6ZemlLuAt

sinin klasik ülkeleri diye tanınan yerlerde de
güçlenmektedir.
Halk Cephesi politikasının büyük tarihi önemi,
doğruluğu, yerinde ve zamanında oluşu, proletaryanın,
demokrasi ve barışın düşmanları tarafından, faşist savaş
kışkırtıcıları tarafından, kısacası uluslararası gerici güçler
tarafından, proletaryaya yöneltilen tutumdan doğdu.
Kapitalist devletlerin hükümetleri, burjuva partileri, devlet
adamları ve politikacıları, burjuva basını, Yedinci
Kongremizde aldığımız kararlardan büyük paniğe kapıldılar.
Bütün ülkelerin gericileri, Komünist Enternasyonale ve halk
cephesinden yana olanlara karşı eşi görülmemiş bir iftira ve
kışkırtma kampanyasına giriştiler. Faşist Almanya, Komünist
Enternasyonal ve Halk Cephesi politikasına karşı uluslararası
propaganda yapmak amacıyla "anti-komintern" adında özel
bir örgüt kuracak kadar işi ileriye götürdü. Nu-renberg'deki
Nasyonal Sosyalist Kongresinde, Hitler, Goebbels ve
Rosenberg, faşist diktatörlüklerini tehdit eden halk cephesi
tehlikesine ve genel olarak demokrasiye karşı amansız bir
söz bombardımanına girdiler. Saldırılarına bugün Fransa ve
İspanya'da kurulmuş olan Halk Cephelerini hedef aldılar ve
bunu yapmakla da Almanya'da oluşmakta olan halk
cephesinden duydukları korku ve paniği ortaya koymuş
oldular. Roma'da Papa ve Papanın çeşitli ülkelerdeki
piskoposları, papalıklarını "korkunç Bolşevik tehlikesinden"
-yani Halk Cephesinden- korumak için vaazlar verdiler. Halk
Cephesi sorunu kapitalist basının sayfalarından bir türlü
eksilmemekte ve yorumların başlıca konusunu
oluşturmaktadır.
Sınıfsal düşmanımız, halk cephesinin, bütün anti-faşist
güçlerin birleşmesinin kendisi için ne büyük tehlike
olacağını çok çabuk sezinledi. Proletarya bölünmüş olarak
kaldığı, köy ve kentte öteki emekçi tabakalarından kopuk
olduğu, ülkesindeki öteki demokratik güçlerle karşılıklı
ilişkiler ve iş birliği kuramadığı sürece, bir avuç para babası
ile
endüstri ağası, yani faşist burjuvazi, emek hareketini
ezmekte, ulusun değişik tabakalarını tek tek ele alarak
susturmakta ve demokrasiyi yok etmekte -İtalya, Almanya
ve Avusturya'da örneklendiği gibi- büyük güçlüklerle
karşılaşmayacaktır. Faşistler ünlü "böl ve yönet" ilkesini
uygulamakta başarı göstermişlerdir.
Ama birbirinden kopuk olan proleter bölükleri
Komünistlerin insiyatifiyle ortak düşmana karşı mücadelede
el ele tutuşmaya başlayınca; birleşik işçi sınıfı köylülerle,
küçük burjuvaziyle ve bütün demokratlarla ortak harekete
geçip halk cephesi programına dayanarak eyleme girerse,
faşist burjuvazinin saldırısı, geçit vermez barikatlara çarpar.
Şimdi, faşizme karşı direnecek, faşizmin burjuva demokrasisinin
bulunduğu ülkelerde iktidara gelmesini engelleyecek
ve faşizmin iktidara gelmiş olduğu yerlerdeki barbarca
egemenliğini yıkacak bir güç doğmaktadır.
Fransa ve İspanya örneklerinden görüleceği gibi, halk
cephesinin oluşumu, proletarya ile faşist burjuvazi
arasındaki dengenin, milyonlarca emekçi halkın lehine
bozulmasında bir dönüm noktasıdır. Halk cephesi, küçük
burjuvaziye, köylülere ve demokrat aydınlara, sadece büyük
iş çevrelerinin baskı ve egemenliğine karşı çıkmak değil,
aynı zamanda ulusal ve uluslararası planda işçi sınıfıyla
militan işbirliği yaparak kendi çıkar ve haklarını korumak
için faşist burjuvaziye karşı ayaklanmak fırsatını da
vermektedir. Kendilerini faşizmin ökçesi altına düşmeye
mahkum gören küçük burjuva tabakasının umutsuz saydığı
bir durumdan kurtuluş yolunu halk cephesi göstermektedir.
Halk cephesi, işçi sınıfının, burjuvazi tarafından sürüklendiği
siyasal kopukluktan kurtulmasına yardımcı olmakta;
proletaryanın tarihi görevini yerine getirmesi, yani bir avuç
para babasına, büyük kapitalistlere ve toprak ağalarına karşı
mücadelenin başına geçmesi, tamamlanmamış demokratik
devrimlerin ve bütün ilerleme ve kültür hareketlerinin
öncülüğünü yapması için gerekli koşulları yaratmaktadır.
Böylelikle sömürülenlerle
288 289