6ZemlLuAt

Eylül olayları bu iç savaşın önemli bir bölümü niteliğindedir
ve emekçi kitlelerin kanlı sömürücüler ve yağmacılar
üzerindeki kesin zaferinden başka bir sonuç olamaz.
Bulgaristan'daki emekçi köylü ve işçiler hayati
çıkarlarını savunmak için iki siyasal örgütte birleştiler:
Bulgar Tarım Birliği ve Bulgaristan Komünist Partisi.
Beyaz muhafızlar hükümeti, 9 Haziran'da oldukça kolay
sağladığı başarıyı, Tarım Birliğine yıkıcı darbe indirmek için
kullandı. Birliğin kent ve kasabalardaki ileri gelenleri
tutuklandı. Çoğu haince öldürüldü. Binlerce işçi ve köylü,
ayaklanmayla suçlanarak insafsızca dövüldü. Hapse atıldı ve
sınıfsal intikam mahkemelerine sevkedildi. Bulgaristan'da
üye sayısı en fazla siyasal parti olan Tarım Birliği dağıtıldı,
gazeteleri kapatıldı ve partinin her türlü siyasal faaliyeti
yasaklandı.
Tarım Birliği tehlikesinin artık varolmadığını düşünen
generaller ve bankerler hükümeti, bu sefer de dikkatini
emekçi halkın öteki kitlesel örgütü olan Bulgar Komünist
Partisine yöneltti. Hükümet 9 Hazi-ran'ın ertesi günü, çok
sayıda Komünisti darbeye karşı koydukları gerekçesiyle
tutukladı ve onlara Tarım Birliği üyelerine yapılandan daha
da gaddarca işkenceler yaptı. Hükümet, bu Komünistleri
sürekli bir terör havası içinde tutmak amacıyla subayları ve
tertipçi çeteleri kullandı. Herkesin bildiği gibi, bir gece
Tumovo'da bütün Komünistler polis tarafından askeri
barakalara götürüldüler ve orada kılık değiştirmiş
subaylardan ölesiye dayak yediler. Yine herkesin bildiği gibi,
faşistler Berkovitsa'ya baskın yaptılar, tam bir hafta süreyle
ve hükümetin destek ve himayesiyle kasabadaki, çevredeki
bütün komünistlere dehşet saçtılar. Başka kasaba ve köylerde
de buna benzer baskınlar yapıldı. (23) Zorbalıkla iktidara gelen
yeni hükümeti tanımak istemeyen bütün emekçi halk, sürekli
terör ve baskı altında
(23) Bulgar hükümeti Eylül 1923 ayaklanmasını bastırmak için eski
Wrangelci Beyaz Muhafızları kullandı.
38
yaşadı. Hiçbir köy banş ve huzur içinde yaşayacağına, hiçbir
işçi ve köylü canını kurtaracağına güven du-yamıyordu.
Bu arada, devlet gücünü kendi talancı amaçları için
kötüye kullanan aç gözlü ve yağmacı burjuvazinin ajanları
iyice su yüzüne çıktılar. Büyük toprak sahipleri, el konulmuş
topraklarını geri almak için kampanya açtılar. Büyük mülk
sahipleri, yoksul kiracılarını soyup sovana çevirme
özgürlüğünü yeniden elde edebilmek için yaygara
kopardılar. Büyük vurguncular ve ihracatçılar, işçileri ve
yoksul köylüleri daha iyi soyabilmek için banka
mevduatlarına el koydular. Ücretli emekçinin sömürülmesi
eskisinden de gaddar bir duruma ulaştı. Kısacası şehirli
kapitalistlerle büyük toprak ağaları ülkenin mutlak sahipleri
oldular. Bütün bunlar, emekçi halkın yeni rejime zıtlığını
pekiştirdi. Öte yandan, geniş halk yığınları, halkı iki askeri
felakete sürüklemiş olan eski milliyetçi partiler ve savaştan
yana unsurlardan oluşmuş hükümetin dış politikasından da
hiç hoşnut değillerdi. Sovyet Rusya ve komşu devletlerle
olan bitmez tükenmez çatışmalar, Bulgaristan'ın her an yeni
ve daha da beter bir savaşa sürüklenebileceği kaygu-suyla
halkı sürekli tetikte tutuyordu.
Yeni rejim çevresinde birleşen burjuvazi, bu koşullar
altında, genel seçimlere giderek durumunu "meşrulaştırmak"
zorunda kaldı. Seçimlerde halkın, güvenini kazanmakta
hiçbir umudu olmayan Komünist Partisi ise, tüm emekçi
Bulgarların haklarını ve çıkarlarını savunarak direncini
sürdürdü. Komünist Partisi artık eskisinden de büyük bir tehlike
niteliğindeydi; çünkü şehirli ve köylü emekçilerin
Birleşik Cephede bütünleşmesi gerektiğini ileri sürdükten
sonra Tarımcılara da kardeşçe el uzatmış ve dağılmış
örgütlerini (24) yeniden kurmalarına yardımcı olmuş,
böylelikle de şehir proletaryası ile emekçi köylülerin
ittifakına somut bir örnek
(24) Drouzhba - Bulgar Tarım Birliğinin yerel hücresi, "drouzhbaşki
rejimi"- 1919-1923 arasındaki Bulgar Tarım Birliği hükümeti.
39