6ZemlLuAt

icilik ve faşizme karşı azimle savaşırken bunu burjuva
demokratı veya reformist olarak değil. Marksist ve tutarlı
proleter devrimciler olarak yapıyoruz. Halkımızın ulusal
çıkarlarının milliyetçi ya da burjuva vatanseveri olarak değil,
proleter devrimcileri, halkımızın hakiki evlatları olarak
savunuyoruz. Din özgürlüğünü savunduğumuzu, dine
inananların faşist takibatına uğramasına karşı olduğumuzu
ilan ederken; bütün dinsel önyargılardan uzak olan Marksist
dünya görüşümüzden dönmüyoruz.
Komünistler, faşizm ve savaşa karşı halk cephesi
politikasını izleyerek ortak düşmana karşı emekçi halkın
öbür parti ve örgütleriyle birlikte eyleme girerken, zamanını
doldurmuş olan kapitalizmin yıkılmasının ve işçi sınıfını ve
bütün insanlığı kurtaracak olan sosyalizmin
gerçekleştirilmesinin tarihi zorunluğunu akıldan
çıkarmıyorlar.
İşçi hareketi militanlarının teorik seviyesini yükseltip,
Marx, Engels ve Lenin'in öğretilerini eylem kılavuzumuz
olarak iyice belleyerek halk cephesi politikası ile Marksist
propagandayı doğru bir şekilde birleştirmeliyiz.
Öğrenmemiz, militanlara ve kitlelere her gün öğretmemiz
gereken şey budur. Ağaçlara bakarken ormanı görmemekten
sakınmalıyız. Günlük acil görevlerin yerine getirilmesiyle
işçi sınıfı mücadelesinin uzun vadeli amaçlarının zıt düşmesine,
teorinin pratikten ayrılmasına izin vermemeliyiz.
Unutmamalıyız ki, halk cephesi hareketi genişledikçe
hareketin taktik meseleleri daha karmaşık, durumun ve
çarpışan kuvvetlerin gerçek bir Marksist analizi ve elimizde
Marksist-Leninist teori-nin güvenilir pusulasının bulunması
daha zorunlu olacaktır
Faşizme karşı ulusal ve uluslararası çapta birleşik halk
cephesi kurulması ve bunun sağlamlaştırılması yolunda en
tutarlı savaşçı proletaryadır. Proletarya olmadan halk
cephesi katiyen düşünülemez. Her anti-faşist halk
hareketinin, demokrasi ve barışı savunan her kitle
hareketinin te-
312
mel itici gücü proletaryadır. Ortak düşmana karşı demokrat
küçük burjuvalar, köylüler ve aydınlarla birlikte savaşır.
Fakat proletarya herşeyden önce kendi güçlerine, her ülkede
ve dünyadaki işçi hareketi safları arasında kurulmuş olan
birliğe dayanmalıdır. Proletarya daha çok birleştiği ve
örgütlendiği oranda kendi sınıf çıkarlarını hakikaten
savunacak ve birleşik halk cephesi saflarındaki öncü rolünü
daha iyi yerine getirecektir.
Burada komünistlere ve sınıf bilinci olan bütün işçilere
düşen görev, hiçbir çabayı esirgememek, güçlüklerden
yılmamak ve işçi sınıfının ulusal ve uluslararası çapta eylem
birliği davasını ileri götürecek en ufak fırsatı kaçırmamaktır.
Bu dava, sendika hareketi birliği tam olarak başarılıncaya,
proletaryanın tek bir Kitle Partisi kuruluncaya kadar ileri
götürülmelidir. Burada şunu açıkça belirtmek gerekir ki,
Komünist Partiler sayı, örgüt ve ideoloji bakımından
güçlendikçe, işçi sınıfı ile kitlelerin en iyi, en ilerici
unsurlarının itimat ve desteğini kazanacaklar ve proletarya
birliği daha çabuk gerçekleştirilecek, Birleşik Cephenin
kurulma ve sağlamlaştırılması daha başarılı olacaktır. Çünkü
işçi sınıfı birliğinin gerçekleştirilmesi için en azimli en tutarlı
savaşçılar Komünistlerdir.
Uluslararası komünist hareketin başlangıcında,
Komünist Manifesto'da uluslararası proletarya saf-larrıdaki
Komünistlerin tarihi rolünü tanımlayan Marx ve Engels
şöyle demişlerdi:
"Komünistlerin, proletaryanın çıkarlarından değişik ve
ayrı bir çıkarları yoktur."
Dolayısıyla komünistler bir yandan her ülkedeki işçi
sınıfı partilerinin bütün öbür kesimlerini ileri iten en ileri ve
en azimli kesimi olup, öbür yandan da büyük proletarya kitlesi
içinde yürüyüş çizgisini, şartları ve proleter hareketinin
kesin genel sonuçlarını anlamak bakımından avantaja sahiptirler."
Sınıfının hakiki evladı, halkının çıkarlarının
savunucusu, burjuvaziyle bütün bağlarından kurtulmuş,
köklü enternasyonalist olan komünistler,
313