6ZemlLuAt

ya'da, İsviçre'de, İskandinav ülkelerinde ve öteki ülkelerde
demokrasiye darbeler indirmeye hazırlanmaktadır. Yine
faşizm, gerek İspanya'nın içindeki, gerek dışındaki faşist
ayaklanmalar ve hükümet darbeleri hazırlamakta ve bunları
gerçekleştirmek için en uygun zamanı kollamaktadırlar. Yeni
bir emperyalist savaş çıkarmak, yabancı toprakları ele
geçirmek, yabancı halkları kendi egemenliği altına almak,
finans kapitalin en gerici unsurlarının egemenliğini güvence
altına almak ve Sovyetler Birliği'ne karşı bir saldırıya
geçebilmek için işçi hareketini ezmek ve Avrupa
demokrasisini yok etmek, faşizm için hava ve su kadar
hayati, hava ve su kadar vazgeçilmezdir.
Demokrasiye bağlı olanlar hiçbir zaman unutmamalıdırlar
ki, Avrupa'daki anti-faşist demokrasinin
geleceği, işçi sınıfının geleceği ile, halk cephesinin
kurulmasıyla sıkı sıkıya bağlantılıdır. Demokrasi, işçi sınıfı
ve geniş kitleler tarafından desteklenmedikçe ve faşizme
karşı kendini var gücüyle savunmaya hazır olmadıkça,
faşizmin darbeleri altında yok olmaya mahkumdur.
Gerek ulusal, gerek uluslararası ölçüde, faşizmin
karşısında geri çekilme politikası, faşizmin ekmeğine yağ
sürmekte, insanlara yokluk, demokrasiye ölüm taşımaktadır.
Bu politika, gerek ülke içinde faşizmin karşısında
gerileyenler, gerekse dünya arenasında faşizmin önünden
çekilen ülkeler için aynı ölçüde zararlıdır.
Faşist saldırılarına karşı koymadan taviz verdikçe, onlar
o oranda saldırgan olacaklardır. Faşistler denenmiş
yöntemleriyle, yani provokasyonla harekete geçerler.
Almanya'da Reichstag'ı yaktılar ve bunu Komünistler yaptı
diye büyük yaygara kopardılar. İspanya'da parlamenter
rejime karşı, yasal cumhuriyet hükümetine karşı bir
ayaklanma mizanseni düzenlediler. Şimdi de iç savaştan halk
cephesinin sorumlu olduğunu söylüyorlar. Faşistler, yüreksiz
liberalleri ve pelte gibi her kalıba uyabilen demokrat -
ları korkutuyorlar. Kazançları elden gidecek diye titreyen
demokrat iş adamlan, bol gelirli işlere kurulmuş, çeşitli
liberal ve demokrat parti liderleri, bakanlar, politikacılar ve
Sosyalist Enternasyonal ile Ams-terdam Enternasyonalinden
belirli birkaç kişi bu tehditlerden ürküyor ve faşizmin
hoşuna gitmek için çeşitli yollar arıyorlar. Peter'i soymadan,
Paul'ü de doyurmak olanağı varken, kitleleri "orta yol"
politikası izlemenin olabilirliğine inandırmaya çalışıyorlar.
Oysa faşist aç kurtları tavizlerle doyura-mazsınız, onları
böyle bir politikayla durduramazsınız. Bu politika güçlerin
seferberlikten uzaklaştırılması ve emekçi kitlelerin
iradesinin engellenmesi demek olur.
Bu noktada da İspanya'daki olaylar çarpıcı bir örnektir.
Faşistler yakın geçmişteki suçlarından yakalarını kolaylıkla
kurtardıkları için İspanya'da askeri harekâta girişmeye karar
verdiler. Burjuva demokratik ülkelerin ve Cemiyeti
Akvam'ın, Almanya'da zorunlu askerlik hizmeti
konulmasına, Rhine-land'ın militarize edilmesine, İtalya'nın
Habeşistan'ı işgaline, Japonya'nın Çin'in bazı bölgelerini
işgaline ses çıkarmaması, yüzsüz faşistlerin iştahını
kamçıladı ve onların daha başka saldırılara girişmesine yol
açtı. Faşistlere zamanında gereken uyan yapılmış olsaydı,
hiçbir zaman başka ülkelerde iç savaş çıkartmaya, silahlar,
uçaklar, tanklar, filolar ve sonunda askeri birlikler
göndermeye kalkışamazlardı. İspanya'daki faşist
ayaklanmanın başlangıcında, Birleşik Cephe içinde hareket
eden uluslararası işçi hareketinin gücüyle karşılaşmış olsalardı,
burjuva demokrat hükümetlerinin direncini
karşılarında bulsalardı, bu hükümetler bir çeşit ihanet demek
olan "iç işlerine karışmamak" politikası ile İspanya
Cumhuriyeti'ne abluka uygulamasalardı, o zaman faşistler
daha başlangıçta pes etmek zorunda kalırlardı.
Demokrasiyi desteklediklerini ileri süren pek çok kişi,
halk cephesinin kurulması sadece faşist
294 295