6ZemlLuAt

vardı: Bunlardan birisi, Nasyonal Sosyalistlerin iktidar
mücadelesi; ikincisi de karşıt etmen olan, Alman Komünist
Partisinin Birleşik Cephe kurma çabasıydı. Bence, durumun
böyle olduğu, duruşmalar sırasında tamamen gün ışığına
çıkmış bulunmaktadır.
Nasyonal Sosyalistler, bir yandan kamuoyunun
dikkatini Milli Cephe içindeki çekişmelerden uzaklaştıracak,
öte yandan da birleşik işçi sınıfı cephesini dağıtacak bir şey
arıyorlardı. "Milli Hükümet", basın ve kişi özgürlüğünü
ortadan kaldıran, Komünistlere karşı polis kovuşturması,
toplama kampları ve daha başka tedbirleri içerecek bir
sistem getiren 28 Şubat 1933 tarihli olağanüstü hal
kararnamesini çıkartmak için bahane arıyordu.
Başkan- (Sözünü keserek) Artık söz hakkinizin sınırını
aşıyor, birtakım imalarda bulunuyorsunuz.
Dimitrov- Ben sadece, yangın gecesi Alman-ya'daki
siyasi durumu kendi yorumuma göre açıklamaya
çalışıyorum.
Başkan- Hükümet aleyhinde bir takım imalarda
bulunmanın ve çoktan çürütülmüş iddialar ileri sürmenin
yeri bu mahkeme değildir.
Dimitrov- İşçi sınıfının o tarihteki tutumu, bir savunma
tutumuydu. O nedenle, şimdi dış ülkelerden histerik çığlıklar
yükselten Wells ve Breitscheid'in muhalefetine rağmen,
Komünist Partisi Birleşik Cepheyi örgütlemek için elinden
geleni yapıyordu.
Başkan- Kendinizi savunmak istiyorsanız, savunun,
yoksa buna zamanınız kalmayacak.
Dimitrov- İddianame ile bir noktada görüş birliğinde
olduğumu daha önce belirtmiştim; şimdi bunu bir kez daha
vurgulamak istiyorum. Söz konusu ettiğim nokta van der
Lubbe'nin Reichstag yangınında tek başına mı, yoksa suç
ortaklarıyla birlikte mi hareket ettiği sorunudur. Savcı
yardımcısı Parrisius, sanıkların kaderinin, van der Lubbe'nin
suç ortakları olup olmamasına bağlı bulunduğunu belirtti.
Bu soruya hayır diye cevap veriyorum, bin kez hayır. Böyle
bir sonuca varmak mantığa aykırıdır ve olayın
gidişine uymamaktadır. Benim mantığıma göre, Van der
Lubbe Reichstag'ı tek başına yakmamıştır. Bilirkişi
raporlarına ve verilen ifadelere dayanarak diyorum ki,
Reichstag'ın Genel Kurul salonundaki yangm, lokanta
bölümündeki, zemin katındaki, vb. yangından farklıydı.
Genel Kurul Salonu, başkaları tarafından, başka yöntemlerle
yakıldı. Van der Lubbe'nin çıkardığı yangınlar da aynı
zamana rastlamakla birlikte, Genel Kurul salonundaki
yangın tamamen başka nitelikteydi. Büyük bir ihtimalle, van
der Lubbe farkında olmadan bu kişilere alet olmuş, kötüye
kullanılan bir alet durumuna getirilmiştir. Van der Lubbe,
mahkemede kesinlikle doğruyu söylememiş ve ısrarla
susmuştur. Bu sorunun cevabı, öteki sanıkların kaderini
belirlemez. Van der Lubbe yalnız değildi, burası doğru; ama
ne Dimitrov, ne Torgler, ne Popov ne de Tanev onunla
birlikte idiler.
Van der Lubbe'nin 26 Şubat'ta Hennigsdorf ta birisiyle
karşılaşmış ve ona Belediye ile Sarayı yakmak girişiminden
söz etmiş olması akla yakın değil midir? Bunun üzerine,
karşılaştığı kişi, bu tür şeylerin çocuk oyuncağı sayılacağını
ve seçimler sırasında Reichstag'ı yakmanın gerçekten
önemli olacağını söylemiş olabilir. Siyasi çılgınlık ile siyasi
provokasyon arasındaki gizli ittifak da böylelikle Reichstag
yangınında sonuçlanmış olabilir. Bugün bu siyasi çılgınlığın
temsilcisi, sanık mevkiinde oturmaktadır. Oysa
provokatörler, ellerini, kollarını sallayarak dolaşmaktadırlar.
Bu Van der Lubbe budalası, kendisi lokantayı, koridoru ve
zemin katı kundaklamaya çalışırken, başkalarının Dr.
Schatz'ın sözünü ettiği o gizli yanar sıvıyı kullanarak
Toplantı Salonunu yaktıklarını bilemezdi.
(Konuşmanın bu noktasında, Van der Lubbe sessizce
gülmeye başladı. Bütün gövdesi sessiz kahkahalarla
sarsılıyordu. Yargıçlar kurulu ve sanıklar dahil, herkesin
dikkati ona çevrildi.)
Dimitrov- (Van der Lubbe'yi göstererek) Bilinmeyen
provokatör, yangın için gerekli bütün
102 103