Amiga Dunyasi - Sayi 13 (Haziran 1991).pdf - Retro Dergi

kullanarak değiştirmelisiniz (sonlarındaki
takıları silerek).
CHAIN komutuyla kullanılan COM-
MON komutunda hem ana programda,
hem de yüklenen alt-programda gerekli
değişkenleri ve sabitleri programın ilk satırında
tanımlamanız gerekir. Bu tanımlama
sırasında tüm değişken ve sabitleri ana
programdaki COMMON satırında nasıl
sıralamışsanız, alt-programlarda da aynı
sırayı kesinlikle takip etmeniz gerekli. Ayrıca
matris değişkenleri de COMMON
kullanılarak sadece aşağıdaki şekillerde
tanımlanabilir:
DIM STATIC B( 10,3,2)
COMMON B ya da
COMMON K(4)
DIM K(8,12,2,6)
FRE komutu ile kullanılabilen -1, 0 ve 1
parametreleri, nedense hep aynı değerleri
vermekte. Bunun sebebi, herhalde AC-
BASIC'in programlanmasındaki bir hatadan
kaynaklanmakta. Bu yüzden bu komutu
kullanmanın pek anlamı yok. Aynı
şekilde CLEAR komutu da çalışmakta. İstediğiniz
değeri girin, AC-BASIC bunu
CLEAR gibi algılayacaktır. Bu komutun
zaten pek faydası yok; çünkü compile edilen
programlar sistem rutinlerini kullandıklarından
gerektiği kadar hafızayı otomatik
olarak ayırırlar.
AC-BASIC'in bir diğer dezavantajı da
matris değişkenlerinde ortaya çıkıyor. Bildiğiniz
gibi, AmigaBASIC maksimum
255 matris değişkenine izin veriyor. AC-
BASIC bu konuda çok daha cimri; izin
verdiği matris değişkeni sayısı 7!
Alt-rutinlerde DIM SHARED komutu
kullanılamaz; çünkü compiler hazırlanırken,
piyasadaki AmigaBASIC de bu komutu
alt-rutinlerde kullanamıyordu. Fakat
compiler ile birlikte verilen SORTSUBS
programı sayesinde bu tür hatalar engellenebilir.
AmigaBASIC matris değişkenlerinin
hepsi dinamiktir. Bu, matrisin gerektiğinde
ekstra komut kullanımı gerekmeden islenilen
boyuta getirebileceği anlamına
gelmekte. Fakat compiler bunun yanı sıra
bir de statik matrislere izin vermekte.
Bunları tanımlamak için matrisi DIM komutu
ile yaratırken satırın sonuna STATIC
kelimesini eklemek yeter. Bu durumda
derleyici compile işlemi sırasında tüm statik
matrisleri ve bunlara ait tüm adresgöstergeçleri
(addresspointer) yaratarak
bunları programa hafıza adresleri olarak
girer. Bu sayede compile edilen program,
sonuçta bir hayli hızlı çalışacaktır. Fakat
bu hızın da bir (hatta daha çok) bedeli
vardır:
1. ERASE komutu statik matrislerde kesinlikle
kullanılamaz.
2. Statik bir matris değişkeninin boyutları,
program akışı sırasında değiştirilemez,
sabit kalmalıdır.
3. Matris değişkenlerinde grafik saklanacaksa
(grafik için olan GET ve PUT komutlarıyla),
bunların boyutunu iyi planlayarak
hesabınızı yapmanız gerekmekte.
Grafikler çok renkli ise, 3 boyutlu bir
matris işinizi görecektir.
4. OPTION BASE komutunu, ilk matris
tanımlamasından (gerek statik, gerek dinamik)
ve ilk matris kullanımından önce
kullanmalısınız.
DEF (DEFDBL, DEFINT, DEFLNG,
DEFSNG, DEFSTR ve DEF FN) komutlarını
kullanırken de bazı garipliklere rastladım.
Bunun sebebi, komutu yanlış yerde
kullanmam oldu. Bu komutlar DIM SHA-
RED komutundan önce kullanılmalı. Ayrıca
DEFINT'te de nedenini çözemediğim
bir hata var. Bu yüzden bu komutu ya kullanmamanızı
ya da çok dikkatli olmanızı
tavsiye ederim.
Bu kadar hatanın ve dezavantajın üzerine
AC-BASIC compiler'm avantaj ve fazlalıklarına
geçebiliriz. Bunlar arasında en
yararlı bir tanesi var ki. bunun sayesinde
kilometrelerce süren IF ... THEN ... EL-
SE ... IF ... dizimlerinden kurtulabiliriz.
Sadece compiler'da bulunan bu güzel komut
paketi, SELECT ... CASE ... END
SELECT komut dizimidir. Bunlar sayesinde
rahatlıkla içice döngüler gerçekleştirebilirsiniz.
Aşağıda bu iki yeni komutu
kullanan ufak bir program bulunmakta.
Bu sayede, komutların kullanımını rahatlıkla
öğrenebilirsiniz:
INPUT a,b
PRINT "a değişkenini"
SELECT CASE a
CASE-1,>0
PRINT "ya -1 ya da pozitif bir değerdir."
CASE 7 TO 11
PRINT "6'dan büyük ve 12'den küçük
bir değerdir."
CASE ,