KartliOdemelerinEkonomikFaydalari

Tablo 1: Tüketim Harcamalarının GSYİH İçindeki Payı (Milyon TL)(1998 fiyatları ile)
GSYİH
Hane Halkı Tüketim
Harcaması (C)
Kamu Nihai
Tüketim
Harcaması (G)
C+G
(C+G) /
GSYİH
1998 70,203 46,669 7,198 53,866 0.77
1999 67,841 46,708 7,487 54,195 0.80
2000 72,436 49,444 7,911 57,355 0.79
2001 68,309 46,183 7,827 54,009 0.79
2002 72,520 48,373 8,283 56,656 0.78
2003 76,338 53,296 8,067 61,363 0.80
2004 83,486 59,144 8,554 67,698 0.81
2005 90,500 63,787 8,767 72,554 0.80
2006 96,738 66,750 9,506 76,256 0.79
2007 101,255 70,421 10,127 80,548 0.80
2008 101,922 70,198 10,304 80,503 0.79
2009 97,003 68,598 11,106 79,703 0.82
2010 105,886 73,174 11,325 84,500 0.80
2011 115,175 78,797 11,855 90,651 0.79
2012 117,675 78,357 12,583 90,940 0.77
2013 112,388 82,068 13,331 95,400 0.78
Kaynak: TCMB EVDS erişim tarihi: 28/11/2013.
Tüketim harcamalarının istikrarlı bir şekilde seyretmesi büyümenin
de istikrarlı seyretmesini sağlayacaktır. Tüketim harcamalarındaki yüzde
değişimin dalgalanması GSYİH büyümesinin de dalgalanmasına neden
olmaktadır. Böyle bir durumda uzun dönemde büyüme sağlanmış
olsa da istikrarlı bir büyüme yaratılamamış demektir. Aşağıdaki tablo
incelendiğinde görülecektir ki hane halkları tüketim harcamaları reel olarak
azaldıkça GSYİH’nın büyüme hızı da düşmekte hatta istikrarsız bir yapı arz
etmektedir.
Aslında tüketim harcamaları ile üretim arasında karşılıklı bir etkileşim
mevcuttur. Tüketim harcamalarının yapılması için gerekli olan gelirin
yaratılması için üretim gereklidir. Üretim yapıldığında üretim sürecinde yer
alan üretim faktörü sahiplerinin geliri de yaratılmış olur. Böylece tüketim
süreci başlamış olacaktır. Çoğaltan mekanizmasının devreye girmesi ile
12 Kartlı Ödemelerin Ekonomik Faydaları