6ZemlLuAt

Pazarlar sorunu, güçsüz ulusları köleleştirerek,
sömürgeci baskıyı artırarak ve savaş yoluyla dünyayı
yeniden bölüşerek çözmeye çalışıyorlar. Faşizme bu yüzden
gerek duyuyorlar.
Devrim güçlerinin gelişmesini, işçilerin ve köylülerin
devrimci hareketlerini ezerek ve dünya proletaryasının
siperlerine karşı askeri saldırılar düzenleyerek engellemeye
çalışıyorlar. İşte bu yüzden faşizmin gereğini
duymaktadırlar.
Bazı ülkelerde, özellikle Almanya'da bu emperyalist
güçler -kitleler kesinlikle devrime yönelmezden önceproletaryayı
yenilgiye uğratmak ve faşist diktatörlükler
kurmak başarısını göstermişlerdir.
Ancak bu zafer faşizmin kazandığı zaferlerin iki
niteliğini ortaya çıkarmaktadır: Bir yanda, Proletarya, Sosyal
Demokrasi'nin yıkıcı siyaseti ve burjuvaziyle olan sınıfsal
işbirliği yüzünden bozulmakta, eylemsiz kalmakta ve güçsüz
bir duruma gelmektedir. Diğer yanda ise, burjuvazi de
güçsüzdür; çünkü işçi sınıfının yaratacağı ortak bir savaştan
korkmaktadır, devrimden korkmaktadır. Artık eski burjuva
demokrasisi ve parlamentarizm yöntemleriyle diktatörlüğünü
sürdürecek durumda değildir.
FAŞİZMİN SINIFSAL NİTELİĞİ
Yoldaşlar!
Komünist Enternasyonal, Yönetim Kurulu 'nun on
üçüncü oturumunda işbaşındaki faşizmi finans kapitalin en
gerici, en bağnaz ve en emperyalist unsurlarının açık zorba
diktatörlüğü olarak doğru bir biçimde tanımladı.
Faşizmin en gerici biçimi Alman tipi faşizmdir.
Sosyalizmle ortak hiçbir yanı olmamasına karşı kendi
kendine Nasyonal Sosyalizm adını verecek kadar yüzsüzdür.
Alman faşizmi sadece burjuva milliyetçiliği olmayıp,
şeytani bir bağnazlıktır da. Siyasi gangsterlik biçiminde bir
devlet sistemi, işçi sınıfına
134
ve köylülerin, küçük burjuvaların ve aydın kitlenin devrimci
unsurlarına uygulanan bir provokasyon ve işkence
sistemidir. Ortaçağ barbarlığı ve canavarlıktır o; öteki
uluslarara karşı zaptı raptı olmayan bir saldırıdır.
Alman faşizmi uluslararası karşı-devrimin öncüsü,
emperyalist savaşın başlıca kışkırtıcısı ve dünya üzerindeki
ilk proleter devleti ve dünyadaki bütün emekçi halkın
anavatanı olan Sovyetler Bir-liği'ne karşı cihadı başlatandır.
Faşizmin, söz gelimi Otto Bauer'in (38) iddia ettiği gibi,
"her iki sınıfın-proletarya ile burjuvazinin üstünde yer alan"
bir devlet gücü biçimi değildir. İngiliz Sosyalist
Brailsford'un belirttiği gibi "Devlet mekanizmasını ele
geçirmiş olan küçük burjuvazinin başkaldırması" da değildir.
Hayır, faşizm ne sınıfların üstünde var olan bir güç, ne de
küçük burjuvazinin ya da yozlaşmış proletaryanın (lümpen
proletarya) finans kapital üzerindeki iktidarıdır. Faşizm
finans kapital iktidarıdır. Faşizm finans kapital iktidarının ta
kendisidir; işçi sınıfı ile köylülerin ve aydın kitlenin
devrimci kesimlerine karşı örgütlenmiş bir yıldırıcı öç alma
hareketidir. Dış siyaset açısından faşizm en kaba biçimiyle
bağnaz bir milliyetçiliktir; öteki uluslara karşı kini körükler.
Faşizmin bu gerçek yüzünü özellikle belirtmek gerekir.
Çünkü faşizm, birtakım ülkelerde -toplumsal demagoji
maskesi altında- krizin yerinden oynattığı küçük burjuva
kitlesinin, hatta proletaryanın en geri tabakalarının bazı
kesimlerinin desteğini kazanmıştır. Bu güçler faşizmi, eğer
onun gerçek sınıfsal niteliğini ve gerçek yapısını
kavrayabilselerdi, asla desteklemeyeceklerdi.
Tarihi, toplumsal ve ekonomik koşullar, ulusal
özellikler, hatta bir ülkenin uluslararası durumu, faşizmin ve
faşist diktatörlüğün değişik ülkelerde değişik biçimlerde
gelişmesine yol açmaktadır.
(38) Bauer, Otto Avusturya Sosyal Demokrat Partisinin lideri, Avusturya
marksizminin teorisyeni, iki buçukuncu Enternasyonalin
kurucularından.
135