6ZemlLuAt

da da bir partinin siyasi tekeli yoluyla gerçekleşmiş olmakla
birlikte, bu siyasi tekel milyonlarca emekçinin çıkarlarıyla
uyuşmaktadır ve sınıfsız bir toplum yaratmaya yönelmiştir.
Faşist bir ülkede faşistlerin partisi, sınıflan ve sınıf
çelişkilerini ortadan kaldırmayı amaçlayamaz. Aksine
burjuva partilerin yasal, legal varlığına son verir.
Faşist diktatörlüğün dengesiz oluşunun bir başka nedeni
de şudur: Faşizmin sürdürdüğü anti-kapitalist demagoji ile,
tekelci burjuvaziyi en korsanca biçimde palazlandırma
politikası arasındaki karşıtlık, faşizmin sınıfsal yapısını
teşhir etmeyi kolaylaştırır.
Ayrıca faşizmin kazandığı zafer, kitlelerin kin ve
öfkesini çeker üzerine. Onları devrimci yapar ve proletaryanın
faşizme karşı Birleşik Cepheyi kurabilmesi için
zorunlu olan örgütlenmesini ve hareketini sağlar.
Faşizm, ekonomik milliyetçilik (Otarşi) siyaseti izler ve
savaşa hazırlanmak için ulusal gelirin büyük bir kısmını
eline geçirerek, ülkenin bütün ekonomik hayatını baltalar ve
kapitalist ülkeler arasındaki ekonomik mücadeleyi
hızlandırır. Burjuvazinin içinde beliren çelişkileri keskin,
hatta kanlı çatışmalarmış gibi reklam eder; oysa halkın
gözünde faşist yönetimin dengesi böylelikle bozulmuş olur.
Geçen yıl 30 Haziran'da (57) Almanya'da olduğu gibi, eğer
hükümet ardından gelenleri öldürürse ve faşist bir hükümete
karşı faşist burjuvazinin bir başka kesimi silahla savaş açarsa
-sözgelimi, Avusturya'daki Nasyonal Sosyalist darbe ve
Polonya, Bulgaristan, Finlandiya ve başka ülkelerde küçük
faşist grupların faşist hükümete saldırmaları gibi- bu
nitelikteki bir hükümet küçük burjuva kesiminin gözünde
etki ve ağırlığını kısa zamanda yitirir.
(57) 29-30 Haziran 1934'te SA'nın, Nasyonal Sosyalist Partisinin bütün
liderleri Hitler'in emri üzerine tutuklandılar. 1500 kadar kumandan
öldürülürken, SA da akılcı yollarla temizlendi. Büyük iş çevrelerinin
isteğiyle yapılan bu katliama gösterilen bahane, SA'nın "ikinci bir
devrim" için kendi içindeki küçük burjuva unsurlarını yok etmek
amacıyla Hitler'e karşı bir hükümet darbesi hazırlamasıydı.
İşçi sınıfı burjuva kampındaki karşıtlardan ve
çelişkilerden yararlanabilmelidir. Ancak, faşizm kendi
çelişkileri içinde kendi kendini yitirecektir gibi bir
aldatmacaya da kanmamalıdır. Faşizm kendi kendine
çökmeyecektir. İşçi sınıfının devrimci eylemi, -faşist
diktatörlüğü baltalamak ve yıkmak için-burjuva kampındaki
kaçınılmaz çelişkilerden yararlanabilir.
Faşizm, burjuva demokrasisinin kalıntılarını yok
ederek, uluorta şiddet taraftan bir hükümet sistemine
dönüştüğü için, sözde, demokrasiyi sarsar ve emekçi halkın
gözünde kanun otoritesini yıkar. Faşizme karşı işçilerin
silaha sarıldıkları Avusturya ve İspanya gibi ülkelerde
durum böyledir. Avusturya'da "yenilgilerine rağmen"
Schutzbund'un ve komünistlerin mücadelesi faşistdiktatörlüğün
dengesini ta başından sarsmıştı.
İspanya'da burjuvazi emekçi halkın ağzını faşizmle
kapatamadı. Avusturya ve İspanya'daki silahlı mücadeleler,
işçi sınıfının devrimci sınıf kavgasının zorunluluğunu
anlamalarını sağlamıştır.
Ancak, İkinci Enternasyonal'in emekliye ayrılmış
kuramcısı Karl Kautsky (58) gibi müthiş düşmanlar ve burjuva
uşakları işçilere leke sürer; Avusturya'da ve İspanya'da
silaha sarılmamalıydılar, derler. Eğer bu ülkelerdeki işçiler
Kautsky gibilerin hain öğütlerine kulak verselerdi, eylemleri
nice olurdu. Doğal olarak işçi sınıfının saflarında herkesin
maneviyatı bozulacaktı.
"İç savaş dersi halkı etkiler" der. Lenin. "Güç bir derstir
bu; programında karşı devrimin zaferleri, kudurmuş
gericilerin ayartmaları, eski hükümetler tarafından
isyancılara verilen vahşice cezalar, vb. gibi kaçınılmaz
unsurlar bulunmaktadır. Ne var ki, ancak açıktan açığa
bilgiç geçinenler ve bunak mumyalar, uluslar bu zorlu derse
başlıyorlar diye ağlaşırlar. Bu
(58) Kautsky, Karl (1854- 1938). II. Enternasyonal'in en önemli Sosyal
Demokrat teorisyeni. Birinci Dünya Savaşı sırasında saf değiştirdi.
SSCB'ye düşman oldu ve Lenin'in kitabına "Proleter İhtilali ve
Dönek Kautsky" adıyla geçti.
152 153