦
٣٨٩٧
٣٨٩٨
hükm (A.) [ حکم ] hüküm, emir, kesin
karar.hükmünde yerinde, gibi. [ ]
٣٨٩٩ hükümat (A.) [ حکومات ] hükümetler. [ ]
hükümdar (A.-F.) [ حکمدار ] padişah, sultan, hüküm
٣٩٠٠
sahibi. [ ]
٣٩٠١
٣٩٠٢
٣٩٠٣
hükmünü almak yerine geçmek, gibi olmak.
hüküm vermek kesin karar vermek.
hükümdârî (A.-F.) hükümdarlık.
hükümet (A.) [ 1 [ حکومت .hükümet. 2.hakimiyet.
3.devlet. [ ]
hükümet sürmek hakim olmak, hükmetmek, hüküm sürmek.
hükümet-i müstebide [ حکومت مستبده ] istibdat
٣٩٠٤
hükümeti. [ ]
٣٩٠٥ hükümran (A.-F.) [ حکمران ] hüküm süren, hakim olan. [ ]
٣٩٠٦
hükümran olmak hakim olmak.

hükümrânî (A.-F.) [ حکمرانی ] hüküm sürme,
٣٩٠٧
padişahlık. [ ]
٣٩٠٨ hülâsa (A.) [ ‏ِ[خالصه zet. [ ]
٣٩٠٩
hülâsa etmekِ zetlemek.
٣٩١٠ hülâsatan (A.) [ ‏ِ[خالصة zetle, kısaca. [ ]
٣٩١١ hümâ (F.) [ 1 [ هما .zümrütüanka. 2.devletkuşu. [ ]
٣٩١٢ hümâyûn (F.) [ 1 [ همایون .kutlu. 2.padişah ile ile ilgili. [
٣٩١٣ hüner (F.) [ هنر ] sanat, ustalık, beceri. [ ]
٣٩١٤
hünermend (F.) [ هنرمند ] marifetli, becerili, hüner
sahibi. [ ]
٣٩١٥ hünkâr (F.) [ خنکار ] padişah. [ ]
hünsâ (A.) [ 1 [ خنثی .erkek ve dişi organları üstünde
٣٩١٦
bulunduran. 2.nِtr. [ ]
٣٩١٧ hür (A.) [ ‏ِ[حر zgür. [ ]
٣٩١٨ hürmet (A.) [ حرمت ] saygı. [ ]
٣٩١٩ hürmetkâr (A.-F.) [ حرمتکار ] saygı duyan. [ ]
OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
٣٩٢٠ ıhlamur (Yun.>A.) [ اخالمور ] ıhlamur. [ ]
٣٩٢١ ık’âd (A.) [ اقعاد ] oturtma. [ ]
٣٩٢٢ ıkd (A.) [ 1 [ عقد .dizi. 2.kolye, gerdanlık. [ ]
٣٩٢٣ ıklîm (A.) [ اقليم ] iklim. [ ]
٣٩٢٤ ıktıdâ (A.) [ اقتدا ] uyma. [ ]
I

٣٩٢٥ ırdâ (A.) [ ارضاع ] emzirme, süt verme. [ ]
٣٩٢٦ ırk (A.) [ 1 [ عرق .soy, ırk. 2.damar. 3.kِk. [ ]
٣٩٢٧ ırk -ı ahmer [ عرق احمر ] kızılderili ırkı. [ ]
٣٩٢٨ ırk -ı ebyaz [ عرق ابيض ] beyaz ırk. [ ]
٣٩٢٩ ırken (A.) [ عرقا ] ırk bakımından. [ ]
٣٩٣٠ ırkî (A.) [ عرقی ] ırk ile ilgili. [ ]
٣٩٣١ ırz (A.) [ عرض ] namus, iffet. [ ]
٣٩٣٢ ırzâ (A.) [ ارضاع ] emzirme, süt verme. [ ]
٣٩٣٣ ısdâr (A.) [ اصدار ] çıkartma. [ ]
٣٩٣٤ ısfırâr (A.) [ اصفرار ] sararma. [ ]
٣٩٣٥ ıskât (A.) [ اسقاط ] düşürme. [ ]
٣٩٣٦ ıslâh (A.) [ اصالح ] düzeltme, iyileştirme, reform. [ ]
٣٩٣٧
٣٩٣٨
٣٩٣٩
ıslâh etmek düzeltmek, iyileştirmek.
ıslâhât (A.) [ اصالحات ] düzeltmeler, iyileştirmeler,
reformlar. [ ]
ıslâhpezîr (A.-F.) [ اصالح پذیر ] ıslah edilebilir,
iyileştirilebilir. [ ]
٣٩٤٠ ısrar (A.) [ اصرار ] diretme, üsteleme. [ ]
٣٩٤١ ıstıbâr (A.) [ اصطبار ] sabretme. [ ]
٣٩٤٢ ıstıfâ (A.) [ اصطفا ] seçme, ayıklama. [ ]
٣٩٤٣ ıstıfâî (A.) [ اصطفائی ] seçimle ilgili. [ ]
٣٩٤٤ ıstılâh (A.) [ اصطالح ] terim, tabir. [ ]

٣٩٤٥ ıstılâhât (A.) [ صطالحات ] terimler, tabirler. [ ]
٣٩٤٦ ıstınâ’ (A.) [ اصطناع ] seçme. [ ]
٣٩٤٧ ıstırab (A.) [ اضطراب ] acı, ızdırap. [ ]
٣٩٤٨ ışk (A.) [ عشق ] aşk. [ ]
٣٩٤٩ ışka (A.) [ عشقه ] sarmaşık. [ ]
٣٩٥٠ ıtk (A.) [ عتق ] âzâd etme, kِle âzâd etme. [ ]
٣٩٥١ ıtknâme (A.-F.) [ عتق نامه ] âzâdlık belgesi. [ ]
٣٩٥٢ ıtlak (A.) [ اطالق ] bırakma, salma. [ ]
٣٩٥٣ ıtnâb (A.) [ اطناب ] sِzü uzatma. [ ]
٣٩٥٤ ıtr (A.) [ عطر ] koku, ıtır. [ ]
٣٩٥٥ ıtrî (A.) [ عطری ] ıtırlı, kokulu. [ ]
٣٩٥٦ ıtriyyât (A.) [ عطریات ] kokular, ıtırlar, parfümler. [ ]
٣٩٥٧ ıttılâ’ (A.) [ اطالع ] bilgi sahibi olma. [ ]
٣٩٥٨ ıttılâât (A.) [ اطالعات ] bilgiler. [ ]
٣٩٥٩ ıttırad (A.) [ اطراد ] ritm. [ ]
٣٩٦٠ ıyâdet (A.) [ عيادت ] hasta ziyareti. [ ]
٣٩٦١ ıyâl (A.) [ عيال ] eş, hanım. [ ]
٣٩٦٢ ız’âf (A.) [ اضعاف ] zayıf düşürme, zayıflatma. [ ]
٣٩٦٣ ızdırap (A.) [ اضطراب ] acı. [ ]
٣٩٦٤ ızlâl (A.) [ اضالل ] yoldan çıkarma. [ ]

٣٩٦٥ ızlâl (A.) [ اظالل ] gِlgede bırakma. [ ]
٣٩٦٦ ızrâr (A.) [ اضرار ] zarar verme, zarara sokma. [ ]
٣٩٦٧
٣٩٦٨ ıztırâb (A.) [ اضطراب ] ızdırap, acı. [ ]
٣٩٦٩ ıztırâbâver (A.) [ اضطراب آور ] acı verici. [ ]
٣٩٧٠ ıztırâr (A.) [ اضطرار ] zorunluluk. [ ]
٣٩٧١ ıztırârî (A.) [ اضطراری ] zorunlu. [ ]
٣٩٧٢ i’câz (A.) [ 1 [ اعجاز .aciz bırakma. 2.şaşırtma. [ ]
٣٩٧٣ i’dâdî (A.) [ اعدادی ] lise. [ ]
٣٩٧٤ i’dâm (A.) [ اعدام ] yok etme,ِ ldürme. [ ]
٣٩٧٥ i’lâ (A.) [ اعال ] yükseltme, yüceltme. [ ]
٣٩٧٦
٣٩٧٧ i’lâm (A.) [ اعالم ] bildirme. [ ]
٣٩٧٨
ızrâr etmek zarar vermek, zarara sokmak.
OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
İ - J
i’lâ edilmek yükseltilmek, yüceltilmek.
i’lâm edilmek bildirilmek.
٣٩٧٩ i’lân (A.) [ اعالن ] ilan. [ ]
٣٩٨٠ i’mâl (A.) [ اعمال ] yapma, işleme. [ ]
٣٩٨١ i’mâr (A.) [ اعمار ] bayındırlaştırma, mamûr etme. [ ]
٣٩٨٢ i’râz (A.) [ 1 [ اعراض .yüz çevirme. 2.uzak durma. [ 1 [ ]

٣٩٨٣
٣٩٨٤
٣٩٨٥
٣٩٨٦
i’tâ (A.) [ 1 [ اعطا .verme. 2.verilme. 3.ِdeme.
4.ِdenme. [ ]
٣٩٨٧ i’tâk (A.) [ اعتاق ] âzâd etme,ِ zgür bırakma. [ ]
٣٩٨٨
i’tikâf (A.) [ اعتکاف ] bir yere kapanma, kِşesine
çekilerek yaşama. [ ]
٣٩٨٩
i’tilâ (A.) [ 1 [ اعتال .yükselme. 2.yüksek rütbeye
ulaşma. [ ]
٣٩٩٠ i’tizâl (A.) [ اعتزال ] kِşesine çekilme. [ ]
٣٩٩١ i’tizâr (A.) [ ‏ِ[اعتذار zür dileme. [ ]
٣٩٩٢ i’vicâc (A.) [ اعوجاج ] eğrilme, burkulma. [ ]
٣٩٩٣ i’zâm (A.) [ 1 [ اعزام .gِnderme. 2.gِnderilme. [ ]
٣٩٩٤
٣٩٩٥
٣٩٩٦ i’zâz (A.) [ 1 [ اعزاز .değer verme. 2.ağırlama. [ ]
٣٩٩٧ iâde (A.) [ اعاده ] geri verme, geri gِnderme. [ ]
٣٩٩٨
٣٩٩٩
٤٠٠٠
٤٠٠١
٤٠٠٢
٤٠٠٣
i’tâ edilmek 1.verilmek. 2.ِdenmek.
i’tâ etmek 1.vermek. 2.ِdemek.
i’tâ olunmak verilmek.
i’zâm edilmek gِnderilmek, yollanmak.
i’zâm etmek gِndermek, yollamak.
iâde edilmek geri verilmek, geri gِnderilmek,
iâde etmek geri vermek, geri gِndermek.
iâde eylemek geri vermek.
iâde -i âfiyet etmek sağlığına kavuşmak.
iâde -i itibâr edilmek itibarı geri verilmek.
iâde -i ziyâret etmek ziyarete karşılık vermek.
٤٠٠٤ iâdeten (A.) [ اعادة ] geri verilmek üzere. [ ]
٤٠٠٥ iânât (A.) [ اعانات ] yardımlar, bağışlar. [ ]
٤٠٠٦ iâne (A.) [ اعانه ] yardım, bağış. [ ]
٤٠٠٧ iâşe (A.) [ اعاشه ] geçindirme. [ ]
٤٠٠٨ ib’âd (A.) [ ابعاد ] uzaklaştırma. [ ]
٤٠٠٩ ibâ’ (A.) [ اباء ] çekinme, uzak durma, kaçınma. [ ]
٤٠١٠
ibâ’ etmek çekinmek, uzak durmak, kaçınmak.

٤٠١١ ibâd (A.) [ عباد ] kullar. [ ]
٤٠١٢ ibâdât (A.) [ عبادات ] ibadetler. [ ]
٤٠١٣ ibâdet (A.) [ عبادت ] klluk, tapınma. [ ]
٤٠١٤
٤٠١٥ ibadetgâh (A.-F.) [ عبادتگاه ] ibadet yeri, mabet. [ ]
٤٠١٦ ibâdethâne (A.-F.) [ عبادت خانه ] ibadet edilecek yer. [ ]
٤٠١٧ ibâdullah (A.) [ 1 [ عباداهلل .Tanrı’nın kulları. 2.çok, bol. [ ]
٤٠١٨ ibâhat (A.) [ اباحت ] helal sayma, mübah gِrme. [ ]
٤٠١٩ ibâhî (A.) [ اباحی ] helal sayan, mübah gِren. [ ]
٤٠٢٠ ibârât (A.) [ 1 [ عبارات .cümleler. 2.paragraflar. [ ]
٤٠٢١ ibâre (A.) [ 1 [ عباره .cümle. 2.paragraf. [ ]
٤٠٢٢ ibâret (A.) [ عبارت ] meydana gelen, oluşan. [ ]
٤٠٢٣
ibâte (A.) [ اباته ] gece yatırma, geceyi geçirtme,
barındırma. [ ]
٤٠٢٤
ibdâ’ (A.) [ ابداع ] yeni bir şey getirme, yaratma,
geliştirme. [ ]
٤٠٢٥
٤٠٢٦ ibdâ’kâr (A.-F.) [ ابداعکار ] yaratıcı, yenilik getiren. [ ]
٤٠٢٧ ibhâm (A.) [ ابهام ] belirsizlik. [ ]
٤٠٢٨ ibhâmât (A.) [ ابهامات ] belirsizlikler. [ ]
ibkâ (A.) [ 1 [ ابقا .devamlılık kazandırma. 2.sınıfta
٤٠٢٩
bırakma. [ ]
٤٠٣٠
ibâdet etmek kulluk etmek, tapınmak.
ibdâ’ etmek yeni bir şey getirmek, yaratmak, geliştirmek.
ibkâ etmek devamlılık kazandırmak, yaşatmak.
٤٠٣١ ibkâen (A.) [ ابقاء ] eski yerinde bırakarak. [ ]
٤٠٣٢ ibl (A.) [ ابل ] deve. [ ]

٤٠٣٣ iblâğ (A.) [ 1 ابالغ]‏ .bildirme. 2.ulaştırma. [ ]
٤٠٣٤ iblîs (A.) [ 1 [ ابليس .şeytan. 2.hileci. [
٤٠٣٥ iblîsâne (A.-F.) [ ابليسانه ] şeytanca. [ ]
٤٠٣٦ ibn (A.) [ ابن ] oğul. [ ]
٤٠٣٧ ibrâ’ (A.) [ ابراء ] aklanma. [ ]
٤٠٣٨
٤٠٣٩ ibrâm (A.) [ ابرام ] zorlama. [ ]
٤٠٤٠ ibrânâme (A.-F.) [ ابرانامه ] aklanma belgesi. [ ]
٤٠٤١ ibrâz (A.) [ ابراز ] gِsterme. [ ]
٤٠٤٢
٤٠٤٣
٤٠٤٤ ibre (A.) [ 1 [ ابره .iğne. 2.gِsterge. [ ]
٤٠٤٥ ibret (A.) [ عبرت ] hayat dersi. [ ]
٤٠٤٦ ibretâmîz (A.-F.) [ عبرت آميز ] ibret verici, ders verici. [ ]
٤٠٤٧ ibretbahş (A.-F.) [ عبرت بخش ] ibret verici. [ ]
٤٠٤٨ ibreten (A.) [ عبرة ] ibret olsun diye, ibret olarak. [ ]
ibrîk (A.) [ ابریق ] ibrik, ıbrık, su, şarap gibi sıvı
٤٠٤٩
konulan kap. [ ]
٤٠٥٠ ibrişim (F.) [ ابریشم ] ipek, ibrişim. [ ]
٤٠٥١ ibtâl (A.) [ ابطال ] geçersiz kılma, kaldırma, bozma. [ ]
٤٠٥٢
٤٠٥٣
ibrâ’ etmek aklanmak.
ibrâz edilmek gِsterilmek.
ibrâz etmek gِstermek.
ibtâl edilmek geçersiz kılınmak, kaldırılmak, bozulmak.
ibtâl etmek geçersiz kılmak, kaldırmak, bozmak.
٤٠٥٤ ibtidâ (A.) [ 1 [ ابتدا .ilkin,ِ nce. 2.başlangıç. 3.başlama. [ ]
٤٠٥٥
ibtidâ’ etmek başlamak.

٤٠٥٦ ibtidâ’î (A.) [ 1 [ ابتدائی .ilkel. 2.ilkokul. [ ]
٤٠٥٧ ibtidâr (A.) [ ابتدار ] başlama, girişme. [ ]
٤٠٥٨
٤٠٥٩
٤٠٦٠ ibtihâc (A.) [ ابتهاج ] sevinme. [ ]
٤٠٦١ ibtilâ (A.) [ ابتال ] tutkunluk, müptelalık, düşkünlük. [ ]
٤٠٦٢
٤٠٦٣
ibtinâ (A.) [ 1 [ ابتنا .bina etme. 2.dayanma. 3.bina
edilme. [ ]
٤٠٦٤ ibtinâ’en (A.) [ ابتناء ] dayanarak. [ ]
٤٠٦٥ ibzâr (A.) [ ابزار ] gِsterme. [ ]
٤٠٦٦ îcâb (A.) [ ایجاب ] gerekme, gerek. [ ]
٤٠٦٧ îcâbât (A.) [ ایجابات ] gereklilikler, gerekler. [ ]
٤٠٦٨ icâbet (A.) [ 1 [ اجابت .kabul edilme. 2.uyma. [ ]
٤٠٦٩
٤٠٧٠ îcâd (A.) [ 1 [ ایجاد .var etme, yaratma. 2.icat. [ ]
٤٠٧١
٤٠٧٢
٤٠٧٣ icâleten (A.) [ عجالة ] aceleyle, acele olarak. [ ]
٤٠٧٤ îcâr (A.) [ 1 [ ایجار .kiralama. 2.kiraya verme. 3.kira. [ ]
٤٠٧٥
٤٠٧٦
٤٠٧٧ icâre (A.) [ اجاره ] kira geliri. [ ]
٤٠٧٨ îcâz (A.) [ ایجاز ] veciz anlatma,öِzlü sِyleme. [ ]
٤٠٧٩
ibtidâr edilmek başlanmak, girişilmek.
ibtidâr etmek başlamak, girişmek.
ibtinâ etmek 1.kurmak. 2.dayanmak.
icâbet etmek uymak, muvafakat etmek.
îcâd edilmek 1.var edilmek, yaratılmak. 2.icat edilmek, buluş yapılmak.
îcâd etmek 1.var etmek, yaratmak. 2.icat etmek, buluş yapmak.
îcâr edilmek kiraya verilmek.
îcâr etmek kiraya vermek.
icâzet (A.) [ 1 [ اجازت .izin. 2.mezuniyet belgesi,
diploma. [ ]
٤٠٨٠ icâzetnâme (A.-F.) [ اجازت نامه ] diploma. [ ]

٤٠٨١ icbâr (A.) [ اجبار ] zorlama. [ ]
٤٠٨٢
٤٠٨٣
٤٠٨٤ iclâl (A.) [ اجالل ] ululama. [ ]
٤٠٨٥ icmâ’ (A.) [ اجماع ] bir araya getirme. [ ]
٤٠٨٦ icmâl (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏zetlemeاجمال 2.ِzet. 3.toplam. [ ]
٤٠٨٧
٤٠٨٨
٤٠٨٩ icmâlen (A.) [ ‏ِ[اجماال zetle,ِ zetleyerek. [ ]
٤٠٩٠ icmâlî (A.) [ اجمالی ] derli toplu,ِ zet halinde. [ ]
٤٠٩١
٤٠٩٢
٤٠٩٣
icrâ (A.) [ 1 [ اجرا .yürütme, yapma, yerine getirme.
2.yapılma, yerine getirilme, yürütülme. [ ]
٤٠٩٤ icrâât (A.) [ اجراآت ] yapılanlar. [ ]
٤٠٩٥
ictihâd (A.) [ 1 [ اجتهاد .çalışma, çabalama. 2.gِrüş.
3.dinî kaynaklar ışığında gِrüş bildirme. [ ]
٤٠٩٦
ictimâ’ (A.) [ 1 [ اجتماع .toplanma, bir araya gelme,
toplantı. 2.toplum. [ ]
٤٠٩٧
٤٠٩٨ ictimâât (A.) [ اجتماعات ] toplantılar, bir araya gelişler. [ ]
ictimâî (A.) [ اجتماعی ] toplumsal, sosyal,
٤٠٩٩
toplumbilimsel. [ ]
٤١٠٠
٤١٠١
٤١٠٢ ictimâiyyât (A.) [ اجتماعيات ] sosyoloji, toplumbilim. [ ]
٤١٠٣
ictimâiyyûn (A.) [ اجتماعيون ] sosyologlar,
٤١٠٤
toplumbilimciler. [ ]
٤١٠٥ ictinâb (A.) [ اجتناب ] kaçınma, uzak durma, çekinme. [ ]
٤١٠٦
icbâr edilmek zorlanmak.
icbâr etmek zorlamak.
icmâl edilmekِ çetlenmek.
icmâl etmekِ zetlemek.
icrâ edilmek yürütülmek, yapılmak, yerine getirilmek.
icrâ etmek yürütmek, yapmak, yerine getirmek.
ictimâ’ etmek toplanmak, bir araya gelmek.
ictimâileşme (A.-T.) sosyalleşme, sosyalizasyon.
ictimâîleşmek sosyalleşmek.
ictimâiyyâtçı (A.-T.) sosyolog, toplumbilimci.
ictinâb etmek kaçınmak, uzak durmak, çekinmek.
٤١٠٧ ictisâr (A.) [ اجتسار ] yüreklenme, cesaret bulma. [ ]
٤١٠٨
ictisâr etmek cesaretlenmek, cesaret bulmak.

٤١٠٩ îd (A.) [ عيد ] bayram. [ ]
٤١١٠ îd -i adhâ [ عيد اضحی ] kurban bayramı. [ ]
٤١١١ îd -i fıtr [ عيد فطر ] ramazan bayramı, şeker bayramı. [ ]
٤١١٢ idâme (A.) [ ادامه ] devam ettirme, sürdürme. [ ]
٤١١٣
٤١١٤
٤١١٥
idâre (A.) [ 1 [ اداره .dِndürme. 2.çekip çevirme,
yِnetme. 3.devlet dairesi. 4.yِönetim. [ ]
٤١١٦ idâre -iِ rfiyye [ اداره عرفيه ] sı__________kıyِnetim. [ ]
٤١١٧ idârehâne (A.-F.) [ اداره خانه ] yِnetim bürosu. [ ]
٤١١٨ idârî (A.) [ اداری ] yِnetimsel. [ ]
٤١١٩ idbâr (A.) [ ادبار ] talihsizlik. [ ]
٤١٢٠
iddiâ (A.) [ 1 [ ادعا .düşüncesinde ısrar etme. 2.dava
etme. 3.inat. [ ]
٤١٢١
idhâl (A.) [ 1 [ ادخال .içeri alma, sokma. 2.yurt
dışından getirme, dışalım, ithal. [ ]
٤١٢٢
٤١٢٣
٤١٢٤ idhâlât (A.) [ ادخاالت ] ithalat, dışalım malları. [ ]
٤١٢٥ îdiyye (A.) [ عيدیه ] bayramlık, bayram bahşişi. [ ]
٤١٢٦ idmân (A.) [ 1 [ ادمان .alıştırma. 2.spor, egzersiz. [ ]
٤١٢٧ idrâk (A.) [ 1 [ ادراک .kavrama, anlama. 2.erişme. [ ]
٤١٢٨
٤١٢٩
idâme edilmek sürdürülmek, devam edilmek.
idâre -i maslahat etmek işleriِ yle veya bِyle idare etmek.
idhâl edilmek 1.içeri alınmak, sokulmak. 2.dışalım yapılmak.
idhâl etmek 1.içeri almak, sokmak. 2.yurt dışından getirmek, dışalım yapmak,ithal etmek.
idrâk edilmek 1.kavranmak, anlaşılmak. 2.yaşanmak.
idrak etmek1.kavramak, anlamak. 2.yaşamak, gِrmek.
٤١٣٠ idrâr (A.) [ ادرار ] sidik. [ ]
٤١٣١ îfâ (A.) [ 1 [ ایفا .yapma, yerine getirme. 2.ِdeme. [ ]
٤١٣٢
îfâ edilmek 1.yapılmak, yerine getirilmek. 2.ِdenmek.
٤١٣٣ îfâ etmek 1.yapmak, yerine getirmek. 2.ِdemek.

٤١٣٤ îfâ -yı vazife [ ایفای وظيفه ] gِrev yapma. [ ]
٤١٣٥
٤١٣٦ ifâdât (A.) [ افادات ] ifadeler. [ ]
٤١٣٧ ifâde (A.) [ افاده ] sِylem, anlatım, dile getirme. [ ]
٤١٣٨
٤١٣٩
٤١٤٠ ifâkat (A.) [ افاقت ] iyileşme. [ ]
٤١٤١
٤١٤٢ ifâze (A.) [ 1 [ افاضه .taşma. 2.bereketlendirme. [ ]
٤١٤٣ iffet (A.) [ عفت ] namusluluk, namus düşkünlüğü. [ ]
٤١٤٤ ifhâm (A.) [ افهام ] anlatma. [ ]
٤١٤٥
٤١٤٦ iflâh (A.) [ افالح ] rahata erme, kurtulma. [ ]
٤١٤٧
٤١٤٨
٤١٤٩ iflâs (A.) [ افالس ] her şeyini yitirme, bitip tükenme. [ ]
٤١٥٠ ifnâ (A.) [ افنا ] yok etme. [ ]
٤١٥١ ifrâğ (A.) [ افراغ ] dِkme, boşaltma. [ ]
٤١٥٢ ifrât (A.) [ افراط ] aşırıya kaçma. [ ]
٤١٥٣ ifrâtkâr (A.-F.) [ افراطکار ] aşırıya kaçan. [ ]
٤١٥٤ ifratperestî (A.) [ افراط پرستی ] aşırıcılık. [ ]
٤١٥٥
٤١٥٦
îfâ -yı vazife etmek gِrev yapmak, gِrevini yerine getirmek.
ifâde edilmek anlatılmak, belirtilmek, dile getirilmek.
ifâde etmek anlatmak, belirtmek, dile getirmek.
ifâkat bulmak iyileşmek.
ifhâm etmek anlatmak.
iflâh etmek ondurmak, dertten kurtarmak.
iflâh olmak iyileşmek, kurtulmak.
ifrâz (A.) [ 1 [ افراز .parçalara bِlme. 2.parselleme.
3.salgı. [ ]
ifraz edilmek salgılanmak, çıkarılmak.
٤١٥٧ ifrâzât (A.) [ 1 [ افراضات .salgılar. 2.parsellemeler. [ ]
٤١٥٨ ifrît (A.) [ عفریت ] mitolojik canavar. [ ]

٤١٥٩ ifsâd (A.) [ 1 [ افساد .bozma. 2.bozgunculuk yapma. [ ]
٤١٦٠
٤١٦١ ifşâ (A.) [ افشا ] açığa vurma. [ ]
٤١٦٢
٤١٦٣
٤١٦٤ ifşâât (A.) [ افشاآت ] açığa vurmalar. [ ]
iftâr (A.) [ 1 [ افطار .oruç açma. 2.Ramazan ayında
٤١٦٥
verilen akşam yemeği. [ ]
٤١٦٦
iftâriyye (A.) [ افطاریه ] iftarlık, iftar için hazırlanan
٤١٦٧
yiyecek. [ ]
٤١٦٨ iftihâr (A.) [ ‏ِ[افتخار vünme, kıvanma, kıvanç. [ ]
٤١٦٩
٤١٧٠
٤١٧١ iftikâr (A.) [ افتقار ]yoksulluk çekme. [ ]
٤١٧٢ iftirâ (A.) [ افترا ] birine işlemediği suçu yıkma. [ ]
٤١٧٣ iftirâk (A.) [ افتراق ] ayrılık. [ ]
٤١٧٤ iftirâs (A.) [ افتراس ] parçalama. [ ]
٤١٧٥ iftitâh (A.) [ 1 [ افتتاح .açılış. 2.başlama. [
٤١٧٦ iftizâh (A.) [ افتضاح ] rezillik, skandal. [ ]
٤١٧٧ iğbirâr (A.) [ اغبرار ] kırılma, alınma, gücenme. [ ]
٤١٧٨ iğfâl (A.) [ 1 [ اغفال .aldatma, kandırma. 2.ırza geçme. [
٤١٧٩
٤١٨٠
ifsâd etmek bozmak, fesada sürüklemek.
ifşâ edilmek açığa vurulmak.
ifşâ etmek açığa vurmak.
iftâr etmek oruç açmak.
iftihar etmekِ vünmek, gurur duymak.
iftihâr etmekِ vünmek, kıvanç duymak.
iğfâl edilmek 1.aldatılmak, kandırılmak. 2.ırzına geçilmek.
iğfâl etmek 1.aldatmak, kandırmak. 2.ırzına geçmek.
٤١٨١ iğlâk (A.) [ اغالق ] üstü kapalı konuşma. [ ]
٤١٨٢ iğlât (A.) [ اغالط ] yanıltma. [ ]
٤١٨٣ iğmâz (A.) [ اغماض ] gِrmezden gelme, gِz yumma. [ ]

iğnâ (A.) [ اغنا ] zengin etme, kimseye muhtaç
٤١٨٤
olmayacak hale getirme. [ ]
٤١٨٥ iğrâk (A.) [ 1 [ اغراق .boğma. 2.abartma. [ ]
٤١٨٦
iğtinâm (A.) [ 1 [ اغتنام .ganimet bilme. 2.ganimet
alma. 1 [ ]
٤١٨٧ iğtişâş (A.) [ اغتشاش ] karışıklık, kargaşa, anarşi. [ ]
٤١٨٨ iğtişâşât (A.) [ اغتشاشات ] karışıklıklar, anarşiler. [ ]
٤١٨٩ iğvâ (A.) [ اغوا ] azdırma, ayartma. [ ]
٤١٩٠
٤١٩١ ihâle (A.) [ احاله ] havale etme, bırakma. [ ]
٤١٩٢
îhâm (A.) [ ایهام ] iki anlama gelen kelimenin uzak
anlamını kasdetme. [ ]
٤١٩٣ ihânet (A.) [ اهانت ] hainlik. [ ]
٤١٩٤ ihâta (A.) [ 1 [ احاطه .kavrama. 2.kuşatma, sarma. [ ]
٤١٩٥
٤١٩٦
٤١٩٧ ihbâr (A.) [ اخبار ] bildirme, haber verme. [ ]
٤١٩٨
٤١٩٩ ihbârnâme (A.-F.) [ اخبارنامه ] bildiri kağıdı. [ ]
٤٢٠٠ ihdâ (A.) [ اهدا ] hediye etme. [ ]
٤٢٠١
٤٢٠٢
٤٢٠٣
٤٢٠٤
٤٢٠٥
٤٢٠٦
iğvâ etmek azdırmak, ayartmak.
ihâta edilmek çevrelenmek, sarılmak, kuşatılmak.
ihâta etmek 1.kavramak. 2.kuşatmak, sarmak.
ihbar etmek bildirmek, haber vermek.
ihdâ edilmek hediye edilmek.
ihdâ etmek hediye etmek.
ihdâs (A.) [ احداث ] kurma, oluşturma, meydana
getirme. [ ]
ihdâs edilmek kurulmak, oluşturulmak, meydana getirilmek.
ihdâs etmek kurmak, oluşturmak, meydana getirmek.
ihdas olunmak kurulmak, oluşturulmak, konulmak.
٤٢٠٧ ihfâ (A.) [ اخفا ] gizleme, saklama. [ ]
٤٢٠٨ ihfâf (A.) [ اخفاف ] hafife alma. [ ]
٤٢٠٩ ihkâk (A.) [ احقاق ] hakkını verme. [ ]

٤٢١٠ ihkâk -ı hak [ احقاق حق ] hakkını verme. [ ]
٤٢١١ ihlâ (A.) [ اخال ] boşaltma. [ ]
٤٢١٢ ihlâk (A.) [ اهالک ] helak etme, yok etme,ِ ldürme. [ ]
٤٢١٣ ihlâl (A.) [ اخالل ] bozma, lekeleme, halel getirme. [ ]
٤٢١٤
٤٢١٥
٤٢١٦ ihlâs (A.) [ اخالص ] içtenlik, dürüstlük. [ ]
٤٢١٧ ihmâl (A.) [ ‏ِ[اهمال nemsememe, savsaklatma. [ ]
٤٢١٨ ihmâlkâr (A.-F.) [ اهمالکار ] ihmalci. [ ]
٤٢١٩
٤٢٢٠
٤٢٢١
٤٢٢٢
ihrâc (A.) [ 1 [ اخراج .çıkartma. 2.dışsatım, yurt dışına
gِnderme. [ ]
٤٢٢٣ ihrâcât (A.) [ 1 [ اخراجات .çıkarmalar. 2.dışsatımlar. [ ]
٤٢٢٤ ihrâk (A.) [ احراق ] yakma. [ ]
٤٢٢٥
٤٢٢٦
٤٢٢٧ ihrâm (A.) [ احرام ] hac zamanı giyilen beyaz giysi. [ ]
٤٢٢٨ ihrâz (A.) [ احراز ] kazanma, elde etme. [ ]
٤٢٢٩
ihlâl edilmek bozulmak, halel getirilmek.
ihlâl etmek bozmak, halel getirmek.
ihrâc edilmek 1.çıkarılmak. 2.dışsatım yapılmak, ihraç edilmek.
ihrâc etmek 1.çıkarmak. 2.dışsatım yapmak, ihraç etmek.
ihrac olunmak çıkarılmak.
ihrak edilmek yakılmak.
ihrak olunmak yakılmak.
ihraz etmek kazanmak, elde etmek.
٤٢٣٠ ihsâ (A.) [ احصا ] sayma. [ ]
٤٢٣١ ihsâî (A.) [ احصائی ] sayım ile ilgili, istatistik. [ ]
٤٢٣٢ ihsâiyyât (A.) [ احصائيات ] istatistik. [ ]
٤٢٣٣ ihsâiyye (A.) [ احصائيه ] istatistik. [ ]
٤٢٣٤ ihsân (A.) [ 1 [ احسان .bağış. 2.iyilik. [ ]

٤٢٣٥ ihsâs (A.) [ احساس ] hissettirme. [ ]
٤٢٣٦ ihtâr (A.) [ اخطار ] uyarı, hatırlatma. [ ]
٤٢٣٧
٤٢٣٨
٤٢٣٩ ihticâc (A.) [ احتجاج ] kanıt gِsterme. [ ]
٤٢٤٠ ihtidâ (A.) [ اهتدا ] hidayete erme, müslüman olma. [ ]
٤٢٤١
٤٢٤٢ ihtifâ (A.) [ اختفا ] gizlenme. [ ]
٤٢٤٣ ihtifâl (A.) [ احتفال ] anma tِreni. [ ]
٤٢٤٤ ihtikâr (A.) [ احتکار ] vurgun. [ ]
٤٢٤٥ ihtilâc (A.) [ 1 [ اختالج .çırpınma. 2.seğirme. [ ]
٤٢٤٦ ihtilâf (A.) [ اختالف ] uyuşmazlık. [ ]
٤٢٤٧ ihtilâfat (A.) [ اختالفات ] uyuşmazlıklar. [ ]
٤٢٤٨ ihtilâl (A.) [ 1 [ اختالل .bozukluk, arıza. 2.ihtilal. [ ]
٤٢٤٩ ihtilâlat (A.) [ 1 [ اختالالت .bozukluklar. 2.ihtilaller. [ ]
٤٢٥٠ ihtilâm (A.) [ احتالم ] düşazma, şeytan aldatması. [ ]
٤٢٥١
ihtilâs (A.) [ اختالس ] zimmetine para geçirme, para
çalma. [ ]
٤٢٥٢ ihtilât (A.) [ 1 [ اختالط .karışma. 2.gِrüşme, kaynaşma. [ ]
٤٢٥٣
٤٢٥٤ ihtimâl (A.) [ 1 [ احتمال .olasılık. 2.yüklenme. 3.belki. [ ]
٤٢٥٥ ihtimal ki (A.-F.) [ احتمال که ] belki de, muhtemelen. [ ]
٤٢٥٦
ihtâr edilmek uyarılmak, hatırlatılmak.
ihtâr etmek uyarmak, hatırlatmak.
ihtidâ etmek hidayete ermek, müslüman olmak.
ihtilât etmek karışmak.
ihtimal vermek sanmak, tahmin etmek.
٤٢٥٧ ihtimâlât (A.) [ احتماالت ] olasılıklar. [ ]

٤٢٥٨ ihtimâm (A.) [ ‏ِ[اهتمام zen. [ ]
٤٢٥٩ ihtinâk (A.) [ اختناق ] boğulma. [ ]
٤٢٦٠ ihtirâ (A.) [ اختراع ] icat, buluş. [ ]
٤٢٦١ ihtirâat (A.) [ اختراعات ] buluşlar. [ ]
٤٢٦٢ ihtirak (A.) [ احتراق ] yanma. [ ]
٤٢٦٣ ihtirâm (A.) [ احترام ] saygı duyma, hürmet etme. [ ]
٤٢٦٤ ihtirâmen (A.) [ احتراما ] saygıyla, saygı duyarak. [ ]
٤٢٦٥ ihtirâs (A.) [ احتراص ] aşırı hırs. [ ]
٤٢٦٦
ihtirâz (A.) [ احتراز ] kaçınma, çekinme, uzak durma,
geri durma. [ ]
٤٢٦٧
٤٢٦٨ ihtisâr (A.) [ اختصار ] kısaltma,ِ zetleme. [ ]
٤٢٦٩
٤٢٧٠
٤٢٧١ ihtisâren (A.) [ ‏ِ[اختصارا zetle, kısaltarak, kısaca. [ ]
٤٢٧٢ ihtisâs (A.) [ اختصاص ] uzmanlık. [ ]
٤٢٧٣ ihtişâm (A.) [ احتشام ] gِrkem. [ ]
٤٢٧٤ ihtitâm (A.) [ اختتام ] sona erme. [ ]
٤٢٧٥ ihtivâ (A.) [ احتوا ] içerme. [ ]
٤٢٧٦
ihtirâz etmek kaçınmak, çekinmek, uzak durmak, geri durmak.
ihtisâr edilmek kısaltılmak,ِ zetlenmek.
ihtisâr etmek kısaltmak,ِ zetlemek.
ihtivâ etmek içermek.
٤٢٧٧ ihtiyâc (A.) [ 1 [ احتياج .gereksinim2.yoksulluk. [ ]
٤٢٧٨ ihtiyâcât (A.) [ احتياجات ] gereksinimler. [ ]
٤٢٧٩ ihtiyâl (A.) [ احتيال ] hile yapma. [ ]
ihtiyâr (A.) [ 1 [ اختيار .seçme. 2.seçilme. 3.seçme
٤٢٨٠
hakky. 4.yaşlı. [ ]

ihtiyârî (A.) [ اختياری ] kişisel seçime bağlı, isteğe
٤٢٨١
bağlı. [ ]
٤٢٨٢ ihtiyât (A.) [ 1 [ احتياط .tedbirli davranış. 2.yedek. [ ]
ihtiyâten (A.) [ احتياطا ] tedbirli davranarak, ihtiyatlı
٤٢٨٣
olarak. [ ]
٤٢٨٤ ihtiyatkâr (A.-F.) [ احتياط کار ] tedbirli, ihtiyatlı. [ ]
٤٢٨٥ ihtizâr (A.) [ احتضار ] can çekişme. [ ]
٤٢٨٦ ihtizâz (A.) [ اهتزاز ] titreme, titreyiş. [ ]
٤٢٨٧ ihvân (A.) [ اخوان ] dostlar. [ ]
٤٢٨٨
ihyâ (A.) [ 1 [ احيا .diriltme, yaşatma. 2.canlılık
kazandırma. 3.geceyi ibadet ederek geçirme. [ ]
٤٢٨٩
٤٢٩٠
٤٢٩١
ihzâr (A.) [ 1 [ احضار .çağırma, huzura getirme.
2.hazırlama. 3.hazırlanma. [ ]
٤٢٩٢ ihzârî (A.) [ احضاری ] hazırlayıcı. [ ]
٤٢٩٣ ik’âd (A.) [ اقعاد ] oturtma. [ ]
٤٢٩٤ îkâ (A.) [ ایقا ] yapma. [ ]
٤٢٩٥
ihyâ olunmak yaşatılmak, canlandırılmak.
ihzar etmek 1.hazırlamak. 2.getirmek.
îka etmek vermek, bırakmak.
٤٢٩٦ ikâb (A.) [ عقاب ] ceza. [ ]
٤٢٩٧ ikâl (A.) [ 1 [ عقال .bağ. 2.kِstek, pranga. [ ]
٤٢٩٨
ikâme (A.) [ 1 [ اقامه .kaldırma. 2.oturma. 3.yerine
koyma. [ ]
٤٢٩٩
ikâme etmek yerine koymak.
٤٣٠٠ ikâmet (A.) [ 1 [ اقامت .oturma. 2.namaza durma. [
٤٣٠١ ikâmetgah (A.-F.) [ اقامتگاه ] oturma yeri. [ ]
٤٣٠٢ îkâz (A.) [ 1 [ ایقاظ .uyandırma. 2.uyarma. [
٤٣٠٣
îkâz edilmek uyarılmak.

٤٣٠٤
٤٣٠٥ ikbâl (A.) [ 1 [ اقبال .talih. 2.mutluluk. [ ]
٤٣٠٦ ikdâm (A.) [ اقدام ] girişim. [ ]
٤٣٠٧
iklîm (A.) [ 1 [ اقليم .ülke, yer, diyar. 2.coğrâfî yaşam
koşulları. [ ]
٤٣٠٨
٤٣٠٩
٤٣١٠
ikmâl (A.) [ 1 [ اکمال .tamamlama, bitirme.
2.bütünleme. [
٤٣١١ iknâ (A.) [ اقناع ] razı etme. [ ]
٤٣١٢
٤٣١٣ ikrâh (A.) [ اکراه ] tiksinme, iğrenme. [ ]
٤٣١٤
٤٣١٥ ikrâhen (A.) [ اکراها ] tiksinerek, iğrenerek. [ ]
٤٣١٦
ikrâm (A.) [ 1 [ اکرام .cِmertlik. 2.sunma, armağan
etme. [ ]
٤٣١٧
ikrâmiyye (A.) [ 1 [ اکراميه .bahşiş. 2.ikrâm olarak
verilen para veya eşya. [ ]
٤٣١٨
ikrâr (A.) [ 1 [ اقرار .itiraf. 2.dile getirme.
3.kabullenme. [ ]
٤٣١٩
٤٣٢٠ ikrâz (A.) [ اقراض ] borçlandırma, borç verme. [ ]
٤٣٢١ iksîr (A.) [ اکثير ] olağanüstü etkileri olan şurup. [ ]
٤٣٢٢ iktibâs (A.) [ اقتباس ] alıntı. [ ]
٤٣٢٣
٤٣٢٤
٤٣٢٥ iktibâsât (A.) [ اقتباسات ] alıntılar. [ ]
٤٣٢٦ iktidâ (A.) [ اقتدا ] uyma. [ ]
٤٣٢٧
îkâz etmek uyarmak.
ikmâl edilmek tamamlanmak, bitirilmek.
ikmâl etmek tamamlamak, bitirmek.
iknâ etmek razı etmek.
ikrâh etmek tiksinmek, iğrenmek.
ikrâr etmek 1.itiraf etmek. 2.dile getirmek. 3.kabullenmek.
iktibâs edilmek alınmak.
iktibâs etmek alıntı yapmak,ِ dünç almak.
iktidâ etmek uymak.
iktidâr (A.) [ 1 [ اقتدار .güçlülük, kudret. 2.gِrev
٤٣٢٨
başındaki yِnetim. [ ]
٤٣٢٩ iktifâ (A.) [ اکتفا ] yetinme. [ ]

٤٣٣٠
٤٣٣١
٤٣٣٢ iktihâl (A.) [ اکتحال ] sürme çekme. [ ]
٤٣٣٣ iktirâh (A.) [ اقتراه ] içinden gelerek konuşma. [ ]
٤٣٣٤ iktirân (A.) [ اقتران ] yakınlaşma, yaklaşma. [ ]
٤٣٣٥ iktisâ (A.) [ اکتسا ] giyinme, bürünme. [ ]
٤٣٣٦
٤٣٣٧ iktisâb (A.) [ اکتساب ] kazanma, çalışarak kazanma. [ ]
٤٣٣٨
٤٣٣٩
٤٣٤٠ iktisâd (A.) [ 1 [ اقتصاد .tutum. 2.ekonomi. [ ]
٤٣٤١ iktisâdî (A.) [ اقتصادی ] ekonomik. [ ]
٤٣٤٢ iktisâdiyyât (A.) [ اقتصادیات ] ekonomi. [ ]
٤٣٤٣ iktisâdiyyûn (A.) [ اقتصادیون ] iktisatçılar, ekonomistler. [ ]
٤٣٤٤ iktisâr (A.) [ اقتصار ] kısaltma. [ ]
٤٣٤٥ iktitâf (A.) [ اقتطاف ] derme, devşirme, seçme. [ ]
٤٣٤٦ iktizâ (A.) [ 1 [ اقتضا .gerekme. 2.ihtiyaç. [ ]
٤٣٤٧
iktifâ edilmek yetinilmek.
iktifâ etmek yetinmek.
iktisâ etmek giymek
iktisâb etmek kazanmak.
iktisâb eylemek kazanmak.
iktizâ etmek gerekmek.
٤٣٤٨ ilâ (A.) [ الی ] –e kadar. [ ]
٤٣٤٩ ilâc (A.) [ 1 [ عالج .ilaç. 2.tedavi. 3.çare. [ ]
٤٣٥٠ ilâcnâpezîr (A.-F.) [ عالج ناپذیر ] tedavi edilmez. [ ]
٤٣٥١ ilâh (A.) [ الخ ] ve benzerleri, ve diğerleri. [ ]
٤٣٥٢ ilâh (A.) [ اله ] tanrı, ilah. [ ]

٤٣٥٣ ilâhe (A.) [ الهه ] tanrıça. [ ]
٤٣٥٤ ilâhî (A.) [ 1 [ الهی .tanrısal. 2.ilahî, dinî şarkı. [ ]
٤٣٥٥ ilâhî (A.) [ الهی ] Tanrım. [ ]
٤٣٥٦ ilâhiyyât (A.) [ الهيات ] tanrıbilim, teoloji. [ ]
٤٣٥٧ ilânihâye (A.) [ الی نهایه ] sonuna kadar. [ ]
٤٣٥٨ ilâvât (A.) [ عالوات ] ilaveler, ekler. [ ]
٤٣٥٩ ilâve (A.) [ عالوه ] ek. [ ]
٤٣٦٠
٤٣٦١ ilâveten (A.) [ عالوة ] ek olarak, yanı sıra. [ ]
٤٣٦٢ ilel (A.) [ 1 [ علل .hastalıklar. 2.sebepler. [ ]
٤٣٦٣ ilelebed (A.) [ الی االبد ] sonsuza dek. [ ]
٤٣٦٤ ilgâ (A.) [ الغا ] lağvetme, kaldırma. [ ]
٤٣٦٥
٤٣٦٦ ilhâd (A.) [ الحاد ] dinden çıkma, dinsizlik. [ ]
٤٣٦٧ ilhâk (A.) [ 1 [ الحاق .katma, karıştırma. 2.katılma. [ ]
٤٣٦٨
٤٣٦٩ ilhâm (A.) [ الهام ] esin. [ ]
٤٣٧٠ ilhâmât (A.) [ الهامات ] ilhamlar, esinler. [ ]
٤٣٧١ ilim (A.) [ علم ] ilim. [ ]
٤٣٧٢ ilkâ (A.) [ القا ] atma, bırakma. [ ]
٤٣٧٣
ilave etmek eklemek.
ilgâ eylemek lağvetmek, kaldırmak.
ilhak olunmak katılmak.
ilkâ etmek atmak.
٤٣٧٤ ilkâh (A.) [ القاح ] aşılama, dِlleme. [ ]
illâ (A.) [ 1 [ اال . -den başka. 2.ille de, mutlaka.
٤٣٧٥
3.yoksa, aksi takdirde. [ ]

٤٣٧٦ illet (A.) [ 1 [ علت .hastalık. 2.sebep. [ ]
٤٣٧٧ illî (A.) [ علی ] nedensel. [ ]
٤٣٧٨ illiyyet (A.) [ عليت ] nedensellik. [ ]
٤٣٧٩ ilm (A.) [ علم ] bilim. [ ]
٤٣٨٠ ilmî (A.) [ علمی ] bilimsel. [ ]
٤٣٨١ ilmiyye (A.) [ علميه ] din bilginleri. [ ]
٤٣٨٢ ilsâk (A.) [ الصاق ] bitiştirme, yapıştırma, kavuşturma. [ ]
٤٣٨٣ iltibâs (A.) [ التباس ] benzerlik. [ ]
٤٣٨٤ ilticâ (A.) [ التجا ] sığınma. [ ]
٤٣٨٥ ilticâgâh (A.-F.) [ التجاگاه ] sığınak, sığınma yeri. [ ]
٤٣٨٦
iltifat (A.) [ 1 [ التفات .dِnme. 2.ilgi gِsterme. 2.gِnül
alma. [ ]
٤٣٨٧ iltihâb (A.) [ 1 [ التهاب .alevlenme. 2.yangı. [ ]
٤٣٨٨ iltihak (A.) [ التحاق ] katılma. [ ]
٤٣٨٩
٤٣٩٠ iltihâm (A.) [ التهام ] yara kapanması. [ ]
٤٣٩١ iltimâs (A.) [ التماس ] kayırma. [ ]
٤٣٩٢ iltisâk (A.) [ التصاق ] kavuşma, yapışma. [ ]
٤٣٩٣
iltihak etmek katılmak.
iltisak etmek kavuşmak.
٤٣٩٤ iltiyâm (A.) [ التيام ] yara iyileşmesi. [ ]
٤٣٩٥ iltizâm (A.) [ 1 [ التزام .gerekli gِrme. 2.taraf tutma. [ ]
٤٣٩٦ iltizâz (A.) [ التذاذ ] lezzet alma. [ ]
٤٣٩٧ ilzâm (A.) [ الزام ] susturma. [ ]

٤٣٩٨ îmâ (A.) [ ایما ] dolaylı anlatım, işaret. [ ]
٤٣٩٩
٤٤٠٠ imâd (A.) [ عماد ] direk. [ ]
٤٤٠١
٤٤٠٢ imâle (A.) [ اماله ] kısa heceyi uzun okuma. [ ]
imâm (A.) [ 1 [ امام .namaz kıldıran. 2.ِnder, lider.
٤٤٠٣
3.Hz. Ali’nin soyundan gelen. [ ]
٤٤٠٤ îmân (A.) [ ایمان ] inanma. [ ]
٤٤٠٥
٤٤٠٦ imâret (A.) [ 1 [ عمارت .aşevi. 2.bayındırlık. [ ]
٤٤٠٧ imdâd (A.) [ امداد ] yardım isteme, imdat. [ ]
٤٤٠٨ imhâ (A.) [ 1 [ امحا .yok etme. 2.yok edilme. [ ]
٤٤٠٩
٤٤١٠
٤٤١١ imkân (A.) [ امکان ] olanak. [ ]
٤٤١٢ imlâ (A.) [ 1 [ امال .doldurma. 2.yazı bilgisi. 3.yazı [ ]
٤٤١٣ imrâr (A.) [ امرار ] geçirme. [ ]
٤٤١٤ imsâk (A.) [ امساک ] orucun başlangıç saati. [ ]
٤٤١٥
٤٤١٦
imsâkiyye (A.) [ امساکيه ] oruca başlama ve oruç açma
saatlerini gِsteren çizelge. [ ]
٤٤١٧ imtihân (A.) [ 1 [ امتحان .sınav. 2.deneme. [ ]
٤٤١٨ imtinâ (A.) [ امتناع ] kaçınma. [ ]
٤٤١٩
îmâ etmek işaret etmek, gِstermek.
imâl etmek yapmak.
iman etmek inanmak.
imhâ edilmek yok edilmek.
imhâ etmek yok etmek.
imtidad etmek uzanmak.
imtinâ etmek kaçınmak, geri durmak.
٤٤٢٠
imtisâl (A.) [ 1 [ امتثال .boyun eğme. 2.verilen işi
yapma. [ ]
٤٤٢١ imtiyâz (A.) [ 1 [ امتياز .ayrıcalık. 2.kapitülasyon. [ ]
٤٤٢٢ imtizâc (A.) [ امتزاج ] uyuşma, uzlaşma. [ ]

٤٤٢٣
٤٤٢٤ în (F.) [ این ] bu. [ ]
٤٤٢٥ in’âm (A.) [ 1 [ انعام .bağış, ihsan. 2.bahşiş. [ ]
٤٤٢٦ in’ikâd (A.) [ 1 [ انعقاد .bağlanma. 2.toplanma. [ ]
٤٤٢٧ in’ikâs (A.) [ اهعکاس ] yanıyma. [ ]
٤٤٢٨ in’itâf (A.) [ 1 [ انعطاف .bükülme. 2.dِnme. [ ]
٤٤٢٩
٤٤٣٠ inâd (A.) [ عناد ] inat. [ ]
٤٤٣١ inân (A.) [ عنان ] dizgin. [ ]
٤٤٣٢ inâre (A.) [ اناره ] aydınlatma. [ ]
٤٤٣٣ inâyât (A.) [ عنایات ] iyilikler. [ ]
٤٤٣٤ inâyet (A.) [ عنایت ] iyilik. [ ]
٤٤٣٥ incizâb (A.) [ انجذاب ] cazibeye kapılma. [ ]
٤٤٣٦ ind (A.) [ 1 [ عند .kat. 2.gِrüş. 3.yan. [ ]
٤٤٣٧
indî (A.) [ عندی ] kişisel, kişinin kendi kanısına
dayanan. [ ]
٤٤٣٨ indifâ (A.) [ اندفاع ] püskürme. [ ]
٤٤٣٩
imtizâc etmek uyuşmak, uzlaşmak.
in’itâf etmek çevrilmek, dِnmek.
indifâ etmek püskürmek.
٤٤٤٠ ineb (A.) [ عنب ] üzüm. [ ]
٤٤٤١ infâk (A.) [ انفاق ] geçindirme, nafakalandırma. [ ]
٤٤٤٢ infâz (A.) [ انفاذ ] uygulama, yerine getirme, yapma. [ ]
٤٤٤٣ infiâl (A.) [ انفعال ] kırılma, gücenme. [ ]
٤٤٤٤ infikâk (A.) [ انفکاک ] ayrılış. [ ]

٤٤٤٥ infilâk (A.) [ انفالق ] patlama. [ ]
٤٤٤٦ infirâd (A.) [ انفراد ] bir başına kalma. [ ]
٤٤٤٧
٤٤٤٨ infisâl (A.) [ انفصال ] ayrılma. [ ]
٤٤٤٩ inhibât (A.) [ انهباط ] düşüş. [ ]
٤٤٥٠ inhidâm (A.) [ انهدام ] yıkılma. [ ]
٤٤٥١ inhilâl (A.) [ 1 [ انحالل .çِzülme, ayrışma. 2.dağılma. [ ]
٤٤٥٢ inhimâk (A.) [ انهماک ] aşırı düşkünlük. [ ]
٤٤٥٣
inhinâ (A.) [ 1 [ انحنا .eğri, yay. 2.kıvrılma, bükülme,
yay şeklini alma. [ ]
٤٤٥٤ inhirâf (A.) [ انحراف ] sapma. [ ]
٤٤٥٥
٤٤٥٦
inhisâf (A.) [ 1 [ انخساف .ay tutulması. 2.gelişimini
yitirmek, parlaklığını kaybetmek. [ ]
٤٤٥٧ inhisâr (A.) [ انحصار ] tekel. [ ]
٤٤٥٨ inhitat (A.) [ انحطاط ] çِküş, düşüş. [ ]
٤٤٥٩ inhizâm (A.) [ انهزام ] bozguna uğrama. [ ]
٤٤٦٠ inkâr (A.) [ انکار ] yadsıma, reddetme. [ ]
٤٤٦٤
٤٤٦٥
infirâd ettirilmek bir başına bırakılmak.
inhiraf olunmak dِnülmek.
٤٤٦١
٤٤٦٢
inkâr edilmek yadsınmak.
inkâr etmek yadsımak.
٤٤٦٣ inkılâb (A.) [ 1 [ انقالب .devrim. 2.değişim, dِnüşüm. [
inkılâb etmek dِnüşmek.
inkırâz bulmak tükenmek, çِkmek.
٤٤٦٦ inkıtâ (A.) [ انقطاع ] kesilme, kesintiye uğrama. [ ]
٤٤٦٧ inkıyâd (A.) [ انقياد ] bağlanma, boyun eğme. [ ]
٤٤٦٨ inkızâ (A.) [ انقضا ] geçip gitme. [ ]

٤٤٦٩ inkibâz (A.) [ انقباض ] kabızlık. [ ]
٤٤٧٠ inkirâz (A.) [ انقراض ] çِkme, tükeniş. [ ]
٤٤٧١ inkisâm (A.) [ انقسام ] bِlünme. [ ]
٤٤٧٢
٤٤٧٣
٤٤٧٤
٤٤٧٥
inkisâr (A.) [ 1 [ انکسار .ilenme, beddua etme.
2.kırılma. [ ]
inkişâf (A.) [ 1 [ انکشاف .ortaya çıkma. 2.gelişim,
gelişme. [ ]
٤٤٧٦ insâf (A.) [ انصاف ] acıma. [ ]
٤٤٧٧ insânî (A.) [ 1 [ انسانی .insanlık. 2.insan ile ilgili. [ ]
٤٤٧٨ insaniyu’l-merkez (A.) [ انسانی المرکز ] insan merkezli. [ ]
٤٤٧٩ insâniyyet (A.) [ انسانيت ] insanlık. [ ]
٤٤٨٠
٤٤٨١ insicâm (A.) [ انسجام ] düzen, sıra. [ ]
٤٤٨٢ insiyâk (A.) [ انسياق ] içgüdü. [ ]
٤٤٨٣ insiyâkî (A.) [ انسياقی ] içgüdüsel. [ ]
٤٤٨٤ insücin (A.) [ انس و جن ] insanlar ve cinler. [ ]
٤٤٨٥
inşâ (A.) [ 1 [ انشا .yapma. 2.güzel yazı yazma.
3.kompozisyon. [ ]
٤٤٨٦ inşiâb (A.) [ 1 [ انشعاب .bِlünme. 2.dallanma. [ ]
٤٤٨٧ inşikâk (A.) [ انشقاق ] yarılma, bِlünme. [ ]
٤٤٨٨
inkisâm etmek bِlünmek.
inkişaf bulmak gelişmek.-inkişaf etmek gelişmek.
insibab etmek dِkülmek.
inşikâk etmek yarılmak, bِlünmek.
٤٤٨٩ inşirâh (A.) [ انشراح ] açılma, ferahlama. [ ]
٤٤٩٠ intâc (A.) [ 1 [ انتاج .sonuçlandırma. 2.doğurma. [ ]
٤٤٩١
intâc etmek 1.sonuçlandırmak. 2.doğurmak.

٤٤٩٢ intâk (A.) [ انطاق ] konuşturma. [ ]
٤٤٩٣ intânî (A.) [ انتانی ] mikroplu. [ ]
٤٤٩٤ intibâ (A.) [ 1 [ انطباع .izlenim. 2.basılma. [ ]
٤٤٩٥ intibâh (A.) [ انتباه ] uyanış. [ ]
٤٤٩٦ intibâk (A.) [ انطباق ] uyum. [ ]
٤٤٩٧ intifâ (A.) [ انطفا ] ateşin sِnmesi. [ ]
٤٤٩٨ intifâ’ (A.) [ انتفاع ] yararlanma. [ ]
٤٤٩٩ intihâ (A.) [ 1 [ انتها .son. 2.sona erme. [ ]
٤٥٠٠ intihâb (A.) [ 1 [ انتخاب .seçme. 2.seçilme. 3.seçim. [ ]
٤٥٠١
٤٥٠٢ intihâbât (A.) [ انتخابات ] seçimler. [ ]
٤٥٠٣ intihâl (A.) [ انتحال ] bir başkasının eserini sahiplenme. [ ]
٤٥٠٤ intihâr (A.) [ انتحار ] kendiniِ ldürme, canına kıyma. [ ]
٤٥٠٥
٤٥٠٦ intikâd (A.) [ انتقاد ] eleştiri, tenkit. [ ]
intikâl (A.) [ 1 [ انتقال .gِçme, taşınma. 2.kavrama.
٤٥٠٧
3.miras geçmesi. [ ]
٤٥٠٨
٤٥٠٩ intikâm (A.) [ ‏ِ[انتقام c. [ ]
٤٥١٠
٤٥١١ intikâmcû (A.-F.) [ انتقام جو ] intikamcı. [ ]
٤٥١٢
intisâb (A.) [ 1 [ انتساب .bir yere mensup olma. 2.bir
yere bağlanma, bir yerde çalışmaya başlama. [ ]
٤٥١٣
intişâr (A.) [ 1 [ انتشار .yayılma. 2.yayınlanma.
3.üreme. [ ]
٤٥١٤
intihâb edilmek seçilmek.-intihab eylemek seçmek.
intihâr etmek kendiniِ ldürmek, canına kıymak.
intikal etmek geçmek
intikam almakِ c almak.
intişâr etmek 1.yayılmak. 2.yayınlanmak.

٤٥١٥ intizâ’ (A.) [ انتزاع ] sِküp alma. [ ]
٤٥١٦ intizâm (A.) [ انتظام ] düzen. [ ]
٤٥١٧
intizamperver (A.-F.) [ انتظام پرور ] düzeni seven,
düzenli, tertipli. [ ]
٤٥١٨ intizâr (A.) [ انتظار ] bekleme, bekleyiş. [ ]
٤٥١٩
٤٥٢٠ inzâl (A.) [ انزال ] indirme. [ ]
inzibât (A.) [ انضباط ] zapturapt altında bulunma,
٤٥٢١
düzen. [ ]
٤٥٢٢ inzimâm (A.) [ انضمام ] eklenme. [ ]
inzivâ (A.) [ انزوا ] kِşesine çekilme, tek başına
٤٥٢٣
yaşama. [ ]
inzivagâh (A.-F.) [ انزواگاه ] kِşeye çekilme yeri, inziva
٤٥٢٤
yeri. [ ]
٤٥٢٥ irâ’e (A.) [ ارائه ] gِsterme. [ ]
٤٥٢٦
٤٥٢٧ îrâd (A.) [ 1 [ ایراد .getirme, sِyleme. 2.gelir, kazanç. [ ]
٤٥٢٨ irâde (A.) [ 1 [ اراده .istek. 2.buyruk. [ ]
٤٥٢٩ irâdet (A.) [ ارادت ] isteme, istek. [ ]
٤٥٣٠ îrânî (F.) [ ایرانی ] İranlı. [ ]
٤٥٣١ ircâ’ (A.) [ ارجاع ] eski haline dِndürme, çevirme. [ ]
٤٥٣٢
intizâr etmek beklemek.
irâ’e etmek gِstermek.
ircâ’ etmek dِndürmek, çevirmek.
٤٥٣٣ irfân (A.) [ 1 [ عرفان .bilme. 2.kültür. [ ]
٤٥٣٤ irfanperver (A.-F.) [ عرفان پرور ] kültürlü. [ ]
٤٥٣٥ irs (A.) [ 1 [ ارث .miras. 2.soyaçekim, kalıtım. [ ]

٤٥٣٦ irsâl (A.) [ ارسال ] gِnderme. [ ]
٤٥٣٧ irsen (A.) [ ارثا ] kalıtımsal, miras yoluyla. [ ]
٤٥٣٨ irsî (A.) [ ارثی ] kalıtımsal. [ ]
٤٥٣٩ irsiyyet (A.) [ ارثيت ] kalıtımsallık, irsîlik. [ ]
irşâd (A.) [ ارشاد ] hidayete erdirme, doğru yolu
٤٥٤٠
gِsterme. [ ]
٤٥٤١
٤٥٤٢ irtiâş (A.) [ ارتعاش ] titreme. [ ]
٤٥٤٣ irtibât (A.) [ ارتباط ] bağlantı, ilişki, ilgi. [ ]
٤٥٤٤ irticâ (A.) [ 1 [ ارتجاع .geriye dِnüş. 2.gericilik. [ ]
٤٥٤٥ irticakâr (A.-F.) [ ارتجاعکار ] gerici. [ ]
٤٥٤٦ irticâlen (A.) [ ارتجاال ] düşünmeden sِyleyerek. [ ]
٤٥٤٧ irtidâd (A.) [ ارتداد ] dinden çıkma. [ ]
٤٥٤٨ irtifâ (A.) [ ارتفاع ] yükseklik. [ ]
٤٥٤٩ irtihâl (A.) [ 1 [ ارتحال .gِçme. 2.ِlüm. [ ]
٤٥٥٠
irtikâ (A.) [ 1 [ ارتقا .yükselme. 2.yüksek mevkiye
٤٥٥١
gelme. [ ]
٤٥٥٢ irtikâb (A.) [ ارتکاب ] suç işleme. [ ]
٤٥٥٣
irşâd etmek hidayete erdirmek, doğru yolu gِstermek.
irtihâl etmek , öِlmek.
irtisam etmek resmedilmek, izi düşmek.
٤٥٥٤ irtişâ (A.) [ ارتشا ] rüşvet yeme. [ ]
٤٥٥٥ irtizâk (A.) [ ارتزاق ] rızıklanma. [ ]
٤٥٥٦ irzâ (A.) [ ارضا ] ikna etme, razı etme. [ ]
٤٥٥٧ irzâ’ (A.) [ ارضاع ] emzirme, süt verme. [ ]

٤٥٥٨ is’âd (A.) [ اصعاد ] yükseltme. [ ]
٤٥٥٩
٤٥٦٠ is’âr (A.) [ اسعار ] fiyat belirleme. [ ]
٤٥٦١ isâbet (A.) [ اصابت ] rastgelme. 2.tutarlılık. [ ]
٤٥٦٢ isâet (A.) [ اسائت ] kِtülük etme. [ ]
٤٥٦٣ îsâl (A.) [ ایصال ] kavuşturma, ulaştırma. [ ]
٤٥٦٤
٤٥٦٥ isâle (A.) [ اساله ] akıtma. [ ]
٤٥٦٦ isbât (A.) [ اثبات ] kanıtlama. [ ]
٤٥٦٧
٤٥٦٨ îsevî (A.) [ عيسوی ] Hıristiyan. [ ]
٤٥٦٩ îseviyyet (A.) [ عيسویت ] Hıristiyanlık. [ ]
٤٥٧٠ isfenc (F.) [ اسفنج ] sünger. [ ]
٤٥٧١ ishâl (A.) [ اسهال ] sürgün, cırcır olma. [ ]
٤٥٧٢ iskân (A.) [ 1 [ اسکان .yerleştirme. 2.yerleştirilme. [ ]
٤٥٧٣
٤٥٧٤ iskat (A.) [ اسقاط ] düşürme. [ ]
٤٥٧٥ iskât (A.) [ اسکات ] susturma. [ ]
٤٥٧٦
is’âd etmek yükseltmek, çıkartmak.-is’âd olunmak yükseltilmek.-is’af olunmak yerine getirilmek.
isâl etmek ulaştırmak.
isbât -ı vücûd etmek bir yerde bulunmak, varlığını gِstermek.
iskân edilmek yerleştirilmek.-iskân etmek yerleştirmek.
iskât etmek susturmak.
٤٥٧٧ islâm (A.) [ 1 [ اسالم .müslümanlık. 2.müslüman. [ ]
٤٥٧٨ islâmiyyet (A.) [ اسالميت ] müslümanlık. [ ]
٤٥٧٩ ism (A.) [ اسم ] ad. [ ]
ismet (A.) [ 1 [ عصمت .masumluk. 2.haramdan
٤٥٨٠
kaçınma. [ ]

٤٥٨١ isnâ’aşer (A.) [ اثنی عشر ] oniki. [ ]
٤٥٨٢ isnâd (A.) [ 1 [ اسناد .dayama, yükleme. 2.iftira. [ ]
٤٥٨٣ isneyn (A.) [ اثنين ] pazartesi. [ ]
٤٥٨٤ isrâf (A.) [ اسراف ] savurganlık. [ ]
٤٥٨٥ istî’âb (A.) [ استيعاب ] kapasite, alım gücü, sığıdırma. [ ]
٤٥٨٦ isti’câl (A.) [ استعجال ] aceleci davranış. [ ]
٤٥٨٧
isti’fâ (A.) [ 1 [ استعفا .affını isteme. 2.gِrevinden
ayrılma. [ ]
٤٥٨٨ isti’kâf (A.) [ اسعکاف ] bir yere kapanma. [ ]
٤٥٨٩ isti’lâm (A.) [ استعالم ] bilgi isteme. [ ]
٤٥٩٠
٤٥٩١
٤٥٩٢
isti’mâl (A.) [ 1 [ استعمال .kullanma. 2.kullanılma.
3.yapılma. [ ]
٤٥٩٣ istiâne (a.) [ استعانه ] yardım isteme. [ ]
٤٥٩٤
٤٥٩٥ istib’âd (A.) [ استبعاد ] uzak gِrme. [ ]
٤٥٩٦ istibdâd (A.) [ استبداد ] baskı rejimi. [ ]
٤٥٩٧ istibdâdkâr (A.-F.) [ استبدادکار ] baskıcı. [ ]
٤٥٩٨ isticâbet (A.) [ استجابت ] kabul edilme. [ ]
٤٥٩٩
isti’mâl edilmek kullanılmak.
isti’mâl etmek kullanmak.
istiâne olunmak yardım istenmek.
isticvâb etmek sorgulamak.
٤٦٠٠ istid’â (A.) [ 1 [ استدعا .dilekçe. 2.yalvararak isteme. [ ]
٤٦٠١ istid’ânâme (A.-F.) [ استدعانامه ] dilekçe. [ ]
٤٦٠٢ istîdâd (A.) [ استعداد ] yetenek. [ ]
istidlâl (A.) [ استدالل ] delil ile hüküm çıkarma, akıl
٤٦٠٣
yürütme, delillerin ışığında yargıda bulunma. [ ]

٤٦٠٤ istifâdebahş (A.-F.) [ استفاده بخش ] yararlı. [ ]
٤٦٠٥ istifhâm (A.) [ 1 [ استفهام .sorma. 2.soru işareti. [ ]
٤٦٠٦ istifrâğ (A.) [ استفراغ ] kusma. [ ]
٤٦٠٧
٤٦٠٨
٤٦٠٩ istigâse (A.) [ استغاثه ] yardım isteme. [ ]
٤٦١٠
istiğnâ (A.) [ 1 [ استغنا .kimseye muhtaç olmama.
2.eyvallah etmeme. 3.tokgِzlülük. [ ]
٤٦١١
istiğrâk (A.) [ 1 [ استغراق .dalma, gِmülme. 2.boğulma.
3.kendinden geçme. [ ]
٤٦١٢
istihâle (A.) [ 1 [ استحاله .başkalaşım, değişim.
2.imkansızlık. [ ]
٤٦١٣
istihâre (A.) [ استخاره ] bir işin nasıl sonuçlanacağını
anlamak için ibadetten sonra uykuya yatma. [ ]
٤٦١٤ istihâse (A.) [ استحاثه ] fosilleşme. [ ]
٤٦١٥ istihbâr (A.) [ استخبار ] duyum, haber alma. [ ]
٤٦١٦ istihbârât (A.) [ استخبارات ] duyumlar, haber almalar. [ ]
٤٦١٧ istihdâf (A.) [ استهداف ] hedef edinme. [ ]
٤٦١٨
٤٦١٩ istihdâm (A.) [ استخدام ] hizmete alma. [ ]
٤٦٢٠ istihfâf (A.) [ استخفاف ] hafife alma, küçümseme. [ ]
istihfâfkâr (A.-F.) [ استخفافکار ] hafife alan,
٤٦٢١
küçümseyen. [ ]
٤٦٢٢
istifrâğ etmek kusmak.
istifsâr etmek açıklama istemek.
istihdaf eylemek hedef edinmek.
istihfafkârlık (A.-F.-T.) küçümseme, hafife alma.
٤٦٢٣ istihkak (A.) [ 1 [ استحقاق .hak etme. 2.hak edilmiş şey. [ ]
٤٦٢٤ istihkâm (A.) [ 1 [ استحکام .sağlamlık. 2.siper. [ ]
٤٦٢٥ istihkâr (A.) [ استحقار ] aşağılama. [ ]
٤٦٢٦ istihlâk (A.) [ استهالک ] tüketim. [ ]

٤٦٢٧
٤٦٢٨ istihmâm (A.) [ استحمام ] banyo yapma, yıkanma. [ ]
istihrâc (A.) [ 1 [ استخراج .çıkarma. 2.hüküm çıkarma.
٤٦٢٩
3.anket. [ ]
٤٦٣٠
٤٦٣١
istihsâl (A.) [ 1 [ استحصال .elde etme. 2.elde edilme.
3.üretim. [ ]
٤٦٣٢ istihsân (A.) [ استحسان ] güzel bulma, beğenme. [ ]
٤٦٣٣ istihyâ (A.) [ استحيا ] utanma. [ ]
٤٦٣٤ istihzâ (A.) [ استهزا ] alay. [ ]
٤٦٣٥
istihzâr (A.) [ 1 [ استحضار .hazırlama. 2.hazırlanma.
٤٦٣٦
2.huzura çağırma. [ ]
٤٦٣٧ istikâmet (A.) [ 1 [ استقامت .doğruluk. 2.dürüstlük. 3.yِn. [ ]
٤٦٣٨
٤٦٣٩ istikbâh (A.) [ استقباح ] ayıplama. [ ]
istikbâl (A.) [ 1 [ استقبال .karşılama. 2.gelecek.
٤٦٤٠
3.kıbleye dِnme. [ ]
٤٦٤١
٤٦٤٢ istikbâr (A.) [ استکبار ] büyüklenme. [ ]
٤٦٤٣ istikfâf (A.) [ استکفاف ] yetinme. [ ]
٤٦٤٤ istiklâl (A.) [ استقالل ] bağımsızlık. [ ]
٤٦٤٥ istikmâl (A.) [ استکمال ] tamamlama. [ ]
٤٦٤٦ istikrâh (A.) [ استکراه ] iğrenme, tiksinme. [ ]
٤٦٤٧
istihlâk etmek tüketmek, harcamak.
istihrâc etmek çıkarmak.
istihzâ etmek alay etmek.
istikamet vermek, yِön vermek.
istikbal etmek karşılamak.
istikrâh etmek iğrenmek, tiksinmek.
٤٦٤٨ istikrâr (A.) [ استقرار ] kararlılık. [ ]
٤٦٤٩ istikrâz (A.) [ استقراض ] borçlanma. [ ]
٤٦٥٠ istikşâf (A.) [ استکشاف ] keşif çalışması yapma. [ ]

٤٦٥١ istîlâ (A.) [ استيال ] yayılma, ele geçirme. [ ]
٤٦٥٢
٤٦٥٣ istilzâm (A.) [ استلزام ] gerekme, gerektirme. [ ]
٤٦٥٤
٤٦٥٥
٤٦٥٦ istimâ’ (A.) [ استماع ] dinleme, kulak verme. [ ]
٤٦٥٧
٤٦٥٨ istimdâd (A.) [ استمداد ] yardım isteme. [ ]
٤٦٥٩ istimhâl (A.) [ استمهال ] ek süre isteme. [ ]
٤٦٦٠ istimlâk (A.) [ استمالک ] kamulaştırma. [ ]
٤٦٦١
٤٦٦٢
٤٦٦٣ istimnâ’ (A.) [ استمناء ] mastürbasyon. [ ]
٤٦٦٤ istimrâr (A.) [ استمرار ] süreklilik. [ ]
٤٦٦٥ istinâd (A.) [ 1 [ استناد .dayanma. 2.güvenme. [ ]
٤٦٦٦
٤٦٦٧ istinâden (A.) [ 1 [ استنادا .dayanarak. 2.güvenerek. [ ]
٤٦٦٨ istinadgâh (A.-F.) [ استنادگاه ] dayanak. [ ]
٤٦٦٩
istînâf (A.) [ استيناف ] üst mahkemeye başvurarak alt
mahkemenin kararının feshini isteme. [ ]
٤٦٧٠ istinbât (A.) [ استنباط ] anlam çıkarma, hüküm çıkarma. [ ]
٤٦٧١ istinkâf (A.) [ استنکاف ] çekimserlik. [ ]
٤٦٧٢
٤٦٧٣ istinşâk (A.) [ استنشاق ] buruna su çekme. [ ]
٤٦٧٤ istintâk (A.) [ استنطاق ] sorgulama. [ ]
٤٦٧٥
istîlâ etmek yayılmak, ele geçirmek.
istilzâm etmek gerekmek, gerektirmek.
istilzâm eylemek gerektirmek.
istimâ’ etmek kulak vermek, dinlemek.
istimlâk edilmek kamulaştırılmak.
istimlâk etmek kamulaştırmak.
istinâd etmek dayanmak.
istinkâf etmek çekimser kalmak.
istintâk etmek sorgulamak, sorguya çekmek.
٤٦٧٦ istirâhat (A.) [ استراحت ] dinlenme. [ ]

٤٦٧٧
٤٦٧٨
٤٦٧٩ istirdâd (A.) [ استرداد ] geri isteme, geri alma. [ ]
٤٦٨٠
٤٦٨١
٤٦٨٢ istirhâm (A.) [ استرحام ] rica etme, yalvararak isteme. [ ]
٤٦٨٣
٤٦٨٤ istirhamkâr (A.-F.) [ استرحامکار ] yalvarırcasına. [ ]
٤٦٨٥
istiskâ (A.) [ 1 [ استسقا .yağmur duasına çıkma.
٤٦٨٦
2.vücutta su toplanması. [ ]
٤٦٨٧ istiskâl (A.) [ استثقال ] hoş karşılamama, yüz vermeme. [ ]
٤٦٨٨ istisnâ (A.) [ استثنا ] kural dışı. [ ]
٤٦٨٩ istisnâ’î (A.) [ استثنائی ] kural dışı. [ ]
٤٦٩٠ istişâre (A.) [ استشاره ] danışma. [ ]
٤٦٩١
٤٦٩٢ istişhâd (A.) [ 1 [ استشهاد .kanıt gِsterme. 2.ِrnek verme. [ ]
٤٦٩٣
istirâhat etmek dinlenmek.
istirâk-ı sem’ etmek kulak misafiri olmak.
istirdâd edilmek geri alınmak.
istirdâd etmek geri almak.
istirhâm etmek rica etmek, yalvararak istemek.
istirkab etmek çekememek.
istişâre etmek danışmak.
istişhâd yapmakِ rnek vermek.
٤٦٩٤ istitâat (A.) [ استطاعت ] güç. [ ]
٤٦٩٥ istitâr (A.) [ ‏ِ[استتار rtünme. [ ]
٤٦٩٦ istitrâden (A.) [ استطرادا ] sırası gelmişken. [ ]
٤٦٩٧ istivâ (A.) [ 1 [ استوا .eşitlik. 2.düzlük. [ ]
٤٦٩٨ istiz’âf (A.) [ استضعاف ] zayıf düşürme, zayıf gِrme. [ ]
٤٦٩٩ istîzâh (A.) [ استيضاح ] gensoru. [ ]
٤٧٠٠ istîzân (A.) [ استيذان ] izin isteme. [ ]
٤٧٠١ isyân (A.) [ عصيان ] başkaldırı. [ ]

٤٧٠٢
îş (A.) [ 1 [ عيش .yaşama. 2.eğlenme, gününü gün
etme. [ ]
٤٧٠٣ iş’âr (A.) [ اشعار ] bildirme, gِsterme. [ ]
٤٧٠٤ işâa (A.) [ اشاعه ] duyurma, yayma. [ ]
٤٧٠٥ işârât (A.) [ اشارات ] işaretler. [ ]
٤٧٠٦ işâret (A.) [ 1 [ اشارت .gِsterme. 2.alamet. 3.iz. [ ]
٤٧٠٧ işâreten (A.) [ اشارة ] işaret ederek. [ ]
٤٧٠٨ işbâ’ (A.) [ 1 [ اشباع .doyurma. .doldurma. [ ]
٤٧٠٩ işgâl (A.) [ 1 [ اشغال .meşgul etme. 2.ele geçirme. [ ]
٤٧١٠
٤٧١١ işhâd (A.) [ اشهاد ] tanık getirme. [ ]
٤٧١٢ işkence (F.) [ اشکنجه ] acı verme, eziyet etme. [ ]
٤٧١٣ işmi’zâz (A.) [ 1 [ اشمئزاز .surat ekşitme. 2.ürperme. [ ]
٤٧١٤ işrâk (A.) [ 1 [ اشراق .doğma. 2.aydınlatma. [ ]
٤٧١٥ işrâkî (A.) [ اشراقی ] Pisagorcu. [ ]
٤٧١٦ işret (A.) [ 1 [ عشرت .içki. 2.içki alemi. [ ]
٤٧١٧ işrîn (A.) [ عشرین ] yirmi. [ ]
٤٧١٨
iştiâl (A.) [ اشتعال ] alevlenme, yalazlanma, parlama,
tutuşma. [ ]
٤٧١٩ iştibâh (A.) [ اشتباه ] kuşkuya düşme. [ ]
٤٧٢٠ iştigâl (A.) [ اشتغال ] uğraşı. [ ]
٤٧٢١
işgal etmek 1.meşgul etmek. 2.ele geçirmek.
iştigâl etmek uğraşmak, meşgul olmak.
٤٧٢٢ iştihâ (A.) [ اشتها ] iştah. [ ]
٤٧٢٣ iştihâengîz (A.) [ اشتها انگيز ] iştah açıcı, iştah verici. [ ]

٤٧٢٤ iştihâr (A.) [ اشتهار ] meşhur olma. [ ]
٤٧٢٥
٤٧٢٦ iştikâk (A.) [ اشتقاق ] türeme. [ ]
٤٧٢٧ iştimâl (A.) [ اشتمال ] kapsama. [ ]
٤٧٢٨ iştirâ (A.) [ اشترا ] satın alma. [ ]
٤٧٢٩
٤٧٣٠ iştirâk (A.) [ 1 [ اشتراک .katılım. 2.ortaklık. [ ]
٤٧٣١ iştirâkiyye (A.) [ اشتراکيه ] komünizm. [ ]
٤٧٣٢ iştiyâk (A.) [ اشتياق ] şevklenme, şevk duyma. [ ]
٤٧٣٣
٤٧٣٤ işve (A.) [ عشوه ] cilve, naz, eda. [ ]
٤٧٣٥ işvebâz (A.-F.) [ عشوه باز ] işveli. [ ]
٤٧٣٦ işveger (A.-F.) [ عشوه گر ] işveli. [ ]
٤٧٣٧ işvekâr (A.-F.) [ عشوه کار ] işveli, şivekâr. [ ]
٤٧٣٨ it’âm (A.) [ اطعام ] doyurma, yemek verme. [ ]
٤٧٣٩ itâat (A.) [ اطاعت ] uyma, boyun eğme. [ ]
٤٧٤٠
٤٧٤١ itâb (A.) [ عتاب ] azarlama, paylama, çıkışma. [ ]
٤٧٤٢ itâle (A.) [ اطاله ] uzatma. [ ]
٤٧٤٣ itbâ (A.) [ اتباع ] tabi kılma. [ ]
٤٧٤٤ itfâ (A.) [ اطفا ] sِndürme. [ ]
٤٧٤٥
iştihâr etmek meşhur olmak.
iştirâ etmek satın almak.
îşü nûş etmek yiyip içmek, gününü gün etmek.
itâat etmek uymak, boyun eğmek.
itfâ etmek sِndürmek.
٤٧٤٦ itfâiyye (A.) [ اطفائيه ] yangın sِndürme teşkilatı. [ ]

٤٧٤٧
٤٧٤٨
ithâf (A.) [ 1 [ اتحاف .hediye etme. 2.eser sahibinin
eserini birine veya bir [ ]
٤٧٤٩ ithâm (A.) [ اتهام ] suçlama, tِhmet altında bırakma. [ ]
٤٧٥٠
٤٧٥١ itibâr (A.) [ اعتبار ] saygınlık. [ ]
٤٧٥٢
٤٧٥٣ itibâren (A.) [ اعتبارا ] –den beri. [ ]
٤٧٥٤ itibârî (A.) [ 1 [ اعتباری .gِz kararı. 2.var sayılan. [ ]
٤٧٥٥
٤٧٥٦ itidâl (A.) [ اعتدال ] denge,ِ lçülü olma. [ ]
٤٧٥٧ itikâd (A.) [ اعتقاد ] inanç. [ ]
٤٧٥٨
٤٧٥٩ itikâdât (A.) [ اعتقادات ] inançlar. [ ]
٤٧٦٠ itikadiyât (A.) [ اعتقادیات ] inançla ilgili şeyler. [ ]
٤٧٦١
itilâf (A.) [ 1 [ ائتالف .uzlaşma, gِrüş birliğine varma.
٤٧٦٢
2.alışma. [ ]
٤٧٦٣ itilafkâr (A.-F.) [ ائتالفکار ] uzlaştırıcı, birleştirici. [ ]
٤٧٦٤ itimâd (A.) [ اعتماد ] güven. [ ]
٤٧٦٥
٤٧٦٦
٤٧٦٧ itimâden (A.) [ اعتمادا ] güvenerek. [ ]
٤٧٦٨ itimâdnâme (A.-F.) [ اعتمادنامه ] güven mektubu. [ ]
٤٧٦٩ itinâ (A.) [ ‏ِ[اعتنا zen. [ ]
٤٧٧٠
٤٧٧١
kuruluşa manen hediye etmesi.
itham etmek suçlamak.
itibar etmek 1.değerlendirmek, dikkate almak.
itibariyle (A.-T.) bakımından.
itikâd etmek inanmak.
itikadperverlik (A.-F.-T.) inanç besleme.
itimâd edilmek güvenilmek.
itimâd etmek güvenmek.
itinâ edilmekِ zen gِösterilmek.
itinâ etmekِ zen gِöstermek.
٤٧٧٢ itinakâr (A.-F.) [ ‏ِ[اعتناکار zen gِsteren, itinalı. [ ]

itirâf (A.) [ 1 [ اعتراف .sakladığı şeyi sِyleme. 2.hakkın
٤٧٧٣
verme. [ ]
٤٧٧٤ itisâf (A.) [ اعتساف ] yolsuzluk. [ ]
٤٧٧٥ itiyâd (A.) [ اعتياد ] alışkanlık. [ ]
٤٧٧٦
٤٧٧٧
itiyâd kesb etmek alışkanlık kazanmak.
itizâm -ı mâ lâ yelzem [ التزام ما ال یلزم ] abesle iştigal
etmek. [ ]
٤٧٧٨ itkân (A.) [ 1 [ اتقان .emin olma. 2.sağlamlaştırma. [ ]
٤٧٧٩ itlâf (A.) [ ‏ِ[اتالف ldürme, telef etme, ortadan kaldırma. [ ]
٤٧٨٠ itmâm (A.) [ اتمام ] tamamlama, bitirme. [ ]
٤٧٨١
٤٧٨٢
٤٧٨٣ itmînân (A.) [ اطمينان ] emin olma, kendine güvenme. [ ]
٤٧٨٤ ittibâ (A.) [ اتباع ] uyma, izleme. [ ]
٤٧٨٥
ittibâen (A.) [ اتباعا ] uyarak, izleyerek, ardından
٤٧٨٦
giderek. [ ]
٤٧٨٧ ittifâk (A.) [ اتفاق ] birleşme. [ ]
٤٧٨٨ ittifâken (A.) [ اتفاقا ] tesadüfen, rastgele. [ ]
٤٧٨٩ ittifâkî (A.) [ اتفاقی ] tesadüfî. [ ]
٤٧٩٠ ittihâd (A.) [ اتحاد ] birlik. [ ]
٤٧٩١ ittihâd -ı islâm [ اتحاد اسالم ] panislamizm. [ ]
٤٧٩٢ ittihâm (A.) [ اتهام ] tِhmet altında kalma. [ ]
ittihâz (A.) [ 1 [ اتخاذ .alma. 2.kabul etme. 3.kullanma.
٤٧٩٣
4.değerlendirme. [ ]
٤٧٩٤
٤٧٩٥
itmâm edilmek tamamlanmak, bitirilmek.
itmâm etmek tamamlamak, bitirmek.
ittibâ etmek uymak, izlemek.
ittihâz edilmek 1.alınmak. 2.kabul edilmek. 3.kullanılmak. 4.değerlendirilmek.
ittihâz etmek 1.almak. 2.kabul etmek. 3.kullanmak. 4.değerlendirmek.

٤٧٩٦ ittikâ (A.) [ اتکا ] dayanma, yaslanma. [ ]
٤٧٩٧
٤٧٩٨ ittisâ (A.) [ 1 [ اتساع .genişlik. 2.genişleme. [ ]
٤٧٩٩ ittisâl (A.) [ 1 [ اتصال .birleşme, kavuşma. 2.bitişik. [ ]
٤٨٠٠ ityân (A.) [ اتيان ] getirme. [ ]
٤٨٠١ ivaz (A.) [ عوض ] karşılık, bedel. [ ]
٤٨٠٢ ivazan (A.) [ عوضا ] karşılığında, karşılık olarak. [ ]
٤٨٠٣ iyâbüzihâb (A.) [ عياب و ذهاب ] gidiş geliş. [ ]
٤٨٠٤ iyâl (A.) [ عيال ] hanım, eş. [ ]
٤٨٠٥ iyân (A.) [ عيان ] açık, ayan beyan. [ ]
٤٨٠٦
٤٨٠٧ iz’âf (A.) [ اضعاف ] zayıflatma. [ ]
٤٨٠٨ iz’ân (A.) [ 1 [ اذعان .kavrayış. 2.terbiye. [ ]
٤٨٠٩
ittikâ etmek dayanmak, yaslanmak.
iz’âc etmek rahatsız etmek.
iz’ân etmek akıl etmek.
٤٨١٠ izâbe (A.) [ اذابه ] eritme. [ ]
٤٨١١ izâe (A.) [ اضائه ] aydınlatma. [ ]
٤٨١٢ izâfe (A.) [ اضافه ] ekleme. [ ]
٤٨١٣ izâfet (A.) [ 1 [ اضافت .ilgi, bağ. 2.tamlama. [ ]
٤٨١٤ izâfeten (A.) [ اضافة ] ek olarak, yanı sıra. [ ]
٤٨١٥ izâfî (A.) [ اضافی ] gِreceli. [ ]
٤٨١٦ izâfiyyet (A.) [ اضافيت ] gِrecelilik. [ ]
٤٨١٧ îzâh (A.) [ ایضاح ] açıklama. [ ]
٤٨١٨
îzâh edilmek açıklanmak.

٤٨١٩
٤٨٢٠ îzâhât (A.) [ ایضاحات ] açıklamalar. [ ]
٤٨٢١
٤٨٢٢ îzâhen (A.) [ ایضاحا ] açıklayarak. [ ]
٤٨٢٣ izâle (A.) [ 1 [ ازاله .yok etme. 2.giderme. [ ]
٤٨٢٤
٤٨٢٥
٤٨٢٦ izâm (A.) [ عظام ] büyükler, ulular. [ ]
٤٨٢٧ izâr (A.) [ ازار ] peştemal. [ ]
٤٨٢٨ izâr (A.) [ عذار ] yanak. [ ]
٤٨٢٩ izdihâm (A.) [ ازدحام ] aşırı kalabalık, aşırı yığılma. [ ]
٤٨٣٠ izdivâc (A.) [ ازدواج ] evlilik. [ ]
٤٨٣١ izdiyâd (A.) [ ازدیاد ] artış, çoğalma. [ ]
٤٨٣٢ îzed (F.) [ ایزد ] Tanrı. [ ]
٤٨٣٣ izhâr (A.) [ اظهار ] gِsterme. [ ]
٤٨٣٤
îzâh etmek açıklamak.
îzâhât vermek açıklamada bulunmak, açıklama yapmak.
izâle edilmek 1.yok edilmek. 2.giderilmek.
izâle etmek 1.yok etmek. 2.gidermek.
izhâr etmek gِstermek, belli etmek, açığa vurmak.
٤٨٣٥ izin (A.) [ اذن ] izin. [ ]
٤٨٣٦ izkâr (A.) [ اذکار ] zikretme, dile getirme, hatırlatma. [ ]
٤٨٣٧ izlâl (A.) [ اذالل ] alçaltma. [ ]
٤٨٣٨ izmihlâl (A.) [ اضمحالل ] yok olma. [ ]
٤٨٣٩ izn (A.) [ اذن ] izin. [ ]
٤٨٤٠ izz (A.) [ 1 [ عز .değer. 2.yücelik. [ ]
٤٨٤١ izzet (A.) [ 1 [ عزت .değer. 2.yücelik. 3.saygı. [ ]
J

٤٨٤٢ jâj (F.) [ ژاژ ] anlamsız sِz, zırva. [ ]
٤٨٤٣ jâjhây (F.) [ ژاژخای ] boşboğaz, zevzek. [ ]
٤٨٤٤ jâle (F.) [ ژاله ] çiy, şebnem. [ ]
٤٨٤٥ jeng (F.) [ ژنگ ] pas. [ ]
٤٨٤٦ jengâr (F.) [ ژنگار ] pas. [ ]
٤٨٤٧ jerf (F.) [ ژرف ] derin. [ ]
٤٨٤٨ jerfâ (F.) [ ژرفا ] derinlik. [ ]
٤٨٤٩ jerfbîn (F.) [ ژرف بين ] ayrıntılı düşünen, dikkatli. [ ]
٤٨٥٠ jinde (F.) [ 1 [ ژنده .yırtık, eski. 2.yamalı hırka. [ ]
٤٨٥١
jindepûş (F.) [ 1 [ ژنده پوش .yamalı hırka giyen.
2.derviş. [ ]
٤٨٥٢ jiyân (F.) [ 1 [ ژیان .kükremiş. 2.kızgın. [ ]
٤٨٥٣ jülîde (F.) [ ژوليده ] dağınık, karışık. [ ]
OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
K
٤٨٥٤ ka’b (A.) [ 1 [ کعب .aşık kemiği. 2.tavla zarı. 3.küp. [ ]
٤٨٥٥ ka’r (A.) [ 1 [ قعر .derinlik. 2.çukur. 3.dip. [ ]
٤٨٥٦ kabâ (A.) [ قبا ] cübbe. [ ]
٤٨٥٧ kabahat (A.) [ قباحت ] suç, kusur. [ ]
٤٨٥٨ kabâih (A.) [ قبائح ] suçlular, kabahatliler. [ ]
٤٨٥٩ kabâil (A.) [ قبائل ] kâbileler. [ ]
٤٨٦٠ kabîh (A.) [ قبيح ] çirkin, hoş olmayan. [ ]

٤٨٦١ kâbil (A.) [ 1 [ قابل .mümkün. 2.yetenekli. [ ]
٤٨٦٢ kabîl (A.) [ قبيل ] gibi, benzeri. [ ]
٤٨٦٣
kâbil olmak mümkün olmak, elvermek.
٤٨٦٤ kâbile (A.) [ قابله ] ebe. [ ]
٤٨٦٥ kabîle (A.) [ قبيله ] boy, kâbile. [ ]
٤٨٦٦ kâbil-i kıyas [ قابل قياس ] kıyaslanabilir, karşılaştırılabilir. [ ]
٤٨٦٧ kâbiliyet (A.) [ قابليت ] yetenek. [ ]
٤٨٦٨ kâbiliyyât (A.) [ قابليات ] yetenekler. [ ]
٤٨٦٩ kâbin (F.) [ کابين ] mehir. [ ]
٤٨٧٠ kabir (A.) [ قبر ] mezar. [ ]
٤٨٧١ kabl (A.) [ ‏ِ[قبل nce. [ ]
٤٨٧٢ kablelmîlad (A.) [ قبل الميالد ] milattanِ nce. [ ]
٤٨٧٣ kablettârih (A.) [ قبل التاریخ ] tarihِ ncesi. [ ]
٤٨٧٤ kablettarihî (A.) [ صبل التاریخی ] tarihِ ncesi. [ ]
٤٨٧٥ kabr (A.) [ قبر ] mezar kabir. [ ]
٤٨٧٦ kabristan (A.-F.) [ قبرستان ] mezarlık. [ ]
٤٨٧٧ kabul (A.) [ 1 [ قبول .kabul etme. 2.alma. [ ]
٤٨٧٨ kâbûs (A.) [ کابوس ] karabasan. [ ]
٤٨٧٩ kabz (A.) [ قبض ] tutma, kavrama. [ ]
٤٨٨٠ kabza (A.) [ قبضه ] sap. [ ]
٤٨٨١ kâc (F.) [ کاج ] çam. [ ]

٤٨٨٢ kad (A.) [ قد ] boy. [ ]
٤٨٨٣ kadd (A.) [ قد ] boy. [ ]
٤٨٨٤ kadeh (A.) [ 1 [ قدح .bardak. 2.içki kadehi. [ ]
٤٨٨٥ kadem (A.) [ 1 [ قدم .adım. 2.ayak. [ ]
٤٨٨٦ kademe (A.) [ 1 [ قدمه .basamak. 2.derece. [ ]
٤٨٨٧ kader (A.) [ قدر ] ilahî takdir. [ ]
٤٨٨٨ kadh (A.) [ قدح ] kِtüleme, kınama. [ ]
٤٨٨٩ kadı (A.) [ قاضی ] dinî yargıç. [ ]
٤٨٩٠
kadid (A.) [ 1 [ قدید .kurutulmuş et, kadit. 2.canlı
cenaze. [ ]
٤٨٩١ kâdilkudât (A.) [ قاضی القضات ] başkadı. [ ]
٤٨٩٢ kadim (A.) [ قدیم ] eski. [ ]
٤٨٩٣ kadîmen (A.) [ قدیما ] eskiden. [ ]
٤٨٩٤ kâdir (A.) [ قادر ] güçlü. [ ]
٤٨٩٥ kadîr (A.) [ قدیر ] çok güçlü. [ ]
٤٨٩٦ kadirdân (A.-F.) [ قدردان ] değerbilir. [ ]
٤٨٩٧ kadirşinâs (A.-F.) [ قدرشناس ] değerbilir. [ ]
٤٨٩٨
kadirşinaslık (A.-F.-T.) değerbilirlik.
٤٨٩٩ kadr (A.) [ 1 [ قدر .değer. 2.şeref. 3.derece. [ ]
٤٩٠٠ kadrdân (A.-F.) [ قدردان ] değerbilir. [ ]
٤٩٠١ kadrşinâs (A.-F.) [ قدرشناس ] değerbilir. [ ]
٤٩٠٢ kafâ (A.) [ قفا ] baş. [ ]

٤٩٠٣ kafes (F.) [ 1 [ قفس .kafes. 2.pencere kafesi. [ ]
٤٩٠٤ kâffe (A.) [ کافه ] tümü, hepsi. [ ]
٤٩٠٥ kâfi (A.) [ کافی ] yeterli. [ ]
٤٩٠٦ kâfile (A.) [ 1 [ قافله .kervan. 2.topluluk, kafile. [ ]
٤٩٠٧ kafiyeperdâz (A.-F.) [ قافيه پرداز ] şair. [ ]
٤٩٠٨ kâğıd (F.) [ کاغد ] kağıt. [ ]
٤٩٠٩ kâh (F.) [ کاخ ] kِşk, kasır. [ ]
٤٩١٠ kâh (F.) [ کاه ] saman. [ ]
٤٩١١ kahbe (A.) [ 1 [ قحبه .fahişe, 2.alçak, namussuz. [ ]
٤٩١٢ kâhgil (F.) [ کاهگل ] sıva. [ ]
٤٩١٣ kahhar (A.) [ قهار ] kahredici. [ ]
٤٩١٤ kahır (A.) [ 1 [ قهر .yok etme. 2.çok üzülme. [ ]
٤٩١٥ kâhil (A.) [ کاهل ] tembel. [ ]
٤٩١٦
kâhin (A.) [ کاهن ] gaipten haber veren, kehanette
bulunan. [ ]
٤٩١٧ kâhir (A.) [ قاهر ] kahreden, yok eden. [ ]
٤٩١٨ kahpe (A.) [ 1 [ قحبه .fahişe. 2.alçak, namussuz. [ ]
٤٩١٩ kahr (A.) [ 1 [ قهر .yok etme. 2.çok üzülme. [ ]
٤٩٢٠ kahraman (F.) [ قهرمان ] yiğit [ ]
٤٩٢١ kahrübâ (A.) [ کاهربا ] kehribar. [ ]
٤٩٢٢ kaht (A.) [ قحط ] kıtlık. [ ]

٤٩٢٣ kahve (A.) [ قهوه ] kahve. [ ]
٤٩٢٤ kâid (A.) [ قائد ] komutan. [ ]
٤٩٢٥ kâide (A.) [ 1 [ قاعده .kural. 2.temel, esas. [ ]
٤٩٢٦ kâideten (A.) [ قاعدة ] kural olarak, esas itibarıyla. [ ]
٤٩٢٧ kâil (A.) [ 1 [ قائل .sِyleyen. 2.razı olan. [ ]
٤٩٢٨
٤٩٢٩ kâim (A.) [ 1 [ قائم .ayakta. 2.yerine geçen. 3.dik. [ ]
٤٩٣٠
٤٩٣١ kâime (A.) [ 1 [ قائمه .kağıt para. 2.ferman. [ ]
٤٩٣٢
kâimmakam (A.) [ 1 [ قائم مقام .kaymakam. 2.yerine
geçen. [ ]
٤٩٣٣ kâin (A.) [ کائن ] bulunan, yer alan. [ ]
٤٩٣٤ kâinât (A.) [ 1 [ کائنات .evren. 2.dünya. [ ]
٤٩٣٥ kâkül (F.) [ کاکل ] perçem. [ ]
٤٩٣٦ kâl (A.) [ قال ] sِz, laf. [ ]
٤٩٣٧ kal’ (A.) [ قلع ] koparma, sِkme. [ ]
٤٩٣٨ kal’a (A.) [ قلعه ] kale [ ]
٤٩٣٩ kâlâ (F.) [ 1 [ کاال .mal. 2.kumaş. [ ]
٤٩٤٠ kalb (A.) [ 1 [ قلب .yürek. 2.gِnül. [ ]
٤٩٤١ kalb (A.) [ قلب ] değiştirme. [ ]
٤٩٤٢
kâil olmak razı olmak.
kâim olmak (A.-T.) yerine geçmek.
kalb etmek dِnüştürmek, değiştirmek.
٤٩٤٣ kalbî (A.) [ 1 [ قلبی .yürekten. 2.kalp ile ilgili. [ ]
٤٩٤٤ kalbüd (F.) [ 1 [ کالبد .beden. 2.kalıp. 3.kireç kalıpı. [ ]

٤٩٤٥ kalbzen (A.-F.) [ قلب زن ] kalpazan. [ ]
٤٩٤٦ kalem (A.) [ 1 [ قلم .kalem. 2.keski. 3.büro. [ ]
٤٩٤٧ kalemkârî (A.-F.) [ 1 [ قلمکاری .nakkaşlık. 2.kalem işi. [ ]
٤٩٤٨ kalemrev (A.-F.) [ قلمرو ] ülke, diyar, topraklar. [ ]
٤٩٤٩ kâlıb (A.) [ 1 [ قالب .kalıp. 2.beden. [ ]
٤٩٥٠ kalil (A.) [ قليل ] az. [ ]
٤٩٥١ kallâş (A.) [ قالش ] kalleş. [ ]
٤٩٥٢ kalyân (F.) [ قليان ] nargile. [ ]
٤٩٥٣ kâm (F.) [ 1 [ کام .damak. 2.arzu. [ ]
٤٩٥٤ kamer (A.) [ قمر ] ay. [ ]
٤٩٥٥ kameriyye (A.) [ قمریه ] çardak. [ ]
٤٩٥٦ kâmet (A.) [ قامت ] boy. [ ]
٤٩٥٧ kâmil (A.) [ 1 [ کامل .tam. 2.olgun. 3.bilgili. [ ]
٤٩٥٨ kâmilen (A.) [ کامال ] tamamen, büsbütün, tümüyle. [ ]
٤٩٥٩ kamîs (A.) [ قميص ] gِmlek. [ ]
٤٩٦٠ kâmkâr (F.) [ کامکار ] mutlu. [ ]
٤٩٦١ kamus (A.) [ قاموس ] sِzlük. [ ]
٤٩٦٢ kâmyâb (F.) [ کامياب ] mutlu. [ ]
٤٩٦٣ kân (F.) [ 1 [ کان .maden ocağı. 2.yurt, ocak. [ ]
٤٩٦٤ kanâat (A.) [ قناعت ] yetinme. [ ]
٤٩٦٥ kanaat etmek yetinmek.

٤٩٦٦ kanât (A.) [ قنات ] yeraltı su kanalı. [ ]
٤٩٦٧ kand (A.) [ قند ] şeker. [ ]
٤٩٦٨ kâni (A.) [ قانع ] yetinen, kanaat eden. [ ]
٤٩٦٩
٤٩٧٠
٤٩٧١ kannâd (A.) [ قناد ] şekerci. [ ]
٤٩٧٢ kantar (A.) [ قنطار ] baskül. [ ]
٤٩٧٣ kanun (A.) [ 1 [ قانون .yasa. 2.yol yordam. [ ]
٤٩٧٤
kânûn (A.) [ 1 [ کانون .ocak. 2.mangal. 3.Aralık ve
Ocak ayları. [ ]
kanunî (A.) [ 1 [ قانونی .yasal. 2.kanun çalan. 3.yasa
٤٩٧٥
koyucu. [ ]
٤٩٧٦ kâr (F.) [ کار ] iş. [ ]
٤٩٧٧
٤٩٧٨ karâbet (A.) [ قرابت ] yakınlık, akrabalık. [ ]
٤٩٧٩ karâin (A.) [ قرائن ] ipuçları, karineler. [ ]
٤٩٨٠ karar (A.) [ 1 [ قرار .durma. 2.devamlılık. 3.yeterliِ lçü. [ ]
٤٩٨١ karargîr (A.-F.) [ قرارگير ] karar verilmiş. [ ]
٤٩٨٢
kâni etmek ikna etmek.
kâni olmak ikna olmak.
kâr etmek işlemek, tesir etmek.
karargîr olmak karara bağlanmak.
٤٩٨٣ kârbân (F.) [ کاربان ] kervan. [ ]
٤٩٨٤ kârd (F.) [ کارد ] bıçak. [ ]
٤٩٨٥ kârdân (F.) [ کاردان ] işbilir. [ ]
٤٩٨٦ kârgâh (F.) [ کارگاه ] işlik, iş yeri. [ ]
٤٩٨٧ kârger (F.) [ کارگر ] işçi. [ ]
٤٩٨٨ karha (A.) [ قرحه ] yara. [ ]

٤٩٨٩ kârhane (F.) [ 1 [ کارخانه .fabrika. 2.işlik. [ ]
٤٩٩٠ kâr-ı kadim [ کار قدیم ] eski el işi. [ ]
٤٩٩١ kâri’ (A.) [ قارء ] okuyucu. [ ]
٤٩٩٢ kâri’în (A.) [ قارئين ] okuyucular. [ ]
٤٩٩٣ kâria (A.) [ قارئه ] bayan okuyucu. [ ]
٤٩٩٤ karîb (A.) [ قریب ] yakın. [ ]
٤٩٩٥ karîben (A.) [ قریبا ] yakında. [ ]
٤٩٩٦ karîha (A.) [ قریحه ] düşünme gücü. [ ]
٤٩٩٧ karin (A.) [ 1 [ قرین .yakın. 2.eş dost. [ ]
٤٩٩٨ karîne (A.) [ قرینه ] ipucu. [ ]
٤٩٩٩ kâriz (F.) [ کاریز ] yeraltı su kanalı. [ ]
٥٠٠٠ karn (A.) [ 1 [ قرن .boynuz. 2.yüzyıl. [ ]
٥٠٠١ kârşinâs (F.) [ کارشناس ] uzman, işten anlayan. [ ]
٥٠٠٢ karûre (A.) [ قاروره ] idrar şişesi,ِ rdek. [ ]
٥٠٠٣ kârvan (F.) [ کاروان ] kervan. [ ]
٥٠٠٤ karvanserây (A.) [ کاروان سرای ] kervansaray. [ ]
٥٠٠٥ karye (A.) [ قریه ] kِy. [ ]
٥٠٠٦ karz (A.) [ قرض ] borç. [ ]
٥٠٠٧ kârzâr (F.) [ کارزار ] savaş. [ ]
٥٠٠٨
kasab (A.) [ 1 [ قصب .şeker kamışı. 2.nefes borusu.
3.ince keten. [ ]

٥٠٠٩ kasaba (A.) [ قصبه ] kasaba. [ ]
٥٠١٠ kasâid (A.) [ قصائد ] kasideler. [ ]
٥٠١١ kasâvet (A.) [ 1 [ قساوت .katılık, sertlik. 2.keder. [ ]
٥٠١٢ kasd (A.) [ 1 [ قصد .kasıt. 2.dِvme. [ ]
٥٠١٣ kasden (A.) [ قصدا ] kasıtlı olarak. [ ]
٥٠١٤ kâse (F.) [ 1 [ کاسه .çanak, kâse. [ ]
٥٠١٥ kâse-i ser [ کاسهء سر ] kafatası. [ ]
٥٠١٦ kâselîs (F.) [ کاسه ليس ] çanak yalayıcı. [ ]
٥٠١٧ kasem (A.) [ قسم ] yemin. [ ]
٥٠١٨ kasır (A.) [ قصر ] kِşk. [ ]
٥٠١٩ kâsib (A.) [ کاسب ] kazanan. [ ]
٥٠٢٠ kâsid (A.) [ 1 [ قاصد .ulak. 2.kasteden. [ ]
٥٠٢١ kaside (A.) [ قصيده ] kaside. [ ]
٥٠٢٢ kasîdeserâ (A.-F.) [ قصيده سرا ] kaside şairi. [ ]
٥٠٢٣ kasîr (A.) [ قصير ] kısa. [ ]
٥٠٢٤ kasr (A.) [ قصر ] kasır, kِşk. [ ]
٥٠٢٥ kassab (A.) [ قصاب ] kasap. [ ]
٥٠٢٦ kassar (A.) [ قصار ] çamaşırcı, çırpıcı. [ ]
٥٠٢٧ kasvet (A.) [ 1 [ قسوت .katılık. 2.gِnül darlığı. [ ]
٥٠٢٨
kasvet basmak gِnlü daralmak.
٥٠٢٩ kâş (F.) [ کاش ] keşke. [ ]

٥٠٣٠ kâşâne (F.) [ 1 [ کاشانه .yuva. 2.mâlikâne. [ ]
٥٠٣١ kâşî (F.) [ کاشی ] çini, fayans. [ ]
٥٠٣٢ kâşif (A.) [ کاشف ] keşfeden. [ ]
٥٠٣٣ kâşki (F.) [ کاشکی ] keşke. [ ]
٥٠٣٤ kat’ (A.) [ 1 [ قطع .kesme. 2.kesilme. [ ]
٥٠٣٥ kat’an (A.) [ قطعا ] kesinlikle. [ ]
٥٠٣٦ kat’en (A.) [ قطعا ] kesinlikle. [ ]
٥٠٣٧ kat’î (A.) [ قطعی ] kesin. [ ]
٥٠٣٨
kat’î sûrette kesin olarak, kesinlikle.
٥٠٣٩ kat’iyet (A.) [ قطعيت ] kesinlik. [ ]
٥٠٤٠ kat’iyyen (A.) [ 1 [ قطعيا .kesinlikle. 2.asla. [ ]
٥٠٤١ katarât (A.) [ قطرات ] damlalar. [ ]
٥٠٤٢ katf (A.) [ قطف ] devşirme. [ ]
٥٠٤٣ kâtıbeten (A.) [ قاطبة ] asla, kesinlikle. [ ]
٥٠٤٤ kâti’ (A.) [ قاطع ] kesen, kesici. [ ]
٥٠٤٥ kâtib (A.) [ کاتب ] yazıcı. [ ]
٥٠٤٦ kâtil (A.) [ ‏ِ[قاتل ldüren. [ ]
٥٠٤٧ katil (A.) [ ‏ِ[قتل ldürme. [ ]
٥٠٤٨ kâtip (A.) [ کاتب ] yazıcı. [ ]
٥٠٤٩ katl (A.) [ ‏ِ[قتل ldürme, katil. [ ]
٥٠٥٠ katre (A.) [ قطره ] damla. [ ]

٥٠٥١ kavâfil (A.) [ قوافل ] kafileler. [ ]
٥٠٥٢ kavâid (A.) [ قواعد ] kurallar, kâideler. [ ]
٥٠٥٣ kavânîn (A.) [ قوانين ] kanunlar. [ ]
٥٠٥٤ kavî (A.) [ قوی ] güçlü. [ ]
٥٠٥٥ kavim (A.) [ قوم ] topluluk, ulus. [ ]
٥٠٥٦ kavis (A.) [ قوس ] yay. [ ]
٥٠٥٧ kaviyü’l-bünye (A.) [ قوی البنيه ] sağlam yapılı. [ ]
٥٠٥٨ kavl (A.) [ قول ] sِz. [ ]
٥٠٥٩ kavm (A.) [ قوم ] kavim, topluluk. [ ]
٥٠٦٠ kavmî (A.) [ قومی ] kavme dayalı. [ ]
٥٠٦١ kavmiyet (A.) [ قوميت ] kavimlik. [ ]
٥٠٦٢ kavs (A.) [ قوس ] yay. [ ]
٥٠٦٣ kay’ (A.) [ قی ء ] kusma. [ ]
٥٠٦٤ kayd (A.) [ 1 [ قيد .bağ. 2.zincir. 3.kayıt. [ ]
٥٠٦٥
kazâ (A.) [ 1 [ قضا .ilahî takdir. 2.kadılık. 3.kaza.
4.ilçe. [ ]
٥٠٦٦ kazâî (A.) [ قضائی ] yargı ile ilgili. [ ]
٥٠٦٧ kazârâ (A.-F.) [ قضارا ] tesadüfen. [ ]
٥٠٦٨ kazâyâ (A.) [ قضایا ] meseleler, problemler. [ ]
٥٠٦٩ kâzî (A.) [ قاضی ] kadı. [ ]
٥٠٧٠ kâzib (A.) [ کاذب ] yalancı. [ ]

٥٠٧١ kaziyye (A.) [ 1 [ قضيه .mesele. 2.ِnerme. [ ]
٥٠٧٢
ke’enlemyekün (A.) [ کأن لم یکن ] olmamışçasına, yok
sayarak. [ ]
٥٠٧٣ ke’s (A.) [ 1 [ کأس .çanak. 2.kadeh. [ ]
٥٠٧٤ kebed (A.) [ کبد ] karaciğer. [ ]
٥٠٧٥ kebîr (A.) [ کبير ] büyük. [ ]
٥٠٧٦ kebş (A.) [ کبش ] koç. [ ]
٥٠٧٧ kebûd (F.) [ کبود ] mavi. [ ]
٥٠٧٨ kebûter (F.) [ کبود ] güvercin. [ ]
٥٠٧٩ kec (F.) [ کج ] eğri. [ ]
٥٠٨٠ kecbîn (F.) [ کجبين ] şaşı. [ ]
٥٠٨١ keçel (F.) [ کچل ] kel. [ ]
٥٠٨٢ kedd (A.) [ کد ] emek. [ ]
٥٠٨٣ keder (A.) [ 1 [ کدر .üzüntü. 2.bulanıklık. [ ]
٥٠٨٤ kedernâk (A.-F.) [ کدرناک ] üzüntülü, kederli. [ ]
٥٠٨٥ kedhüda (F.) [ کدخدا ] kâhya. [ ]
٥٠٨٦ kedû (F.) [ کدو ] kabak. [ ]
٥٠٨٧ kef (F.) [ کف ] kِpük. [ ]
٥٠٨٨ kefâlet (A.) [ کفالت ] kefillik. [ ]
٥٠٨٩ kefçe (F.) [ کفچه ] kepçe. [ ]
٥٠٩٠ kefel (A.) [ کفل ] kalça. [ ]

٥٠٩١ kefere (A.) [ کفره ] kafirler. [ ]
٥٠٩٢ keff (A.) [ 1 [ کف .aya. 2.avuç. [
٥٠٩٣ keffe (A.) [ کفه ] kefe. [ ]
٥٠٩٤ kefgîr (F.) [ کفگير ] kevgir. [ ]
٥٠٩٥ kefil (A.) [ کفيل ] kefil, kefalet eden. [ ]
٥٠٩٦ kefş (F.) [ کفش ] ayakkabı. [ ]
٥٠٩٧ keftâr (F.) [ کفتار ] sırtlan. [ ]
٥٠٩٨ kefter (F.) [ کفتر ] güvercin. [ ]
٥٠٩٩ kehânet (A.) [ کهانت ] falcılık, kahinlik. [ ]
٥١٠٠ kehene (A.) [ کهنه ] kahinler. [ ]
٥١٠١ kehf (A.) [ کهف ] mağara. [ ]
٥١٠٢ kehhâl (A.) [ 1 [ کحال .gِze sürme çeken. 2.gِz hekimi. [ ]
٥١٠٣ kehkeşan (F.) [ کهکشان ] samanyolu. [ ]
٥١٠٤ kej (F.) [ کژ ] eğik, eğri. [ ]
٥١٠٥ kejdüm (F.) [ کژدم ] akrep. [ ]
٥١٠٦
] کالغ [ (F.) kelâğ
karakarga, kuzgun. [ ]
٥١٠٧
kelâm (A.)
sِz. ] کالم [
[ ] ٥١٠٨
kelâm-ı kadim
Kur’ân. ] کالم قدیم [
[ ] ٥١٠٩
kelâm-ı kibâr
sِzleri. ] büyük insanlarınِ özlü کالم کبار [
[ ] ٥١١٠
kelb (A.)
kِpek. ] کلب [
[ ]

kelimât (A.)
kelimeler, ] کلمات [ ٥١١١
sِzcükler.
[ ]
٥١١٢ kelime (A.) [ کلمه ] sِzcük. [ ]
٥١١٣ kelle (F.) [ کله ] baş. [ ]
٥١١٤ kem (F.) [ کم ] az, eksik. [ ]
٥١١٥
] کمابيش [ (F.) kemâbîş
az çok, aşağı yukarı. [ ]
٥١١٦
٥١١٧
٥١١٨
٥١١٩
٥١٢٠
kemâfissâbık (A.)
] eskiden کما فی السابق [
olduğu gibi.
[ ]
] کماکان [ (A.) kemâkân
eskiden olduğu gibi. [ ]
] کمال [ (A.) kemâl
olgunluk, mükemmellik. [ ]
kemal-i dikkatle (A.-F.-T.) büyük bir dikkatle.
kemâl-i ihtimâm ile büyük birِ zenle.
٥١٢١ kemân (F.) [ 1 [ کمان .yay. 2.keman. [ ]
٥١٢٢ kemânebrû (F.) [ کمان ابرو ] kaşı yay gibi olan sevgili. [ ]
٥١٢٣ kemankeş (F.) [ کمانکش ] okçu, yay çeken. [ ]
٥١٢٤ kemâyenbağî (A.) [ کما ینبغی ] gerektiği gibi. [ ]
٥١٢٥ kemend (F.) [ کمند ] kement. [ ]
٥١٢٦ kemend-i zülf (F.) [ کمند زلف ] saçlarının kemendi. [ ]
٥١٢٧ kemer (F.) [ کمر ] bel. [ ]
٥١٢٨ kemerbend (F.) [ کمربند ]] bel kayışı. [ ]
٥١٢٩ kemîn (F.) [ کمين ] pusu, tuzak. [ ]
٥١٣٠ kemmiyet (A.) [ کميت ] nicelik. [ ]
٥١٣١ kemmiyet (A.) [ کميت ] nicelik. [ ]

٥١٣٢ kemter (F.) [ 1 [ کمتر .daha az. 2.değersiz. [ ]
٥١٣٣ kemyâb (F.) [ کمياب ] az bulunur. [ ]
٥١٣٤ kenâr (F.) [ 1 [ کنار .kıyı. 2.kenar, yan. [ ]
٥١٣٥ kenef (A.) [ 1 [ کنف .çevre. 2.sığınacak yer. [ ]
٥١٣٦ kenîse (A.) [ کنيسه ] kilise. [ ]
٥١٣٧ kenîz (F.) [ کنيز ] cariye. [ ]
٥١٣٨ kenz (A.) [ کنز ] hazine. [ ]
٥١٣٩ ker (F.) [ کر ] sağır. [ ]
٥١٤٠ kerâhet (A.) [ کراهت ] iğrenme tiksinme. [ ]
٥١٤١
kerâmet (A.) [ 1 [ کرامت .cِmertlik, kerem. 2.velîlerin
gِsterdikleri olağandışı hal. [ ]
٥١٤٢ kerân (F.) [ کران ] uç, kıyı. [ ]
٥١٤٣ kere (A.) [ کره ] kez. [ ]
٥١٤٤ kerefs (F.) [ کرفس ] kereviz. [ ]
٥١٤٥ kerem (A.) [ کرم ] cِmertlik. [ ]
٥١٤٦
kerem kılmak kerem etmek, iyilik etmek.
٥١٤٧ keremkâr (A.-F.) [ کرمکار ] cِmert. [ ]
٥١٤٨ kerhen (A.) [ کرها ] istemeyerek, iğrenerek. [ ]
٥١٤٩ kerîh (A.) [ کریه ] iğrenç. [ ]
٥١٥٠ kerîm (A.) [ 1 [ کریم .cِmert. 2.yüce. [ ]
٥١٥١ kerîme (A.) [ کریمه ] kız çocuk. [ ]
٥١٥٢ kerkes (A.) [ کرکس ] akbaba. [ ]

٥١٥٣ kerrât (A.) [ کرات ] defalar. [ ]
٥١٥٤ kerre (A.) [ کره ] defa. [ ]
٥١٥٥ kerûbî (A.) [ کروبی ] büyük melek. [ ]
٥١٥٦ kervan (F.) [ کروان ] kafile, kervan. [ ]
٥١٥٧
٥١٥٨ kes (F.) [ کس ] kişi, kimse. [ ]
٥١٥٩ kesâd (A.) [ کساد ] sürümsüz, kesat. [ ]
٥١٦٠ kesâfet (A.) [ 1 [ کثافت .yoğunluk. 2.çokluk. [ ]
٥١٦١ kesâlet (A.) [ کسالت ] tembellik, gevşeklik. [ ]
٥١٦٢ kesb (A.) [ کسب ] çalışarak kazanma. [ ]
٥١٦٣ kesbî (A.) [ کسبی ] çalışarak elde edilen. [ ]
٥١٦٤ kese (F.) [ کيسه ] torba, küçük torba. [ ]
٥١٦٥ kesîf (A.) [ 1 [ کثيف .yoğun. 2.kalın. 3.koyu. [ ]
٥١٦٦ kesîr (A.) [ کثير ] çok, bol. [ ]
٥١٦٧ kesîrü’l-istimâl (A.) [ کثيراالستعمال ] çok kullanılan. [ ]
٥١٦٨ kesret (A.) [ کثرت ] çokluk, bolluk. [ ]
٥١٦٩
٥١٧٠
kervansaray bk. karvanserây.
kesretle :(A.-T.) çokça, bolca.
kesretli (A.-T.) çok, fazla.
٥١٧١ keşf (A.) [ کشف ] keşif, bulma, ortaya çıkarma. [ ]
٥١٧٢ keşif (A.) [ کشف ] keşfetme, bulma. [ ]
keşkûl (F.) [ 1 [ کشکول .dilenci çanağı. 2.keşkül, bir
٥١٧٣
tür tatlı. [ ]
٥١٧٤ keşmekeş (F.) [ کشمکش ] kargaşa, çekişme. [ ]

٥١٧٥ keştî (F.) [ کشتی ] gemi. [ ]
٥١٧٦ keştîbân (F.) [ کشتيبان ] kaptan. [ ]
٥١٧٧ ketif (A.) [ 1 [ کتف .omuz. 2.kürek kemiği. [ ]
٥١٧٨ ketm (A.) [ کتم ] gizleme, saklama. [ ]
٥١٧٩ kettân (A.) [ کتان ] keten. [ ]
٥١٨٠ ketûm (A.) [ کتوم ] sır saklayan, ağzı sıkı. [ ]
٥١٨١ kevâkib (A.) [ کواکب ] yıldızlar. [ ]
٥١٨٢ kevkeb (A.) [ کوکب ] yıldız. [ ]
٥١٨٣ kevkebe (A.) [ کوکبه ] gِsteriş. [ ]
٥١٨٤ kevn (A.) [ کون ] varlık. [ ]
٥١٨٥ kevser (A.) [ 1 [ کوثر .cennet. 2.cennetteki bir havuz. [
٥١٨٦ keyd (A.) [ کيد ] hile, düzen. [ ]
٥١٨٧ keyf (A.) [ کيف ] keyif, afiyet. [ ]
٥١٨٨ keyfe mâ ittafak (A.) [ کيف ما اتفق ] rastgele. [ ]
٥١٨٩ keyfiyet (A.) [ کيفيت ] nitelik [ ]
٥١٩٠ keyfiyyet (A.) [ کيفيت ] nitelik. [ ]
٥١٩١ keyhân (F.) [ کيهان ] dünya. [ ]
٥١٩٢ keyvan (F.) [ کيوان ] Satürn, Zuhal. [ ]
٥١٩٣ kezâ (A.) [ کذا ] aynı şekilde, bِylece. [ ]
٥١٩٤ kezâlik (A.) [ کذالک ] aynı şekilde. [ ]

٥١٩٥ kezzâb (A.) [ کذاب ] çok yalancı. [ ]
٥١٩٦ kıbâb (A.) [ قباب ] kubbeler. [ ]
٥١٩٧ kıbel (A.) [ قبل ] taraf, yِn. [ ]
٥١٩٨
kıble (A.) [ 1 [ قبله .Kâbe tarafı. 2.güney. 3.güney
rüzgarı. [ ]
٥١٩٩ kıbtî (A.) [ قبطی ] çingene. [ ]
٥٢٠٠ kıdem (A.) [ قدم ] eskilik. [ ]
٥٢٠١ kıdve (A.) [ ‏ِ[قدوه nder. [ ]
٥٢٠٢ kılâ’ (A.) [ قالع ] kaleler. [ ]
٥٢٠٣ kıllet (A.) [ قلت ] azlık. [ ]
٥٢٠٤ kırâat (A.) [ قرائت ] okuma. [ ]
٥٢٠٥
٥٢٠٦
kırâat etmek okumak.
kırâathâne (A.-F.) [ 1 [ قرائت خانه . kahvehane.
2.okuma salonu. [ ]
kıran (A.) [ 1 [ قران .yakınlaşma. 2.iki gezegenin aynı
٥٢٠٧
burçta birbirine yaklaşması. [ ]
٥٢٠٨ kırba (A.) [ قربه ] deriden yapılmış su kabı. [ ]
٥٢٠٩ kırtâsiye (A.) [ قرطاسيه ] kağıt işleri. [ ]
٥٢١٠ kısas (A.) [ قصه ] kıssalar, hikayeler. [ ]
٥٢١١ kısm (A.) [ قسم ] kısım, bِlüm. [ ]
٥٢١٢ kısmen (A.) [ قسما ] bir kısmı. [ ]
٥٢١٣ kısmet (A.) [ 1 [ قسمت .nasip, pay. 2.bِlme. [ ]
٥٢١٤ kıssa (A.) [ 1 [ ِ. ‏,‏yküقصه fıkra. 2.olay. [ ]

٥٢١٥ kıst (A.) [ 1 [ قسط .taksit. 2.parça. [ ]
٥٢١٦ kıstas (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏lçüقسطاس 2.terazi. [ ]
٥٢١٧ kışr (A.) [ قشر ] kabuk. [ ]
٥٢١٨ kıt’a (A.) [ قطعه ] parça. [ ]
٥٢١٩ kıtal (A.) [ 1 [ قتال .savaş. 2.birbiriniِ ldürme. [ ]
٥٢٢٠ kıyafet (A.) [ قيافت ] kılık, gِrünüm. [ ]
٥٢٢١ kıyâm (A.) [ 1 [ قيام .kalkma. 2.ayaklanma. [ ]
٥٢٢٢
٥٢٢٣ kıyamet (A.) [ 1 [ قيامت .mahşer günü. 2.gürültü patırtı. [ ]
٥٢٢٤ kıyas (A.) [ قياس ] karşılaştırma, mukayese. [ ]
٥٢٢٥ kıymet (A.) [ قيمت ] değer. [ ]
٥٢٢٦
٥٢٢٧
٥٢٢٨ kıymetdar (A.-F.) [ قيمتدار ] değerli. [ ]
٥٢٢٩ kıyr (A.) [ قير ] katran, zift. [ ]
٥٢٣٠ kıyye (A.) [ قيه ] okka. [ ]
٥٢٣١ kibar (A.) [ کبار ] büyükler. [ ]
٥٢٣٢ kibr (A.) [ کبر ] büyüklük taslama, şişinme. [ ]
٥٢٣٣ kifayet (A.) [ 1 [ کفایت .yeterli olma. 2.yararlılık. [
٥٢٣٤
kıyam etmek başkaldırmak, isyan etmek, ayaklanmak.
kıymet vermek değer vermek.
kıymetbilmez (A.-T.) değer bilmeyen.
kifâyetsizlik (A.-T.) yetersizlik.
٥٢٣٥ kihâlet (A.) [ 1 [ کحالت .gِz hekimliği. 2.sürmecilik. [ ]
٥٢٣٦ kîl (A.) [ قيل ] sِz. [ ]
٥٢٣٧ kilâb (A.) [ کالب ] kِpekler. [ ]

٥٢٣٨ kîle (A.) [ کيله ] kile. [ ]
٥٢٣٩ kilîsa (F.) [ کليسا ] kilise. [ ]
٥٢٤٠ kilk (F.) [ کلک ] kamış kalem. [ ]
٥٢٤١ kîlükâl (A.) [ قيل و قال ] dedikodu. [ ]
٥٢٤٢ kilye (A.) [ کليه ] bِbrek. [ ]
٥٢٤٣ kimyâger (A.-F.) [ کيمياگر ] kimyacı. [ ]
٥٢٤٤ kimyevî (A.) [ کيميوی ] kimyasal. [ ]
٥٢٤٥ kinâyeâmîz (A.-F.) [ کنایه آميز ] kinayeli. [ ]
٥٢٤٦ kindar (F.) [ کيندار ] kinci. [ ]
٥٢٤٧ kînecû (F.) [ کينه جو ] kinci. [ ]
٥٢٤٨ kirâm (A.) [ 1 [ کرام .yüce kişiler. 2.cِmertler. [ ]
٥٢٤٩ kirâren (A.) [ کرارا ] defalarca. [ ]
٥٢٥٠ kirbâs (A.) [ کرباس ] bez. [ ]
٥٢٥١ kirm (F.) [ کرم ] kurt, kurtçuk. [ ]
٥٢٥٢ kirm-i ebrîşem [ کرم ابریشم ] ipek bِceği. [ ]
٥٢٥٣ kirm-i şebefruz [ کرم شب افروز ] ateş bِceği. [ ]
٥٢٥٤ kîse (F.) [ 1 [ کيسه .torba, kese. 2.para kesesi. [ ]
٥٢٥٥ kisve (A.) [ کسوه ] giysi. [ ]
٥٢٥٦ kisvet (A.) [ 1 [ کسوت .giysi. 2.güreşçi kisbeti. [ ]
٥٢٥٧ kîş (F.) [ کيش ] din. [ ]

٥٢٥٨ kişt (F.) [ کشت ] ekin. [ ]
٥٢٥٩ kiştzar (F.) [ کشتزار ] tarla. [ ]
٥٢٦٠ kişver (F.) [ کشور ] ülke. [ ]
٥٢٦١ kişverküşâ (F.) [ کشورکشا ] fatih, ülkeler alan. [ ]
٥٢٦٢ kitâb (A.) [ کتاب ] kitap. [ ]
٥٢٦٣ kitâbe (A.) [ 1 [ کتابه .mezar taşı yazısı. 2.yazıt. [ ]
٥٢٦٤ kitabhâne (A.-F.) [ کتابخانه ] kütüphane. [ ]
٥٢٦٥ kitmân (A.) [ کتمان ] sır saklama, ketumluk. [ ]
٥٢٦٦
kitmân etmek saklamak.
٥٢٦٧ kiyâset (A.) [ کياست ] zekilik, uyanıklık. [ ]
٥٢٦٨ kizb (A.) [ کذب ] yalan. [ ]
٥٢٦٩ kِhne (F.) [ کهنه ] eski. [ ]
٥٢٧٠ kubh (A.) [ قبح ] çirkinlik. [ ]
٥٢٧١ kubûr (A.) [ قبور ] mezarlar. [ ]
٥٢٧٢ kûçe (F.) [ کوچه ] sokak. [ ]
٥٢٧٣ kudât (A.) [ قضات ] kadılar. [ ]
٥٢٧٤ kûdek (F.) [ کودک ] çocuk. [ ]
٥٢٧٥ kudemâ (A.) [ قدما ] eskiler. [ ]
٥٢٧٦ kudret (A.) [ قدرت ] güç. [ ]
٥٢٧٧ kudsî (A.) [ قدسی ] kutsal. [ ]
٥٢٧٨ kudsiyân (A.-F.) [ قدسيان ] melekler. [ ]

٥٢٧٩ kudsiyet (A.) [ قدسيت ] kutsallık. [ ]
٥٢٨٠
kudsiyetşiken (A.-F.) [ قدسيت شکن ] kutsallığı bozan;
kutsal olan şeylere karşı saygısız. [ ]
٥٢٨١ kudûm (A.) [ 1 [ قدوم .gelme. 2.kudüm. [ ]
٥٢٨٢ kudûmzen (A.-F.) [ قدوم زن ] kudüm çalan. [ ]
٥٢٨٣ kûfe (F.) [ کوفه ] küfe. [ ]
٥٢٨٤ kufl (A.) [ قفل ] kilit. [ ]
٥٢٨٥ kûfte (F.) [ 1 [ کوفته .ezik. 2.kِfte. [ ]
٥٢٨٦ kûh (F.) [ کوه ] dağ. [ ]
٥٢٨٧ kûhân (F.) [ کوهان ] hِrgüç. [ ]
٥٢٨٨ kûhistan (F.) [ کوهستان ] dağlık. [ ]
٥٢٨٩ kuhl (A.) [ کحل ] gِz sürmesi. [ ]
٥٢٩٠ kulel (A.) [ 1 [ قلل .kuleler. 2.doruklar. [ ]
٥٢٩١ kullâb (A.) [ قالب ] kanca, çengel. [ ]
٥٢٩٢ kulle (A.) [ 1 [ قله .kule. 2.doruk. [ ]
٥٢٩٣ kulûb (A.) [ قلوب ] kalpler. [ ]
٥٢٩٤ kumâr (A.) [ قمار ] kumar. [ ]
٥٢٩٥ kumâş (A.) [ قماش ] kumaş. [ ]
٥٢٩٦ kumrî (A.) [ قمری ] kumru. [ ]
٥٢٩٧ kûr (F.) [ کور ] kِr. [ ]
٥٢٩٨ kur’a (A.) [ قرعه ] kur’a, ad çekme. [ ]

٥٢٩٩ kurâ (A.) [ قراء ] kِyler. [ ]
٥٣٠٠ kurâze (A.) [ قراضه ] kırıntı, dِküntü. [ ]
٥٣٠١ kurb (A.) [ 1 [ قرب .yakınlık. 2.yakın. [ ]
٥٣٠٢ kûre (F.) [ کوره ] kuyumcu ocağı. [ ]
٥٣٠٣ kûrî (F.) [ کوری ] kِrlük. [ ]
٥٣٠٤ kurrâ (A.) [ قراء ] Kur’ân okuyucular. [ ]
٥٣٠٥ kurs (A.) [ قرص ] yuvarlak. [ ]
٥٣٠٦ kurûn (A.) [ 1 [ قرون .yüzyıllar. 2.çağlar. [
٥٣٠٧ kurûn-i kadîme (F.) [ قرون قدیمه ] eski çağlar. [ ]
٥٣٠٨ kurûn-i ûlâ [ قرون اولی ] ilkçağ. [ ]
٥٣٠٩ kurûn-i vüstâ [ قرون وسطی ] ortaçağ. [ ]
٥٣١٠ kûs (F.) [ کوس ] kِs, büyük davul. [ ]
٥٣١١ kûse (F.) [ کوسه ] kِse. [ ]
٥٣١٢ kusûr (A.) [ 1 [ قصور .kasırlar. 2.eksiklik, hata, ihmal. [
٥٣١٣
kusur eylemek ihmalde bulunmak, hata yapmak.
٥٣١٤ kûşe (F.) [ کوشه ] kِöşe. [ ]
٥٣١٥ kûşiş (F.) [ کوشش ] çaba. [ ]
٥٣١٦ kûşk (F.) [ کوشک ] kِşk. [ ]
٥٣١٧ kût (A.) [ قوت ] azık, yiyecek. [ ]
٥٣١٨ kûtah (F.) [ کوتاه ] kısa. [ ]

٥٣١٩ kûtahnazar (F.-A.) [ کوتاه نظر ] kıt gِrüşlü, basiretsiz. [ ]
٥٣٢٠ kutb (A.) [ قطب ] kutup. [ ]
٥٣٢١ kutn (A.) [ قطن ] pamuk. [ ]
٥٣٢٢ kutr (A.) [ قطر ] çap. [ ]
٥٣٢٣ kuûd (A.) [ قعود ] oturma. [ ]
٥٣٢٤ kuvâ (A.) [ قوا ] güçler, kuvvetler. [ ]
٥٣٢٥ kuvve (A.) [ قوه ] güç, kuvvet. [ ]
٥٣٢٦ kuvve-i muhayyile [ قوهء مخيله ] hayal gücü. [ ]
٥٣٢٧ kuvve-i müeyyide [ قوهء مؤیده ] yaptırım gücü. [ ]
٥٣٢٨ kuvvet (A.) [ 1 [ قوت .güç. 2.askerî güç. [ ]
٥٣٢٩
kûy (F.) [ 1 [ کوی .kِy. 2.sokak. 3.sevgilinin evinin
bulunduğu yer. [ ]
٥٣٣٠ kuyûd (A.) [ 1 [ قيود .bağlar. 2.kayıtlar. [ ]
٥٣٣١ kuyûdat (A.) [ قيودات ] kayıtlar. [ ]
٥٣٣٢ kuzât (A.) [ قضات ] kadılar. [ ]
٥٣٣٣ kûze (F.) [ کوزه ]] testi. [ ]
٥٣٣٤ kübrâ (A.) [ کبرا ] en büyük. [ ]
٥٣٣٥ küdûr (A.) [ کدور ] kederler. [ ]
٥٣٣٦ küdûret (A.) [ 1 [ کدورت .bulanıklık. 2.tasa. [ ]
٥٣٣٧ küffar (A.) [ کفار ] kafirler. [ ]

٥٣٣٨ küfr (A.) [ 1 [ کفر .kafirlik. 2.küfür. [ ]
٥٣٣٩ küfrbâz (A.-F.) [ کفرباز ] küfürbaz. [ ]
٥٣٤٠ kühen (F.) [ کهن ] eski. [ ]
٥٣٤١ külah (F.) [ کاله ] şapka. [ ]
٥٣٤٢ külbe (F.) [ کلبه ] kulübe. [ ]
٥٣٤٣ küleh (F.) [ کله ] külah, şapka. [ ]
٥٣٤٤ külfet (A.) [ 1 [ کلفت .zahmet. 2.merasim. [ ]
٥٣٤٥ küll (A.) [ کل ] tüm, bütün. [ ]
٥٣٤٦ küllî (A.) [ 1 [ کلی .genel. 2.çok. [ ]
٥٣٤٧ külliyyen (A.) [ کليا ] tamamen, tümü. [ ]
٥٣٤٨ künc (F.) [ کنج ] kِşe. [ ]
٥٣٤٩ küngüre (F.) [ کنگره ] şerefe. [ ]
٥٣٥٠ künh (A.) [ کنه ] asıl,ِ z. [ ]
٥٣٥١ künûn (F.) [ کنون ] şimdi. [ ]
٥٣٥٢ künûz (A.) [ کنوز ] hazineler. [ ]
٥٣٥٣ küre (A.) [ کره ] küre. [ ]
٥٣٥٤ küre-i arz [ کرهء ارض ] yerküre, dünya. [ ]
٥٣٥٥ kürevî (A.) [ کروی ] küresel. [ ]
٥٣٥٦ kürre (F.) [ 1 [ کره .sıpa. 2.tay. [ ]
٥٣٥٧ kürsî (A.) [ 1 [ کرسی .kürsü, taht. 2.başkent. [ ]

٥٣٥٨ küsûf (A.) [ 1 [ کثوف .güneş tutulması. 2.tutulma. [ ]
٥٣٥٩ küsûr (A.) [ 1 [ کسور .kesirler. 2.parçalar. [ ]
٥٣٦٠ küşad (F.) [ 1 [ کشاد .açma. 2.açılma, açılış. [ ]
٥٣٦١
٥٣٦٢ küştî (F.) [ کشتی ] güreş. [ ]
٥٣٦٣ küttâb (A.) [ کتاب ] kâtipler, yazıcılar. [ ]
٥٣٦٤ kütüb (A.) [ کتب ] kitaplar. [ ]
٥٣٦٥ kütübhâne (A.-F.) [ کتبخانه ] kütüphane. [ ]
٥٣٦٦ lâ (A.) [ 1 [ ال .hayır. 2.yoktur. [ ]
٥٣٦٧ la’l (A.) [ 1 [ لعل .al. 2.lal taşı. 3.kırmızı dudak. [ ]
٥٣٦٨ lâakal (A.) [ الاقل ] en azından, hiç olmazsa. [ ]
٥٣٦٩ lâbe (F.) [ البه ] yalvarma. [ ]
٥٣٧٠ lâbis (A.) [ البس ] giyen. [ ]
٥٣٧١
küşâd etmek açılış yapmak, açmak.
OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
L
lâbis olmak giymek.
٥٣٧٢ lâbüd (A.) [ البد ] gerekli, lazım. [ ]
٥٣٧٣ lâcerem (A.) [ الجرم ] kuşkusuz. [ ]
٥٣٧٤ lâcverd (F.) [ الجورد ] lacivert. [ ]
٥٣٧٥ lâdînî (A.) [ الدینی ] laik, din dışı. [ ]
٥٣٧٦ lâf (F.) [ الف ] sِz. [ ]
٥٣٧٧ lafazan (F.) [ الفزن ] geveze. [ ]

٥٣٧٨ lafız (A.) [ لفظ ] sِz. [ ]
٥٣٧٩ lâfügüzâf (F.) [ الف و گزاف ] boş sِz, zırva. [ ]
٥٣٨٠ lafz (A.) [ لفظ ] sِz, lafız. [ ]
٥٣٨١ lafzî (A.) [ لفظی ] lafız ile ilgili, sِz ile ilgili. [ ]
٥٣٨٢ lâgar (F.) [ الغر ] zayıf, cılız. [ ]
٥٣٨٣ lağv (A.) [ 1 [ لغو .kaldırma. 2.boşuna. [ ]
٥٣٨٤
٥٣٨٥
٥٣٨٦
٥٣٨٧
lağvedilmek (A.-T.) 1.kaldırılmak. 2.hükümsüz kılınmak.
lağvetmek (A.-T.) 1.kaldırmak. 2.hükümsüz kılmak.
lağvolmak (A.-T.) 1.kaldırılmak. 2.hükümsüz kalmak.
lağvolunmak (A.-T.) 1.kaldırılmak. 2.hükümsüz kılınmak.
٥٣٨٨ lağz (A.) [ لغز ] sürçme. [ ]
٥٣٨٩ lağziş (F.) [ لغزش ] sürçme, kayma. [ ]
٥٣٩٠ lahd (A.) [ لحد ] mezar, lahit. [ ]
٥٣٩١ lahika (A.) [ الحقه ] ek. [ ]
٥٣٩٢ lahm (A.) [ لحم ] et. [ ]
٥٣٩٣ lahn (A.) [ 1 [ لحن .uyum. 2.tavır. 3.dil. [ ]
٥٣٩٤ laht (F.) [ لخت ] parça. [ ]
٥٣٩٥ lâhûtî (A.) [ الهوتی ] ilahî. [ ]
٥٣٩٦ lahza (A.) [ لحظه ] an, lahza. [ ]
٥٣٩٧ laîn (A.) [ لعين ] lanetlenmiş. [ ]
٥٣٩٨ lakab (A.) [ لقب ] lakap. [ ]
٥٣٩٩ lâkayd (A.) [ القيد ] kayıtsız. [ ]
٥٤٠٠ lâkaydî (A.) [ القيدی ] kayıtsızlık. [ ]

٥٤٠١ lâkin (A.) [ لکن ] ancak, ne var ki. [ ]
٥٤٠٢ laklâk (A.) [ لقالق ] leylek. [ ]
٥٤٠٣ laklaka (A.) [ لقلقه ] boş laf. [ ]
٥٤٠٤ lâl (F.) [ الل ] dilsiz. [ ]
٥٤٠٥ lâle (F.) [ الله ] lale çiçeği. [ ]
٥٤٠٦ lâlekâ (F.) [ 1 [ اللکا .pabuç. 2.taç, ibik. [
٥٤٠٧ lâlettayin (A.) [ ال علی التعيين ] gelişigüzel. [ ]
٥٤٠٨ lâlezar (F.) [ الله زار ] lale bahçesi. [ ]
٥٤٠٩ lâmehâle (A.) [ المحاله ] ister istemez, çaresiz. [ ]
٥٤١٠ lâmekan (A.) [ المکان ] mekansızlık. [ ]
٥٤١١ lâmi’ (A.) [ المع ] parlayan. [ ]
٥٤١٢ lâmia (A.) [ المعه ] parlayan. [ ]
٥٤١٣ lâmise (A.) [ المسه ] dokunma duyusu. [ ]
٥٤١٤ lâne (F.) [ النه ] yuva. [ ]
٥٤١٥ lanet (A.) [ لعنت ] lanet, beddua. [ ]
٥٤١٦ lâsiyyema (A.) [ ‏ِ[السيما zellikle. [ ]
٥٤١٧ lâşe (F.) [ الشه ] leş. [ ]
٥٤١٨ lâşehâr (F.) [ الشه خوار ] leş yiyen. [ ]
٥٤١٩ latif (A.) [ لطيف ] hoş, yumuşak. [ ]
٥٤٢٠ latife (A.) [ لطيفه ] şaka. [ ]
٥٤٢١ latife etmek (A.-T.) şaka yapmak.

٥٤٢٢ latifegû (A.-F.) [ لطيفه گو ] şakacı. [ ]
٥٤٢٣ latme (A.) [ لطمه ] tokat. [ ]
٥٤٢٤ lâubali (A.) [ الابالی ] kayıtsız, gamsız. [ ]
٥٤٢٥
lâubalîlik (A.-T.) kayıtsızlık, gamsızlık.
٥٤٢٦ lây (F.) [ 1 [ الی .çamur. 2.tortu. [
٥٤٢٧ lâya’kil (A.) [ الیعقل ] kendinde olmayan. [ ]
٥٤٢٨ lâyemut (A.) [ ‏ِ[الیموت lümsüz. [ ]
٥٤٢٩ lâyenkatı (A.) [ الینقطع ] kesintisiz, sürekli. [ ]
٥٤٣٠ lâyetecezza (A.) [ الیتجزا ] parçalanmaz, ayrılmaz. [ ]
٥٤٣١ lâyetegayyer (A.) [ الیتغير ] değişmez. [ ]
٥٤٣٢ lâyetenâhi (A.) [ ال یتناهی ] sonsuz. [ ]
٥٤٣٣ lâyetezelzül (A.) [ ال یتزلزل ] sarsılmaz. [ ]
٥٤٣٤ lâyiha (A.) [ الیحه ] tasarı. [ ]
٥٤٣٥ lâyuad (A.) [ الیعد ] sayısız. [ ]
٥٤٣٦ lâzevâl (A.) [ الزوال ] yok olmaz,ِ lümsüz. [ ]
٥٤٣٧ lâzım (A.) [ 1 [ الزم .gerekli. 2.geçişsiz. [
٥٤٣٨ lâzıme (A.) [ الزمه ] gerekli. [ ]
٥٤٣٩ leâli (A.) [ لئالی ] inciler. [ ]
٥٤٤٠ leb (F.) [ لب ] dudak. [ ]
٥٤٤١ lebâleb (F.) [ لبالب ] ağzına kadar dolu. [ ]
٥٤٤٢ leben (A.) [ لبن ] süt. [ ]

٥٤٤٣ leb-i derya (F.) [ لب دریا ] sahil, deniz kenarı. [ ]
٥٤٤٤ lecâcet (A.) [ لجاجت ] inat. [ ]
٥٤٤٥ lecûc (A.) [ لجوج ] inatçı. [ ]
٥٤٤٦ ledünnî (A.) [ لدنی ] Tanrı sırlarıyla ilgili. [ ]
٥٤٤٧ leffen (A.) [ لفا ] ilişikte. [ ]
٥٤٤٨ leh (A.) [ له ] yan, yana, yararına. [ ]
٥٤٤٩ lehv (A.) [ 1 [ لهو .oyun. 2.yararı olmayan işler. [
٥٤٥٠ leîm (A.) [ لئيم ] alçak. [ ]
٥٤٥١ leîmâne (A.-F.) [ لئيمانه ] alçakça. [ ]
٥٤٥٢ leked (F.) [ 1 [ لکد .tekme. 2.çifte. [
٥٤٥٣ lekedâr (F.) [ لکه دار ] lekeli. [ ]
٥٤٥٤ lem’a (A.) [ لمعه ] parıltı. [ ]
٥٤٥٥ lemeân (A.) [ لمعان ] parıldama. [ ]
٥٤٥٦ lemeât (A.) [ لمعات ] parıltılar. [ ]
٥٤٥٧ lems (A.) [ لمس ] dokunma. [ ]
٥٤٥٨ lemyezel (A.) [ 1 [ لم یزل .yok olmayan, kalıcı. 2.Tanrı. [
٥٤٥٩ leng (F.) [ لنگ ] aksak, topal. [ ]
٥٤٦٠ lerzân (F.) [ لرزان ] titrek. [ ]
٥٤٦١ lerziş (F.) [ لرزش ] titreme. [ ]
٥٤٦٢ leşker (F.) [ 1 [ لشکر .asker. 2.ordu. [

٥٤٦٣
letâfet (A.) [ 1 [ لطافت .hoşluk. 2.yumuşaklık.
3.güzellik. [
٥٤٦٤ letâif (A.) [ لطائف ] şakalar, fıkralar, latifeler. [ ]
٥٤٦٥ levâhık (A.) [ لواحق ] ekler. [ ]
٥٤٦٦ levâyih (A.) [ لوایح ] tasarılar. [ ]
٥٤٦٧ levâzım (A.) [ لوازم ] gereçler, gerekli şeyler. [ ]
٥٤٦٨
levend (F.) [ 1 [ لوند .Osmanlı deniz eri. 2.ayyaş.
3.zampara. 4.kabadayı. [
٥٤٦٩ levh (A.) [ لوح ] levha. [ ]
٥٤٧٠ levha (A.) [ لوحه ] plaka, tabela. [ ]
٥٤٧١ levn (A.) [ 1 [ لون .renk. 2.tür. [
٥٤٧٢ levs (A.) [ لوث ] pislik. [ ]
٥٤٧٣ levze (A.) [ 1 [ لوزه .badem. 2.bademcik. [
٥٤٧٤ leyâlî (A.) [ ليالی ] geceler. [ ]
٥٤٧٥ leyl (A.) [ ليل ] gece. [ ]
٥٤٧٦ leyle (A.) [ ليله ] gece. [ ]
٥٤٧٧ leylî (A.) [ ليلی ] yatılı. [ ]
٥٤٧٨ leylünehâr (A.) [ ليل و نهار ] gece gündüz. [ ]
٥٤٧٩ leyyin (A.) [ لين ] yumuşak. [ ]
٥٤٨٠ lezâiz (A.) [ لذات ] lezzetler. [ ]
٥٤٨١ lezîz (A.) [ لذیذ ] lezzetli. [ ]
٥٤٨٢ lezzât (A.) [ 1 [ لذات .lezzetler. 2.zevkler. [

٥٤٨٣ lezzet (A.) [ 1 [ لذت .lezzet, tad. 2.zevk. [
٥٤٨٤ libas (A.) [ لباس ] giysi. [ ]
٥٤٨٥ licâm (F.) [ لجام ] gem. [ ]
٥٤٨٦ lifâfe (A.) [ لفافه ] sargı. [ ]
٥٤٨٧ ligâm (F.) [ 1 [ لگام .gem. 2.dizgin. [
٥٤٨٨ lihâf (A.) [ لحاف ] yorgan. [ ]
٥٤٨٩ lihye (A.) [ لحيه ] sakal. [ ]
٥٤٩٠ lîk (F.) [ ليک ] ama ancak. [ ]
٥٤٩١ likâ (A.) [ 1 [ لقا .buluşma. 2.yüz. [
٥٤٩٢ lîme (F.) [ ليمه ] parça. [ ]
٥٤٩٣ lîmû (F.) [ ليمو ] limon. [ ]
٥٤٩٤ lisân (A.) [ لسان ] dil. [ ]
٥٤٩٥ lisanî (A.) [ لسانی ] dil ile ilgili. [ ]
٥٤٩٦ lisâniyyat (A.) [ لسانيات ] dilbilim. [ ]
٥٤٩٧ lise (A.) [ لثه ] diş eti. [ ]
٥٤٩٨ livâ (A.) [ لوا ] sancak, bayrak. [ ]
٥٤٩٩ livata (A.) [ لواطه ] kulamparalık, oğlancılık. [ ]
٥٥٠٠ liyakat (A.) [ لياقت ] yaraşma. [ ]
٥٥٠١ lu’bet (A.) [ لعبت ] oyuncak. [ ]
٥٥٠٢ lu’betbaz (A.-F.) [ لعبت باز ] kuklacı. [ ]

٥٥٠٣ luâb (A.) [ لعاب ] salya. [ ]
٥٥٠٤ lugât (A.) [ 1 [ لغات .sِzlük. 2.kelimeler. [
٥٥٠٥ lugat (A.) [ 1 [ لغت .sِz. 2.sِzlük. 3.kelime. [
٥٥٠٦ lugaz (A.) [ لغز ] bilmece. [ ]
٥٥٠٧ lukme (A.) [ لقمه ] lokma. [ ]
٥٥٠٨ lûle (F.) [ 1 [ لوله .boru. 2.lüle, kağıt külah. [
٥٥٠٩ lutf (A.) [ 1 [ لطف .iyilik, lütuf. 2.güzellik. [
٥٥١٠
٥٥١١
٥٥١٢ lutufdîde (A.-F.) [ لطف دیده ] iyilik gِrmüş, lütuf gِrmüş. [ ]
٥٥١٣ lutufkâr (A.-F.) [ لطفکار ] lütuf sahibi. [ ]
٥٥١٤ lü’lü (A.) [ لؤلؤ ] inci. [ ]
٥٥١٥ lübb (A.) [ ‏ِ[لب z. [ ]
٥٥١٦
lücce (A.) [ 1 [ لجه .kalabalık. 2.gümüş. 3.deniz,
engin su. [
٥٥١٧ lüknet (A.) [ لکنت ] dil tutukluğu. [ ]
٥٥١٨ lüle (F.) [ 1 [ لوله .boru. 2.lüle, kağıt külah. [
٥٥١٩ lüzum (A.) [ لزوم ] gereklilik, lazım olma. [ ]
٥٥٢٠
lutfeylemek ilgi gِstermek, iyilik etmek.
lutfkâr (A.-F.) [ لطفکار ] lütuf sahibi.
lüzum gِörmek gerekli bulmak.
OSMANLICA-TÜRKÇE SÖZLÜK
M
٥٥٢١ mâ (A.) [ ما ] su. [ ]

٥٥٢٢ mâ (F.) [ ما ] biz. [ ]
٥٥٢٣ ma’âyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar. [ ]
٥٥٢٤ ma’ber (A.) [ معبر ] geçit. [ ]
٥٥٢٥ ma’ni (A.) [ معنی ] anlam. [ ]
٥٥٢٦ ma’raz (A.) [ معرض ] sergi. [ ]
٥٥٢٧ ma’reke (A.) [ معرکه ] savaş alanı. [ ]
٥٥٢٨ ma’şerî (A.) [ معشری ] kollektif. [ ]
٥٥٢٩ maâbid (A.) [ معابد ] mabetler, ibadet yerleri. [ ]
٥٥٣٠ maâbir (A.) [ معابر ] geçitler. [ ]
٥٥٣١ maâd (A.) [ 1 [ معاد .dِnüş yeri. 2.ahiret. [ ]
٥٥٣٢
mâadâ (A.) [ ماعدا ] dışında, -den başka, başka,ِ te,
yanı sıra. [
٥٥٣٣ maâdin (A.) [ معادن ] madenler. [ ]
٥٥٣٤ maalesef (A.) [ مع األسف ] ne yazık ki. [ ]
٥٥٣٥ maalmemnûniye (A.) [ مع الممنونيه ] seve seve. [ ]
٥٥٣٦ maânî (A.) [ معانی ] anlamlar. [ ]
maârif (A.) [ 1 [ معارف .bilimler. 2.kültür. 3.Millî Eğitim
٥٥٣٧
Bakanlığı. [ ]
٥٥٣٨
maarif nezareti millî eğitim bakanlığı.
٥٥٣٩ maâş (A.) [ 1 [ معاش .geçim. 2.aylık. [ ]
٥٥٤٠
maatteessüf (A.) [ مع التأسف ] ne yazık ki, üzülerek,
maalesef. [ ]
٥٥٤١ maazâlik (A.) [ مع ذلک ] bununla birlikte. [ ]
٥٥٤٢ maâzallah (A.) [ معاذ اهلل ] Allah esirgesin. [ ]

٥٥٤٣ mâba’dut-tabîa (A.) [ مابعدالطبيعه ] fizikِ tesi, doğaِ tesi. [ ]
mâba’duttabîiyye (A.) [ مابعدالطبيعيه ] metafizik, doğa
٥٥٤٤
ِtesi. [ ]
٥٥٤٥ mâbad (A.) [ مابعد ] sonraki. [ ]
٥٥٤٦
٥٥٤٧ mabed (A.) [ 1 [ معبد .tapınak. 2.ibadethane. [ ]
٥٥٤٨ mâbeyn (A.) [ 1 [ مابين .arası. 2.padişah sarayı. [ ]
٥٥٤٩ mabud (A.) [ معبود ] ibadet edilen, [ ]
٥٥٥٠ mâcera (A.) [ 1 [ ماجرا .cereyan eden. 2.serüven. [ ]
٥٥٥١ mâceraperest (A.-F.) [ ماجراپرست ] maceracı. [ ]
٥٥٥٢
maceraperestî (A.-F.) [ ماجراپرستی ] maceracılık,
maceraperestlik. [ ]
٥٥٥٣ mâdâmülhayat (A.) [ ‏ِ[مادامالحيات mür boyu. [ ]
٥٥٥٤ madde be madde (A.-F.) [ ماده بماده ] madde madde. [ ]
٥٥٥٥ maddî (A.) [ 1 [ مادی .madde ile ilgili. 2.materyalist. [ ]
٥٥٥٦ maddiyet (A.) [ مادیت ] maddîlik. [ ]
٥٥٥٧
maddiyye (A.) [ 1 [ مادیه .madde ile ilgili.
2.matetaryalist. [ ]
٥٥٥٨ mâde (F.) [ ماده ] dişi. [ ]
٥٥٥٩ mâdelet (A.) [ معدلت ] adalet. [ ]
٥٥٦٠
mâbadı var (A.-T.) devam edecek, sürecek, arkası var.
madeniyyât (A.) [ معدنيات ] madencilik bilimi,
mineraloji. [ ]
٥٥٦١ mâder (F.) [ مادر ] anne. [ ]
٥٥٦٢ maderî (F.) [ مادری ] anne ile ilgili, ana tarafı. [ ]
٥٥٦٣ mâderzâd (F.) [ مادرزاد ] anadan doğma. [ ]

٥٥٦٤ mâdiyân (F.) [ مادیان ] kısrak. [ ]
٥٥٦٥ madûd (A.) [ معدود ] sayılı. [ ]
٥٥٦٦
٥٥٦٧ mâdum (A.) [ معدوم ] yok olmuş. [ ]
٥٥٦٨ mâdumiyet (A.) [ معدوميت ] yokluk. [ ]
٥٥٦٩ mâdun (A.) [ مادون ] ast, aşağıda, alt. [ ]
٥٥٧٠ mâfevk (A.) [ مافوق ] üst, üstü, yukarısı. [ ]
٥٥٧١ mafsal (A.) [ مفصل ] eklem. [ ]
٥٥٧٢ magâre (A.) [ مغاره ] mağara. [ ]
٥٥٧٣ mağâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar. [ ]
٥٥٧٤
mağâzî (A.) [ 1 [ مغازی .savaşlar, gazalar. 2.savaş
ِyküleri. [ ]
٥٥٧٥ mağbûn (A.) [ مغبون ] aldatılmış. [ ]
٥٥٧٦ mağdûr (A.) [ مغدور ] haksızlığa uğramış. [ ]
٥٥٧٧
٥٥٧٨
mağduriyet (A.) [ مغدوریت ] haksızlığa uğrama,
٥٥٧٩
mağdur olma. [ ]
٥٥٨٠ mağfiret (A.) [ مغفرت ] yarlıgama. [ ]
٥٥٨١
madûd olmak sayılmak.
mağdur etmek haksızlığa uğratarak zor durumda bırakmak.
mağdur olmak haksızlığa uğramayarak zor durumda kalmak.
mağfiret etmek yarlıgamak.
٥٥٨٢ mağfur (A.) [ مغفور ] yarlıganmış. [ ]
٥٥٨٣ mağlata (A.) [ مغلطه ] laf salatası, yanıltmaca. [ ]
٥٥٨٤ mağlub (A.) [ مغلوب ] yenik. [ ]
٥٥٨٥ mağmûm (A.) [ مغموم ] gamlı, kederli. [ ]
٥٥٨٦
mağrib (A.) [ 1 [ مغرب .batı. 2.akşam namazı.
3.Kuzeybatı Afrika. 4.Fas. [ ]

٥٥٨٧ mağrur (A.) [ مغرور ] gururlu, kendini beğenmiş. [ ]
٥٥٨٨
٥٥٨٩
mağrûrane (A.-F.) [ مغرورانه ] gururlanarak, kendini
beğenerek. [ ]
٥٥٩٠ mağsub (A.) [ مغصوب ] gaspedilmiş. [ ]
٥٥٩١ mağşuş (A.) [ مغشوش ] karışmış. [ ]
٥٥٩٢ mağz (F.) [ 1 [ مغز .beyin. 2.iç,ِ z. 3.ilik. [ ]
٥٥٩٣ mağzûb (A.) [ مغضوب ] gazaba uğratılmış. [ ]
٥٥٩٤ mâh (F.) [ ماه ] ay. [ ]
٥٥٩٥ mahabbet (A.) [ محبت ] sevgi. [ ]
٥٥٩٦
mağrûr olmak gururlanmak.
mahabbet eylemek sevmek.
٥٥٩٧ mahâfil (A.) [ 1 [ محافل .mahfiller. 2.toplantı yerleri. [ ]
٥٥٩٨ mahâkim (A.) [ محاکم ] mahkemeler. [ ]
٥٥٩٩ mahal (A.) [ محل ] yer. [ ]
٥٦٠٠ mahall (A.) [ محل ] yer. [ ]
٥٦٠١ mahallî (A.) [ 1 [ محلی .yerel. 2.yerli. [ ]
٥٦٠٢ mahalliye (A.) [ محليه ] yerel. [ ]
٥٦٠٣ mâhâne (F.) [ ماهانه ] aylık. [ ]
٥٦٠٤ mahâret (A.) [ مهارت ] beceri. [ ]
٥٦٠٥ mâhasal (A.) [ ماحصل ] sonuç. [ ]
٥٦٠٦ mahâsin (A.) [ محاسن ] iyilikler, güzellikler. [ ]
٥٦٠٧ mâhazar (A.) [ ماحضر ] hazırda olan. [ ]
٥٦٠٨ mahâzin (A.) [ مخازن ] mahzenler. [ ]

٥٦٠٩ mahâzîr (A.) [ محاذیر ] sakıncalar. [ ]
٥٦١٠ mahbes (A.) [ محبس ] hapishane. [ ]
٥٦١١ mahbûb (A.) [ 1 [ محبوب .sevilen. 2.sevgili. [ ]
٥٦١٢ mahbus (A.) [ 1 [ محبوس .hapsedilmiş. 2.hapishane. [ ]
٥٦١٣ mahcûb (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏rtülmüşمحجوب 2.utangaç. [ ]
٥٦١٤
٥٦١٥
٥٦١٦ mahcûbiyet (A.) [ محجوبيت ] utangaçlık. [ ]
٥٦١٧ mahcûz (A.) [ محجوظ ] hacizli. [ ]
٥٦١٨
mahcûb etmek utandırmak.
mahcûb olmak utanmak.
mahcûz olmak haczedilmek.
٥٦١٩ mahdud (A.) [ محدود ] sınırlı, kasıtlı. [ ]
٥٦٢٠ mahdum (A.) [ مخدوم ] oğul. [ ]
٥٦٢١ mâhe (F.) [ ماهه ] matkap. [ ]
٥٦٢٢ mahfaza (A.) [ محفظه ] kutu, kap. [ ]
٥٦٢٣ mahfî (A.) [ مخفی ] gizli. [ ]
٥٦٢٤ mahfil (A.) [ 1 [ محفل .toplantı yeri. 2.cami mahfili. [ ]
٥٦٢٥ mahfiyyen (A.) [ مخفيا ] gizlice. [ ]
٥٦٢٦ mahfuz (A.) [ محفوظ ] korunmuş, saklanmış. [ ]
٥٦٢٧ mâh-ı nev (F.) [ ماه نو ] hilal, ay. [ ]
٥٦٢٨ mâh-ı sipihr [ ماه سپهر ] ay, gِkyüzündeki ay. [ ]
٥٦٢٩ mâhî (F.) [ ماهی ] balık. [ ]
٥٦٣٠ mahir (A.) [ ماهر ] becerili, maharetli. [ ]

٥٦٣١ mahiyet (A.) [ ماهيت ] asıl, esas, içyüzü. [ ]
mahkûk (A.) [ محکوک ] kazılmış, kazılarak yazılmış,
٥٦٣٢
yontulmuş. [ ]
٥٦٣٣ mahkum (A.) [ محکوم ] hüküm giymiş. [ ]
٥٦٣٤
٥٦٣٥
٥٦٣٦ mahlas (A.) [ مخلص ] takma ad. [ ]
٥٦٣٧ mahlû (A.) [ مخلوع ] tahttan indirilmiş. [ ]
٥٦٣٨ mahluk (A.) [ مخلوق ] yaratık. [ ]
٥٦٣٩ mahlul (A.) [ محلول ] erimiş, çِzülmüş, hallolmuş. [ ]
٥٦٤٠ mahlut (A.) [ مخلوط ] karışık. [ ]
٥٦٤١ mahmûd (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏vülmüşمحمود 2.hamd edilmiş. [ ]
٥٦٤٢ mahmul (A.) [ محمول ] yüklü. [ ]
٥٦٤٣ mahmur (A.) [ مخمور ] uykulu, baygın. [ ]
٥٦٤٤ mâhpâre (F.) [ 1 [ ماه پاره .ay parçası. 2.çok güzel. [ ]
٥٦٤٥ mahrec (A.) [ مخرج ] çıkış yeri. [ ]
٥٦٤٦ mahrem (A.) [ 1 [ محرم .nikah düşmeyen. 2.gizli. [ ]
٥٦٤٧ mâhru (F.) [ ماهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü. [ ]
٥٦٤٨ mahruk (A.) [ محروق ] yanık, yanmış. [ ]
٥٦٤٩ mahrûkat (A.) [ محروقات ] yakacak. [ ]
٥٦٥٠ mahrum (A.) [ محروم ] yoksun. [ ]
٥٦٥١
٥٦٥٢
mahkûm etmek hüküm giydirmek.
mahkum olmak hüküm giymek.
mahrum etmek yoksun bırakmak.
mahrum olmak yoksun kalmak.
٥٦٥٣ mahrumiyet (A.) [ محروميت ] yoksunluk, mahrumluk. [ ]

٥٦٥٤ mahrut (A.) [ مخروط ] koni. [ ]
٥٦٥٥ mahsûb (A.) [ محسوب ] hesap edilen. [ ]
٥٦٥٦ mahsûl (A.) [ محصول ] ürün, sonuç. [ ]
٥٦٥٧ mahsur (A.) [ محصور ] kuşatılmış. [ ]
٥٦٥٨ mahsus (A.) [ 1 [ ِ. ‏,‏zgüمخصوص ayrılmış. 2.bilerek. [
٥٦٥٩ mahsûs (A.) [ مخصوص ] hissedilen, hissedilir. [ ]
٥٦٦٠ mahşer (A.) [ 1 [ محشر .kıyamet yeri. 2.aşırı kalabalık. [
٥٦٦١ mâhtâb (F.) [ ماهتاب ] mehtap. [ ]
٥٦٦٢ mahtûm (A.) [ مختوم ] mühürlü. [ ]
٥٦٦٣ mahtût (A.) [ 1 [ مخطوط .yazılı. 2.çizili. [ ]
٥٦٦٤ mahv (A.) [ 1 [ محو .yok etme. 2.yok olma. [ ]
٥٦٦٥
٥٦٦٦ mahz (A.) [ محض ] sırf, sade, tam. [ ]
٥٦٦٧ mahzar (A.) [ 1 [ محضر .huzur, kat. 2.gِrünüş. [
٥٦٦٨ mahzun (A.) [ محزون ] hüzünlü. [ ]
٥٦٦٩
٥٦٧٠
٥٦٧١ mahzûnane (A.-F.) [ محزونانه ] hüzünlü bir halde. [ ]
٥٦٧٢ mahzur (A.) [ محذور ] sakınca. [ ]
٥٦٧٣
mahvetmek (A.-T.) yok etmek.
mahzun etmek hüzünlendirmek.
mahzun olmak hüzünlenmek.
mahzur gِrmek sakıncalı bulmak.
٥٦٧٤ mahzûzat (A.) [ محظوظات ] hoşa gidecek şeyler. [ ]
٥٦٧٥ mâî (A.) [ 1 [ مائی .su ile ilgili. 2.mavi. [ ]

٥٦٧٦ mâ-i mukattar [ ماء مقطر ] damıtık su. [ ]
٥٦٧٧ mâide (A.) [ مائده ] sofra. [ ]
mâil (A.) [ 1 [ مائل .eğilimli, istekli. 2.eğimli, meyilli.
٥٦٧٨
3.çalan. [ ]
٥٦٧٩
mâil olmak eğilim gِstermek.
٥٦٨٠ maîşet (A.) [ معيشت ] geçim, dirlik. [ ]
٥٦٨١
maiyyet (A.) [ معيت ] birlik, beraberlik, yanında
bulunma. [ ]
٥٦٨٢ mak’ad (A.) [ 1 [ مقعد .makat, kıç. 2.minder. [ ]
٥٦٨٣ makâbir (A.) [ مقابر ] mezarlar, kabirler. [ ]
٥٦٨٤ mâkabl (A.) [ ‏ِ[ماقبل nceki,ِ nü. [ ]
٥٦٨٥ mâkablettârih (A.) [ ماقبل التاریخ ] tarihِ ncesi. [ ]
٥٦٨٦ makâl (A.) [ مقال ] sِz. [ ]
٥٦٨٧
makam (A.) [ 1 [ مقام .yer. 2.kat, huzur. 3.musikî
makamı [ ]
٥٦٨٨ makâmat (A.) [ مقامات ] makamlar. [ ]
٥٦٨٩ makarr (A.) [ 1 [ مقر .başkent. 2.merkez. [ ]
٥٦٩٠ makâsıd (A.) [ مقاصد ] maksatlar. [ ]
٥٦٩١ makber (A.) [ مقبر ] mezar. [ ]
٥٦٩٢ makbere (A.) [ مقبره ] mezar. [ ]
٥٦٩٣ makbul (A.) [ مقبول ] kabul edilen, beğenilen. [ ]
٥٦٩٤ makbuz (A.) [ 1 [ مقبوض .alınmış. 2.alındı belgesi. [ ]
٥٦٩٥ makdem (A.) [ مقدم ] gelme, geliş. [ ]
٥٦٩٦ makdur (A.) [ 1 [ مقدور .güç. 2.elden gelen. [ ]

٥٦٩٧ makes (A.) [ معکس ] yansıma yeri. [ ]
٥٦٩٨
٥٦٩٩
٥٧٠٠
makhûr (A.) [ 1 [ مقهور .kahrolmuş, yenilmiş.
2.gazaba uğramış. [ ]
٥٧٠١ mâkiyan (F.) [ ماکيان ] tavuk. [ ]
٥٧٠٢ makrun (A.) [ مقرون ] yakın. [ ]
٥٧٠٣ maksad (A.) [ مقصد ] amaç.) [ ]
٥٧٠٤ maksûd (A.) [ مقصود ] istenilen, maksat. [ ]
٥٧٠٥ makta (A.) [ 1 [ مقطع .kesim yeri. 2.kesit.) [ ]
٥٧٠٦
maktel (A.) [ 1 [ ِ. ldürmeمقتل yeri. 2.ünlü birininِ lümü
üzerine yazılan şiir. [ ]
maktû (A.) [ 1 [ مقطوع .kesilmiş, kesik. 2.pazarlık
٥٧٠٧
yapılmaz. [ ]
٥٧٠٨ maktül (A.) [ ‏ِ[مقتول ldürülen. [ ]
٥٧٠٩
makes bulmak (A.-T.) yansımak, yansıyacak yer bulmak.
makes olmak (A.-T.) yansıtmak, yansıma yeri olmak.
maktül olmakِ ldürülmek.
٥٧١٠ mâkul (A.) [ معقول ] akla uygun. [ ]
٥٧١١ makûlat (A.) [ معقوالت ] aklî bilgiler. [ ]
٥٧١٢ makûle (A.) [ مقوله ] kategori. [ ]
٥٧١٣ makûs (A.) [ 1 [ معکوس .ters. 2.uğursuz. [ ]
٥٧١٤ mal (A.) [ 1 [ مال .mal. 2.servet. [ ]
٥٧١٥ mâlâmâl (F.) [ ماالمال ] dopdolu. [ ]
٥٧١٦ mâlî (A.) [ 1 [ مالی .mal ile ilgili. 2.maliye ile ilgili. [ ]
٥٧١٧ mâlihulya (Yun.-A.) [ مالی خوليا ] melankoli. [ ]
٥٧١٨ mâlik (A.) [ مالک ] sahip. [ ]

٥٧١٩ mâlikiyet (A.) [ مالکيت ] sahip olma. [ ]
maliye (A.) [ ماليه ] devletin gelir ve gider işlerini takip
٥٧٢٠
eden bakanlık ve ona bağlı daireler. [ ]
٥٧٢١ malûl (A.) [ ‏ِ[معلول zürlü, hastalıklı. [ ]
٥٧٢٢ malûlen (A.) [ معلوال ] sakatlanmış olarak,ِ zürlü olarak. [ ]
٥٧٢٣ malûlîn (A.) [ معلولين ] hastalar, sakatlar. [ ]
٥٧٢٤ malûm (A.) [ معلوم ] bilinen. [ ]
٥٧٢٥
malûm olmak anlaşılmak, bilinmek.
٥٧٢٦ malûmat (A.) [ معلومات ] bilgi. [ ]
٥٧٢٧ malûmatfurûş (A.-F.) [ معلومات فروش ] bilgiçlik taslayan. [ ]
٥٧٢٨
٥٧٢٩
٥٧٣٠ mâmafih (A.) [ مع مافيه ] bununla birlikte. [ ]
٥٧٣١ mâmelek (A.) [ ماملک ] sahip olunan. [ ]
mamûl (A.) [ 1 [ معمول .yapılmış, imal edilmiş.
٥٧٣٢
2.alışılmış. [ ]
٥٧٣٣ mamûlat (A.) [ معموالت ] imal edilenler. [ ]
٥٧٣٤
٥٧٣٥ mamûr (A.) [ معمور ] bayındır, imar edilmiş. [ ]
٥٧٣٦
٥٧٣٧
٥٧٣٨
٥٧٣٩ mamûre (A.) [ معموره ] bayındır yer. [ ]
٥٧٤٠ mamûriyet (A.) [ معموریت ] bayındırlık. [ ]
٥٧٤١ mana (A.) [ معنی ] anlam. [ ]
٥٧٤٢
malûmatfurûşluk (A.-F.-T.) bilgiçlik taslama.
malûmatfurûşluk etmek bilgiçlik taslamak.
mamûlün fevkinde alışılmışınِ tesinde.
mamûr edilmek bayındırlaştırılmak, imar edilmek.
mamûr etmek bayındırlaştırmak.
mamûr olmak bayındır olmak.
manalandırmak anlam kazandırmak.
٥٧٤٣ manen (A.) [ 1 [ معنا .mana yolu ile. 2.gِnülden. [ ]

٥٧٤٤ mânend (F.) [ مانند ] gibi. [ ]
٥٧٤٥ manevî (A.) [ 1 [ معنوی .anlam ile ilgili. 2.ruh ile ilgili. [ ]
maneviyat (A.) [ 1 [ معنویات .manaya dayalı şeyler.
٥٧٤٦
2.moral değerler. [ ]
٥٧٤٧ mani (A.) [ معنی ] engel. [ ]
٥٧٤٨
٥٧٤٩ mânia (A.) [ مانعه ] engel. [ ]
٥٧٥٠ manidar (A.-F.) [ معنی دار ] anlamlı. [ ]
٥٧٥١ mansıb (A.) [ منصب ] devlet memuriyetindeki makam. [ ]
mansıbdar (A.-F.) [ منصبدار ] makam sahibi devlet
٥٧٥٢
memuru. [ ]
mansur (A.) [ منصور ] Tanrı’nın yardımıyla zafer
٥٧٥٣
kazanan. [ ]
٥٧٥٤ mantıkan (A.) [ منطقا ] mantık bakımından. [ ]
٥٧٥٥ mantıkî (A.) [ منطقی ] mantıklı. [ ]
٥٧٥٦
mantıkiyyûn (A.) [ منطقيون ] mantıkçılar, mantık
bilginleri. [ ]
٥٧٥٧ manzar (A.) [ 1 [ منظر .seyir yeri. 2.gِrünüş. 3.yüz. [
٥٧٥٨ manzara (A.) [ منظره ] gِrünüm. [ ]
٥٧٥٩ manzum (A.) [ منظوم ] nazmedilmiş. [ ]
٥٧٦٠ manzûmât (A.) [ منظومات ] manzumeler. [ ]
٥٧٦١
manzûme (A.) [ 1 [ منظومه .dizilmiş. 2.vezinli sِz, şiir.
3.sistem. [ ]
٥٧٦٢ manzur (A.) [ 1 [ منظور .bakılan. 2.dikkat çeken. [ ]
٥٧٦٣
mani olmak engel olmak.
manzur olmak gِrülmek, gِze çarpmak.
٥٧٦٤ mâr (F.) [ مار ] yılan. [ ]
٥٧٦٥ maraz (A.) [ مرض ] hastalık. [ ]

٥٧٦٦ marazî (A.) [ مرضی ] hastalıklı, hastalkla ilgili. [ ]
٥٧٦٧ mârgîr (F.) [ مارگير ] yılancı, yılan tutan. [ ]
٥٧٦٨
marifet (A.) [ 1 [ معرفت .bilme. 2.ustalık, beceri.
3.aracı. [ ]
٥٧٦٩ mariz (A.) [ مریض ] hasta. [ ]
٥٧٧٠ mârpîç (F.) [ مارپيچ ] marpuç, nargile marpucu. [ ]
٥٧٧١ maruf (A.) [ 1 [ معروف .bilinen. 2.ünlü, tanınmış. [
٥٧٧٢
٥٧٧٣
٥٧٧٤
maruz (A.) [ 1 [ معروض .arzedilen, sunulan. 2.karşı
karşıya kalma, tutulma. [ ]
٥٧٧٥
maruzat (A.) [ معروضات ] sunulanlar, arzedilecek
şeyler. [ ]
٥٧٧٦ mâsabak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş. [ ]
٥٧٧٧ masâri (A.) [ مصارع ] dizeler, mısralar. [ ]
٥٧٧٨ masârif (A.) [ مصارف ] harcamalar. [ ]
٥٧٧٩ masdar (A.) [ 1 [ مصدر .çıkış yeri, kaynak. 2.masdar. [ ]
٥٧٨٠ mâsebak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş. [ ]
٥٧٨١ mashara (A.) [ مسخره ] soytarı. [ ]
٥٧٨٢
marûf olmak tanınmak, bilinmek.
maruz olmak karşı karşıya kalmak.
mâsiva (A.) [ 1 [ ماسوی .Tanrı’nın dışındaki varlıklar.
2.dünyayaِ zgü her şey. [ ]
٥٧٨٣ masiyet (A.) [ 1 [ معصيت .günah. 2.isyan. [ ]
٥٧٨٤ maskat (A.) [ 1 [ مسقط .düşüş yeri. [ ]
٥٧٨٥ maskat-ı re’s [ مسقط رأس ] doğum yeri. [ ]
٥٧٨٦ maslahat (A.) [ 1 [ مصلحت .iş. 2.dirlik düzenlik. [ ]
maslahatgüzar (A.-F.) [ مصلحت گزار ] elçi adına devlet
٥٧٨٧
işlerini yürüten. [ ]

٥٧٨٨ masnû (A.) [ 1 [ مصنوع .yapma, yapay. 2.sanatlı. [ ]
٥٧٨٩ masraf (A.) [ مصرف ] harcama, gider. [ ]
٥٧٩٠ masrû (A.) [ مصروع ] saralı. [ ]
٥٧٩١ masrûf (A.) [ مصروف ] harcanmış. [ ]
٥٧٩٢
٥٧٩٣ mass (A.) [ مص ] emme. [ ]
٥٧٩٤
٥٧٩٥ mâst (F.) [ ماست ] yoğurt. [ ]
٥٧٩٦ mastaba (A.) [ 1 [ مصطبه .meyhane. 2.sedir. [ ]
masum (A.) [ 1 [ معصوم .suçsuz, günahsız. 2.küçük
٥٧٩٧
çocuk. [ ]
٥٧٩٨ masumane (A.-F.) [ معصومانه ] masumca. [ ]
٥٧٩٩
masume (A.) [ 1 [ معصومه .suçsuz, günahsız. 2.küçük
kız çocuğu. [ ]
٥٨٠٠ masumiyet (A.) [ معصوميت ] masumluk, suçsuzluk. [ ]
٥٨٠١ masûn (A.) [ مصون ] korunmuş, saklanmış. [ ]
٥٨٠٢
masruf olmak harcanmak.
massetmek emmek, çekmek.
masûn kalmak korunmak, zarar gelmemek.
٥٨٠٣ mâşe (F.) [ ماشه ] maşa. [ ]
٥٨٠٤ maşer (A.) [ معشر ] toplum. [ ]
٥٨٠٥ maşerî (A.) [ معشری ] kollektif, ortaklaşa. [ ]
٥٨٠٦ mâşıta (A.) [ ماشطه ] kadın makyajcısı, kadın kuafِrü. [ ]
٥٨٠٧ mâşî (A.) [ ماشی ] yürüyen. [ ]
٥٨٠٨ mâşiyen (A.) [ ماشيا ] yürüyerek. [ ]
٥٨٠٩ maşrık (A.) [ مشرق ] doğu. [ ]

٥٨١٠ maşûk (A.) [ معشوق ] (erkek) sevgili. [ ]
٥٨١١ maşuka (A.) [ معشوقه ] (bayan) sevgili. [ ]
٥٨١٢ matbaa (A.) [ مطبعه ] basımevi. [ ]
٥٨١٣ matbah (A.) [ مطبخ ] mutfak. [ ]
٥٨١٤ matbû (A.) [ 1 [ مطبوع .basılı. 2.hoşa giden, hoş. [ ]
٥٨١٥ matbûat (A.) [ 1 [ مطبوعات .basın. 2.basılı şeyler. [ ]
٥٨١٦ mâtem (A.) [ ماتم ] yas. [ ]
٥٨١٧
٥٨١٨ mâtemdar (A.-F.) [ ماتمدار ] yaslı. [ ]
٥٨١٩ mâtemî (A.-F.) [ ماتمی ] yaslı. [ ]
٥٨٢٠
٥٨٢١ mâtemserâ (A.-F.) [ ماتمسرا ] yas tutulan ev. [ ]
٥٨٢٢ mâtemzede (A.-F.) [ ماتم زده ] yaslı. [ ]
٥٨٢٣
matla (A.) [ 1 [ مطلع .doğuş yeri. 2.kaside ve gazelin
ilk beyti. [ ]
٥٨٢٤ matlab (A.) [ 1 [ مطلب .konu. 2.istek. [ ]
٥٨٢٥ matlub (A.) [ 1 [ مطلوب .istenilen, aranan. 2.alacak. [ ]
٥٨٢٦
mâtem tutmak yas tutmak.
mâtemli (A.-T.) yaslı.
matlûb etmek istemek.
٥٨٢٧ matrûd (A.) [ مطرود ] kovulmuş. [ ]
٥٨٢٨ matrûş (A.) [ 1 [ مطروش .sakalsız. 2.tıraşlanmış. [ ]
٥٨٢٩ matuf (A.) [ معطوف ] yِnelik, çevrili. [ ]
٥٨٣٠ matûh (A.) [ معتوه ] bunak, bunamış. [ ]
٥٨٣١ matûhe (A.) [ معتوهه ] bunak, bunamış (bayan). [ ]

٥٨٣٢ mâvaka (A.) [ ماوقع ] olup biten. [ ]
mâverâ (A.) [ 1 [ ِ. ‏ِ,‏teماورا tesinde. 2.ahiret,ِ bür
٥٨٣٣
dünya. [ ]
٥٨٣٤ mavtın (A.) [ موطن ] yurt tutulan yer. [ ]
٥٨٣٥ mâye (F.) [ 1 [ مایه .maya. 2.para. 3.mal. 4.güç. [ ]
٥٨٣٦
mâyedar (F.) [ 1 [ مایه دار .mayalı. 2.paralı. 3.mal
sahibi. 4.güçlü. [
٥٨٣٧ mâyi (A.) [ مایع ] sıvı. [ ]
٥٨٣٨ mayûb (A.) [ 1 [ معيوب .kusurlu. 2.ayıplanmış. [ ]
٥٨٣٩ mazanna (A.) [ 1 [ مظنه .ermiş sanılan.2.zan altındaki. [ ]
٥٨٤٠ mazarrat (A.) [ 1 [ مضرت .zarar verme. 2.zarar. [ ]
٥٨٤١ mazarrât (A.) [ مضرات ] zararlar. [ ]
٥٨٤٢ mazbata (A.) [ مضبطه ] tutanak. [ ]
٥٨٤٣
mazbut (A.) [ 1 [ مضبوط .zaptedilmiş. 2.kayda
٥٨٤٤
geçirilmiş. 3.derli toplu. 4.sağlam. [ ]
٥٨٤٥ mazbutat (A.) [ مضبوطات ] kayda geçirilenler. [ ]
٥٨٤٦ mazeret (A.) [ ‏ِ[معذرت zür. [ ]
٥٨٤٧ mazerethâh (A.-F.) [ خواه ‏ِ[معذرت zür dileyen. [ ]
mazhar (A.) [ 1 [ مظهر .ortaya çıkış yeri.
٥٨٤٨
2.şereflenme, nail olma. [ ]
٥٨٤٩
mazbata tanzim etmek tutanak düzenlemek.
mazhar olmak karşılaşmak, nail olmak.
٥٨٥٠ mâzi (A.) [ ماضی ] geçmiş, geçmiş zaman. [ ]
mazlum (A.) [ 1 [ مظلوم .zulme uğramış. 2.sesiz
٥٨٥١
sedasız. [ ]
٥٨٥٢ mazlumâne (A.-F.) [ مظلومانه ] mazlumca. [ ]
mazlûmiyet (A.) [ 1 [ مظلوميت .mazlumluk, zulme
٥٨٥٣
uğramışlık. 2.sesiz sedasız olma. [ ]

٥٨٥٤ mazmaza (A.) [ مضمضه ] gargara. [ ]
٥٨٥٥
٥٨٥٦ mazmun (A.) [ 1 [ مضمون .kavram. 2.ince sِz. [ ]
٥٨٥٧ maznun (A.) [ مظنون ] zanlı. [ ]
٥٨٥٨
٥٨٥٩ mazrub (A.) [ 1 [ مضروب .dِvülen. 2.çarpılan. [ ]
٥٨٦٠ mazruf (A.) [ 1 [ مظروف .kaba konulan. 2.zarflı. [ ]
٥٨٦١ mâzu (F.) [ مازو ] mazı. [ ]
٥٨٦٢ mazûl (A.) [ معزول ] gِrevden alınmış, azledilmiş. [ ]
٥٨٦٣
٥٨٦٤ mazur (A.) [ ‏ِ[معذور zürlü. [ ]
٥٨٦٥ me’vâ (A.) [ مأوا ] sığınma yeri. [ ]
٥٨٦٦ me’yûs (A.) [ مأیوس ] umutsuz. [ ]
٥٨٦٧
٥٨٦٨
mazmaza yapmak gargara yapmak, ağızda su çalkalamak.
maznun olmak zan altında kalmak.
mazul olmak gِrevden alınmak, azledilmek.
me’yûs etmek umutsuz bırakmak.
me’yûs olmak umudunu yitirmek.
٥٨٦٩ meâb (A.) [ مآب ] sığınma yeri. [ ]
٥٨٧٠ meâd (A.) [ 1 [ معاد .dِnüş yeri. 2.ahiret. [ ]
٥٨٧١ meâhiz (A.) [ مآخذ ] kaynaklar. [ ]
٥٨٧٢ meâl (A.) [ مآل ] anlam. [ ]
٥٨٧٣ meâric (A.) [ معارج ] merdivenler. [ ]
٥٨٧٤ meâsî (A.) [ 1 [ معاصی .isyanlar. 2.günahlar. [ ]
٥٨٧٥ meâyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar. [ ]
٥٨٧٦ mebâd (F.) [ مباد ] sakın, aman sakın, olmaya. [ ]

٥٨٧٧ mebâdâ (F.) [ مبادا ] sakın, aman sakın, olmaya. [ ]
٥٨٧٨ mebâdî (A.) [ مبادی ] ilkeler, prensipler. [ ]
٥٨٧٩ mebâhis (A.) [ مباحث ] konular, bahisler. [ ]
٥٨٨٠ mebânî (A.) [ 1 [ مبانی .temeller. 2.yapılar, binalar. [ ]
٥٨٨١ mebde’ (A.) [ 1 [ مبدأ .başlangıç noktası. [ ]
٥٨٨٢ mebde-i tarih [ مبدأ تاریخ ] tarih başlangıcı. [ ]
٥٨٨٣ mebhas (A.) [ 1 [ مبحث .bِlüm, fasıl. 2.bilim. [ ]
٥٨٨٤ mebhûs (A.) [ مبحوث ] bahsedilen. [ ]
٥٨٨٥ mebhût (A.) [ مبهوت ] şaşkın. [ ]
٥٨٨٦ meblağ (A.) [ 1 [ مبلغ .tutar. 2.para. [ ]
٥٨٨٧ mebnâ (A.) [ مبنی ] bina. [ ]
٥٨٨٨ mebnî (A.) [ 1 [ مبنی .dayanan. 2.bina edilmiş. [ ]
٥٨٨٩ mebsût (A.) [ مبسوط ] yaygın, açık. [ ]
٥٨٩٠ mebsûten (A.) [ مبسوطا ] yaygın olarak. [ ]
٥٨٩١
mebus (A.) [ 1 [ مبعوث .gِnderilmiş. 2.milletvekili.
3.ِlümden sonra dirilen. [ ]
٥٨٩٢ mebzûl (A.) [ مبذول ] bol. [ ]
٥٨٩٣ mebzûlen (A.) [ مبذوال ] bolca. [ ]
٥٨٩٤ mebzûliyet (A.) [ مبذوليت ] bolluk. [ ]
٥٨٩٥ mec’ûl (A.) [ مجعول ] yapay. [ ]
٥٨٩٦ mecâl (A.) [ 1 [ مجال .güç, kuvvet. 2.fırsat. [ ]

٥٨٩٧ mecâlis (A.) [ مجالس ] meclisler. [ ]
٥٨٩٨ mecâmi (A.) [ مجامع ] toplantı yerleri. [ ]
٥٨٩٩ mecânîn (A.) [ مجانين ] mecnunlar, çılgınlar. [ ]
٥٩٠٠ mecbûr (A.) [ 1 [ مجبور .zorunlu. 2.zora koşulmuş. [ ]
٥٩٠١ mecbûrî (A.) [ مجبوری ] zorunlu. [ ]
٥٩٠٢ mecbûriyet (A.) [ مجبوریت ] zorunluluk. [ ]
٥٩٠٣ meccânen (A.) [ مجانا ] parasız olarak. [ ]
٥٩٠٤ meccânî (A.) [ مجانی ] parasız. [ ]
٥٩٠٥ mecd (A.) [ مجد ] ululuk. [ ]
٥٩٠٦ mecelle (A.) [ مجله ] dergi. [ ]
٥٩٠٧ mechûl (A.) [ مجهول ] bilinmeyen. [ ]
٥٩٠٨ mechûlât (A.) [ مجهوالت ] bilinmeyenler. [ ]
٥٩٠٩ mechûliyet (A.) [ مجهوليت ] bilinmezlik. [ ]
٥٩١٠
mechûlünneseb (A.) [ مجهول النسب ] onun bunun
çocuğu. [ ]
٥٩١١ mecîd (A.) [ مجيد ] ulu. [ ]
٥٩١٢ meclis (A.) [ مجلس ] toplantı yeri. [ ]
٥٩١٣
meclisefrûz (A.-F.) [ مجلس افروز ] meclisi aydınlatan,
meclisi şenlendiren. [ ]
٥٩١٤ meclûb (A.) [ 1 [ مجلوب .celbedilmiş. 2.aşık, tutkun. [
٥٩١٥ mecma’ (A.) [ مجمع ] toplantı yeri. [ ]
٥٩١٦ mecmû’ (A.) [ مجموع ] toplam, tümü. [ ]

mecmûa (A.) [ 1 [ مجموعه .dergi. 2.küçük risale veya
٥٩١٧
farklı kitapların bir araya getirildiği eser. [ ]
٥٩١٨ mecmûan (A.) [ مجموعا ] toplam olarak. [ ]
٥٩١٩
mecnûn (A.) [ 1 [ مجنون .delice seven. 2.cinli.
3.Leyla’nın aşığı. [ ]
٥٩٢٠ mecnûnâne (A.-F.) [ مجنونانه ] çılğınca, delicesine. [ ]
٥٩٢١ mecrâ (A.) [ 1 [ مجرا .su yatağı. 2.yol, güzergah. [ ]
٥٩٢٢ mecrûh (A.) [ مجروح ] yaralı. [ ]
٥٩٢٣ mecrûhîn (A.) [ مجروحين ] yaralılar. [ ]
٥٩٢٤ mecûsî (A.) [ مجوسی ] ateşperest, ateşe tapan. [ ]
٥٩٢٥
meczûb (A.) [ 1 [ مجذوب .cezbedilmiş. 2.Tanrı
sevgisiyle cezbeye kapılan. 2.deli. [ ]
٥٩٢٦ med’uv (A.) [ مدعو ] davetli. [ ]
٥٩٢٧ med’uvvîn (A.) [ مدعوین ] davetliler. [ ]
٥٩٢٨ medâfin (A.) [ مدافن ] mezarlar. [ ]
٥٩٢٩
medâr (A.) [ 1 [ مدار .yِrünge 2.dِnence. 3.vesile,
vasıta. 4.yardımcı. [ ]
٥٩٣٠ medâric (A.) [ مدارج ] merdivenler. [ ]
٥٩٣١ medâris (A.) [ مدارس ] medreseler. [ ]
٥٩٣٢ medd (A.) [ 1 [ مد .uzatma. 2.çekme. [ ]
٥٩٣٣ meddâh (A.) [ 1 [ مداح .çokِ ven. 2.meddah. [ 1 [ ]
٥٩٣٤ meded (A.) [ مدد ] yardım, medet. [ ]
٥٩٣٥ mededhâh (A.-F.) [ مددخواه ] yardım isteyen. [ ]
mededkâr (A.-F.) [ مددکار __________] yardım eden,
٥٩٣٦
yardımcı. [ ]

٥٩٣٧
٥٩٣٨
٥٩٣٩
mededres (A.-F.) [ مددرس ] yardıma koşan, imdada
koşan. [ ]
medenî (A.) [ 1 [ مدنی .şehirli. 2.uygar. 3.gِrgülü.
4.Medineli. [ ]
٥٩٤٠ medeniyyet (A.) [ مدنيت ] uygarlık. [ ]
٥٩٤١ medfa (A.) [ مدفع ] top. [ ]
٥٩٤٢ medfen (A.) [ مدفن ] mezar, defin yeri. [ ]
٥٩٤٣
medfû (A.) [ 1 [ مدفوع .çıkarılmış. 2.dışkı. 3.para
kasasından çıkmış. [ ]
٥٩٤٤ medfûn (A.) [ مدفون ] gِmülü, defnedilmiş. [ ]
٥٩٤٥
٥٩٤٦ medh (A.) [ ‏ِ[مدح vgü. [ ]
medhal (A.) [ 1 [ مدخل .giriş. 2.giriş yeri. 3.başlangıç.
٥٩٤٧
4.dehalet. [ ]
٥٩٤٨
٥٩٤٩
٥٩٥٠
٥٩٥١
medenîleşmek uygarlaşmak.
medfûn edilmek gِmülmek.
medhaldâr (A.-F.) [ مدخلدار ] parmağı olan, müdahale
etmiş olan. [ ]
medhaldar bulunmak (A.-F.-T.) parmağı olmak; müdahalesi bulunmak.
medhedilmekِ övülmek.
medhetmek övmek.
٥٩٥٢ medhiye (A.) [ ‏ِ[مدحيه vgü. [ ]
٥٩٥٣ medhiyyât (A.) [ ‏ِ[مدحيات vgüler. [ ]
٥٩٥٤ medhûş (A.) [ مدهوش ] dehşete kapılmış. [ ]
٥٩٥٥ medîd (A.) [ 1 [ مدید .uzun. 2.çekilmiş. [ ]
٥٩٥٦ medîde (A.) [ 1 [ مدیده .uzun. 2.çekilmiş. [ ]
٥٩٥٧ medîha (A.) [ ‏ِ[مدیحه vgü şiiri, kaside. [ ]
٥٩٥٨ medîhagû (A.-F.) [ گو ‏ِ[مدیحه vgü şairi, kaside şairi. [ ]
٥٩٥٩ medîne (A.) [ 1 [ مدینه .şehir. 2.Medine. [ ]

٥٩٦٠ medînetünnebî (A.) [ مدینة النبی ] Medine. [ ]
٥٩٦١ medînetüsselam (A.) [ مدینة السالم ] Bağdat. [ ]
٥٩٦٢ medlûl (A.) [ مدلول ] kanıt olarak gِsterilen. [ ]
٥٩٦٣ medresevî (A.) [ مدرسوی ] medrese ile ilgili. [ ]
٥٩٦٤
medrûs (A.) [ 1 [ مدروس .eski, yırtık pırtık. 2.ders
olarak verilen. [ ]
٥٩٦٥ medyûn (A.) [ مدیون ] borçlu. [ ]
٥٩٦٦ mefâhîm (A.) [ مفاهيم ] mefhumlar. [ ]
٥٩٦٧ mefâhir (A.) [ ‏ِ[مفاخر vünülecek şeyler. [ ]
٥٩٦٨ mefâsıl (A.) [ مفاصل ] eklemler. [ ]
٥٩٦٩ mefâtih (A.) [ مفاتيح ] anahtarlar. [ ]
٥٩٧٠ mefhar (A.) [ ‏ِ[مفخر vünç kaynağı. [ ]
٥٩٧١ mefhum (A.) [ مفهوم ] kavram. [ ]
٥٩٧٢
٥٩٧٣ mefkûd (A.) [ 1 [ مفقود .kayıp. 2.yok olmuş. [ ]
٥٩٧٤
٥٩٧٥ mefkûre (A.) [ مفکوره ] ülkü, ideal. [ ]
٥٩٧٦ mefkûrevî (A.) [ مفکوروی ] ülkü ile ilgili. [ ]
٥٩٧٧ meflûc (A.) [ مفلوج ] felçli. [ ]
٥٩٧٨
mefhûm olmak anlaşılmak.
mefkûd olmak 1.kaybolmak. 2.yok olmak.
meflûc olmak felç olmak, kımıldayamaz hale gelmek.
٥٩٧٩ meflûciyet (A.) [ 1 [ مفلوجيت .felçlilik. 2.kıpırdayamama. [ ]
٥٩٨٠ mefrûş (A.) [ مفروش ] dِşenmiş. [ ]
٥٩٨١ mefrûşat (A.) [ مفروشات ] dِşeme. [ ]

٥٩٨٢ mefrûz (A.) [ مفروز ] ayırılmış. [ ]
٥٩٨٣ mefrûz (A.) [ مفروض ] farzedilmiş. [ ]
٥٩٨٤ meftûh (A.) [ 1 [ مفتوح .açık. 2.fethedilmiş. 3.fethalı. [ ]
٥٩٨٥ meftûn (A.) [ مفتون ] tutkun, aşık. [ ]
٥٩٨٦
٥٩٨٧
meftûn etmek aşık etmek.
meftûn olmak aşık olmak, tutulmak.
٥٩٨٨ meftûniyet (A.) [ مفتونيت ] tutkunluk. [ ]
٥٩٨٩ meger (F.) [ 1 [ مگر .meğer. 2.oysa. [ ]
٥٩٩٠ meges (F.) [ مگس ] sinek. [ ]
٥٩٩١ meğâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar. [ ]
٥٩٩٢ meh (F.) [ مه ] ay. [ ]
٥٩٩٣ mehâbet (A.) [ مهابت ] heybetlilik. [ ]
٥٩٩٤ mehâlik (A.) [ مهالک ] tehlikeli yerler. [ ]
٥٩٩٥ mehâr (F.) [ مهار ] yular, dizgin. [ ]
٥٩٩٦ mehaz (A.) [ مأخذ ]] kaynak. [ ]
٥٩٩٧ mehbil (A.) [ مهبل ] rahim yolu. [ ]
٥٩٩٨ mehd (A.) [ مهد ] beşik. [ ]
٥٩٩٩ mehekk (A.) [ محک ] mihenk taşı. [ ]
٦٠٠٠ mehîb (A.) [ مهيب ] heybetli. [ ]
٦٠٠١ mehl (A.) [ مهل ] süre tanıma. [ ]
٦٠٠٢ mehleke (A.) [ مهلکه ] tehlikeli yer. [ ]
٦٠٠٣ mehlikâ (F.-A.) [ مه لقا ] ay yüzlü, güzel yüzlü. [ ]

٦٠٠٤ mehpare (F.) [ 1 [ مه پاره .ay parçası. 2.güzel yüzlü. [ ]
٦٠٠٥ mehpeyker (F.) [ مه پيکر ] güzel yüzlü, parlak yüzlü. [ ]
٦٠٠٦ mehr (A.) [ مهر ] mehir. [ ]
٦٠٠٧ mehrû (F.) [ مهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü. [ ]
٦٠٠٨ mehtâb (F.) [ مهتاب ] mehtap, ay ışığı. [ ]
٦٠٠٩ mehûz (A.) [ مأخوذ ] alınmış. [ ]
٦٠١٠
mehveş (F.) [ 1 [ مهوش .ay gibi, ay kadar güzel.
2.güzel yüzlü. [ ]
٦٠١١ mekân (A.) [ 1 [ مکان .yer. 2.ev. [ ]
٦٠١٢ mekâre (A.) [ مکاره ] kiralık binek veya yük hayvanı. [ ]
٦٠١٣
mekâreci (A.-T.) binek veya yük hayvanı kiralayan.
٦٠١٤ mekârim (A.) [ مکارم ] cِmertlikler. [ ]
٦٠١٥ mekâtîb (A.) [ مکاتيب ] mektuplar. [ ]
٦٠١٦ mekâtib (A.) [ مکاتب ] okullar. [ ]
٦٠١٧ mekâtib-i âliye [ مکاتب عاليه ] yüksekokullar. [ ]
٦٠١٨ mekâtib-i askeriye [ مکاتب عسکریه ] askerî okullar. [ ]
٦٠١٩ mekhûl (A.) [ مکحول ] sürmeli. [ ]
٦٠٢٠ meknûn (A.) [ 1 [ مکنون .dizili. 2.gizli. [ ]
٦٠٢١ mekr (A.) [ مکر ] hile. [ ]
٦٠٢٢ mekrûh (A.) [ مکروه ] iğrenç. [ ]
٦٠٢٣ meks (A.) [ مکث ] duralama, duraklama. [ ]

٦٠٢٤ meksur (A.) [ مکسور ] kırık. [ ]
٦٠٢٥ mekşûf (A.) [ مکشوف ] keşfedilmiş. [ ]
٦٠٢٦ mekteb (A.) [ 1 [ مکتب .okul. 2.ekol. [ ]
٦٠٢٧ mekteb-i âlî [ مکتب عالی ] yüksekokul. [ ]
٦٠٢٨ mekteb-i harbiye [ مکتب حربيه ] harp okulu. [ ]
٦٠٢٩ mekteb-i i’dâdî [ مکتب اعدادی ] lise. [ ]
٦٠٣٠ mekteb-i ibtidâî [ مکتب ابتدائی ] ilkokul. [ ]
٦٠٣١ mekteb-i rüşdî [ مکتب رشدی ] ortaokul. [ ]
٦٠٣٢ mekteb-i sultânî [ مکتب سلطانی ] Galatasaray Lisesi. [ ]
٦٠٣٣ mektep (A.) [ مکتب ] okul. [ ]
٦٠٣٤ mektub (A.) [ 1 [ مکتوب .yazılı. 2.mektup. [
٦٠٣٥ mektûbat (A.) [ مکتوبات ] mektuplar. [ ]
٦٠٣٦ mektûbî (A.) [ مکتوبی ] valilikِ zel kalem müdürü. [ ]
٦٠٣٧ mektûm (A.) [ مکتوم ] gizli. [ ]
٦٠٣٨ melabe (A.) [ ملعبه ] oyuncak. [ ]
٦٠٣٩ melâbis (A.) [ مالبس ] giysiler. [ ]
٦٠٤٠ melah (F.) [ ملخ ] çekirge. [ ]
٦٠٤١ melahat (A.) [ مالحت ] yüz güzelliği. [ ]
٦٠٤٢ melâhide (A.) [ مالحده ] dinsizler, tanrıtanımazlar. [ ]
٦٠٤٣ melâik (A.) [ مالئک ] melekler. [ ]

٦٠٤٤ melâike (A.) [ مالئکه ] melekler.) [ ]
٦٠٤٥ melâl (A.) [ مالل ] sıkıntı, usanma. [ ]
٦٠٤٦
melalli (A.-T.) sıkıntılı.
٦٠٤٧ melanet (A.) [ ملعنت ] melunluk. [ ]
٦٠٤٨ melce (A.) [ ملجأ ] sığınak, sığınacak yer. [ ]
٦٠٤٩ melekât (A.) [ ملکات ] yetiler. [ ]
٦٠٥٠ meleke (A.) [ ملکه ] yeti. [ ]
٦٠٥١ meleksîmâ (A.) [ ملک سيما ] melek yüzlü güzel. [ ]
٦٠٥٢ melekût (A.) [ ملکوت ] ruhlar alemi. [ ]
٦٠٥٣ melfûfen (A.) [ ملفوفا ] ilişikte. [ ]
٦٠٥٤ melhûz (A.) [ ملحوظ ] düşünülen,ِ ngِrülen. [ ]
٦٠٥٥ melik (A.) [ ملک ] padişah. [ ]
٦٠٥٦ mellah (A.) [ مالح ] gemici. [ ]
٦٠٥٧ melsûk (A.) [ ملصوق ] yapışık. [ ]
٦٠٥٨ melûf (A.) [ مألوف ] alışık. [ ]
٦٠٥٩ melun (A.) [ ملعون ] lanet olası. [ ]
٦٠٦٠ memâlik (A.) [ 1 [ ممالک .ülkeler. 2.topraklar, diyarlar. [ ]
٦٠٦١ memât (A.) [ ‏ِ[ممات lüm. [ ]
٦٠٦٢ memduh (A.) [ ‏ِ[ممدوح vülmüş. [ ]
٦٠٦٣ memer (A.) [ ممر ] geçit. [ ]
٦٠٦٤ memhûr (A.) [ ممهور ] mühürlü. [ ]

٦٠٦٥ memleket (A.) [ 1 [ مملکت .ülke. 2.şehir. [ ]
٦٠٦٦ memlûk (A.) [ مملوک ] kِle. [ ]
٦٠٦٧ memnû (A.) [ ممنوع ] yasak. [ ]
٦٠٦٨ memnûa (A.) [ ممنوعه ] yasak. [ ]
٦٠٦٩ memnûiyet (A.) [ منوعيت ] yasak olma hali. [ ]
٦٠٧٠ memnûn (A.) [ 1 [ ممنون .mutlu, razı. 2.sevinçli. [ ]
٦٠٧١
٦٠٧٢ memnuniyet (A.) [ ممنونيت ] memnunluk. [ ]
٦٠٧٣ memûl (A.) [ مأمول ] umulan, beklenilen. [ ]
٦٠٧٤ memur (A.) [ 1 [ مأمور .gِrevli. 2.devlet memuru. [ ]
٦٠٧٥ memurîn (A.) [ مأمورین ] memurlar, gِrevliler. [ ]
٦٠٧٦ memûriyet (A.) [ مأموریت ] memurluk. [ ]
٦٠٧٧ memzuc (A.) [ ممزوج ] karışık. [ ]
٦٠٧٨ men (F.) [ من ] ben. [ ]
٦٠٧٩
men’ (A.) [ 1 [ منع .engel olma, alıkoyma. 2.engel
olunma, alıkonulma. [ ]
٦٠٨٠
٦٠٨١
٦٠٨٢
٦٠٨٣
memnun etmek 1.mutlu edilmek, razı edilmek. 2.sevindirilmek.
3.yasaklama. 4.yasaklanma.
men’ edilmek yasaklanmak.
men’ etmek 1.engel olmak, alıkoymak. 2.yasaklamak.
men’ olunmak yasaklanmak.
٦٠٨٤ menâbi’ (A.) [ منابع ] kaynaklar. [ ]
٦٠٨٥ menâfi’ (A.) [ منافع ] menfaatler, çıkarlar, yararlar. [ ]
menâkıb (A.) [ مناقب ] menkıbeler,ِ vgüye değer
٦٠٨٦
ِzellikler. [ ]
٦٠٨٧ menâm (A.) [ 1 [ منام .uyku. 2.rüya. [ ]

٦٠٨٨ menâre (A.) [ مناره ] minare. [ ]
٦٠٨٩ menâsıb (A.) [ مناصب ] makamlar. [ ]
٦٠٩٠ menâtık (A.) [ مناطق ] bِlgeler. [ ]
٦٠٩١ menâzır (A.) [ مناظر ] manzaralar. [ ]
٦٠٩٢ menâzil (A.) [ 1 [ منازل .konaklar. 2.aşamalar. [ ]
٦٠٩٣ menba (A.) [ 1 [ منبع .kaynak. 2.pınar. [ ]
٦٠٩٤ menfâ (A.) [ منفی ] sürgün. [ ]
٦٠٩٥ menfaat (A.) [ منفعت ] çıkar, yarar. [ ]
٦٠٩٦ menfaatperest (A.-F.) [ منفعت پرست ] çıkarcı. [ ]
٦٠٩٧
٦٠٩٨
٦٠٩٩
٦١٠٠
menfâlık (A.-T.) sürgün hayatı.
menfez (A.) [ منفذ ] nüfuz etme yeri, delik, yarık, giriş
veya çıkış yolu. [ ]
menfî (A.) [ 1 [ منفی .olumsuz. 2.hep olumsuz
düşünen, her şeye olumsuz [ ]
yaklaşan. 3.sürgüne gِnderilmiş.
٦١٠١ menfur (A.) [ منفور ] nefret edilen. [ ]
٦١٠٢ menhî (A.) [ منهی ] yasaklanmış. [ ]
٦١٠٣ menhiyat (A.) [ منهيات ] yasaklar. [ ]
٦١٠٤ menhus (A.) [ منحوس ] uğursuz. [ ]
٦١٠٥ meni (A.) [ منی ] sperma. [ ]
٦١٠٦ menî (F.) [ منی ] benlik. [ ]
٦١٠٧ menî’ (A.) [ منيع ] aşılmaz, sarp, geçit vermez. [ ]
٦١٠٨
menkabe (A.) [ منقبه ] ünlü kişilerin yaşamlarına ilişkin
ve çoğu gerçekle bağdaşmazِ öyküler. [ ]
٦١٠٩ menkûha (A.) [ منکوحه ] nikahlı hanım, eş. [ ]

menkul (A.) [ 1 [ منقول .nakledilen. 2.anlatılan, rivayet
٦١١٠
edilen. [ ]
٦١١١ menkûş (A.) [ منقوش ] nakışlı, işlemeli, desenli. [ ]
٦١١٢ mensûb (A.) [ منصوب ] nispet edilen, ait, bağlı. [ ]
٦١١٣ mensûbîn (A.) [ منصوبين ] mensuplar. [ ]
٦١١٤ mensubiyet (A.) [ منصوبيت ] mensup olma, bağlı olma. [ ]
٦١١٥ mensûc (A.) [ منسوج ] dokunmuş. [ ]
٦١١٦
mensûcât (A.) [ 1 [ منسوجات .dokumalar. 2.dokuma
sektِrü. [ ]
٦١١٧ mensûh (A.) [ منسوخ ] hükümsüz. [ ]
٦١١٨ mensûr (A.) [ منثور ] düzyazı. [ ]
٦١١٩ menşe (A.) [ منشا ] kِken.. [ ]
٦١٢٠ menşur (A.) [ 1 [ منشور .ferman. 2.prizma. [ ]
٦١٢١ menus (A.) [ 1 [ مأنوس .alışılmış. 2.alışkın. [ ]
٦١٢٢ menût (A.) [ منوط ] bağlı. [ ]
٦١٢٣
menzil (A.) [ 1 [ منزل .konak. 2.ev. 3.bir günde
gidilebilen yol. [ ]
٦١٢٤
٦١٢٥
menzil alınmak yol alınmak.
menzil almak yol almak.
٦١٢٦ menzilgâh (A.-F.) [ منزلگاه ] konak yeri. [ ]
٦١٢٧ mer’î (A.) [ مرئی ] yürürlükte, geçerli. [ ]
٦١٢٨ mera (A.) [ مرعی ] otlak. [ ]
٦١٢٩ merâkiz (A.) [ مراکز ] merkezler. [ ]
٦١٣٠ merâm (A.) [ مرام ] amaç, anlatılmak istenen şey. [ ]

٦١٣١ merâret (A.) [ مرارت ] acılık. [ ]
٦١٣٢ merâsî (A.) [ مراثی ] ağıtlar, mersiyeler. [ ]
٦١٣٣ merâsim (A.) [ 1 [ مراسم .tِrenler. 2.tِren. [ ]
٦١٣٤ merâtib (A.) [ مراتب ] rütbeler, mertebeler. [ ]
٦١٣٥ merbut (A.) [ مربوط ] bağlı. [ ]
٦١٣٦
merbûtiyet (A.) [ 1 [ مربوطيت .bağlılık. 2.düşkünlük,
aşırı ilgi. [ ]
٦١٣٧ mercân (A.) [ مرجان ] mercan. [ ]
٦١٣٨ merci (A.) [ مرجع ] başvuru yeri. [ ]
٦١٣٩ merd (F.) [ 1 [ مرد .adam. 2.yiğit. [ ]
٦١٤٠ merdâne (F.) [ مردانه ] yiğitçe. [ ]
٦١٤١ merdiven (F.) [ نردبان ] merdiven. [ ]
٦١٤٢ merdûd (A.) [ مردود ] reddedilmiş, kabul edilmemiş. [ ]
٦١٤٣ merdum (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gِzbebeği. [ ]
٦١٤٤
٦١٤٥ merdüm (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gِzbebeği. [ ]
٦١٤٦ merdümek (F.) [ مردمک ] gِzbebeği. [ ]
٦١٤٧ merdümgiriz (F.) [ مرمگریز ] insanlardan kaçan. [ ]
٦١٤٨ merdümhar (F.) [ مردم خوار ] insan yiyen, yamyam. [ ]
٦١٤٩ merdümî (F.) [ 1 [ مردمی .insanlık. 2.yiğitlik. [ ]
٦١٥٠ meremmet (A.) [ مرمت ] onarım. [ ]
٦١٥١
merdumharlık (F.-T.) insan eti yeme, yamyamlık..
meremmet etmek onarmak.
٦١٥٢ merg (F.) [ ‏ِ[مرگ lüm. [ ]

mergub (A.) [ مرغوب ] rağbet edilen, aranılan,
٦١٥٣
istenilen. [ ]
٦١٥٤ merhale (A.) [ 1 [ مرحله .aşama. 2.konak, menzil. [ ]
٦١٥٥ merhamet (A.) [ مرحمت ] acıma. [ ]
٦١٥٦
٦١٥٧
٦١٥٨
٦١٥٩ merhem (A.) [ مرهم ] pomad, yara kremi. [ ]
٦١٦٠
٦١٦١ merhûm (A.) [ مرحوم ] (erkek)ِ lü. [ ]
٦١٦٢ merhûme (A.) [ مرحومه ] (bayan)ِ lü. [ ]
٦١٦٣
merhamet etmek acımak.
merhametli (A.-T.) acıyan.
merhametsiz (A.-T.) acımasız.
merhemsâz olmak çare bulmak.
merhun (A.) [ 1 [ مرهون .rehinli, ipotekli. 2.zamana
bağlı, bir şeye bağlı. [ ]
٦١٦٤ merih (A.) [ مریخ ] Mars. [ ]
٦١٦٥ merkad (A.) [ مرقد ] mezar. [ ]
٦١٦٦ merkeb (A.) [ 1 [ مرکب .binit. 2.eşek. [ ]
٦١٦٧ merkum (A.) [ مرقوم ] adı geçen, anılan; yazılmış. [ ]
٦١٦٨ merkûz (A.) [ مرکوز ] dikili, dikilmiş. [ ]
٦١٦٩ mermi (A.) [ مرمی ] kurşun. [ ]
٦١٧٠ mermûz (A.) [ 1 [ مرموز .gizemli. 2.rumuzlu. [ ]
٦١٧١ merrât (A.) [ مرات ] defalar. [ ]
٦١٧٢ merre (A.) [ مره ] defa. [ ]
٦١٧٣ mersiye (A.) [ مرثيه ] ağıt, mersiye. [ ]
٦١٧٤ mertebe (A.) [ 1 [ مرتبه .derece. 2.miktar. [ ]
٦١٧٥ merzagî (A.) [ مرزغی ] bataklık. [ ]

٦١٧٦ merzüban (F.) [ 1 [ مرزبان .sınır muhafızı. 2.sınır beyi. [ ]
٦١٧٧ mesâ (A.) [ مسا ] akşam. [ ]
٦١٧٨ mesâcid (A.) [ مساجد ] mesçitler. [ ]
٦١٧٩ mesafe (A.) [ مسافه ] uzaklık. [ ]
٦١٨٠ mesâha (A.) [ ‏ِ[مساحه lçüm. [ ]
٦١٨١ mesai (A.) [ مساعی ] çalışma, çalışmalar. [ ]
٦١٨٢ mesâib (A.) [ مصائب ] musibetler. [ ]
٦١٨٣ mesâil (A.) [ مسائل ] meseleler. [ ]
٦١٨٤ mesâkîn (A.) [ 1 [ مساکن .yoksullar. 2.miskinler. [ ]
٦١٨٥ mesâkin (A.) [ مساکن ] konutlar. [ ]
٦١٨٦ mesâme (A.) [ مسامه ] derideki küçük delikler. [ ]
٦١٨٧ mesârif (A.) [ مصارف ] harcamalar. [ ]
٦١٨٨ mesâvî (A.) [ مساوی ] kِtülükler. [ ]
٦١٨٩ mescid (A.) [ مسجد ] mesçit. [ ]
٦١٩٠ mesdûd (A.) [ مسدود ] kapalı, set çekili, tıkalı. [ ]
٦١٩١ mesel (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏rnekمثل 2.ِzlü sِz. 3.ِğretici hikaye. [ ]
٦١٩٢ meselâ (A.) [ ‏ِ[مثال rneğin. [ ]
٦١٩٣
mesele (A.) [ 1 [ مسئله .mesele, konu. 2.sorun.
3.problem. [ ]
٦١٩٤ meserrât (A.) [ مسرات ] sevinçler. [ ]
٦١٩٥ meserret (A.) [ مسرت ] sevinç. [ ]

٦١٩٦ mesh (A.) [ مسخ ] silme, sıvama. [ ]
٦١٩٧
meshetmek silmek, sıvamak.
٦١٩٨ meshûr (A.) [ مسحور ] büyülenmiş. [ ]
٦١٩٩
meshûr etmek büyülemek.
٦٢٠٠
٦٢٠١ mesîh (A.) [ مسيح ] İsa. [ ]
٦٢٠٢ mesîhî (A.) [ مسيحی ] Hıristiyan. [ ]
٦٢٠٣ mesîhiyyet (A.) [ مسيحيت ] Hıristiyanlık. [ ]
٦٢٠٤ mesîr (A.) [ 1 [ مسير .seyir yeri. 2.güzergah. [ ]
٦٢٠٥ mesîre (A.) [ مسيره ] gezinti yeri. [ ]
٦٢٠٦ mesken (A.) [ مسکن ] konut. [ ]
٦٢٠٧
٦٢٠٨
٦٢٠٩ meskenet (A.) [ مسکنت ] miskinlik. [ ]
٦٢١٠ meskûkât (A.) [ مسکوکات ] madenî paralar, sikkeler. [ ]
٦٢١١ meskûn (A.) [ مسکون ] yerleşilmiş, iskan edilmiş. [ ]
٦٢١٢ meslah (A.) [ مسلخ ] mezbaha. [ ]
٦٢١٣
meshûr olmak büyülenmek.
mesken etmek yurt tutmak.
mesken ittihaz etmek (A.-T.) yurt tutmak, mesken edinmek.
meslek (A.) [ 1 [ مسلک .yol, tarz. 2.sistem. 3.uğraşı,
meslek. [ ]
٦٢١٤ meslûl (A.) [ مسلول ] veremli. [ ]
٦٢١٥ mesmû (A.) [ مسموع ] duyulan, işitilen. [ ]
٦٢١٦ mesmûat (A.) [ مسموعات ] duyulanlar, işitilenler. [ ]
٦٢١٧ mesmûm (A.) [ مسموم ] zehirli. [ ]
٦٢١٨ mesned (A.) [ 1 [ مسند .dayanak. 2.makam. [ ]

٦٢١٩ mesnevîhan (A.-F.) [ مثنوی خوان ] mesnevi okuyan. [ ]
٦٢٢٠ mesruk (A.) [ مسروق ] çalı__________nmış. [ ]
٦٢٢١ mesrûr (A.) [ مسرور ] sevinçli. [ ]
٦٢٢٢ mesrûrane (A.-F.) [ مسرورانه ] sevinçle. [ ]
٦٢٢٣ messah (A.) [ ‏ِ[مساح lçümcü. [ ]
٦٢٢٤ mest (F.) [ مست ] sarhoş, mest. [ ]
٦٢٢٥ mestâne (F.) [ مستانه ] sarhoşça. [ ]
٦٢٢٦ mestî (F.) [ مستی ] sarhoşluk. [ ]
٦٢٢٧ mest-i harâb (F.-A.) [ مست خراب ] kِrkütük sarhoş. [ ]
٦٢٢٨
mest-i harâb olmak kِrkütük sarhoş olmak.
٦٢٢٩ mestûr (A.) [ ‏ِ[مستور rtülü, gizli, kapalı. [ ]
٦٢٣٠ mestûr (A.) [ مسطور ] yazılı. [ ]
٦٢٣١ mesud (A.) [ 1 [ مسعود .mutlu, saadetli. 2.kutlu. [ ]
٦٢٣٢ mesûdâne (A.-F.) [ مسعودانه ] mesutça, bahtiyarlıkla. [ ]
٦٢٣٣ mesuliyet (A.) [ مسئوليت ] sorumluluk. [ ]
٦٢٣٤ meş’al (A.) [ مشعل ] meşale. [ ]
٦٢٣٥ meş’um (A.) [ مشئوم ] uğursuz, şom. [ ]
٦٢٣٦ meş’ûr (A.) [ مشعور ] bilinçli, şuurlu. [ ]
٦٢٣٧ meşâgil (A.) [ مشاغل ] uğraşlar. [ ]
٦٢٣٨ meşâhîr (A.) [ مشاهير ] ünlüler. [ ]
٦٢٣٩ meşâil (A.) [ مشاعل ] meşaleler. [ ]

٦٢٤٠ meşakkat (A.) [ مشقت ] sıkıntı, güçlük. [ ]
٦٢٤١
meşakkat çekmek sıkıntı çekmek, güçlüğe katlanmak.
٦٢٤٢ meşâmm (A.) [ مشام ] burun. [ ]
٦٢٤٣ meşârık (A.) [ مشارق ] doğular. [ ]
٦٢٤٤ meşâyih (A.) [ مشایخ ] şeyhler. [ ]
٦٢٤٥ meşbû (A.) [ 1 [ مشبوع .dolu. 2.tok, doygun. [
٦٢٤٦ meşcer (A.) [ مشجر ] ağaçlık. [ ]
٦٢٤٧ meşcere (A.) [ مشجره ] ağaçlık. [ ]
٦٢٤٨ meşgale (A.) [ مشغله ] uğraşı. [ ]
٦٢٤٩ meşgûliyet (A.) [ مشغوليت ] iş güç. [ ]
٦٢٥٠ meşhed (A.) [ مشهد ] şehit düşülen yer. [ ]
٦٢٥١ meşher (A.) [ مشهر ] sergi, sergilenen yer. [ ]
٦٢٥٢ meşhûd (A.) [ مشهود ] gِrülmüş, gِzlenmiş. [ ]
٦٢٥٣
meşhûd olmak gِrülmek, gِzlenmek.
٦٢٥٤ meşhûn (A.) [ مشحون ] dolu. [ ]
٦٢٥٥ meşhûr (A.) [ مشهور ] ünlü, tanınmış, bilinen. [ ]
٦٢٥٦ meşîhat (A.) [ 1 [ مشيخت .şeyhlik. 2.şeyhlik makamı. [ ]
٦٢٥٧ meşk (A.) [ 1 [ مشق .yazıِ rneği. 2.temrin. [ ]
٦٢٥٨ meşk (F.) [ مشک ] kırba. [ ]
٦٢٥٩ meşkûk (A.) [ مشکوک ] şüphe gِtürür. [ ]

٦٢٦٠ meşkûkiyyet (A.) [ مشکوکيت ] şüphe gِtürme. [ ]
٦٢٦١ meşkûr (A.) [ ‏ِ[مشکور vülen, beğenilen. [ ]
٦٢٦٢ meşreb (A.) [ 1 [ مشرب .yaratılış, tabiat. 2.içme yeri. [ ]
٦٢٦٣ meşrebe (A.) [ مشربه ] maşrapa. [ ]
٦٢٦٤ meşrû (A.) [ مشروع ] yasal. [ ]
٦٢٦٥ meşrûbât (A.) [ مشروبات ] içilecek şeyler. [ ]
٦٢٦٦ meşrûh (A.) [ مشروح ] açıklanmış, şerhedilmiş. [ ]
٦٢٦٧ meşrûhât (A.) [ مشروحات ] açıklamalar. [ ]
٦٢٦٨ meşrûiyyet (A.) [ مشروعيت ] yasallık. [ ]
٦٢٦٩ meşrût (A.) [ مشروط ] koşullu. [ ]
٦٢٧٠
٦٢٧١ meşşâte (A.) [ مشاطه ] gelin süsleyen. [ ]
٦٢٧٢ meşveret (A.) [ مشورت ] danışma. [ ]
٦٢٧٣
meşrut olunmak şart koşulmak.
meşveret etmek danışmak.
٦٢٧٤ metâ (A.) [ متاع ] mal, eşya. [ ]
٦٢٧٥ metâli (A.) [ مطالع ] doğuş yerleri. [ ]
٦٢٧٦ metânet (A.) [ متانت ] dayanıklılık. [ ]
٦٢٧٧
metbû (A.) [ متبوع ] uyulan, izinden gidilen, tâbi
olunan. [ ]
٦٢٧٨ metin (A.) [ متين ] sağlam, dayanıklı. [ ]
٦٢٧٩ metn (A.) [ متن ] yazıya dِkülmüş bilgi. [ ]
٦٢٨٠ metremik’ab (A.) [ مترو مکعب ] metreküp. [ ]
٦٢٨١ metrûk (A.) [ متروک ] terkedilmiş. [ ]

٦٢٨٢
٦٢٨٣
metrûkat (A.) [ متروکات ] miras olarak bırakılanlar,
geride bırakılanlar. [ ]
٦٢٨٤ mev’ize (A.) [ ‏ِ[موعظه ğüt. [ ]
٦٢٨٥ mev’ûd (A.) [ 1 [ موعود .vaat edilmiş. 2.vadeli. [
٦٢٨٦ mevâd (A.) [ مواد ] maddeler. [ ]
٦٢٨٧ mevârid (A.) [ موارد ] konular, hususlar, yerler. [ ]
٦٢٨٨ mevc (A.) [ موج ] dalga. [ ]
٦٢٨٩ mevce (A.) [ موجه ] dalga. [ ]
٦٢٩٠ mevcûd (A.) [ 1 [ موجود .var. 2.hazır. 3.varlık. [
٦٢٩١ mevcûdât (A.) [ موجودات ] varlıklar. [ ]
٦٢٩٢
٦٢٩٣ mevcûdiyyet (A.) [ موجودیت ] var olma, varlık. [ ]
٦٢٩٤ meveddet (A.) [ مودت ] sevgi. [ ]
٦٢٩٥ mevhibe (A.) [ موهبه ] bağış. [ ]
٦٢٩٦
metrûkiyete uğramak (A.-T.) terkedilmek, metruk bırakılmak.
mevcûdiyet gِstermek varlık gِstermek.
mevhûm (A.) [ موهوم ] vehmedilmiş, asılsız,
kuruntuya dayalı. [ ]
٦٢٩٧ mevki (A.) [ 1 [ موقع .durum, konum. 2.yer. [ ]
٦٢٩٨ mevkib (A.) [ موکب ] alay, kafile. [ ]
٦٢٩٩ mevkif (A.) [ 1 [ موقف .durak. 2.istasyon. [ ]
٦٣٠٠ mevki-i rüchan (A.-F.) [ موقع رجحان ] tercih mevkii. [ ]
٦٣٠١ mevkûf (A.) [ موقوف ] vakfedilmiş. [ ]
٦٣٠٢ mevkufleh (A.) [ موقوف له ] vakfeden. [ ]
٦٣٠٣
mevlâ (A.) [ 1 [ مولی .Tanrı. 2.efendi. 3.velî. 4.kِle azat
eden. [ ]

٦٣٠٤
mevlid (A.) [ 1 [ مولد .doğum yeri, doğuş yeri.
2.mevlüt. [ ]
٦٣٠٥ mevsuk (A.) [ موثوق ] güvenilir, belgeye dayanan. [ ]
٦٣٠٦
mevsûkiyet (A.) [ موثوقيت ] güvenilirlik, belgeye
dayanma. [ ]
٦٣٠٧ mevsûm (A.) [ موسوم ] adlandırılmış. [ ]
٦٣٠٨ mevt (A.) [ ‏ِ[موت lüm. [ ]
٦٣٠٩ mevtâ (A.) [ ‏ِ[موتا lüler. [ ]
٦٣١٠ mevtâî (A.) [ ‏ِ[موتائی lümcül. [ ]
٦٣١١ mevtın (A.) [ موطن ] yurt. [ ]
٦٣١٢ mevzi (A.) [ موضع ] yer. [ ]
٦٣١٣ mevzi’î (A.) [ موضعی ] yerel. [ ]
٦٣١٤ mevzû (A.) [ موضوع ] konu. [ ]
٦٣١٥ mevzu-i bahis (A.-F.) [ موضوع بحث ] sِzkonusu. [ ]
٦٣١٦ mevzun (A.) [ 1 [ موزون .biçimli, düzgün. 2.vezinli. [ ]
٦٣١٧ mey (F.) [ 1 [ می .şarap. 2.içki. [ ]
٦٣١٨
٦٣١٩ meydân (A.) [ ميدان ] alan. [ ]
٦٣٢٠ meygûn (F.) [ ميگون ] şarap rengi. [ ]
٦٣٢١ meyhâne (F.) [ ميخانه ] şarap içilen yer, içkievi. [ ]
٦٣٢٢ meyhâr (F.) [ ميخوار ] içkici. [ ]
٦٣٢٣ meyil (A.) [ ميل ] istek, eğilim. [ ]
٦٣٢٤
meyânında (F.-T.) arasında.
meyil vermek eğilim gِstermek.
٦٣٢٥ meykede (F.) [ ميکده ] meyhane. [ ]

٦٣٢٦ meyl (A.) [ 1 [ ميل .eğim. 2.eğilim, istek. 3.yatkınlık. [ ]
٦٣٢٧
٦٣٢٨ meymene (A.) [ ميمنه ] sağ kanat. [ ]
٦٣٢٩ meymûn (A.) [ ميمون ] uğurlu. [ ]
٦٣٣٠ meysere (A.) [ ميسره ] sol kanat. [ ]
٦٣٣١ meyt (A.) [ ‏ِ[ميت lü. [ ]
٦٣٣٢ meyus (A.) [ مأیوس ] umutsuz, üzgün. [ ]
٦٣٣٣ meyvedâr (F.) [ ميوه دار ] meşveli. [ ]
٦٣٣٤ meyyâl (A.) [ 1 [ ميال .eğimli. 2.eğilimli. [ ]
٦٣٣٥ meyyit (A.) [ ‏ِ[ميت lü. [ ]
٦٣٣٦ mezâhib (A.) [ مذاهب ] mezhepler. [ ]
٦٣٣٧ mezâlim (A.) [ مظالم ] zulümlerr. [ ]
٦٣٣٨
meyl etmek (A.-T.) eğilmek.
mezâmin (A.) [ 1 [ مضامن .kavramlar. 2.incelikler.
3.semboller. [ ]
٦٣٣٩ mezargâh (A.-F.) [ مزارگاه ] mezar yeri. [ ]
٦٣٤٠ mezâri (A.) [ مزارع ] tarlalar. [ ]
٦٣٤١ mezâyâ (A.) [ مزایا ] meziyetler, üstünlükler. [ ]
٦٣٤٢ mezbele (A.) [ مزبله ] çِplük, dِküntü alanı. [ ]
٦٣٤٣ mezbuh (A.) [ مذبوح ] boğazlanmış. [ ]
٦٣٤٤ mezbûr (A.) [ مزبور ] anılan, belirtilen. [ ]
٦٣٤٥ mezc (A.) [ مزج ] karıştırma. [ ]
٦٣٤٦
٦٣٤٧
mezcetmek (A.-T.) karıştırmak.
mezellet (A.) [ مذلت ] düşkünlük.

٦٣٤٨ mezheb (A.) [ 1 [ مذهب .yol. 2.mezhep. 3.ekol. [ ]
٦٣٤٩
mezîd etmek (A.-T.) arttırmak, çoğaltmak.
٦٣٥٠ meziyyât (A.) [ مزیات ] meziyetler, üstünlükler. [ ]
٦٣٥١ meziyyet (A.) [ مزیت ] üstünlük. [ ]
٦٣٥٢ mezkûr (A.) [ مذکور ] zikredilen, belirtilen, adı geçen. [ ]
٦٣٥٣ mezmûm (A.) [ مذموم ] kِtülenmiş, ayıplanmış. [ ]
٦٣٥٤ mezra (A.) [ مزرع ] tarla. [ ]
٦٣٥٥ mezra’a (A.) [ مزرعه ] tarla. [ ]
٦٣٥٦ mezrû (A.) [ مزروع ] ekili. [ ]
٦٣٥٧ mezun (A.) [ 1 [ مأذون .izinli. 2.diplomalı. [ ]
٦٣٥٨ mezunen (A.) [ مأذونا ] izin alarak, izinli olarak. [ ]
٦٣٥٩ mıkraz (A.) [ مقراض ] makas. [ ]
٦٣٦٠ mıntaka (A.) [ 1 [ منطقه .bِlge, mıntıka. 2.iklim kuşağı. [ ]
٦٣٦١ mısbah (A.) [ مصباح ] kandil. [ ]
٦٣٦٢ mısdak (A.) [ ‏ِ[مصداق lçüt, kriter. [ ]
٦٣٦٣ mısra (A.) [ مصراع ] dize. [ ]
٦٣٦٤ mıtrak (A.) [ 1 [ مطرق .değnek. 2.tokmak. 3.çekiç. [ ]
٦٣٦٥ mızrab (A.) [ مضرب ] mızrap. [ ]
٦٣٦٦ mızrak (A.) [ مزراق ] kargı. [ ]
٦٣٦٧ miâd (A.) [ ميعاد ] buluşma yeri. [ ]
٦٣٦٨ micmer (A.) [ مجمر ] buhurdan. [ ]

٦٣٦٩ midevî (A.) [ معدوی ] mideyi yormayan. [ ]
٦٣٧٠ midhat (A.) [ ‏ِ[مدحت vgü. [ ]
٦٣٧١ mie (A.) [ مائه ] yüz. [ ]
٦٣٧٢ miftah (A.) [ مفتاح ] anahtar. [ ]
٦٣٧٣ miğfer (A.) [ مغفر ] tulga. [ ]
٦٣٧٤ mîh (F.) [ ميخ ] çivi. [ ]
٦٣٧٥ mihekk (A.) [ محک ] mihenk taşı. [ ]
٦٣٧٦ mihen (A.) [ محن ] sıkıntılar. [ ]
٦٣٧٧ mihmân (F.) [ مهمان ] konuk. [ ]
٦٣٧٨ mihmannevaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever. [ ]
٦٣٧٩
mihmannevazlık (F.-T.) misavirseverlik.
٦٣٨٠ mihmannüvaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever. [ ]
٦٣٨١ mihmânserâ (F.) [ مهمان سرا ] misafirhane. [ ]
٦٣٨٢ mihnet (A.) [ محنت ] sıkıntı, acı, dert. [ ]
٦٣٨٣ mihr (F.) [ 1 [ مهر .sevgi. 2.güneş. [ ]
٦٣٨٤ mihrak (A.) [ محراق ] odak. [ ]
٦٣٨٥ mihrbân (F.) [ مهربان ] sevgi dolu, şefkatli. [ ]
٦٣٨٦ mihter (F.) [ 1 [ مهتر .daha büyük. 2.büyük insan. [ ]
٦٣٨٧ mihver (A.) [ محور ] eksen. [ ]
٦٣٨٨ mik’ab (A.) [ مکعب ] küp. [ ]
٦٣٨٩
mîkat (A.) [ 1 [ ميقات .buluşma yeri. 2.buluşma
zamanı. [ ]

٦٣٩٠ mikdar (A.) [ 1 [ مقدار .miktar. 2.değer. 3.derece. [ ]
٦٣٩١ mikraz (A.) [ مقراض ] makas. [ ]
٦٣٩٢ mikyas (A.) [ ‏ِ[مقياس lçek,ِ lçü. [ ]
٦٣٩٣ mil (A.) [ 1 [ ميل .şiş. 2.yol işareti. [ ]
٦٣٩٤ mîlâd (A.) [ ميالد ] doğum günü. [ ]
٦٣٩٥ milel (A.) [ 1 [ ملل .milletler. 2.dinler. [ ]
٦٣٩٦ milhafe (A.) [ ملحفه ] yorgan. [ ]
٦٣٩٧ milk (A.) [ ملک ] mülk. [ ]
٦٣٩٨ millet (A.) [ 1 [ ملت .din. 2.ulus. [ ]
٦٣٩٩ millî (A.) [ ملی ] ulusal. [ ]
٦٤٠٠
milliyetperver (A.-F.) [ مایت پرور ] milliyetçi,
nasyonalist. [ ]
٦٤٠١
milliyetperverlik (A.-F.-T.) milliyetçilik, nasyonalizm.
٦٤٠٢ milliyye (A.) [ مليه ] ulusal. [ ]
٦٤٠٣ mîna (F.) [ مينا ] mine. [ ]
٦٤٠٤ minba’d (A.) [ من بعد ] bundan sonra. [ ]
٦٤٠٥ minelkadim (A.) [ من القدیم ] eskiden beri. [ ]
٦٤٠٦ minen (A.) [ منن ] minnetler. [ ]
٦٤٠٧ minkale (A.) [ منقله ] iletki. [ ]
٦٤٠٨ minkar (A.) [ منقار ] gaga. [ ]
٦٤٠٩ minkaş (A.) [ منقاش ] cımbız. [ ]
٦٤١٠ minnetdâr (A.-F.) [ منتدار ] minnet altında kalan. [ ]

٦٤١١ minşâr (A.) [ منشار ] bıçkı. [ ]
٦٤١٢ minvâl (A.) [ منوال ] tarz, yol. [ ]
٦٤١٣ mir’ât (A.) [ مرآت ] ayna. [ ]
٦٤١٤ mirâc (A.) [ معراج ] miraç, gِğe ağma. [ ]
٦٤١٥ mîrahur (A.-F.) [ ميرآخور ] imrahor. [ ]
٦٤١٦ miralay (F.-T.) [ ميرآالی ] albay. [ ]
٦٤١٧ mirâren (A.) [ مرارا ] defalarca, birçok kez. [ ]
٦٤١٨ mirashâr (A.-F.) [ ميراث خوار ] mirasyedi. [ ]
٦٤١٩ mirliva (F.-A.) [ ميرلوا ] tuğgeneral. [ ]
٦٤٢٠ mirsâd (A.) [ مرصاد ] gِzlemevi, gِzlem yeri. [ ]
٦٤٢١ mirvaha (A.) [ مروحه ] yelpaze. [ ]
٦٤٢٢ mirza (F.) [ ميرزا ] beyzade. [ ]
٦٤٢٣ mîsak (A.) [ ميثاق ] sِzleşme. [ ]
٦٤٢٤ miskin (A.) [ 1 [ مسکين .zavallı, uyuşuk. 2.cüzzamlı. [ ]
٦٤٢٥ miskîn (F.) [ مسکين ] misk sürülmüş, miskli. [ ]
٦٤٢٦ misl (A.) [ 1 [ مثل .gibi. 2.kat. [ ]
٦٤٢٧ mîşîn (F.) [ ميشين ] meşin. [ ]
٦٤٢٨ mithara (A.) [ مطهره ] matara. [ ]
٦٤٢٩ mîvedar (F.) [ ميوه دار ] meyvalı. [ ]
٦٤٣٠ miyâh (A.) [ مياه ] sular. [ ]

٦٤٣١ miyân (F.) [ 1 [ ميان .orta. 2.bel. 3.ara. [ ]
٦٤٣٢ miyâr (A.) [ ‏ِ[معيار lçü. [ ]
٦٤٣٣ mizâc (A.) [ مزاج ] huy, tabiat, mizaç. [ ]
٦٤٣٤
mîzan (A.) [ 1 [ ميزان .terazi. 2.ِlçü. 3.terazi burcu.
4.mahşer günü, kıyamet günü. [ ]
٦٤٣٥ mû (F.) [ مو ] kıl. [ ]
٦٤٣٦ muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu. [ ]
٦٤٣٧
mu‘arrif (A.) [ 1 [ معرف .tanıtan, sunan, bildiren.
2.hayır sahiplerinin adlarını okuyan müezzin. [ ]
٦٤٣٨ mu’cizât (A.) [ معجزات ] mucizeler. [ ]
٦٤٣٩
mu’cizegû (A.-F.) [ 1 [ معجزه گو .mucizeler anlatan.
2.mucize gibi sِyleyen. [ ]
٦٤٤٠ mu’tâ (A.) [ 1 [ معطی .veri. 2.verilen, verilmiş. [ ]
٦٤٤١ mu’tâd (A.) [ معتاد ] alışılmış. [ ]
٦٤٤٢ mu’tâde (A.) [ معتاده ] alışılmış. [ ]
٦٤٤٣ mu’tiyat (A.) [ معطيات ] veri. [ ]
٦٤٤٤ muabbir (A.) [ معبر ] rüya yorumcusu. [ ]
٦٤٤٥ muaccel (A.) [ 1 [ معجل .peşin. 2.acele edilmiş. [ ]
٦٤٤٦ muaddil (A.) [ معدل ] denk. [ ]
٦٤٤٧ muâdele (A.) [ معادله ] denklem. [ ]
٦٤٤٨ muâdelet (A.) [ معادلت ] denklik. [ ]
٦٤٤٩ muâdil (A.) [ معادل ] denk, eşdeğer. [ ]
٦٤٥٠ muâfiyet (A.) [ 1 [ معافيت .muaf tutulma. 2.bağışıklık. [ ]

٦٤٥١ muâhede (A.) [ معاهده ] ahitleşme, antlaşma. [ ]
٦٤٥٢
٦٤٥٣ muâhedenâme (A.-F.) [ معاهده نامه ] antlaşma metni. [ ]
٦٤٥٤ muâheze (A.) [ مؤاخذه ] çıkışma, azarlama, paylama. [ ]
٦٤٥٥ muahhar (A.) [ مؤخر ] sonraki, daha sonraki, geç. [ ]
٦٤٥٦ muakkib (A.) [ معقب ] takip eden, izleyen. [ ]
٦٤٥٧ mualla (A.) [ معلی ] yüce, yüksek. [ ]
٦٤٥٨ muallak (A.) [ معلق ] asılı, havada. [ ]
٦٤٥٩
muâhede yapmak antlaşma yapmak.
muallakiyet (A.) [ معلقيت ] havada kalma, asılı kalma,
hükümsüz olma. [ ]
٦٤٦٠ muallim (A.) [ ‏ِ[معلم ğretmen. [ ]
٦٤٦١ muallimât (A.) [ معلمات ] bayanِ ğretmenler. [ ]
٦٤٦٢ muallime (A.) [ معلمه ] bayanِ ğretmen. [ ]
٦٤٦٣ muallimîn (A.) [ ‏ِ[معلمين ğretmenler. [ ]
٦٤٦٤ muamelat (A.) [ معامالت ] işlemler. [ ]
٦٤٦٥ muamele (A.) [ 1 [ معامله .işlem. 2.davranış. [ ]
٦٤٦٦ muamma (A.) [ معما ] bilmece. [ ]
٦٤٦٧ muanber (A.) [ معنبر ] hoş kokulu, amberli. [ ]
٦٤٦٨ muânid (A.) [ معاند ] inatçı. [ ]
٦٤٦٩ muannid (A.) [ معند ] inatçı. [ ]
٦٤٧٠ muâraza (A.) [ معارضه ] çatışkı. [ ]
٦٤٧١ muârız (A.) [ معارض ] karşıt, itirazcı. [ ]

٦٤٧٢ muarrâ (A.) [ معری ] arınmış. [ ]
٦٤٧٣ muâsır (A.) [ معاصر ] çağdaş. [ ]
٦٤٧٤
٦٤٧٥ muâşaka (A.) [ معاشقه ] sevişme. [ ]
٦٤٧٦ muâvaza (A.) [ معاوضه ] değiştokuş. [ ]
٦٤٧٧ muavenet (A.) [ معاونت ] yardım. [ ]
٦٤٧٨
٦٤٧٩ muavin (A.) [ معاون ] yardımcı. [ ]
٦٤٨٠ muayede (A.) [ معایده ] bayramlaşma. [ ]
٦٤٨١ muayyen (A.) [ معين ] belirli. [ ]
٦٤٨٢ muazzam (A.) [ معظم ] azametli, ulu. [ ]
٦٤٨٣ muazzeb (A.) [ معذب ] acı çeken, azap çeken. [ ]
٦٤٨٤ muazzez (A.) [ معزز ] değerli, aziz. [ ]
٦٤٨٥ mubassır (A.) [ مبصر ] okul düzenini sağlayan gِrevli. [ ]
٦٤٨٦ mûcez (A.) [ موجز ] derli toplu,ِ zlü. [ ]
٦٤٨٧ mûcib (A.) [ 1 [ موجب .gereken. 2.sebep. [ ]
٦٤٨٨
muasırlaşmak çağdaşlaşmak.
muavenet etmek yardım etmek.
mûcib olmak sebep olmak.
٦٤٨٩ mûcid (A.) [ موجد ] icat eden, mucit. [ ]
٦٤٩٠ mudhike (A.) [ مضحکه ] gülünç. [ ]
٦٤٩١ mufassalan (A.) [ مفصال ] ayrıntılı olarak. [ ]
٦٤٩٢ mugâlata (A.) [ مغالطه ] yanıltmaca. [ ]
٦٤٩٣ mugannî (A.) [ مغنی ] şarkıcı. [ ]

٦٤٩٤ muganniye (A.) [ مغنيه ] bayan şarkıcı. [ ]
٦٤٩٥ mugâyeret (A.) [ مغایرت ] zıtlık, aykırılık. [ ]
٦٤٩٦ mugayir (A.) [ مغایر ] aykırı, zıt. [ ]
٦٤٩٧ mugîlân (A.>F.) [ مغيالن ] deve dikeni. [ ]
٦٤٩٨ muğber (A.) [ مغبر ] kırgın, gücenik. [ ]
٦٤٩٩
٦٥٠٠ muğfil (A.) [ مغفل ] aldatan, aldatıcı. [ ]
٦٥٠١ muğlak (A.) [ مغلق ] karmaşık, çapraşık. [ ]
٦٥٠٢ muğlakiyet (A.) [ مغلقيت ] karmaşıklık, çapraşıklık. [ ]
٦٥٠٣ muhabbet (A.) [ محبت ] sevgi. [ ]
٦٥٠٤ muhabere (A.) [ مخابره ] haberleşme. [ ]
٦٥٠٥ muhabir (A.) [ مخابر ] haberci. [ ]
٦٥٠٦ muhâceret (A.) [ مهاجرت ] gِç. [ ]
٦٥٠٧ muhacim (A.) [ 1 [ مهاجم .saldıran. 2.saldırgan. [ ]
٦٥٠٨ muhacir (A.) [ مهاجر ] gِçmen. [ ]
٦٥٠٩ muhaddir (A.) [ مخدر ] uyuşturucu. [ ]
٦٥١٠ muhaddis (A.) [ محدث ] hadis bilgini. [ ]
٦٥١١ muhafaza (A.) [ محافظه ] koruma. [ ]
٦٥١٢
٦٥١٣
٦٥١٤ muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu. [ ]
٦٥١٥
muğber olmak kırılmak, gücenmek.
muhafaza etmek korumak, saklamak.
muhafaza olunmak korunmak, saklanmak.
muhafazakârlık (A.-F.-T.) tutuculuk.
٦٥١٦ muhaffef (A.) [ مخفف ] hafifletilmiş. [ ]

٦٥١٧ muhaffif (A.) [ مخفف ] hafifletici. [ ]
٦٥١٨ muhâfız (A.) [ محافظ ] koruyucu. [ ]
muhâkemat (A.) [ 1 [ محاکمات .hüküm yürütmeler.
٦٥١٩
2.yargılamalar. [ ]
٦٥٢٠
muhakeme (A.) [ 1 [ محاکمه .hüküm yürütme.
2.yargılama. [ ]
٦٥٢١ muhakkak (A.) [ 1 [ محقق .doğru. 2.kesin. 3.mutlaka. [ ]
٦٥٢٢ muhakkık (A.) [ محقق ] araştırmacı, tahkik edici. [ ]
٦٥٢٣ muhâl (A.) [ محال ] imkansız. [ ]
٦٥٢٤ muhalefet (A.) [ مخالفت ] karşı düşüncede olma. [ ]
٦٥٢٥ muhallil (A.) [ محلل ] hülleci. [ ]
٦٥٢٦ muhammen (A.) [ مخمن ] tahmin edilen. [ ]
٦٥٢٧ muhammer (A.) [ مخمر ] mayalı. [ ]
٦٥٢٨
muhammes (A.) [ 1 [ مخمس .beşli. 2.beşgen. 3.beş
dizeli şiir. [ ]
٦٥٢٩ muhannens (A.) [ مخنث ] kalleş. [ ]
٦٥٣٠ muhannet (A.) [ محنط ] kalleş. [ ]
٦٥٣١
muhannetlik etmek kalleşlik etmek, edilik etmek.
٦٥٣٢ muharebat (A.) [ محاربات ] harpler, muharebeler. [ ]
٦٥٣٣ muharebe (A.) [ محاربه ] harbetme, savaş. [ ]
٦٥٣٤ muharib (A.) [ محارب ] savaşçı. [ ]
٦٥٣٥ muharremât (A.) [ محرمات ] dinî yasaklar. [ ]
٦٥٣٦ muharrer (A.) [ محرر ] yazılı. [ ]
٦٥٣٧ muharrib (A.) [ مخرب ] tahrip edici, yıkıcı. [ ]

٦٥٣٨ muharrik (A.) [ محرق ] yakıcı. [ ]
٦٥٣٩ muharrir (A.) [ محرر ] yazar. [ ]
٦٥٤٠ muhasara (A.) [ محاصره ] sarma, kuşatma. [ ]
٦٥٤١
٦٥٤٢ muhasib (A.) [ محاسب ] muhasebeci. [ ]
٦٥٤٣ muhassala (A.) [ محصله ] sonuç. [ ]
٦٥٤٤ muhassas (A.) [ مخصص ] tahsis edilmiş,ِ zgü. [ ]
٦٥٤٥ muhât (A.) [ محاط ] çevrili, kuşatılmış. [ ]
٦٥٤٦ muhatara (A.) [ 1 [ مخاطره .tehlike. 2.zarar, ziyan. [ ]
٦٥٤٧ muhavere (A.) [ محاوره ] konuşma. [ ]
٦٥٤٨ muhayyel (A.) [ مخيل ] hayal edilen. [ ]
٦٥٤٩ muhayyile (A.) [ مخيله ] hayal gücü. [ ]
٦٥٥٠
muhasara etmek sarmak, kuşatmak.
muhayyirülukûl (A.) [ محيرالعقول ] akıllara durgunluk
veren. [ ]
٦٥٥١ muhbir (A.) [ مخبر ] haber veren, haberci. [ ]
٦٥٥٢ muhık (A.) [ محق ] haklı. [ ]
٦٥٥٣ muhib (A.) [ محب ] seven. [ ]
٦٥٥٤ mûhiş (A.) [ موحش ] korkunç, korkutucu. [ ]
٦٥٥٥ muhit (A.) [ 1 [ محيط .çevre. 2.saran, kuşatan. [ ]
٦٥٥٦ muhtâc (A.) [ 1 [ محتاج .ihtiyaç sahibi. 2.yoksul. [ ]
٦٥٥٧ muhtariyet (A.) [ ‏ِ[مختاریت zerklik. [ ]
٦٥٥٨ muhtasar (A.) [ مختصر ] kısa,ِ zlü. [ ]

٦٥٥٩ muhtasaran (A.) [ مختصرا ] kısaca. [ ]
٦٥٦٠ muhtekir (A.) [ محتکر ] vurguncu. [ ]
٦٥٦١ muhtelefünfîh (A.) [ مختلف فيه ] ihtilaflı. [ ]
٦٥٦٢ muhtelif (A.) [ مختلف ] türlü. [ ]
٦٥٦٣ muhtelit (A.) [ مختلط ] karışık. [ ]
٦٥٦٤ muhterem (A.) [ محترم ] saygın, saygıdeğer. [ ]
٦٥٦٥
muhterik olmak yanmak.
٦٥٦٦ muhteriz (A.) [ محترز ] kaçınan, uzak duran. [ ]
٦٥٦٧ muhteşem (A.) [ محتشم ] gِrkemli, ihtişamlı. [ ]
٦٥٦٨ muhteva (A.) [ محتوا ] içerik. [ ]
٦٥٦٩ muhtevî (A.) [ محتوی ] içeren, içine alan. [ ]
٦٥٧٠
muhtevî olmak içermek, içine almak.
٦٥٧١ muhteviyat (A.) [ محتویات ] içindekiler. [ ]
٦٥٧٢ muhyî (A.) [ محيی ] hayat veren. [ ]
٦٥٧٣ mukâbil (A.) [ 1 [ مقابل .karşılığında. 2.karşılık. [ ]
٦٥٧٤ mukaddem (A.) [ 1 [ ِ. ‏.‏ndeمقدم 2.ِnce,ِ nceki. [ ]
٦٥٧٥ mukaddemâ (A.) [ ‏ِ[مقدما nceden. [ ]
٦٥٧٦ mukadderat (A.) [ مقدرات ] yazgı. [ ]
٦٥٧٧ mukaddes (A.) [ مقدس ] kutsal. [ ]
٦٥٧٨ mukaddesat (A.) [ مقدسات ] kutsal değerler. [ ]

٦٥٧٩ mukaddime (A.) [ 1 [ مقدمه .giriş. 2.ِnsِz. [ ]
٦٥٨٠ mukallid (A.) [ مقلد ] taklitçi. [ ]
٦٥٨١ mukanna (A.) [ مقنع ] peçeli. [ ]
٦٥٨٢ mukannin (A.) [ مقنن ] yasa koyucu. [ ]
٦٥٨٣ mukarreb (A.) [ مقرب ] yakın. [ ]
٦٥٨٤ mukarrer (A.) [ 1 [ مقرر .kararlaştırılmış. 2.kesin. [ ]
٦٥٨٥ mukarrerat (A.) [ مقررات ] kararlar. [ ]
٦٥٨٦ mukassır (A.) [ مقصر ] kusurlu. [ ]
٦٥٨٧ mukattar (A.) [ مقطر ] damıtılmış. [ ]
٦٥٨٨ mukavelat (A.) [ مقاوالت ] sِzleşmeler. [ ]
٦٥٨٩ mukavele (A.) [ مقاوله ] sِzleşme. [ ]
٦٥٩٠ mukavelename (A.-F.) [ مقاوله نامه ] sِzleşme metni.) [ ]
٦٥٩١ mukavemet (A.) [ مقاومت ] karşı koyma, direnme. [ ]
٦٥٩٢
٦٥٩٣ mukavim (A.) [ مقاوم ] karşı koyan, direnen, dirençli. [ ]
٦٥٩٤ mukavvî (A.) [ مقوی ] güç veren. [ ]
٦٥٩٥ mukâyese (A.) [ مقایسه ] kıyaslama, karşılaştırma. [ ]
٦٥٩٦
mukavemet etmek karşı koymak, direnmek.
mukayyed (A.) [ 1 [ مقيد .bağlı, zincire vurulmuş.
2.kayıtlı. [ ]
٦٥٩٧ mukayyi (A.) [ مقيیء ] kusturucu. [ ]
٦٥٩٨ mukırr (A.) [ مقر ] itirafçı. [ ]
٦٥٩٩ mukîm (A.) [ مقيم ] oturan, yerleşik. [ ]

٦٦٠٠ mukni (A.) [ مقنع ] ikna edici. [ ]
٦٦٠١ muktebes (A.) [ مقتبس ] alıntı yapılmış. [ ]
٦٦٠٢ muktedâ (A.) [ مقتدا ] uyulan. [ ]
٦٦٠٣ muktedî (A.) [ مقتدی ] uyan. [ ]
٦٦٠٤
٦٦٠٥ muktedir (A.) [ مقتدر ] güçlü, iktidarlı. [ ]
٦٦٠٦ muktesid (A.) [ مقتصد ] tutumlu, iktisatlı.) [ ]
٦٦٠٧ muktezî (A.) [ مقتضی ] gereken. [ ]
٦٦٠٨ mûmâileyh (A.) [ مومی اليه ] anılan, adı geçen. [ ]
٦٦٠٩ mûmâileyhim (A.) [ مومی اليهم ] adı geçenler. [ ]
٦٦١٠ mumza (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış. [ ]
٦٦١١ munfasıl (A.) [ منفصل ] ayrı. [ ]
٦٦١٢ munis (A.) [ مونس ] cana yakın, alışılmış. [ ]
٦٦١٣ munkalib (A.) [ منقلب ] değişen, dِnüşen. [ ]
٦٦١٤
٦٦١٥ munkarız (A.) [ منقرض ] yıkılan, çِken, sِnen. [ ]
٦٦١٦
٦٦١٧ munsarif (A.) [ منصرف ] vazgeçen. [ ]
٦٦١٨
muktedî olmak uymak.
munkalib olmak değişmek, dِnüşmek.
munkarız olmak yıkılmak, çِkmek, sِnmek.
munsarif olmak vazgeçmek.
٦٦١٩ munsif (A.) [ منصف ] insaflı. [ ]
٦٦٢٠ muntabık (A.) [ منطبق ] uygun, uyumlu. [ ]
٦٦٢١ muntazam (A.) [ منتظم ] düzenli, düzgün, intizamlı. [ ]
٦٦٢٢ muntazaman (A.) [ منتظما ] düzenli olarak. [ ]

٦٦٢٣ muntazır (A.) [ منتظر ] bekleyen. [ ]
٦٦٢٤ munzam (A.) [ منضم ] ek. [ ]
٦٦٢٥ mûr (F.) [ مور ] karınca. [ ]
٦٦٢٦ murabba (A.) [ 1 [ مربع .dِrtgen. 2.kare. [ ]
٦٦٢٧
murabbauşşekl (A.) [ مربع الشکل ] dِrtgen şeklinde,
kare şeklinde. [ ]
٦٦٢٨ murâd (A) [ مراد ] istek, arzu. [ ]
٦٦٢٩ murâfaa (A.) [ مرافعه ] duruşma. [ ]
٦٦٣٠ murahhas (A.) [ مرخص ] delege. [ ]
٦٦٣١
murakabe (A.) [ 1 [ مراقبه .denetim. 2.kendi iç
dünyasına dalma. [ ]
٦٦٣٢ murakıb (A.) [ مراقب ] denetçi. [ ]
٦٦٣٣ murakka (A.) [ مرقع ] yamalı. [ ]
٦٦٣٤ murassa (A.) [ مرصع ] değerli taşlarla süslenmiş. [ ]
٦٦٣٥ murg (F.) [ مرغ ] kuş. [ ]
٦٦٣٦
٦٦٣٧ murzia (A.) [ مرضعه ] sütanne. [ ]
٦٦٣٨ musâb (A.) [ مصاب ] yakalanmış, tutulmuş, uğramış. [ ]
٦٦٣٩
٦٦٤٠ musadif (A.) [ مصادف ] rastlayan. [ ]
٦٦٤١ musâfaha (A.) [ مصافحه ] tokalaşma. [ ]
٦٦٤٢
murûr etmek geçmek.
musâb olmak yakalanmak, tutulmak.
musâfaha etmek tokalaşmak, el sıkışmak.
٦٦٤٣ musahabe (A.) [ مصاحبه ] konuşma, sohbet etme. [ ]
٦٦٤٤ musahhah (A.) [ مصحح ] düzeltilmiş. [ ]

musahib (A.) [ 1 [ مصاحب .arkadaş, sohbet arkadaşı.
٦٦٤٥
2.padişahınِ zel işlerine bakan. [ ]
٦٦٤٦ musalaha (A.) [ مصالحه ] barış. [ ]
٦٦٤٧
٦٦٤٨ musannif (A.) [ مصنف ] yazar, kitap yazarı. [ ]
٦٦٤٩
musarra (A.) [ مصرع ] iki mısraı birbiriyle
kafiyelendirilmiş beyit. [ ]
٦٦٥٠ musattah (A.) [ مسطح ] düz. [ ]
٦٦٥١ musavver (A.) [ 1 [ مصور .resimli. 2.tasvir edilmiş. [ ]
٦٦٥٢ musavvir (A.) [ مصور ] ressam. [ ]
٦٦٥٣ mushaf (A.) [ مصحف ] Kur’ân. [ ]
٦٦٥٤ musîbet (A.) [ 1 [ مصيبت .bela. 2.şirret, uğursuz. [ ]
٦٦٥٥ mûsikîşinas (A.-F.) [ موسيقی شناس ] müzisyen. [ ]
٦٦٥٦ musir (A.) [ مصر ] ısrarcı, ısrar eden. [ ]
٦٦٥٧ musirrane (A.-F.) [ مصرانه ] ısrarla, ısrar ederek. [ ]
٦٦٥٨ mustakim (A.) [ مستقيم ] doğru, düz, dosdoğru. [ ]
٦٦٥٩ mûş (F.) [ موش ] fare. [ ]
٦٦٦٠ muşamma (A.) [ مشمع ] muşamba. [ ]
٦٦٦١ mûşikâfâne (F.) [ موشکافانه ] kılı kırk yararak. [ ]
٦٦٦٢ muşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç. [ ]
٦٦٦٣
musanna 1.gِsterişli. 2.usta elinden çıkmış.
muta’assıb (A.) [ متعصب ] taassup gِsteren, aşırı
tutucu, yobaz. [ ]
٦٦٦٤ mutabık (A.) [ مطابق ] uyan, uyumlu. [ ]
٦٦٦٥ mutâlebât (A.) [ مطالبات ] istekler. [ ]

٦٦٦٦ mutâlebe (A.) [ 1 [ مطالبه .istek. 2.isteme, talep. [ ]
٦٦٦٧
٦٦٦٨ mutantan (A.) [ 1 [ مطنطن .tantanalı. 2.gِsterişli. [ ]
٦٦٦٩ mutarriden (A.) [ مطردا ] biteviye. [ ]
٦٦٧٠ mutasarrıf (A.) [ متصرف ] sancak beyi. [ ]
٦٦٧١ mutasavvıfâne (A.-F.) [ متصوفانه ] sûfice. [ ]
٦٦٧٢
mutâva’at (A.) [ مطاوعت ] baş eğme, boyun eğme,
itaat. [ ]
٦٦٧٣ mutavattın (A.) [ متوطن ] yurt tutmuş. [ ]
٦٦٧٤
mutayebe (A.) [ مطایبه ] şakalaşma, birbirine fıkra
anlatma. [ ]
٦٦٧٥ mutazammin (A.) [ متضمن ] içeren. [ ]
٦٦٧٦ mutazarrır (A.) [ متضرر ] zarar gِren. [ ]
٦٦٧٧
٦٦٧٨ muteber (A.) [ 1 [ معتبر .itibarlı. 2.geçerli. [ ]
٦٦٧٩ mutedil (A.) [ 1 [ معتدل .ylıman. 2.mülayim, hoşgِrülü. [ ]
٦٦٨٠ mutekid (A.) [ معتقد ] inanan, inancında olan. [ ]
٦٦٨١ mutemed (A.) [ معتمد ] güvenilir. [ ]
٦٦٨٢ mutî (A.) [ مطيع ] itaat eden, boyun eğen. [ ]
٦٦٨٣
mutâlebe etmek istemek, talep etmek.
mutazarrır olmak zarar gِrmek.
mutî olmak itaat etmek, boyun eğmek.
٦٦٨٤ mutlak (A.) [ مطلق ] kesin. [ ]
mutlaka (A.) [ مطلقا ] kesinlikle, zorunlu olarak,
٦٦٨٥
kayıtsız şartsız. [ ]
٦٦٨٦ mutrib (A.) [ 1 [ مطرب .çalgıcı. 2.şarkıcı. [ ]

٦٦٨٧ muttasıl (A.) [ متصل ] sürekli, durmadan. [ ]
٦٦٨٨ muvacehe (A.) [ مواجهه ] karşı, yüzyüze. [ ]
٦٦٨٩ muvaffak (A.) [ موفق ] başarılı. [ ]
٦٦٩٠
٦٦٩١ muvaffakiyet (A.) [ موفقيت ] başarı. [ ]
٦٦٩٢
٦٦٩٣
٦٦٩٤ muvahhiş (A.) [ موحش ] korkutucu. [ ]
٦٦٩٥ muvakkar (A.) [ موقر ] ağırbaşlı. [ ]
٦٦٩٦ muvakkat (A.) [ موقت ] geçici. [ ]
٦٦٩٧ muvakkaten (A.) [ موقتا ] geçici olarak. [ ]
٦٦٩٨ muvâsalat (A.) [ مواصالت ] varma, ulaşma. [ ]
٦٦٩٩
٦٧٠٠ muvâzaten (A.) [ موازاتا ] paralel olarak. [ ]
٦٧٠١ muvazene (A.) [ موازنه ] denge. [ ]
٦٧٠٢
٦٧٠٣
٦٧٠٤ muvazi (A.) [ موازی ] paralel. [ ]
٦٧٠٥ muvazzaf (A.) [ موظف ] gِrevli. [ ]
٦٧٠٦
٦٧٠٧ muzafferiyet (A.) [ مظفریت ] zafer kazanma. [ ]
٦٧٠٨ muzdarip (A.) [ مضطرب ] ızdıraplı, acı çeken. [ ]
٦٧٠٩
muvaffak olmak başarmak, başarılı olmak.
muvaffakiyet ihraz etmek başarı gِstermek.
muvafık gelmek uygun olmak.
muvâsalat etmek ulaşmak, varmak.
muvazene-i umûmiye kanunu bütçe kanunu.
muvazenesiz (A.-T.) dengesiz.
muzaffer olmak zafer kazanmak.
muzdarip etmek ızdırap vermek, üzmek.
٦٧١٠ muzır (A.) [ مضر ] zararlı, muzur. [ ]
٦٧١١ muzlim (A.) [ مظلم ] karanlık. [ ]

٦٧١٢ muztarib (A.) [ مضطرب ] acı çeken, ızdıraplı. [ ]
٦٧١٣ mübadele (A.) [ مبادله ] değiştokuş, alışveriş. [ ]
٦٧١٤ mübahesat (A.) [ مباحثات ] tartışmalar. [ ]
٦٧١٥ mübahese (A.) [ مباحثه ] tartışma. [ ]
٦٧١٦
٦٧١٧ mübalağa (A.) [ 1 [ مبالغه .abartma. 2.abartı. [ ]
٦٧١٨
٦٧١٩
٦٧٢٠ mübarek (A.) [ مبارک ] kutlu, bereketli. [ ]
٦٧٢١ mübareze (A.) [ 1 [ مبارزه .uğraşı, mücadele. 2.savaş. [ ]
٦٧٢٢
٦٧٢٣
٦٧٢٤ mübâyaa (A.) [ مبایعه ] satın alma. [ ]
٦٧٢٥
٦٧٢٦
٦٧٢٧ mübdi (A.) [ مبدع ] yenilik getiren, yeni bir şey bulan. [ ]
٦٧٢٨ mübeşşir (A.) [ مبشر ] müjdeci, müjdeleyen. [ ]
٦٧٢٩ mübhem (A.) [ مبهم ] belirsiz. [ ]
٦٧٣٠ mübin (A.) [ مبين ] açıklayan, açıklayıcı. [ ]
٦٧٣١ mübrem (A.) [ مبرم ] kaçınılmaz, zorunlu. [ ]
٦٧٣٢
mübtedi (A.) [ 1 [ مبتدی .başlayan. 2.ilkokula başlayan
٦٧٣٣
ِğrenci. [ ]
٦٧٣٤ mübtela (A.) [ مبتال ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış. [ ]
٦٧٣٥
mübahese olunmak tartışılmak.
mübalağa edilmek abartılmak.
mübalağa etmek abartmak.
mübareze etmek mücadele etmek.
mübaşeret olunmak girişilmek, işe başlanmak.
mübâyaa edilmek alınmak, satın alınmak.
mübâyaa etmek almak, satın almak.
mübremleşmek kaçınılmaz bir hal almak.
mübtela olmak uğramak, tutulmak, yakalanmak.
٦٧٣٦ mübtenî (A.) [ مبتنی ] dayanan. [ ]
mübtezel (A.) [ 1 [ مبتذل .ele ayağa düşmüş. 2.orta
٦٧٣٧
malı. 3.çok bulunan. [ ]

٦٧٣٨ mücadele (A.) [ مجادله ] savaşım. [ ]
٦٧٣٩ mücavir (A.) [ مجاور ] komşu. [ ]
٦٧٤٠
mücazat (A.) [ 1 [ مجازات .cezalandırma. 2.karşılık
verme. [ ]
٦٧٤١ mücbir (A.) [ مجبر ] zorlayıcı. [ ]
٦٧٤٢ müceddid (A.) [ مجدد ] yenilikçi. [ ]
٦٧٤٣ mücehhez (A.) [ مجهز ] donanmış. [ ]
٦٧٤٤ mücellâ (A.) [ مجال ] cilalı. [ ]
٦٧٤٥ mücellid (A.) [ مجلد ] ciltçi. [ ]
٦٧٤٦ mücerreb (A.) [ مجرب ] deneyimli. [ ]
٦٧٤٧ mücerred (A.) [ 1 [ مجرد .bekar. 2.soyut. [ ]
٦٧٤٨ mücmelen (A.) [ ‏ِ[مجمال zetle. [ ]
٦٧٤٩ mücrim (A.) [ مجرم ] suçlu. [ ]
٦٧٥٠ müctemi’ (A.) [ مجتمع ] derli toplu. [ ]
٦٧٥١ müdafaa (A.) [ مدافعه ] savunma. [ ]
٦٧٥٢ müdahale (A.) [ مداخله ] karışma. [ ]
٦٧٥٣ müdahene (A.) [ مداهنه ] yağcılık, yardakçılık. [ ]
٦٧٥٤ müdavim (A.) [ مداوم ] devam eden. [ ]
٦٧٥٥ müddeî (A.) [ 1 [ مدعی .davacı. 2.inatçı. [ ]
٦٧٥٦ müddet (A.) [ مدت ] süre. [ ]
٦٧٥٧ müddet-i muvakkata [ مدت موقته ] geçici süre. [ ]

٦٧٥٨ müddet-i tahsiliye [ تحصيليه ‏ِ[مدت ğrenim süresi. [ ]
٦٧٥٩ müdevver (A.) [ مدور ] yuvarlak. [ ]
٦٧٦٠ müdhiş (A.) [ مدهش ] dehşet verici. [ ]
٦٧٦١ müdhişe (A.) [ مدهشه ] dehşet verici. [ ]
٦٧٦٢ müdrik (A.) [ مدرک ] idrak eden. [ ]
٦٧٦٣
٦٧٦٤ müebbeden (A.) [ ‏ِ[مؤبدا mür boyu. [ ]
٦٧٦٥ müellefat (A.) [ مؤلفات ] telif edilmiş yapıtlar. [ ]
٦٧٦٦ müellif (A.) [ مؤلف ] yazar. [ ]
٦٧٦٧ müesses (A.) [ مؤسس ] kurulu, kurulmuş. [ ]
٦٧٦٨
müdrik olmak idrak etmek.
müessesat (A.) [ مؤسسات ] kurumlar, kuruluşlar,
müesseseler. [ ]
٦٧٦٩ müessese (A.) [ مؤسسه ] kurum, kuruluş. [ ]
٦٧٧٠ müessif (A.) [ مؤسف ] üzücü. [ ]
٦٧٧١ müessir (A.) [ 1[ مؤثر .etkileyici, etkili. [ ]
٦٧٧٢ müessiriyet (A.) [ مؤثریت ] etkileme gücü. [ ]
٦٧٧٣ müessis (A.) [ مؤسس ] kurucu. [ ]
٦٧٧٤ müeyyide (A.) [ مؤیده ] yaptırım. [ ]
٦٧٧٥ müfekkire (A.) [ مفکره ] düşünme gücü. [ ]
٦٧٧٦ müfid (A.) [ مفيد ] yararlı. [ ]
٦٧٧٧ müflis (A.) [ 1 [ مفلس .iflas etmiş. 2.sefil. [ ]
٦٧٧٨ müfreze (A.) [ مفرزه ] askerî birlik. [ ]

٦٧٧٩ müfrit (A.) [ مفرط ] aşırı. [ ]
٦٧٨٠ müfsid (A.) [ مفسد ] bozucu. [ ]
٦٧٨١ müftehir (A.) [ مفتخر ] iftihar eden. [ ]
٦٧٨٢ müftekir (A.) [ 1 [ مفتقر .yoksul. 2.bağlı, muhtaç. [ ]
٦٧٨٣ müfteri (A.) [ مفتری ] iftiracı. [ ]
٦٧٨٤ müheyya (A.) [ مهيا ] hazır. [ ]
٦٧٨٥ müheyyic (A.) [ مهيج ] heyecan verici. [ ]
٦٧٨٦ mühim (A.) [ ‏ِ[مهم nemli. [ ]
٦٧٨٧ mühimmat (A.) [ مهمات ] savaş malzemesi. [ ]
٦٧٨٨ mühimme (A.) [ ‏ِ[مهمه nemli. [ ]
٦٧٨٩ mühlet (A.) [ مهلت ] tanınmış süre. [ ]
٦٧٩٠
mühlet vermek süre tanımak.
٦٧٩١ mühlik (A.) [ ‏ِ[مهلک ldürücü. [ ]
٦٧٩٢ mühr (F.) [ مهر ] mühür. [ ]
٦٧٩٣ mühtedî (A.) [ مهتدی ] islam dinini kabul etmiş. [ ]
٦٧٩٤ mühtez (A.) [ مهتز ] titrek. [ ]
٦٧٩٥ mühürdar (F.) [ ‏ِ[مهردار zel kalem müdürü. [ ]
٦٧٩٦ müje (F.) [ مژه ] kirpik. [ ]
٦٧٩٧ müjgan (F.) [ 1 [ مژگان . kirpik. 2.kirpikler. [ ]
٦٧٩٨ mükâfat (A.) [ ‏ِ[مکافات dül. [ ]
٦٧٩٩ mükâleme (A.) [ مکالمه ] konuşma. [ ]

٦٨٠٠ mükâtebe (A.) [ مکاتبه ] yazışma. [ ]
٦٨٠١ mükedder (A.) [ مکدر ] kederli. [ ]
٦٨٠٢
mükemmelen (A.) [ مکمال ] tam olarak, mükemmel
olarak. [ ]
٦٨٠٣ mükemmeliyet (A.) [ مکمليت ] mükemmellik. [ ]
٦٨٠٤ mükerrer (A.) [ مکرر ] tekrarlanmış, yinelenmiş. [ ]
٦٨٠٥ mükerreren (A.) [ مکررا ] tekrar tekrar. [ ]
٦٨٠٦ mükeyyif (A.) [ مکيف ] keyif verici. [ ]
٦٨٠٧ mükteseb (A.) [ مکتسب ] kazanılmış. [ ]
٦٨٠٨ müktesebat (A.) [ مکتسبات ] bilgi birikimi. [ ]
٦٨٠٩ müktesebe (A.) [ مکتسبه ] kazanılmış. [ ]
٦٨١٠ mülakat (A.) [ 1 [ مالقات .buluşma. 2.gِrüşme. [
٦٨١١
٦٨١٢ mülayim (A.) [ مالیم ] yumuşak. [ ]
٦٨١٣
mülâki olmak 1.karşılaşmak. 2.gِrüşmek.
mülazemet etmek 1.devam etmek. 2.staj yapmak. 3.bir işle ilgilenmek.
٦٨١٤ mülazım (A.) [ مالزم ] teğmen. [ ]
٦٨١٥ mülazım-ı evvel [ مالزم اول ] üsteğmen. [ ]
٦٨١٦ mülazım-ı sâni [ مالزم ثانی ] teğmen. [ ]
٦٨١٧ mülevven (A.) [ ملون ] rengarenk. [ ]
٦٨١٨ mülevves (A.) [ ملوث ] kirli. [ ]
٦٨١٩ mülga (A.) [ ملغا ] kaldırılmış. [ ]
٦٨٢٠
mülhakat (A.) [ 1 [ ملحقات .ekler. 2.bir yere bağlı olan
başka yerler. [ ]
٦٨٢١ mülk (A.) [ 1 [ ملک .yurt. 2.kazanç getiren taşınmaz. [ ]

٦٨٢٢ mülteci (A.) [ ملتجی ] sığınmacı. [ ]
٦٨٢٣ mültefit (A.) [ ملتفت ] iltifat eden, güleryüzlü. [ ]
٦٨٢٤ mülûk (A.) [ ملوک ] melikler. [ ]
٦٨٢٥ mümane’et (A.) [ ممانعت ] engelleme. [ ]
٦٨٢٦ mümaselet (A.) [ مماثلت ] benzerlik. [ ]
٦٨٢٧ mümasil (A.) [ مماثل ] benzer, andıran. [ ]
٦٨٢٨
٦٨٢٩
mümâşat (A.) [ مماشات ] uysallık, suyuna gitme, alttan
alma. [ ]
٦٨٣٠ mümessil (A.) [ 1 [ ممثل .temsilci. 2.sınıf temsilcisi. [ ]
٦٨٣١
mümeyyiz (A.) [ 1 [ مميز .katip. 2.sınava giren
ِğretmen. [ ]
٦٨٣٢ mümeyyize (A.) [ مميزه ] tırnak işareti. [ ]
٦٨٣٣ mümin (A.) [ مؤمن ] inanan, iman eden. [ ]
٦٨٣٤ müminîn (A.) [ مؤمنين ] inananlar, iman edenler. [ ]
٦٨٣٥ mümkin (A.) [ ممکن ] mümkün. [ ]
٦٨٣٦ mümsik (A.) [ ممسک ] elisıkı. [ ]
٦٨٣٧ mümtaz (A.) [ ممتاز ] seçkin. [ ]
٦٨٣٨ mümtehin (A.) [ ممتحن ] sınav yapan, sınayan. [ ]
٦٨٣٩ mümteni (A.) [ ممتنع ] imkansız. [ ]
٦٨٤٠ mümzâ (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış. [ ]
٦٨٤١
mümasil olmak berbirine benzemek.
mün’adim olmak yok olmak.
mün’akid (A.) [ منعقد ] yapılmış, imzalanmış, kabul
٦٨٤٢
edilmiş. [ ]
٦٨٤٣ mün’akis (A.) [ منعکس ] yansıtan. [ ]

٦٨٤٤ mün’im (A.) [ 1 [ منعم .Tanrı. 2.velînimet. [
٦٨٤٥ münâcat (A.) [ مناجات ] Tanrı’ya yakarma. [ ]
٦٨٤٦ münâdi (A.) [ 1 [ منادی .müezzin. 2.tellal, çığırtkan. [
٦٨٤٧ münafık (A.) [ منافق ] ikiyüzlü, nifak sokucu. [ ]
٦٨٤٨ münâkalat (A.) [ مناقالت ] taşımacılık. [ ]
٦٨٤٩ münâkasa (A.) [ مناقصه ] açık eksiltme. [ ]
٦٨٥٠ münâkaşa [ 1 [ مناقشه .tartışma. 2.irdeleme. [
٦٨٥١
٦٨٥٢ münakkaş (A.) [ منقش ] nakışlı, işlemeli, desenli. [ ]
٦٨٥٣ münasebat (A.) [ مناسبات ] münasebetler. [ ]
٦٨٥٤ münatif (A.) [ منعطف ] çevrilmiş,yِnelik. [ ]
٦٨٥٥
٦٨٥٦ münâvebeten (A.) [ مناوبة ] dِnüşümlü olaram. [ ]
٦٨٥٧ münaza’ât (A.) [ منازعات ] çatışmalar, çekişmeler. [ ]
٦٨٥٨ münbais (A.) [ منبعث ] ileri gelen, kaynaklanan. [ ]
٦٨٥٩ münbit (A.) [ منبت ] verimli. [ ]
٦٨٦٠ müncemid (A.) [ منجمد ] donuk. [ ]
٦٨٦١
mündemic (A.) [ مندمج ] içinde yer alan, içinde
٦٨٦٢
bulunan. [ ]
٦٨٦٣ mündericât (A.) [ مندرجات ] içindekiler. [ ]
٦٨٦٤
münâkız olmak (A.-T.) çelişmek.
münatif olmak çevrilmek.
müncer olmak sonuçlanmak.
münderis olmak izi kalmamak.
٦٨٦٥ münebbih (A.) [ منبه ] uyarıcı, uyandırıcı. [ ]

٦٨٦٦ münekkid (A.) [ منقد ] eleştirmen. [ ]
münevver (A.) [ 1 [ منور .aydınlanmış, parlak. 2.aydın
٦٨٦٧
fikirli. [ ]
٦٨٦٨
٦٨٦٩
٦٨٧٠ münferid (A.) [ 1 [ منفرد .ayrı, tek başına. 2.tektük. [ ]
٦٨٧١ münhal (A.) [ 1 [ منحل .boş, açık. 2.çِlülmüş. [ ]
٦٨٧٢ münhasır (A.) [ منحصر ] dِnük, ait, yِnelik. [ ]
٦٨٧٣ münhasıran (A.) [ منحصرا ] sırf, sadece. [ ]
٦٨٧٤
٦٨٧٥ münhezim (A.) [ منهزم ] bozguna uğramış. [ ]
٦٨٧٦
٦٨٧٧ müneccim (A.) [ منجم ] yıldızbilimci, astrolog. [ ]
٦٨٧٨ münkasım (A.) [ منقسم ] bِlünmüş. [ ]
٦٨٧٩
٦٨٨٠ münker (A.) [ منکر ] inkâr edilen. [ ]
٦٨٨١ münkesir (A.) [ منکسر ] kırık. [ ]
٦٨٨٢
٦٨٨٣ münkir (A.) [ منکر ] inkâr eden. [ ]
٦٨٨٤
٦٨٨٥ müntahab (A.) [ منتخب ] seçilmiş, seçkin. [ ]
٦٨٨٦ müntahabat (A.) [ منتخبات ] seçki, antoloji. [ ]
٦٨٨٧ müntakim (A.) [ منتقم ] intikam alan. [ ]
٦٨٨٨ münteha (A.) [ منتها ] son. [ ]
٦٨٨٩
münevver eylemek aydınlatmak.
münfail olmak gücenmek, alınmak.
münhedim olmak yıkılmak, yok olmak.
münhezim olmak bozguna uğramak.
münkasım olmak bِlünmek, bِlünmüş olmak.
münkesir olmak kırılmak.
münselib olmak kalmamak.
müntehi olmak sona ermek, son bulmak.
٦٨٩٠ müntesib (A.) [ منتسب ] mensup, intisab etmiş. [ ]
٦٨٩١ müntesip bk. müntesib.

٦٨٩٢ münteşir (A.) [ منتشر ] yaygın. [ ]
٦٨٩٣ müphem (A.) [ مبهم ] belirsiz, belli belirsiz. [ ]
٦٨٩٤ müptelâ (A.) [ مبتال ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış. [ ]
٦٨٩٥
٦٨٩٦ mürâat (A.) [ مراعات ] gِzetme. [ ]
٦٨٩٧ müracaat (A.) [ مراجعت ] başvuru. 2.geri dِnüş. [ ]
٦٨٩٨
٦٨٩٩ müradif (A.) [ مرادف ] eşanlamlı. [ ]
٦٩٠٠ mürai (A.) [ مرائی ] ikiyüzlü. [ ]
٦٩٠١ müraselât (A.) [ مراسالت ] mektuplaşmalar. [ ]
٦٩٠٢ mürasele (A.) [ مراسله ] mektuplaşma. [ ]
٦٩٠٣ mürde (F.) [ ‏ِ[مرده lü. [ ]
٦٩٠٤ mürebbî (A.) [ مربی ] eğitmen, eğitici. [ ]
٦٩٠٥ müreccah (A.) [ مرجح ] tercih sebebi, tercih edilir. [ ]
٦٩٠٦ müreffeh (A.) [ مرفه ] refah içinde, bolluk içinde. [ ]
٦٩٠٧
mürekkeb (A.) [ 1 [ مرکب .oluşan, bileşen.
2.mürekkep. [ ]
٦٩٠٨
müretteb (A.) [ 1 [ مرتب .düzenlenmiş, tertip edilmiş.
2.dizilmiş. [ ]
٦٩٠٩ mürettib (A.) [ مرتب ] dizgici. [ ]
٦٩١٠
mürevvic (A.) [ مروج ] revaç veren, propagandasını
yapan. [ ]
٦٩١١ mürg (F.) [ مرغ ] kuş. [ ]
٦٩١٢ mürgâb (F.) [ 1 [ ِ. ‏.‏rdekمرغاب 2.kurbağa.
مرغاب
٦٩١٣
müptelâ olmak tutulmak, yakalanmak, uğramak.
müracaat etmek 1.başvurmak. 2.geri dِnmek.
mürid (A.) [ 1 [ مرید .buyuran. 2.şeyhe bağlı kişi,
mürit. [ ]

٦٩١٤
٦٩١٥
mürşid (A.) [ 1 [ مرشد .şeyh. 2.doğru yolu gِsteren,
irşad eden. [ ]
٦٩١٦ mürteci (A.) [ مرتجع ] gerici. [ ]
٦٩١٧ mürted (A.) [ مرتد ] islam dininden çıkan. [ ]
٦٩١٨ mürtefi (A.) [ مرتفع ] yüksek. [ ]
٦٩١٩ mürtehen (A.) [ مرتهن ] rehinli, ipotekli. [ ]
٦٩٢٠ mürteiş (A.) [ مرتعش ] titrek. [ ]
٦٩٢١ mürtekib (A.) [ مرتکب ] kِtü bir iş yapan, işleyen. [ ]
٦٩٢٢ mürteşî (A.) [ مرتشی ] rüşvetçi, rüşvet yiyen. [ ]
٦٩٢٣ mürûr (A.) [ مرور ] geçme, geçip gitme, geçiş. [ ]
٦٩٢٤ mürûr -i zaman [ مرور زمان ] zamanın akışı. [ ]
٦٩٢٥
٦٩٢٦
٦٩٢٧ mürüvvet (A.) [ 1 [ مروت .insanlık. 2.iyilik. [ ]
٦٩٢٨ müsaade (A.) [ 1 [ مساعده .izin. 2.yardım. [ ]
٦٩٢٩
٦٩٣٠
٦٩٣١ müsaadekâr (A.-F.) [ مساعده کار ] yardımcı, izin verici. [ ]
٦٩٣٢
mürit bk. murid.
mürûr etmek geçmek.
mürûr eylemek 1.geçmek. 2.uğramak.
müsaade edilmek izin verilmek.
müsaade etmek izin vermek.
müsaadekârlık (A.-F.-T.) yardımcı olma, izin verme.
٦٩٣٣ müsabaka (A.) [ مسابقه ] yarışma. [ ]
٦٩٣٤ müsabık (A.) [ مسابق ] yarışmacı. [ ]
٦٩٣٥ müsademe (A.) [ 1 [ مصادمه .çarpışma. 2.çatışma. [ ]
٦٩٣٦ müsadere (A.) [ مصادره ] mal varlığına el koyma. [ ]
٦٩٣٧
٦٩٣٨
müsadere edilmek mal varlığına el konulmak.
müsadere etmek mal varlığına el koymak.

٦٩٣٩ müsâdif (A.) [ مصادف ] rastlar, rastlayan. [ ]
٦٩٤٠ müsafir (A.) [ 1 [ مسافر .yolcu. 2.konuk. [ ]
٦٩٤١
٦٩٤٢ müsaid (A.) [ مساعد ] uygun. [ ]
٦٩٤٣ müsalaha (A.) [ مصالحه ] barış yapma. [ ]
٦٩٤٤ müsalemetkâr (A.-F.) [ مسالمت کار ] barışçıl. [ ]
٦٩٤٥ müsâmaha (A.) [ مسامحه ] hoşgِrü. [ ]
٦٩٤٦ müsâmahakâr (A.-F.) [ مسامحه کار ] hoşgِrülü. [ ]
müsamere (A.) [ 1 [ مسامره .gece eğlencesi. 2.okul
٦٩٤٧
piyesi. [ ]
٦٩٤٨ müsâvat (A.) [ مساوات ] eşitlik. [ ]
٦٩٤٩
müsâhelekârlık (A.-F.-T.) kolaylık gِsterme.
müsâvatsızlık (A.-T.) eşitsizlik.
٦٩٥٠ müsbet (A.) [ مثبت ] olumlu, pozitif. [ ]
٦٩٥١ müsebbib (A.) [ مسبب ] yol açan, sebep olan. [ ]
٦٩٥٢ müseccel (A.) [ مسجل ] tescilli. [ ]
٦٩٥٣ müsekkin (A.) [ مسکن ] sakinleştirici, yatıştırıcı. [ ]
٦٩٥٤ müsekkit (A.) [ مسکت ] susturucu. [ ]
٦٩٥٥ müsellah (A.) [ مسلح ] silahlı. [ ]
٦٩٥٦
müselleme (A.) [ مسلمه ] herkes tarafından kabul
edilmiş. [ ]
٦٩٥٧ müselles (A.) [ مثلث ] üçgen. [ ]
٦٩٥٨ müsellesat (A.) [ مثلثات ] trigonometri. [ ]
٦٩٥٩ müsellesüşşekl (A.) [ مثلث الشکل ] üçgen şeklinde. [ ]
٦٩٦٠ müselmân (A.) [ مسلمان ] müslüman. [ ]

٦٩٦١ müselsel (A.) [ مسلسل ] zincirleme. [ ]
٦٩٦٢ müsemma (A.) [ مسمی ] adlandırılmış. [ ]
٦٩٦٣ müshil (A.) [ 1 [ مسهل .kolaylaştıran. 2.ishal edici. [ ]
٦٩٦٤ müsin (A.) [ مسن ] yaşlı. [ ]
٦٩٦٥ müskirat (A.) [ مسکرات ] sarhoş edici şeyler. [ ]
٦٩٦٦ müslim (A.) [ مسلم ] müslüman. [ ]
٦٩٦٧ müsmir (A.) [ 1 [ مثمر .verimli. 2.iyi sonuç veren. [ ]
٦٩٦٨ müsmiriyet (A.) [ مثمریت ] verimlilik. [ ]
٦٩٦٩ müsrif (A.) [ مسرف ] savurgan. [ ]
٦٩٧٠ müsta’mere (A.) [ مستعمره ] sِmürge. [ ]
٦٩٧١ müstab'ed (A.) [ مستبعد ] uzak. [ ]
٦٩٧٢ müsta'fî (A.) [ مستعفی ] istifa etmiş, istifa eden. [ ]
٦٩٧٣ müstağnî (A.) [ مستغنی ] doygun, eyvallah etmeyen. [ ]
٦٩٧٤ müstahak (A.) [ مستحق ] hak kazanmış. [ ]
٦٩٧٥ müstahdem (A.) [ مستخدم ] çalışan, hizmet eden. [ ]
٦٩٧٦
müstahdemîn (A.) [ مستخدمين ] çalışanlar, hizmet
edenler. [ ]
٦٩٧٧ müstaid (A.) [ مستعد ] yetenekli. [ ]
٦٩٧٨ müstakil (A.) [ مستقل ] bağımsız. [ ]
٦٩٧٩ müstakillen (A.) [ مستقال ] bağımsız olarak, ayrıca. [ ]
٦٩٨٠ müstakraza (A.) [ مستقرضه ] borç alınan. [ ]

٦٩٨١ müstamel (A.) [ 1 [ مستعمل .kullanılmış. 2.kullanılan. [ ]
٦٩٨٢ müstantık (A.) [ مستنطق ] sorgu yargıcı. [ ]
٦٩٨٣ müste’cir (A.) [ مستأجر ] kiracı. [ ]
٦٩٨٤
٦٩٨٥ müstebid (A.) [ مستبد ] despot. [ ]
٦٩٨٦
müstebân olmak anlaşılmak.
müstefid olmak yararlanmak.
٦٩٨٧ müstehlik (A.) [ مستهلک ] tüketici. [ ]
٦٩٨٨ müstehzi (A.) [ مستهزی ] alaycı. [ ]
٦٩٨٩ müstemleke (A.) [ مستملکه ] sِmürge, koloni. [ ]
٦٩٩٠ müstenid (A.) [ مستند ] dayanan. [ ]
٦٩٩١ müsteniden (A.) [ مستندا ] dayanarak. [ ]
٦٩٩٢ müsterih (A.) [ مستریح ] gِnlü rahat. [ ]
٦٩٩٣ müstesnâ (A.) [ 1 [ مستثنی .apayrı. 2.dışında haricinde. [
٦٩٩٤ müsteşar (A.) [ مستشار ] danışman. [ ]
٦٩٩٥ müsteşrik (A.) [ مستشرق ] doğubilimci, oryantalist. [ ]
٦٩٩٦ müsvedde (A.) [ مسوده ] taslak. [ ]
٦٩٩٧ müşa’şa (A.) [ مشعشع ] gِsterişli, şaşaalı. [ ]
٦٩٩٨ müşabehet (A.) [ مشابهت ] benzerlik. [ ]
٦٩٩٩ müşabih (A.) [ مشابه ] benzer. [ ]
٧٠٠٠ müşahedât (A.) [ مشاهدات ] gِzlemler. [ ]
٧٠٠١ müşâhede (A.) [ مشاهده ] gِzlem. [ ]
٧٠٠٢
٧٠٠٣
müşâhede edilmek gِzlemlenmek.
müşâhede olunmak gِzlemlenmek.

٧٠٠٤ müşahhas (A.) [ مشخص ] somut. [ ]
٧٠٠٥ müşarik (A.) [ مشارک ] ortak. [ ]
٧٠٠٦ müşarünileyh (A.) [ مشار اليه ] anılan, adı geçen. [ ]
٧٠٠٧ müşavere (A.) [ مشاوره ] danışma. [ ]
٧٠٠٨
٧٠٠٩ müşekkel (A.) [ مشکل ] biçimli, kalıplı. [ ]
٧٠١٠
٧٠١١ müşevveş (A.) [ مشوش ] karışık. [ ]
٧٠١٢ müşfik (A.) [ مشفق ] şefkatli. [ ]
٧٠١٣ müşir (A.) [ مشير ] mareşal. [ ]
٧٠١٤ müşkil (A.) [ مشکل ] güç, zor. [ ]
٧٠١٥ müşkilât (A.) [ مشکالت ] güçlükler, zorluklar. [ ]
٧٠١٦
müşavere etmek danışmak.
müşerref olmak şeref kazanmak.
müşkilat çekmek zorluk çekmek, sıkıntı çekmek.
٧٠١٧ müşkilpesend (A.-F.) [ مشکل پسند ] güç beğenen. [ ]
٧٠١٨ müşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç. [
٧٠١٩ müştail (A.) [ مشتعل ] alevli. [ ]
٧٠٢٠ müştak (A.) [ مشتاق ] çok isteyen, can atan. [ ]
٧٠٢١ müştehir (A.) [ مشتهر ] ünlü. [ ]
٧٠٢٢ müşteki (A.) [ مشتکی ] şikayetçi. [ ]
٧٠٢٣ müştemilat (A.) [ مشتمالت ] eklentiler, ek yapılar. [ ]
٧٠٢٤ müştereken (A.) [ مشترکا ] ortaklaşa. [ ]
٧٠٢٥ mütalaa (A.) [ 1 [ مطالعه .okuma. 2.gِrüş. 3.inceleme. [

٧٠٢٦
mütareke (A.) [ متارکه ] bırakışma, karşılıklı silah
bırakma. [ ]
٧٠٢٧ müteaddid (A.) [ متعدد ] birçok. [ ]
٧٠٢٨ müteaffin (A.) [ متعفن ] kokuşmuş. [ ]
٧٠٢٩ müteahhid (A.) [ متعهد ] taahhüt eden, üstlenen. [ ]
٧٠٣٠ müteakib (A.) [ متعاقب ] ardından. [ ]
٧٠٣١ müteallik (A.) [ متعلق ] ilgili, ilişkin. [ ]
٧٠٣٢ müteallim (A.) [ ‏ِ[متعلم ğrenci. [ ]
٧٠٣٣ müteammim (A.) [ متعمم ] yaygın. [ ]
٧٠٣٤ müteannid (A.) [ متعند ] inatçı. [ ]
٧٠٣٥
müteârife (A.) [ متعارفه ] kanıtlanmak gerektirmeyecek
kadar açık. [ ]
٧٠٣٦ müteassıb (A.) [ متعصب ] taassup gِsteren. [ ]
٧٠٣٧ mütebahhir (A.) [ متبحر ] derin bilgi sahibi. [ ]
٧٠٣٨ mütebahhirane (A.-F.) [ متبحرانه ] derinlemesine. [ ]
٧٠٣٩ mütebaki (A.) [ متباقی ] kalan, geriye kalan. [ ]
٧٠٤٠ mütebariz (A.) [ متبارز ] açık seçik, belirgin. [ ]
٧٠٤١ mütebasbıs (A.) [ متبصبص ] yaltakçı, yardakçı. [ ]
mütebessim (A.) [ متبسم ] gülümseyen, tebessüm
٧٠٤٢
eden. [ ]
٧٠٤٣ mütecânis (A.) [ متجانس ] aynı cinsten, homojen. [ ]
mütecâviz (A.) [ 1 [ متجاوز .aşkın. 2.saldırgan,
٧٠٤٤
tecavüzkâr. 3.sarkıntılık eden, tecavüzcü. [ ]
٧٠٤٥ müteceddid (A.) [ 1 [ متجدد .yenilikçi. 2.yenileşen. [ ]

٧٠٤٦ mütecellî (A.) [ متجلی ] gِrünen, tecelli eden. [ ]
٧٠٤٧ mütecessis (A.) [ متجسس ] meraklı, merak eden. [ ]
٧٠٤٨
mütecessisâne (A.-F.) [ متجسسانه ] merak ederek,
meraklı. [ ]
٧٠٤٩ mütedair (A.) [ متدائر ] ilişkin. [ ]
٧٠٥٠ mütedeyyin (A.) [ متدین ] dindar, dinine düşkün. [ ]
٧٠٥١ müteehhil (A.) [ متأهل ] evli. [ ]
٧٠٥٢ müteellim (A.) [ متألم ] elemli. [ ]
٧٠٥٣ müteessif (A.) [ متأسف ] üzgün. [ ]
٧٠٥٤
٧٠٥٥ müteessifâne (A.-F.) [ متأسفانه ] üzgün, esefli. [ ]
٧٠٥٦ müteessir (A.) [ 1 [ متأثر .üzgün. 2.etkilenen. [ ]
٧٠٥٧
٧٠٥٨ müteezzî (A.) [ متأذی ] eziyet çekmiş, eza gِrmüş. [ ]
٧٠٥٩
müteessif olmak üzülmek.
müteessir olmak 1.üzülmek. 2.etkilenmek.
müteezzi etmek acı çektirmek.
٧٠٦٠ mütefekkir (A.) [ 1 [ متفکر .düşünür. 2.düşünceli. [ ]
٧٠٦١ mütefekkirane (A.-F.) [ متفکرانه ] düşünceli düşünceli. [ ]
٧٠٦٢ mütefelsifâne (A.-F.) [ متفلسفانه ] bir filozof gibi. [ ]
mütefennin (A.) [ متفنن ] fen bilimleri ile uğraşan,
٧٠٦٣
teknik ile uğraşan. [ ]
٧٠٦٤ müteferrik (A.) [ متفرق ] dağınık. [ ]
mütefessih (A.) [ متفسخ ] bozulmuş, kokuşmuş,
٧٠٦٥
çürümüş. [ ]
٧٠٦٦ mütegallib (A.) [ متغلب ] zorba. [ ]
٧٠٦٧ mütegâyir (A.) [ متغایر ] birbirine zıt. [ ]

٧٠٦٨ mütehaccir (A.) [ متحجر ] taşlaşmış, fosilleşmiş. [ ]
٧٠٦٩ mütehalif (A.) [ متخالف ] birbirine uymayan. [ ]
٧٠٧٠ mütehammil (A.) [ متحمل ] dayanan. [ ]
٧٠٧١ müteharrî (A.) [ متحری ] araştırıcı, araştıran. [ ]
٧٠٧٢ müteharrik (A.) [ متحرک ] hareket eden, kıpırdayan. [ ]
٧٠٧٣ mütehassıs (A.) [ متخصص ] uzman. [ ]
٧٠٧٤ mütehassir (A.) [ ‏ِ[متحسر zlem duyan. [ ]
٧٠٧٥ mütehassis (A.) [ متحسس ] duygulu. [ ]
٧٠٧٦ mütehâşi (A.) [ متحاشی ] çekingen. [ ]
٧٠٧٧ mütehavvil (A.) [ متحول ] değişken. [ ]
٧٠٧٨ mütehayyir (A.) [ متحير ] şaşkın, şaşırmış. [ ]
٧٠٧٩ mütekâbil (A.) [ متقابل ] karşılıklı. [ ]
٧٠٨٠ mütekâbile (A.) [ متقابله ] karşılıklı. [ ]
٧٠٨١ mütekâbilen (A.) [ متقابال ] karşılıklı olarak. [ ]
٧٠٨٢ mütekaddim (A.) [ متقدم ] geçmiş, eski. [ ]
٧٠٨٣ mütekaid (A.) [ متقاعد ] emekli. [ ]
٧٠٨٤ mütekamil (A.) [ متکامل ] olgun, tam, gelişmiş. [ ]
٧٠٨٥
mütekebbir (A.) [ متکبر ] kendini beğenmiş, şişinen,
büyüklenen. [ ]
٧٠٨٦ mütekeddir (A.) [ متکدر ] kederli. [ ]
٧٠٨٧
mütekellim (A.) [ 1 [ متکلم .konuşan. 2.birinci tekil
şahıs. [ ]

٧٠٨٨ mütelebbis (A.) [ متلبس ] giyinmiş, kuşanmış. [ ]
mütelevvin (A.) [ متلون ] renkten renge giren, yanar
٧٠٨٩
dِner. [ ]
٧٠٩٠ mütemadi (A.) [ متمادی ] sürekli. [ ]
٧٠٩١ mütemadiyen (A.) [ متمادیا ] sürekli olarak. [ ]
٧٠٩٢ mütemayil (A.) [ 1 [ متمایل .eğimli. 2.eğilimli, yِnelik. [ ]
٧٠٩٣ mütemeddin (A.) [ متمدن ] uygar. [ ]
٧٠٩٤ mütemellik (A.) [ متملک ] dalkavuk, yardakçı. [ ]
٧٠٩٥ mütemerkiz (A.) [ متمرکز ] bir merkezde toplanma. [ ]
٧٠٩٦ mütemevvic (A.) [ متموج ] dalgalı. [ ]
٧٠٩٧ mütemevvil (A.) [ متمول ] varlıklı, zengin. [ ]
٧٠٩٨ mütemmim (A.) [ 1 [ متمم .tamamlayıcı. 2.tümleç. [ ]
٧٠٩٩ mütenâhi (A.) [ متناهی ] sona eren. [ ]
٧١٠٠ mütenasib (A.) [ متناسب ] uygun, uyumlu. [ ]
٧١٠١ mütenavib (A.) [ متناوب ] dِnüşümlü. [ ]
٧١٠٢ mütenâzır (A.) [ 1 [ متناظر .birbirine bakan. 2.simetrik. [ ]
٧١٠٣
müteneffizân (A.-F.) [ متنفذان ] etkili kişiler, nüfuz
sahipleri, sِzü geçenler. [ ]
٧١٠٤ mütenevvi (A.) [ متنوع ] çeşitli, türlü türlü. [ ]
٧١٠٥ müteradif (A.) [ مترادف ] eşanlamlı. [ ]
müterafik (A.) [ 1 [ مترافق .refakat eden. 2.karışık, bir
٧١٠٦
arada. [ ]
٧١٠٧ mütercem (A.) [ مترجم ] çevrilmiş, tercüme edilmiş. [ ]

٧١٠٨ mütercim (A.) [ مترجم ] çevirmen. [ ]
٧١٠٩ mütesadif (A.) [ متصادف ] rastlayan, tesadüf eden. [ ]
٧١١٠ mütesâvi (A.) [ متساوی ] eşit. [ ]
٧١١١ mütesâviyen (A.) [ متساویا ] eşit olarak. [ ]
٧١١٢ müteselli (A.) [ متسلی ] teselli bulan, avunan. [ ]
٧١١٣
müteselli olmak teselli bulmak, avunmak.
٧١١٤ müteselsil (A.) [ متسلسل ] zincirleme. [ ]
٧١١٥
müteselsilen (A.) [ متسلسال ] zincirleme olarak,
birbirinin ardı sıra. [ ]
٧١١٦ müteşâir (A.) [ متشاعر ] şair geçinen, şair müsveddesi. [ ]
٧١١٧
müteşebbis (A.) [ 1 [ متشبث .girişen, teşebbüs eden.
2.girişimci. [ ]
٧١١٨ müteşekkî (A.) [ متشکی ] şikayetçi. [ ]
٧١١٩ müteşekkil (A.) [ متشکل ] oluşmuş, teşekkül etmiş. [ ]
٧١٢٠ müteşekkir (A.) [ متشکر ] şükran borçlu. [ ]
٧١٢١ müteşettit (A.) [ متشتت ] karışık, dağınık. [ ]
٧١٢٢ mütetebbi (A.) [ متتبع ] araştırmacı. [ ]
٧١٢٣ mütevakkıf (A.) [ متوقف ] bağlı. [ ]
٧١٢٤ mütevaliyen (A.) [ متواليا ] sürekli olarak. [ ]
٧١٢٥ mütevattın (A.) [ متوطن ] yerleşik, yurt tutmuş. [ ]
٧١٢٦ mütevâzı (A.) [ متواضع ] alçakgِnüllü. [ ]
٧١٢٧ mütevâzıyâne (A.-F.) [ متواضيانه ] alçakgِnüllülükle. [ ]
٧١٢٨ mütevazin (A.) [ متوازن ] oranlı, uyumlu, dengeli. [ ]

٧١٢٩ müteveccih (A.) [ متوجه ] dِnük, yِnelik. [ ]
٧١٣٠
müteveccihen (A.) [ 1 [ متوجها .dِnük olarak. 2.bir yere
gitmek üzere. [ ]
٧١٣١ müteveffâ (A.) [ ‏ِ[متوفا lmüş,ِ lü. [ ]
٧١٣٢
mütevekkil (A.) [ متوکل ] tevekkül eden her işini
Tanrı’nın iradesine bırakan. [ ]
٧١٣٣ mütevellî (A.) [ متولی ] bir vakfın üst yِneticisi. [ ]
٧١٣٤
mütevellid (A.) [ 1 [ متولد .doğan. 2.ileri gelen,
kaynaklanan. [ ]
٧١٣٥ müteverrim (A.) [ متورم ] veremli, verem hastası. [ ]
٧١٣٦
müteyakkız (A.) [ متيقظ ] uyanık, teyakkuz durumunda
olan. [ ]
٧١٣٧ mütezâyid (A.) [ متزاید ] artan, çoğalan. [ ]
٧١٣٨ mütezelzil (A.) [ متزلزل ] sarsılan. [ ]
٧١٣٩
٧١٤٠ müttefik (A.) [ متفق ] birlik olmuş, ittifak yapmış. [ ]
٧١٤١ müttehid (A.) [ متحد ] birleşik. [ ]
٧١٤٢ müvekkil (A.) [ موکل ] vekalet veren. [ ]
٧١٤٣ müverrah (A.) [ مورخ ] tarihli. [ ]
٧١٤٤ müverrih (A.) [ مورخ ] tarihçi, tarih yazarı. [ ]
٧١٤٥ müverrihin (A.) [ مورخين ] tarihçiler. [ ]
٧١٤٦
mütezelzil olmak 1.sarsılmak. 2.bozulmak.
müyesser olmak gerçekleşmek.
٧١٤٧ müzaheret (A.) [ مظاهرت ] destek, yardım, arka çıkma. [ ]
٧١٤٨
müzahrefat (A.) [ 1 [ مزخرفات .pislikler, süprüntüler,
dِküntüler. [ ]
٧١٤٩ müzakere (A.) [ مذاکره ] gِrüşme. [ ]
٧١٥٠ müzayede (A.) [ مزایده ] açık arttırma. [ ]

٧١٥١ müzehheb (A.) [ مذهب ] altın yaldızlı. [ ]
٧١٥٢ müzekker (A.) [ مذکر ] eril. [ ]
٧١٥٣ müzevvir (A.) [ مزور ] arabozucu. [ ]
٧١٥٤ müzeyyen (A.) [ مزین ] süslü, ziynetli. [ ]
٧١٥٥ müzmin (A.) [ مزمن ] kronik, süreğen. [ ]