6ZemlLuAt

ve çeşitli özel koşullarda öteki toplumsal ve siyasi gruplarla
ortak anlayışa varma imkanını reddetti ve böylelikle de
kendini tecrit etmiş oldu. Devrimci partilerin başarılı
mücadele vermek ve atılım yapmak için kabul etmek
zorunda oldukları devrimci tavizler konusundaki Leninist
doktrin Partimiz için bilinmeyen bir görüştü.
Kapitalizme karşı mücadelede köylülerin işçi sınıfının
müttefiki olma rolünü kavrayamayan parti, köylü sorunu
konusunda Leninist olmayan Plekha-novist bir tutum takındı.
Köylüleri ancak proleter durumuna geldikleri sürece bayrağı
altına almayı kabul etti. Oysa bilindiği gibi. Lenin,
proletarya ile köylülerin ittifakına ilişkin Marksist görüşü
geliştirmiş ve buna katkıda bulunmuştur. Çarlığa ve
burjuvaziye karşı mücadelede işçilerle köylüler arasında
militan bir ittifak kurulması görüşünü ortaya atmış, geliştirmiş
ve köylülerin tek tek ufak üretici nitelikleri içinde
sosyalizmi benimseyecek duruma gelmeden önce, işçi sınıfı
tarafından birer müttefik olarak kazanılabileceklerini ileri
sürmüştür. Lenin, sosyalist devrimde olduğu kadar burjuva
demokratik devriminde de köylü kitlelerinin devrimci
potansiyelini kullanmak olanağı bulduğunu ortaya
koymuştur.
Oysa sınırlı sosyalizm, köylü üreticiyi, sadece tutucu bir
toplum unsuru olarak doğmatik bir tanımla niteliyordu.
Tröstler egemenliğinin, köylü kitlelerinin daha da çok
sömürülmesine ve yoksul-laştırılmasına yol açtığını, köylüler
arasındaki hoşnutsuzluğu daha da büyüttüğünü ve devrimci
eğilimleri geliştirdiğini kavramıyordu. Köylülerdeki
devrimci potansiyelin devrimde işçi sınıfının müttefiki
olacağı görüşünü kavrayamamak, sınırlı sosyalizmle
Leninizm arasındaki en belirgin ayrılıklardan biridir.
1900'deki köylü ayaklanmaları sırasında kapitalizme karşı
mücadelede, ancak işçi sınıfının ve onun militan öncüsünün
liderliğinde gelişebilecek olan köylülerdeki devrimci
potansiyelin parti tarafından değerlendirilmemesi
rastlantısal
değildir. Partimizin o sıralarda devrimci bir tarım
programının olmayışı da rastlantısal değildir. Emperyalist
çağdaki uygulamalar için Lenin'in geliştirip Marksizm
hazinesine kattığı görüşlerin hiçbirinde sınırlı sosyalizmin
Leninist bir tutum göstermediğini kesinlikle belirtmek
gerekir. Bu nedenle de, 1905'teki birinci Rus Devriminden
ders alınamadı, o devrimin değerlendirilmesinde Kautsky
çizgisinin ötesine aşılamadı. Burjuva demokratik
devriminde işçi sınıfının liderlik rolünü, burjuva demokratik
devriminin sosyalist devrime dönüşmesini ve silahlı ayaklanma
sorunlarını içeren Lenin'in "İki Taktik" adlı yapıtında
geliştirilen ve proleter devrimiyle ilgili Marksist kuramın
yeni yönlerini ortaya getiren temel görüşlere Partimiz
tamamen yabancıydı. İşte bu nedenle Partimiz, işçi sınıfının
tek kurtuluş yolu olarak sosyalist devrim görüşünün
propagandasını yaptığı halde, temel sorunlar konusunda
belirli görüşlere sahip değildi. Devrimin Bulgaristan'da
gerçekleşmesi için gerekli özgün yol ve yöntemleri,
devrimin temel itici güçleri sorununu, devrimin yapısı,
özellikleri ve işçi sınıfı ile partinin rolü sorunlarına bir
çözüm getiremiyordu. Parti, işçi sınıfının müttefikleri
sorununa da hiç eğilmiyordu.
I. Dünya Savaşından önce, başlıca görevin işçi sınıfı
güçlerini örgütlemek ve bunlara sınıf bilinci aşılamak
olduğu günlerde, sınırlı sosyalizmin eksikleri ve güçsüz
yanları henüz duyulmuyordu. Ama I. Dünya Savaşı patlayıp
da, kapitalizmin devrilmesi pratik bir sorun haline gelince,
bu eksiklikler gün ışığına çıkıverdi.
I. Dünya Savaşı sırasında ve özellikle Rus Devriminden
sonra. Parti, askerler arasında onları "Rus kardeşlerinin
örneğini izlemeye", yani devrime hazırlamak amacıyla
yoğun bir eğitim ve propaganda kampanyasına girişti. Ama
en gerekli ve kritik anda, cephedeki askerler süngülerini
savaş suçlularına çevirdikleri ve kitle halinde ayaklanıp
Sofya'ya yürüdükleri (yani Rus kardeşlerinin örneğini
izledikleri)
366 367