6ZemlLuAt

kitleleri diğer ülkelere karşı kışkırtıp, ulusal duyguları
körükleyerek diğer komşu topraklarını ve bölgelerini işgal
etmeye, işçi sınıfının koşullarında meydana gelecek
gelişmeler hakkında parlak resimler çizip kitlelerin ilgisini iç
sorunlardan dış sorunlara kaydırmaya çalışan faşizm,
ideolojik milliyetçilik ve şovenizm fikirlerinden yararlanır.
Faşizm, kapitalizmin, istikrara kavuşturulması ve
üretimin rasyonalleştirilmesi için kapitalistlerle işçiler
arasında işbirliği teorisini; sınıflar arasında ahenk ve
çıkarlarının bir olduğu, sınıf kavgasının kaldırılması,
grevlerin zorunlu hakemlikle değiştirilmesi, sendikaların
burjuva devlet gücünün organları haline getirilmesi teorisini
ortaya atmaktadır.
Bu noktada, reformcu sendika liderleri ve faşizm, yine
aynı ideolojik ve politik görüşü paylaşmaktadırlar. Bu
liderler yayınlarında aynı düşünceleri, aynı politikayı
savunurlar. Örneğin, Bulgaristan'daki demiryolları ve PTT
işçilerinin reformcu liderleri faşist bir örgüt olan Koubrat'ın
üyesidirler ve proletarya, küçük burjuva ve özellikle
sendikacılık hareketini ideolojik yönden etkilemek isteyen ve
faşist bir dergi olan Zveno'da yazı yazmaktadırlar. Sınıf
sendikacılığını baltalamak için faşizm ile aynı saflarda
çalışırlar; daireler ve işletmelerdeki taraftarları karşı
devrimcilerin haberciliğini yaparlar. Bütün Balkan
ülkelerinde ve Macaristan'da durum budur.
Faşistler, aynı zamanda bazı meslek gruplarının üst
tabakalarına dayanarak kendi sendika gruplarını kurmak için
olağanüstü bir çaba harcamaktadırlar. Bu gruplar, sınıf
sendikacılığının kuvvet kullanarak yok edilmesinden sonra,
bütün sendika hareketinin denetimini ele geçirmeye
çalışacak örgütsel bir çekirdek görevini yükleneceklerdir.
Bütün büyük işletmelerde emekli faşist memurlar ve
çeşitli işsiz kişiler denetmen, koruyucu, vb. olarak
görevlendirilmekte; işçiler ve personeli dağıtmak ve moralini
bozmak isteyen, terör faaliyetlerinde bulu-
nan silahlı gruplar meydana getirilmekte, işletmelerdeki
devrimci proleter unsurlar temizlenmekte ve kitleler böylece
lidersiz bırakılmaktadır.
Madenciler, demiryolu ve liman işçileri, endüstrinin
diğer kilit noktalarındaki işçiler için genel olarak kanuni
sendika örgütüne izin vermeyen faşizm, sınıf kavgasının
temel unsurları olmayan küçük esnaf ve diğer endüstri
kolları içinde de sınıf sendikacılığı hareketinin örgütsel
temelini ve kapsamını sınırlamaya çalışmaktadır.
Faşizm, aynı zamanda sınıf sendikalarının ulusal
birlikler halinde merkezileşmesini her şekilde önlemeye, bu
sendikaları mücadelelerinde başarılı olmamaları için
parçalamaya, yerel sendikalar durumuna getirmeye
çalışmaktadır.
Meslek okulları, ulaştırma ve diğer önemli endüstri
bölümlerindeki devrimci proleter kalifiye kadroların yerini
alabilecek faşist eğitim görmüş yeni teknik kadroları
yetiştirmek için kullanılmaktadır.
Faşizmin sendikacılık hareketine karşı politikası,
"parçala ve yönet" sözleriyle ifade edilebilir. Faşizm,
proletaryanın ayrı kategorilerini birbirine, işsizi işçiye, yerli
işçiyi yabancı işçiye karşı çıkartıp parçalamaya, sınıf
sendikacılığı hareketinin kalıntıları üzerine faşist örgütler
kurmak için sendikaları dağıtmaya çalışmaktadır.
Sendikacılık hareketi içinde birliğin kurulmasının güçlü bir
düşmanıdır ve örneğin Yunanistan ve Macaristan gibi
sendikaların henüz bölünmediği ülkelerde bunların
bölünmesi için uğraşmaktadır. Faşizmin sendikacılık
hareketine hakim olması, bağımsız sendikacılık hareketinin
sonu, yani sendikacılık hareketinin bölünmesi ve sınıf
sendikalarının yok edilmesi anlamına gelmektedir.
Faşizm, proletaryanın ve sınıf sendikalarının can
düşmanıdır. Faşizme karşı sonuna kadar uzlaşmaz ve
amansız bir kavga verilmelidir. Sınıf sendikacılığı ve faşizm
arasında hiçbir uzlaşma ola-
62 63