Uzaktan Algılama Ve Coğrafi Bilgi Sistemlerinin Birlikte Kullanılması

5
oluştururlar. Yeryüzünde depolanmaya başladıktan sonra ise kar tanelerinin
çeşitli hava hareketleri ve sıcaklık nedeni ile bu kristal yapıları değişime
uğramaktadır [9].
Kar kristalleri çok sayıda yüzeye sahip olduğundan ve bir kar tanesinin bile
sayısız buz kristallerinden meydana gelmesinden dolayı kar örtüsü yüzeyine
çarpan güneş ışınları tam anlamı ile difüzyona uğrar ve kar örtüsü beyaz
renkte gözükür [10]. Kar örtüsünün bu özelliğinden dolayı güneş ışınlarını
geri yansıtma oranı (albedo) da oldukça yüksektir.
Bir havzada oluşan kar örtüsünün dağılımı, yoğunluğu ve derinliği
meteorolojik ve topoğrafik etkenler ile yakından ilişkilidir [11]. Özellikle dağlık
havzalardaki hava şartlarının ve topoğrafyanın değişim göstermesi nedeni ile
bu alanlardaki kar örtüsü özellikleri farklılık gösterebilir. Meteorolojik etkenler;
hava sıcaklığı, rüzgâr, yağış miktarı, cephe hareketleri ve hava kütlesinin
dengesi olarak sıralanabilir. Topoğrafik etkenler ise; havzanın rölyefi, eğimi,
bakısı, genişliği ve bitki örtüsü olarak ele alınabilir [12].
Kar yağışının her ne kadar yağmur yağışına göre, daha homojen olarak
yağmasına rağmen, karın birikmesinden sonra meteorolojik ve topoğrafik
etkenlerden ötürü bu homojen yapı kar örtüsünün oluşumunda
bozulmaktadır. Özellikle rüzgârın etkisi ile savrulan kar çukurlarda birikir.
Ayrıca arazinin dik yamaçlarında karın tutunamamasından dolayı düzlüklere
göre daha az kar derinliği oluşur. Bu oluşumlar sonucu çukurlarda depolanan
kar miktarının havzanın diğer kısımlarına göre fazla olduğu söylenebilir [13].
Kar örtüsünün kalınlığı havzanın ağaçlıklı olup olmamasına göre de
değişmektedir. Kuru dere yatakları ve çukurluklarda karın depolanma miktarı
çıplak alanlara göre daha fazla olmaktadır. Bunun en önemli nedeni de
rüzgârın yüzey pürüzlülüğünden dolayı çukur kısımlarda hızının azalması ve
karın yığılmasını kolaylaştırmasıdır. Bu nedenle en homojen kar depolanması
orman açıklıklarında meydana gelmektedir [13].