6ZemlLuAt

iki kampta yer alan ve SSCB ile Bolşevikliğe karşı
duydukları nefrette birleşen kapitalist ve gerici unsurlar
oldu.
Ocak 1941'deki Parti Yedinci Genel Kurul Toplantısı,
Bulgaristan'ın zorla savaşa sokulmasına karşı mücadele
bayrağı altında yapıldı. Parti, Çar Boris'in faşist
hükümetinin Sovyet önerisini reddetmekle Bulgaristan'ı
Nazi Almanyasının arabasına koştuğunu kavradı. Bu durum,
Bulgaristan'ın savaşa itilme tehlikesini artırmaktan başka bir
anlam taşımıyordu. Bunun üzerine Parti, SSCB ile anlaşma
yapılması ve savaşa katılmaya karşı mücadele edilmesi için
kitleler arasında daha güçlü propagandaya girişti.
Bunun sonucu olarak, pek çok yerde cepheye sürülmüş
Bulgar askerleri arasında olaylar patlak verdi, askerler
subayların komutlarına uymayı reddettiler. Askerlerin
evlerine dönmesi ve Bulgaristan'ın Nazi Almanyası yanında
savaşmaması için sloganlar ortaya atıldı. Nazi işgal
kuvvetleri ve onlarla işbirliği yapan hainler, Bulgaristan'ın
güvenilir bir geri cephe olmayacağım ve caniyane
politikalarının Bulgar halkı tarafından desteklenmeyeceğini
anladılar.
22 Haziran 1941'de Hitler'in SSCB'ne saldırısı,
uluslararası durumu değiştirdi. İki emperyalist kamp
arasında başlayan II. Dünya Savaşı, Nazi saldırısına karşı,
başta Sovyetler Birliği'nin bulunduğu özgürlük sever
halkların savaşı niteliğine büründü. Savaşın başlangıcından
itibaren, partimiz Nazi-faşist bloka ve onun Bulgar
işbirlikçilerine karşı kesin tavır aldı. Daha 22 Haziran
1941'de Parti Merkez komitesi, Bulgar halkına yayınladığı
bir bildiride tutumunu açıkça ortaya koyuyordu.
Bildiride şöyle deniyordu:
'Tarihin hiçbir döneminde, faşizmin SSCB'ne karşı açtığı
savaştan daha haydutça, daha karşı devrimci ve daha emperyalist
bir savaş olmamıştır. Bu nedenle, Sovyet halkının
faşist istilacıya karşı sürdürdüğü ve bütün ülkelerin kaderinin
bağlı bulunduğu savaştan daha haklı ve daha ilerici bir
390
savaş olamaz. Böylesine haklı bir savaş, dünyadaki her
dürüst ve ilerici insanın yakınlık desteğini kazanır... Büyük
çoğunluğu ile kardeş Sovyet halkına derin sevgi besleyen ve
daha iyi bir gelecek umutlarını Sovyet halkına bağlayan Bulgar
halkı, topraklarının ve ordusunun Alman faşizminin haydutça
amaçlan için kullanılmasını önlemek ödevi ile karşı
karşıyadır...
Uyanık davranın ve Hükümetin bizi savaşa sokmak veya
ülkemizi faşist haydutlarının hizmetine vermek için her türlü
girişimine kesinlikle karşı koyun! Alman faşistlerine ve talancılarına
Bulgar buğdayının tek bir tanesi, Bulgar
ekmeğinin tek bir somunu verilmeyecektir! Hiçbir Bulgar,
onların hizmetine girmeyecektir!"
Merkez Komitesi aynı bildiride SSCB'ne karşı girişilen
Nazi saldırısını "Hitler'in boynunu koparacak pervasız bir
serüven" olarak niteledi.
24 Haziran 1941'de Parti Politbürosu, Nazi işgal güçlerine
ve onların işbirlikçisi yerli hainlere karşı Bulgar halkını
silahlı mücadeleye hazırlamaya girişti. Bu hazırlığı yürütmek
için özel bir askeri komisyon kuruldu. Alman ulaşım
yollarını kesmek, Nazilere hizmet eden fabrika ve depoları
yıkmak, üretimi sabote etmek için işçileri örgütlemek (bunun
sonucu olarak birkaç fabrikanın üretimi % 40-50 düştü),
köylüleri tarım ürünlerini saklamaya yöneltmek amacıyla
bölücü ve sabotaj eylemleri yapacak silahlı askeri birlikler
oluşturuldu. Alman birliklerine ve üslerine saldırmak, ülkede
Almanlar ve yerli hainler için güvensiz bir ortam yaratmak,
onların savaşçı çabalarını bozmak sloganı ileri sürüldü. Aynı
zamanda Parti, "Doğu Cephesine Tek Asker vermeyiz"
sloganı ile ordu içindeki çalışmalarına hız verdi.
Yugoslavya'daki işgal kuvvetlerinde bulunan askerler
arasında ise, Yugoslav partizanlarıyla kardeşlik kurmak ve
onların yanına geçmek sloganı yayıldı. Daha 1941'de,
Razlog, Batak, Karlovo, Doğu Sredna Gora, Sevlievo,
Gabrovo ve daha başka bölgelerde ilk partizan birlikleri
ortaya çıktı.
Bu kahramanca mücadele, pek çok fedakarlığı ve çileyi
gerektirdi: Düzinelerle savaşçı darağaçlarında
391