6ZemlLuAt

milliyetçilik ve şovenizme karşı seferber etmek; çeşitli
gösterilerin yanı sıra siyasi ve ekonomik grevler ile proleter
enternasyonalizmi mücadelesini geliştirerek, yığınları bir
siyasi genel grev aşamasına getirmek; Partinin sendika
çalışmalarındaki güçsüzlüğünü yenerek Sosyal Demokrat
işçilerin çoğunluğunu kazanmak. Faşist diktatörlüğün.
Üçüncü Reich'ın sloganına karşı. Sosyal Demokrat Partinin,
Weimar Cumhuriyetinin sloganına karşı Alman Komünist
Partisinin ileri sürmesi gereken başlıca slogan, İşçi ve Köylü
Cumhuriyetinin, Sovyet Sosyalist Almanya'nın sloganı
olmalıdır. Bu slogan, Avusturya Sovyet Cumhuriyeti ile
öteki Alman ülkelerinin de Sovyet Sosyalist Almanya'ya
gönüllü olarak bağlanması görüşünü de içerir.
Kitlesel çalışma, kitlesel eylem, kitlesel muhalefet ve
Birleşik Cephe -serüvencilik yok— işte bunlar, Komünist
taktiklerinin alfası ve omegasıdır.
Üzerimde, Komünist Enternasyonal Yürütme
Komitesinin bir bildirisi bulundu. Bu bildiriden bölümler
okuyabileceğimi sanıyorum. Bildirideki iki nokta özellikle
önemlidir. Bildiri, Almanya'daki olaylarla bağlantılı olarak
çeşitli ülkelerde yapılan gösterilerden söz etmektedir.
Ayrıca, Almanya'daki Komünist Partisinin, Nasyonal
Sosyalist teröre karşı savaşında ve işçi sınıfı örgütleriyle
yayın organlarının savunusu için yerine getirmesi gerekli
ödevlerden söz ediliyor.
Bildirinin bu bölümünde şöyle deniliyor;
"Komünist ve Sosyal Demokrat işçilerden oluşacak bir
Birleşik Cephe kurulması yolundaki en büyük engel, bugün
uluslararası proletaryayı sınıfsal düşmanının darbelerine
teslim etmiş olan Sosyal Demokrat Partilerin burjuvaziyle
işbirliği yapma politikaları oldu ve böyle olmaya da devam
ediyor. "kötünün iyisi" politikası diye tanınan bu burjuvaziyle
işbirliği politikası, Almanya'da faşist gericiliğin
zaferine yol açtı.
Komünist Enternasyonal ve bütün ülkelerdeki
Komünist partiler, sermayenin ve siyasi gerici akımların
saldırısına karşı, savaş tehlikesine karşı. Sosyal Demokrat
işçilerle ortak mücadeleye hazır olduklarını defalarca
tekrarladılar. Emekçi kitlelerinin Birleşik Cephesini
sistematik biçimde bozan Sosyal Demokrat Partiler
liderlerinin muhalefetine rağmen, ortak mücadeleyi
örgütleyen. Komünist partiler oldu.
Daha geçen yılın 20 Temmuz'unda von Papen'in, Prusya
Sosyal Demokrat hükümetini görevden uzaklaştırmasından
sonra, Alman Komünist Partisi, faşizme karşı ortak bir grev
düzenlemek için Alman Sosyal Demokrat Partisine ve
Alman Sendikalar Birliğine öneride bulundu. Ne var ki.
Alman Sosyal Demokrat Partisi ve Sendikalar Birliği, İkinci
Enternasyonalin onayı ile, bu ortak grev önerisini bir
provokasyon olarak nitelediler. Alman Komünist Partisi,
Hitler iktidara geldiği zaman da, birleşik eylem önerisini
tekrarladı; Sosyal Demokrat Parti Merkez Komitesine ve
Sendikalar Birliği liderlerine çağrıda bulunarak faşizme
karşı birleşik direniş örgütlenmesini istedi. Bu öneri de
reddedildi. Dahası, geçen Kasım'da Berlin'deki ulaşım
işçileri ücret indirimine karşı hep birlikte greve gittikleri
zaman. Sosyal Demokratlar birleşik mücadele cephesini yine
bozdular. Uluslararası işçi sınıfı hareketinin tarihi bu tür
örneklerle doludur.
Bu yılın (1933) 19 Şubat'nda Sosyalist İşçiler Enternasyonali
Bürosunca yayınlanan bildiride, Enternasyonalin
üyeleri olan Sosyal Demokrat Partilerin bir
deklarasyonu yer alıyor. Bu deklarasyonda, Sosyal
Demokrat Partilerin, Almanya'daki faşizmle savaşmak üzere
Komünistlerle Birleşik Cephe kurmaya hazır oldukları
belirtiliyor. Bu deklarasyon, Sosyalist Enternasyonalin ve
Sosyal Demokrat Partilerin bundan önceki tutumlarına
tamamen ters düşmektedir. Sosyalist Enternasyonalin
bugüne kadar yürüttüğü politika ve çalışmalar, Komünist
Enternasyonal ile Komünist Partilerin, birtakım ülkelerde
94 95