6ZemlLuAt

okul ezilen sınıflara iç savaşı nasıl yürüteceklerini öğretir.
Muzaffer bir devrimi nasıl gerçekleştireceklerini öğretir.
Bunun kölesi durumundaki kitlelerine ezilmiş, uyuşuk,
bilgisiz kölelerin özündeki o nefreti aşılar. O köleler ki,
köleliklerinin utanç verici durumunun bilincine vardıkları
zaman, tarihin en yiğit eylemlerine girişirler." (*)
Faşizmin Almanya'daki zaferini, bildiğimiz gibi, yeni
bir faşist hücum dalgası izlemiş; Avusturya'da bu yeni dalga
Dollfuss'un Provokasyonlarına yol açarken İspanya'da,
devrimci kavga veren kitlelere karşı devrim biçiminde
saldırmıştır. Fransa'da faşistlerin ordu birlikleri 1934
Şubatında bir darbe yapmışlar, Polonya'da anayasa faşist
reformlarla değiştirilmiştir. Ne var ki, bu zafer -faşist diktatörlüğün
bu çılgınca hareketleri- faşizme karşı proletaryanın
uluslararası çapta bir geniş cephe kurarak karşı
harekete geçmesini sağlamıştır.
Reichstag'ın yakılması bir işaretti. Bunun sonucu
faşizm, işçi sınıfına karşı genel bir saldırıya geçti;
sendikaları ve işçi sınıfının öteki örgütlerini eline geçirdi ve
yoketti. Faşist barakalarının ve toplama kamplarının
kubbelerinden, işkence edilen anti-faşistlerin haykırışları
yükseldi. Kitleler bütün bunların, Alman Sosyal Demokrat
önderlerin gerici, yıkıcı davranışlarını, saldıran ve ilerleyen
faşizme karşı komünistlerin birleşik bir kavga önerilerini
dinlememelerinin bir sonucu olarak ortaya çıktığını
anlamışlardır. Bu gelişmeler kitleleri, işçi sınıfının bütün
güçlerini faşizmi ortadan kaldırmak için birleştirmenin
gereğine inandırmıştır.
Hitler'in zaferi Fransa'da da işçi sınıfının faşizme karşı
Birleşik Cepheyi kurmasına yol açtı. Fransa'da işçiler
Hitler'in zaferi sonucu sadece Alman işçilerinin başına
geleceklerden korkmakla kalmadılar. Almanya'daki işçi
kardeşlerini öldürenlere karşı korkunç bir nefret beslemeye
başladılar ve Alman işçi sınıfının başına gelenlere kendi
ülkelerinde
(*) Lenin, Toplu Eserler (Rusça) C. 15 - S. 160.
asla izin vermemekte kararlı olduklarını da gösterdiler.
Bütün kapitalist ülkelerde Birleşik Cephelere doğru
yapılan bu güçlü atılımlar, yenilgiden birtakım dersler
alınmış olduğunu göstermiştir. İşçi sınıfı yeni bir biçimde
hareket etmeye başlamaktadır. Komünist partilerin Birleşik
Cepheyi örgütlemekte gösterdikleri yetenek ve komünistlerin
kendilerini feda etmeleri ayrıca faşizme karşı devrimci
işçilerin sürdürdükleri kavga, Üçüncü Enternasyonal'in
prestijini eşi görülmemiş bir şekilde artırmışır. Aynı zamanda
İkinci Enternasyonal'in içinde derin bir kriz gelişmektedir -
Alman Sosyal Demokrasisi'nin iflasından bu yana özellikle
beliren ve artan bir kriz-. Sosyal Demokrat işçiler büyük bir
rahatlıkla şunu görmektedirler: Bütün vahşetiyle ve
barbarlığıyla faşist Almanya, son çözümlemede. Sosyal
Demokra-si'nin burjuvazi ile sınıfsal işbirliğine gitme siyasetinden
doğmuştur. Alman Sosyal Demokrat önderlerin
proletaryayı peşlerine takıp geçtikleri yoldan bir daha
geçmemek gerektiğini, bu kitleler artık anlamışlardır. İkinci
Enternasyonal kampında hiçbir zaman bugünkü kadar çok
ideolojik kavga yapılmamıştı. Bütün Sosyal Demokrat
partilerde bir çözülme hareketidir gidiyor. Başlıca iki kamp
oluşmaktadır: Sosyal Demokratlarla burjuvazi arasındaki
bloku her ne pahasına olursa olsun korumaya, çalışan gerici
unsurların kampı ve bunun yanısıra, yine gerici unsurlardan
oluşan burjuvazi ile sınıfsal işbirliğine gitme siyasetinin
doğruluğundan kuşkulanmaya başlamış bir kamp: Bu kamp
komünistlerle birlikte ortak bir cephe kurmaya taraftardır;
giderek devrimci sınıf kavgasını benimsemektedir.
Öyleyse kapitalist sistemin gerilemesi sonucu ortaya
çıkan faşizm, uzun sürede bu sistemi daha da bozmaktadır.
Öyleyse Marksizm'i ve işçi sınıfının devrimci hareketini
yoketmek amacında olan faşizm, hayatın ve sınıf kavgasının
diyalektiği sonucu, kendi
154 155