6ZemlLuAt

liflerimiz sık sık "Moskova'dan emirler" hakkında feryat
koparırlar. Moskova, elbetteki emirler dağıtmaz.
Moskova'dan "emir" almak, yani büyük Le-nin'in örneğini
izlemek, dünya proletaryasının kurtuluşu demektir.
Eğer sizler burada, büyük anavatanımızdayken, bir bütün
olarak dünya işçi sınıfı hareketine bir göz. atacak olursanız,
dünya işçi sınıfı hareketinde iki temel ve önemli yönün ya
da akımın olduğunu görürsünüz.
Bir yanda, proletaryanın kendi devletini -Sovyetler
Birliği- kabul ettiren devrimci bölümü. Bütün ülkelerin
komünistleri ve devrimci işçileri kendilerini, dünya
çapındaki birleşik militan cephesinin bağlarıyla, Sovyet
proletaryasına, Sovyet devletine bağlı olduklarını
hissederler.
Diğer yanda, işçi sınıfı hareketinde bir diğer yön, diğer
akım vardır. Bu, İkinci Enternasyonal'a hâlâ egemen olan
yön, reformist akımdır. Orada ne proletarya devleti, ne
Sovyet gücü, ne Kızıl Ordu, ne de dünya proletaryasının
savaş gücü vardır. Fakat orada örneğin, kapitalistlerle
işbirliği içinde burjuva partileriyle hükümet olan
Vandervelde ve diğer liderler vardır. Kendi ulusal
politikasını desteklerler. Bu tarafta birlik ve uluslararası
disiplin yoktur.
Dünya Proletaryasının devrimci kesiminde bir ortak
uluslararası disiplin hakimdir. Sovyetler Birliği Bolşevik
Partisinin eylemleri, Alman, Amerikan ve diğer ülkelerinki
gibi Fransız emekçilerinin çıkarlarına uygundur. Ve Fransız,
İngiliz, Amerikan, Japon ya da Çin Komünistlerinin
yapmayı yüklendikleri hiçbir zaman Sovyetler Birliği'nin
çıkarlarıyla çelişmez.
Burada, dünya proletaryasının devrimci kesiminde önderlik,
bir güçlü ortak düşünce, tek bir istek bir ortak önderlik ve bir
ortak disiplinle biraraya gelmiş bütün dünya proletaryasının
milyonlarcasını birleştiren Komünist Enternasyonalin
ellerindedir. Orada, karışıklığın çok-dilli karmaşası vardır.
Fakat Yoldaşlar, Sosyal-Demokrat Parti saf-larındaki
emekçi kitlelerin bir farklılaşma ve dev-rimcileşme süreci
var. Bunlardan Komünistlerle Birleşik Cephe içinde yer
alanların sayısı artıyor.
Faşizm ve savaş tehdidiyle yüz yüze geldiğimiz
günümüzde, bütün emekçilerin önündeki temel görev, sınıf
düşmanlarına karşı birleşik işçi cephesini ve işçi sınıfının
birleşik eylemini gerçekleştirmektir.
Yoldaşlar! Leipzig duruşması sırasında üç ay boyunca
komünizmle faşizm arasında süren mücadeleyi hatırlayın.
Hiçbir resmi anlaşma olmadığı halde, Leipzig duruşmasıyla
ilgili suçsuz komünistleri savunan dünya-çapmda bir
Birleşik Cephe yaratılmıştı. Komünistler, Sosyal-
Demokratlar, Anarşistler ve partisiz emekçiler Alman
faşizmine karşı çıktılar. Milyonlarca erkek ve kadın işçi
Leipzig'deki mücadeleyi gün be gün izlediler. Milyonlarca
ve milyonlarca küçük burjuva, köylü ve aydın anti-faşist
Birleşik Cephe safındaydılar. Burjuva gazeteleri, tutucu
saldırgan gazeteler bile, bizim ve duruşmadaki
konuşmalarımız aleyhinde yazmaya cesaret edemediler. O
zamanlar Alman faşizmi tecrit edilmişti. Hit-ler, Goering ve
Goebbels ne Almanya'da ne de diğer ülkelerde kamuoyu
desteği bulabildiler.
Birleşik Cephe hareketi, Leipzig duruşmasından bu
yana büyük ilerleme gösterdi. Bizler şimdi, Fransız
Komünist Partisi ile Fransız Sosyalist Partisi, İtalyan
Komünist Partisi ile İtalyan Sosyalist Partisi arasında ve
birçok Komünist Partiyle, Sosyalist Partiler ve aynı
zamanda birçok anti-faşist örgütler arasındaki birleşik eylem
anlaşmalarına sahibiz.
Birleşik proletarya cephesi gelişiyor, daha büyük
güçleri toparlıyor, ancak muazzam sorunlarla ve
düşmanlarının direnişiyle karşılaşıyor. Burjuvaziyle bağları
olan ve bu bağlan koparmak istemeyen herkes Birleşik
Cephenin düşmanıdır.
Yoldaşlar! Bu gerici Sosyal-Demokrat liderlerin
direnişinin kırılıp, işçi sınıfının Birleşik Cephesinin
kurulduğu andan itibaren, kapitalist baskılara karşı.
126 127