7. Arkeometri Sonuçları Toplantısı [1991] - Kültür ve Turizm Bakanlığı

Çizelge 2: İlium Kanadının Yüksekliği
Yaş Grubu n x s Dağılım Aralığı
YD-O,5 1 22,5 - -
0,5 - 1,5 6 32,8 3,66 28,5 - 39,5
1,5 -2,5 4 40,3 2,75 38,0 -44,0
2,5 - 3,5 3 41,7 0,58 41,0 - 42,0
3,5 -4,5 1 45,0 - -
4,5 - 5,5 2 47,8 1,06 47,0 - 48,5
5,5 - 6.'; 3 51,8 1,44 51,0-53,5
6,5 -7,5 2 57,0 0,00 57,0 - 57,0
7,5-8,5 1 58,0 - -
8,5 - 9,5 1 59,0 - -
9,5 - 10,5 4 63,0 0,82 62,0- 64,0
10,5-11,5 2 73,0 7,07 68,0 -78,0
11,5-12,5 7 72,8 2,91 69,0- 78,5
12,5 -13,5 - - - -
13,5 - 14,5 1 80,0 - -
14,5 -15,5 - - - -
15,5 - 16,5 - - - -
16,5 -17,5 - - - -
17,5 + 6 88,9 4,95 81,5 - 96,0
İlium Ölçülerinin Yaşlandırmada Kullanımı
İnsan iskeletlerinin yaşlandırılmasında, büyüme dönemlerindekiler
için en uygun materyalin dişler olduğu, dişlerin ele geçmediği durumlarda
uzun kemiklerin kullanılabileceği belirtilmektedir (Sundick 1978;
Ubelaker i 978), Ancak uzun kemik ölçülerinin geniş bir dağılım göstermesi,
bu yöntemle yapılan yaşlandırmanın dişlere oranla daha az güvenilir
olmasına yol açmaktadır. Gerek Merchant ve Ubelaker (1977), gerekse
Sundick (1978) araştırmalarında uzun kemiklere ek olarak ilium
genişliğine ilişkin değerleri vererek bu ölçünün yaşlandırmada kullanılabileceğini
belirtmektedirler. Bu noktada, ilium genişliğinin yaşlandırmada
uzun kemiklerden daha güvenilir olup olmadığı sorusu akla gelmektedir.
Yaş dilimleri dikkate alınarak, ilium genişliğindeki varyasyonun
uzun kemiklerden daha az olduğunun gösterilmesi halinde, bu ölçünün
yaşlarıdırmada doğalolarakdaha güvenilir olduğu sonucuna varılacaktır.
Bu düşünceden yola çıkarak, görece büyük örnekleme sahip olan
Arikara ve Knoll yerlilerinde ilium genişliğinin her bir yaş dilimindeki
varyasyon katsayısı hesaplanmış ve uzun kemiklerinkiyle karşılaştırılmıştır.
Çizelge 3'ten de görüleceği gibi, kol kemiklerinin (humerus, radi-
5