koah akut atağında farklı steroid dozlarının solunum fonksiyonları ...

44
5. TARTIŞMA
Çalışmamızda, ağır ve çok ağır KOAH’lı 32 hastaya 1 mg/kg/gün veya 2
mg/kg/gün dozunda başlanan metilprednizolon tedavisi, 10 gün süresince kademeli
olarak azaltılıp sonlandırıldı. Tedavi grupları karşılaştırıldığında tedavi sırasında ve
3. ayda yapılan takiplerinde akciğer fonksiyonlarından FEV 1 yüzde ve mutlak değeri,
Borg dispne skoru, SGRQ skorları ve arter kan gazı değerleri açısından istatistiksel
olarak anlamlı bir fark saptanmadı.
Yüksek doz steroid alan grup, düşük doz steroid alan grup ile
karşılaştırıldığında başlangıçta SGRQ skorları daha yüksek (daha kötü) olmasına
rağmen, 3. ayda SGRQ aktivite, etkilenme ve total skorlarının daha düşük (daha iyi)
olduğu ancak bunun istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır. Çalışmaya
alınan hasta sayısı az olduğu ve 3. ayda kontrole gelen hasta sayısı yetersiz (grup 1
n=9, grup 2 n=6) olduğundan, daha fazla hastanın dahil edildiği prospektif
çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmüştür. İlave olarak yüksek doz steroid alan grup
2 hastalarında, hiperglisemi yan etkisi daha fazla görülmüştür.
KOAH akut atağında, steroidin etkisi randomize, plasebo kontrollü 7
çalışmada araştırılmış, tedavide farklı doz ve süreler kullanılmıştır (7-14). Yedi
çalışmanın altısında steroidlerin faydalı olduğu görülmüştür. Sadece 1 çalışmada
plasebo steroide üstün bulunmuştur (14).
Çalışmamızda düşük ve yüksek doz steroid alan grupların her ikisinde de 3.
ve 10. günde ölçülen FEV 1 düzeyleri beklendiği şekilde giderek yükselmiştir, ancak
iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Üçüncü ayda
ölçülen FEV 1 düzeyleri, 10. gün ölçülen değere göre daha düşük bulunmuştur. Çünkü
3 ay içinde düşük doz steroid alanlardan 5 hasta (%55.5), yüksek doz steroid
alanlardan 4 hasta (% 66.6) atak geçirmiştir.
Çalışmamızda yatış değerine göre 10. günde FVC değeri artmıştır. Üçüncü
ayda ise 10. gün ve yatış değerine göre grupların her ikisinde de FVC düşmüştür.
Ancak gruplar arasında yatış sırasında, 3. günde, 10. günde ve 3. ayda ölçülen
ortalama FEV 1 ve FVC düzeyleri yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark
saptanmamıştır.