6ZemlLuAt

vatanları olarak görmektedirler. Balkanlar'daki egemen
sınıflar, emperyalist Cemiyet-i Akvam'a bağlıdır, oysa
Balkan halkları, dünya kurtuluşunun merkezi ve
emperyalizmin can düşmanı olan Sovyet Rusya'nın yanında
olduklarını belirtmektedirler. Kesinlikle denilebilir ki,
kaçınılmaz olarak iç savaşa dönüşecek, burjuvazi ve
monarşilere karşı devrim yapılacak, (askere alınmış işçi ve
köylülerden oluşan) asker kitleleri Kızıl Orduya katılarak
silahlarını Balkan burjuvazisine ve emperyalizme
çevireceklerdir.
Eski çarlık Rusyasındaki bütün ulusları kapsayan bir
federasyon olarak Sovyetler Birliği Balkan halkları için
parlak bir örnek de olduğu gibi, Balkan-lar'da da, karmaşık
ulusal sorunların, toprak anlaşmazlıklarının çözümü,
emperyalist baskının ortadan kalkması ve Balkan halkları
arasında gerçek barışın doğması ancak kapitalizmden
kurtulmuş Balkan halkları federasyonunun kurulmasıyla
olanak kazanır. Balkan proletaryası, köylülerle ittifak kurarak
ve tüm ezilen ulusları yanına alarak, işte bu nedenle bir
Balkan federasyonunun kurulması için, Balkan işçi ve köylü
cumhuriyetlerinin birliği için savaş vermektedir. Böyle bir
Balkan federasyonunun gerçekleşmesi ancak Balkanlardaki
burjuva-monarşist faşist rejimin yıkılması ve emperyalizme
karşı savaşla olabileceğinden, bunu sağlamak için tek doğru
yol, Bolşeviklik yolunu, Rus Devriminin yolunu,
proletaryanın liderliğindeki işçi-köylü devrimi yolunu
izlemektir.
18 Kasım 1927
BÖLÜM: X
FAŞİZM VE SARI SENDİKALARA KARŞI
MÜCADELE TEDBİRLERİ
Çok iyi bilinmelidir ki faşizm yerel ya da geçici bir olgu
değildir. Faşizm, emperyalizm ve toplumsal devrim
döneminde, kapitalist burjuvazi ve diktatörlüğünün sınıf
hakimiyeti sistemidir. Burjuvazi, emperyalist savaştan,
muzaffer Rus Devrimi'nden ve Sovyetler Birliği'nin on yıllık
varlığından ve bu faktörlerin proletarya, köylü, baskı
altındaki uluslar ve sömürge halkları üzerinde yaptığı büyük
devrimci etkiden sonra eski parlamenter demokrasi biçimi ve
yöntemleri ile halk kitlelerini sınıf egemenliği altında
tutamayacak ve kapitalist istikrar ve rasyo-nalizasyon
görevlerini yerine getiremeyecektir. Burjuvazinin tek çıkar
yolu kitleleri faşizm ile zaptetmektir. Faşizm burjuvazinin
sınıf egemenliğinin son aşamasıdır. Bütün burjuva devletleri
eninde sonunda ya bir hükümet darbesi ile ya da "barışçı" bir
yolla, ya da gaddarca ya da tatlı sert bir biçimde faşizme
geçer; geçiş yöntemleri önemli değildir ve belirli bir ülkenin
özel şartlarına, toplumsal yapısına, politik güçler ve sınıflar
arasındaki dengeye bağlıdır.
Faşizm, proletarya ve sınıf sendikacılığı hareketi için
devamlı ve büyüyen bir tehdittir. Bu tehdidin bütünüyle
yokedilmesi ancak burjuvazinin egemenliğinin ortadan
kaldırılmasıyla, burjuva dik-
56 57