6ZemlLuAt

yapılan bir işsizler toplantısından sözetmek istiyorum. Bir
Nasyonal Sosyalist, toplantıdaki konuşmasında, Sklarek
kardeşlerin duruşmasını kendi işine gelen bir biçimde
yorumladı. Sklarek kardeşlerin dolandırıcılığını,
rüşvetçiliğini ve diğer suçlarını anlattı, aylardır
sonuçlanmayan davanın Alman halkına yüzbinlerce marka
malolduğunu belirtip büyük bir tezahürat eşliğinde Sklarek
kardeşler gibi gibi soyguncuların hemen öldürülmesi ve
dava için harcanan paranın da işsizlere dağıtılması
gerektiğini söyledi.
Sonra bir Komünist kalktı ve söz istedi. Önce söz
vermek istemeyen başkan, Komünistin sözlerini duymak
isteyen dinleyicilerin baskısına dayanamadı ve söz vermek
zorunda kaldı. Komünist kürsüye çıktığı zaman, herkes
büyük bir heyecanla, söyleyeceği sözleri bekliyordu. Neler
söyledi biliyor musunuz? Yüksek ve güçlü bir sesle:
"Arkadaşlar," diye söze başladı, "çalışmalarını yeni bitiren
Üçüncü Enternasyonal Genel Kurulu, işçi sınıfının kurtuluş
yolunu göstermiştir. Bu yolda size düşen görev arkadaşlar,
"işçi sınıfının çoğunluğunu kazanmak"hr. Genel kurul
işsizlerin hareketlerinin 'politikleşme'si gerektiğini belirtmiştir.
Genel Kurul bizden politik seviyenin yükseltilmesini
istemektedir."
Genel Kurulun kararlarını işsizlere açıklayarak
sözlerine aynı havada devam etti.
Böyle bir konuşma işsizleri etkileyebilir miydi? İşsizler
kendilerini daha yüksek bir seviyeye ulaştırmak için önce
politikleştirmemizden, sonra devrimcileştirmemizden, daha
sonra da harekete geçmemizden hoşnut olabilirler miydi?
Oturduğum köşede, yapılması gereken şeyleri somut
bir biçimde ağzından duymak istedikleri Komünisti
sabırsızlıkla kürsüye çağıran işsizlerin esnediklerini,
sıkıldıklarını gösteren hareketler yaptıklarını görüyordum.
Başkanın konuşmacının sözünü küstah bir davranışla
kesmesi ve dinleyicilerin de buna karşı çıkmaması beni hiç
şaşırtmamıştı.
Propaganda çalışmalarımız içinde bunun bir sürü
örneği vardır. Böyle şeyler yalnız Almanya'da da
olmamıştır. Bu tip yapılan propaganda insanın kendi
davasına karşı propaganda yapmasından pek de farklı
değildir.
Raporumu okuduğum sırada Başkan; Yoldaş Kuusinen.
Kongre üyelerinden bana verilmek üzere ilgi çekici
bir mektup aldı. Bu mektupu okuyorum:
"Aşağıdaki meseleyi konuşmanızda lütfen Kongreye
getirin. Üçüncü Enternasyonal'in alacağı kararlar yalnız
eğitilmiş komünistlerin değil, Üçüncü Enternasyonal kararlarını
okuyan her işçinin de komünistlerin istediklerini,
komünizmin insanlığa getireceklerini, önceden bir eğitim
görmeden anlayabilecekleri bir biçimde yazılmalıdır. Bazı
parti liderlerinin unuttukları bu nokta kendilerine, hem de
kuvvetle hatırlatılmalıdır. Propagandamız açık bir dille
yapılmalıdır."
Bu mektubu yazanın kim olduğunu kesinlikle
bilmiyorum ama, bu yoldaşın, mektubunda, milyonlarca
işçinin isteğini ve düşüncesini seslendirdiğinden hiç kuşkum
yok. Birçok yoldaşımız kitlelerin çoğu zaman
anlayamayacağı oturaklı sözlerin ve sayısı kabarık
formüllerin daha güçlü bir propagandaya yol açacağını
sanıyorlar. Bu arada bazı yoldaşlar Lenin'in her zaman halk
dilinde, kitlelerin hemen anlayabileceği bir tarzda yazdığını
ve konuştuğunu da unutuyorlar.
Hepimiz şu cümleleri bir kanun, bolşevik kanunu,
temel bir kural bilelim:
Yazarken ya da konuşurken sizi anlaması, size
inanması ve sizi izlemesi gereken işçileri düşünün. Kendisi
için yazdığınız, kendisi için konuştuğunuz insanları
unutmayın.
KADROLAR
Yoldaşlar, en iyi kararlarımız bile, eğer onları
uygulama alanına sokacak kişiler yoksa, birer karalama
olmaktan ileriye geçemeyecektir. Maalesef, buna rağmen,
çözmemiz gereken meselelerin en önemlilerinden biri olan
kadro meselesi Kongre'nin ilgisini hiç de çekmemiştir.
240 241