6ZemlLuAt

dalgalan Fransa'nın her tarafına yayıldı. Sadece sendikalar
ve kamu örgütleri değil, önemli askeri çevreler de
Çekoslavakya'nın yardımına koşulmasında ısrar ettiler.
Yugoslavya, Bulgaristan ve Polonya gibi karşı devrimci,
faşist rejimlerin iktidarda olduğu ülkelerde dahi, kitleler,
Çekoslovakya'ya olan sempatilerini belirtecek, Alman
saldırısına karşı olduklarını ilan edecek yollar bulabildiler.
Sendika temsilcileri, ta Avusturalya'dan, Almanya ile savaş
halinde Çekos-lavak halkını destekleyeceklerine söz
verdiler.
Dünyanın çeşitli ülkelerindeki Çekoslavak elçilerine bir
yığın sempati mektupları gönderildi. Binlerce insan,
Çekoslavak ordusuna gönüllü olarak katılmak istediklerini
belirttiler.
Özet olarak dünyada, Münih hilekarlarına karşı toplumun
ilerici kesiminin haklı öfkesini belirtmediği tek bir köy
kalmadı.
Halk hareketleri, Münih Paktı'ndan sonra had safhaya
vardı. Hakim kliklerin faşizme taviz vermeyi amaçlayan
politikalarının gerçek anlamını, kitleler gittikçe daha iyi
farketmektedirler. Hakim çevrelerdeki faşist taraftarların,
Amsterdam ve İkinci Enternasyonal liderlerinden birkaçının
suç ortaklığı ile kitleleri Münih Paktıyla bansın korunduğuna
ikna edebilmek için çıkardıkları duman perdesi hızla
dağılmaktadır.
Önde gelen ülkelerdeki işçi sınıfı birleşip, Münih Pakti
haydutlarının karşısına azimle çıkacak olursa, bu
hareketlerden ne kadar korkunç bir güç doğacağını tahmin
etmek, bugün, kimse için zor değildir.
Bu güç, Münih Paktını önleyebilir, Çekoslavak-ya'ya
karşı haince işlenen bu cürmü artık işlemez hale getirebilir
ve küstah faşist haydutları ta gerilere fırlatıp atabilirdi
-IV-
Münih Paktı'ndan sonraki hadiseleri derinden ve
dikkatlice inceleyecek olursak uluslararası politika-
326
da iki temel eğilim görebiliriz.
Birincisi: Alman veİitalyan faşizmi ile İngiltere ve
Fransa'nın emperyalist kliklerinin anlaşma politikaları olan
Münih Paktı politikasının sürdürülmesi. Bu, öyle bir
anlaşma ki, kendi halklarının hayati çıkarlarına, savunma
güçleri zayıf millet ve ülkelere, enternasyonal işçi
hareketlerine, demokrasi ve barışa ve de sosyalizmin büyük
ülkesine karşı yönelmiştir.
İkincisi: Haydutların bu anlaşmalanna ve faşist saldırıya
karşı evrensel barışı sağlamak üzere, işçi sınıfının ve
halkların Birleşik Cephe hareketlerinin gelişmesidir.
Birinci eğilim; İspanya ve Çin'in parçalanmasına ve
esaretine, diğer halkların esaretine, koloniyel bağların
sıklaştırılmasına, emperyalist savaşın daha da genişlemesine
yol açar.
İkinci eğilim; faşist istilacılara karşı, İspanyol ve Çin
halklarının zaferine, küçük uluslann kurtuluş ve bağımsızlık
hareketlerinin güçlenmesine, faşist saldırganların
yenilmesine ve evrensel barışın sağlanmasına yol açar.
Hiç şüphe yoktur ki, bütün ülkelerdeki işçi sınıfının ve
halkın çıkartan ile bu ikinci eğilim kesin olarak
uyuşmaktadır. Ancak, bu eğilimin zafere ulaşabilmesi için,
burjuva demokrasilerinin hakim olduğu ülkelerdeki mahalli
gericilik hareketlerinin önlenmesi, kapitülasyon politikasının
bir kenara bırakılması, dış faşist düşmana karşı savaşmaya
hazır ve kitlelerin çıkar ve arzularını dikkate alarak onların
politikasına uyacak hükümetlerin kurulması gerekmektedir.
Fakat, İngiltere ve Fransa'daki hakim çevreler her türlü
yola başvurarak bunu engelleyeceklerdir. Bu hakim çevreler,
faşizmle yapılmış olan anlaşmanın sürdürülmesiyle mahalli
gerici hareketleri güçlendirmenin, aynı madalyonun değişik
yüzleri olduğunu kesinlikle bilmektedirler.
İngiltere ve Fransa'daki hakim çevrelerin.
327