6ZemlLuAt

getirmişti. Gerçekten de, şehirli ve köylü kitlelerin ortak
çıkarları ve tedirginlikleri, ülkenin her yanında
Tarım Birliği ile Komünist Partisi arasındaki ittifakı
pekiştirdi Bunun üzerine bankerler, generaller ve
profesörler hükümeti, Tarım Birliğine yaptıkları gibi
Komünist Partisini kışkırtmaya ve onun da hesabını
görmeye karar verdiler. Bunu sağlamak için de 12
Eylül'de Komünistleri kitle halinde tutuklattılar.
Komünist Partisine yapılan bu saldın, şehirlerde ve
köylerde binlerce üyesinin tutuklanması, işçi derneklerinin,
sendikaların ve kooperatif kuruluşlarının
kapatılması. Komünist ve işçi gazetelerinin tümünün
yasaklanması, köylerde Komünistlerin ve işçilerin her
türlü propaganda ve eylemlerinin engellenmesi bardağı
taşırdı. Hükümetin, hiçbir yasal mücadeleye izin
vermeyeceği ortadaydı. Sadece Komünistler değil, geniş
halk kitleleri de haklarına tecavüz edildiği duygusunu
taşıyorlardı. Tutuklanma ve işkenceyle tehdit edilen
kırsal kesimdeki Komünistlerin çoğu, dağlara çıktılar.
Onlardan yana olan binlerce kişi de peşlerinden gitti.
Beyaz Muhafızlar hükümeti, onları eşkiya olarak
tanımladı ve üzerlerine asker gönderdi.
Buna karşılık olarak, Komünist Partisi, şehirlerde
24 saatlik kitlesel protesto grevi ilan etti ve kırsal
kesimde kitlesel protesto gösterileri düzenledi Hükümet
bu protesto hareketini bastırmak için bütün güçlerini
seferber etti. Sofya'da ve birtakım başka şehir ve
köylerde kanlı olaylar oldu. Bulgaristan'a egemen olan
yaygın ve eşi görülmemiş terör, genel huzursuzluğun
daha da yoğunlaşmasına ve kanlı çarpışmaların
tekrarlanmasına yol açtı. Sonunda bu çatışmalar,
emekçi halkın tümüne savaş açmış olan hükümete karşı
bir halk ayaklanmasına dönüştü...
Hükümetin her türlü yasal mücadele yolunu kapadığı
ve pek çok yerde yığınların kendiliğinden ayaklandığı
bu kritik noktada. Komünist Partisinin önünde
bir sınav vardı: Ya kitlelerin kendi başlarına
ayaklanmalarına ve ezilmelerine göz yumacak, ya da
onların yanında yer alıp, hareketi genelleştirmeye,
bütünleştirmeye, ve hareketin siyasal, örgütsel lideri
olmaya çalışacaktı. Böylesi bir mücadelenin ve
örgütlenmenin getireceği zorlukların bilincinde olan
Komünist Partisi için, emekçi kitlelerin partisi olarak,
halkın davasına sarılmaktan ve alabildiğine elverişsiz
koşulları hesaba katmaksızın 23 Eylül'de Tarım
Birliğiyle ülke çapında ortak eyleme geçme işaretini
vermekten başka seçenek yoktu.
Ayaklanmanın parolası neydi? Herkesin bildiği
gibi, ayaklanma, zorbalıkla iktidarı ele geçirmiş
bugünkü gaspçı hükümetin devrilmesi ve yerine işçi ve
köylü hükümetinin geçirilmesi için yapılıyordu.
Mücadelenin amacı, bugünkü hükümetin
göstermeye çalıştığı gibi Bulgaristan'da bir diktatörlük
veya Sovyet rejimi kurmak değil, askeri diktayı
devirmek, Bulgar halkının büyük çoğunluğundan, yani
emekçi kitlelerinden oluşacak demokratik bir hükümet
kurmaktı. Ve mücadele süreci boyunca ayaklananlar
yerel yönetimi ele aldıkları yerlerin hiçbirinde,
hükümetin ileri sürdüğü gibi Sovyet rejimi kurmadılar.
Sadece işçi-köylü hükümetinin genel devrim komiteleri
kuruldu.
Komünist Partisinin ortaya sürdüğü parola, partinin
izinden giden kitleler tarafından olduğu gibi, Tarım
Birliğine bağlı köylüler ve tüm emekçi halk tarafından
da benimsendi. Kitleler siyasal özgürlüklerini, hayati
çıkarlarını güven altına almak ve kendilerinin olan bir
hükümet kurmak için tek bir kişi gibi ayaklandılar.
Eylül devrimci mücadelesi, sözün gerçek anlamıyla
ve bütün karakteristik özellikleriyle genel bir halk
hareketini temsil ediyordu. Yüce bir ülkünün
gerçekleşmesi için çabalayan halk, hiçbir zaman talana,
tahribe ve kişisel öç almaya yönelmedl Bankalar
muhafaza altına alındı, mülkler korundu, orada burada
görülen halk düşmanları zararsız duruma getirildi,
tutuklandı, ama hiçbir yerde bunlara kötü davranılmadı,
hiçbiri öldürülmedi, kimsenin kılına
40 41