6ZemlLuAt

yadan vazgeçmeye zorlamak ve partinin sürekli olarak
önerdiği faşizme karşı ortak cephe görüşünü benimsemek
zorundaydılar.
Faşizm saldırırken ve burjuvazi, burjuva-demokratik
özgürlükleri ortadan kaldırırken, işçi sınıfı Sosyal-
Demokratların lafta kalan önerilerine kanmamalıydı. Aksine
buna gerçek bir kitle mücadelesiyle cevap vermeliydi ki bu
da. Alman burjuvazisinin faşist planlarını gerçekleştirmesini
büyük ölçüde engellemiş olurdu.
Alman işçi sınıfı, Braun ve Severing hükümetinin, Kızıl
Cephe Savaşçıları îttifakı'nı yasaklamasına izin
vermemeliydi. Bunun yerine sayıları bir milyona yaklaşan
üyeleriyle, Reichsbanner (53) ile İttifak ilişkileri kurmalıydılar.
Ayrıca hem Braun'u, hem de Severing'i, -faşist zümrelere
karşı durmak ve bunları ezmek için- her iki örgütü de
silahlandırmak yolunda zorlamalıydılar.
Alman işçi sınıfı ayrıca, Prusya hükümetini yöneten
Sosyal Demokrat önderleri faşizme karşı korunma tedbirleri
almaya zorlamalı, faşist önderlerin tutuklanmasını sağlamalı,
bunların yayın yapmalarına izin vermemeliydiler. Faşistlerin
maddi kaynaklarına ve faşist hareketi besleyen kapitalistlerin
kaynaklarına el konulması, faşist örgütlerin kapatılması ve
bunların silahsızlandırılması için Sosyal Demokratlar'a baskı
yapmalıydılar.
Alman işçi sınıfı ayrıca bütün sosyal yardım kurumlarını
kurdurup yaymak ve krizin etkisiyle ezilen köylüler için kriz
tazminatları verilmesini sağlamakla yükümlüydü. Banka ve
tröstlerden vergi almak yoluyla yapılacak olan bu işle,
köylülerin desteği de kazanılmış olurdu. Sosyal
Demokratların bunları gerçekleştirmemeleri büyük bir
hataydı. Ve faşizm bu durumda doğal olarak zaferi
kazanacaktı.
Proleter isyan güçlerinin köylü savaşıyla böylesine
yararlı bir biçimde birleştiği bir ülkede,
İspanya'da (54) burjuvazinin ve aristokrasinin zaferi
kaçınılmaz mıydı?
İspanyol sosyalistleri daha devrimin ilk günlerinde
hükümete katılıyorlardı. Komünistler ve anarşistler de dahil
olmak üzere, her siyasal görüş etrafında birleşen işçi sınıfı
örgütleri arasında faşizme karşı verilecek kavga için ilişkiler
kurdular mı? İşçi sınıfını birleşik bir sendika örgütü
durumuna getirdiler mi? Köylüleri devrimden yana çekmek
için toprak ağalarının, kilisenin ve manastırların topraklarına
el konulmasını önerdiler mi? Katalonya ve Basques
halklarının ulusal bağımsızlıkları, Fas'ın kurtuluşu için
savaşmak istediler mi? Kralcı ve faşist unsurların ordusunu
tasfiye edip, işçilerin ve köylülerin saflarına katılmaları için
hazırladılar mı onları? Halkın nefret ettiği, halkın her
hareketini baltalayan Sivil Muhafızları dağıttılar mı? Gil
Rob-les'in faşist partisine Katolik Kilisesinin gücüne darbe
indirdiler mi? Hayır. Bunların hiç birini yapmadılar.
Burjuva- toprak ağası, gericiliğinin ve faşizmin saldırılarına
karşı komünistlerin birleşik eylem konusunda sık sık
yaptıkları önerilere kulak asmadılar. Geçirdikleri seçim
kanallarıyla gericilerin Cortes (Parlamento) de çoğunluğu ele
geçirmesini sağladılar. Bu kanunlar halk hareketini
cezalandıran kanunlardı. Bugün de bu kanunlar Asturias'ın
kahraman madencilerini yargılamaktadır. Toprak için
Çarpışan köylülerin üzerine. Sivil Muhafızlara ateş açtırdılar.
İşte Sosyal Demokratlar böylece işçi sınıfının saflarını
bozarak, bölerek Almanya'da, Avusturya'da ve İspanya'da
faşizmin işbaşına gelmesini sağladılar.
Yoldaşlar! Büyük köylü kitlesini kazanan faşizm,
proletaryanın kendi doğal müttefiklerinden kopması
nedeniyle iş başına geldi Çünkü Sosyal Demokratlar
(54) İspanya'daki monarşi 1931 yılında yıkıldı ve yerine burjuva
Cumhuriyetçilerinden ve Sosyalistlerden meydana gelen bir hükümet
kuruldu. 1934'te ise karşı-devrimci partiler, hile ve rüşvet yoluyla
genel seçimleri kazandılar ve Komünist Partisinin öncülüğünü
yaptığı Asturya, Madrid ve Biskay işçilerinin savaşmaya başladıkları
yeni bir hükümet kurdular.
(53) Reichsbanner, Almanya Sosyal Demokrat Partisinin yan askeri
örgütü.
146 147