Türkiye Biyogaz Potansiyeli Raporu - Türk-Alman Biyogaz Projesi

Türk-Alman Biyogaz Projesi
Girdi veri sorunu: belirsiz siyasi gelişmeler ve yetersiz veri kullanılabilirliği (gelişmekte olan
ülkeler), spesifik biyokütle fraksiyonları ile alakalı tanımlamaların eksikliği, bozulmuş araziler.
Mevcut belirsizliklerle başa çıkabilmek için senaryo yaklaşımı en uygun çözüm olabilir.
Gelecek biyokütle potansiyelinin sürdürülebilirliği; gıda güvenliği ve sürdürülebilirliğine yönelik
küresel siyasal anlaşmalar ile gelişmiş ülkelerdeki tüketim alışkanlıklarına bağlıdır.
Türkiye’nin biyogaz potansiyeli aşağıdaki gibi özetlenebilir:
Varolan biyokütlenin enerji üretimi için kullanımı, özellikle tarımdan, tarım-sanayiden ve
belediye sektöründen kaynaklı atıkların biyogaz potansiyeli ile kıyaslandığında oldukça
düşük seviyelerdedir.
Tarımsal sektörün (büyükbaş ve kanatlı dışkıları) biyogaz potansiyeli oldukça yüksektir, ne
yazık ki, bu potansiyel şu anda kullanımda değildir. Tarımsal sektöre yönelik en yüksek
biyogaz potansiyeli, sığır gübresinden elde edilebilir. Hayvancılık atıkları, özellikle
Türkiye’nin kuzey ve batı bölgelerinde yüksek potansiyele sahiptir.
Hayvan atıklarının ve tarım-sanayi atıklarının kullanımı, çevresel sorunların çözümüne
katkıda bulunabilir (örn. seragazı emisyonlarının azaltılması, yeraltı suyu güvenliği, nehir
kirliliği).
Özellikle arpa ve buğday saplarından kaynaklı yüksek biyogaz potansiyeli bulunmaktadır,
ancak, saplar genellikle hayvan üretiminde yem olarak kullanılmaktadır. Sapların
yakılması da diğer bir genel uygulamadır.
Biyogaz prosesi sonucu oluşan son ürün tarımda gübre olarak kullanıldığında nitrat
zincirinin tamamlanmasına yardımcı olur.
Enerji bitkilerinin üretimi ile ilgili bilgiler kesin değildir ve toprağın kalitesi, iklim şartları ile
alakalı detaylı araştırmanın yapılması, enerji bitkileri yetiştirilmesi için ne kadar ve hangi
çeşit arazi gerektiği, ne tür verimin sağlanabileceği ve hangi varsayımların yapılmasının
doğru olduğunun bilinmesi açısından gereklidir. DBFZ’in enerji bitkileri ile alakalı bulmuş
olduğu potansiyel, korumacı yaklaşım ile hesaplanmıştır ve bu potansiyel, Türkiye’de
enerji bitkilerinin nadas arazileri üzerinde ekiminin, enerji üretimi açısından alternatif bir
yöntem olarak kullanılabileceğinin kanıtıdır.
Türkiye’de peynir altı atıksuyu, zeytin karasuyu ve hayvan atıklarının bertarafı sorun teşkil
etmektedir. Küçük işletmelerde üretilen bu atıklar, geniş bir coğrafyaya yayılmaktadır.
Çoğu işletmenin, çevre dostu bertaraf yöntemlerine dair yatırım yapması mümkün
olmamaktadır. Bu atıkların biyogaz sistemlerinde diğer substratlarla beraber çürütülmesi,
ekonomik açıdan kabul edilebilir bertaraf yöntemi sağlamakla kalmayıp, ekolojik olarak
bertaraf sorununa da çözüm olmaktadır [8].
Organik atıkların hesaplanmış teknik biyogaz potansiyelleri 112,6 – 221,5 PJ/yıl (enerji
bitkileri ve saplar dahil değil/dahil) değerleri arasında değişmektedir.Bu biyogaz
potansiyeli, Türkiye’nin birincil enerji ihtiyacının % 2,5 – 4,8’ini, toplam enerji tüketiminin
ise % 3,2 – 6,3 arasında değişen kısmına denk gelir. Bu potansiyelin kullanımı ile enerji
tüketimi içindeki yenilenebilir enerji yüzdesinin % 35,9 – 70,6 değerlerine ulaşması
mümkündür. Dahası, bu potansiyel ile Türkiye’deki doğalgaz tüketimini %19,2 –
37,7 oranında azaltmak mümkündür. Biyogaz kullanım tesisleri için elektrik verimi %40
79