Türkiye Biyogaz Potansiyeli Raporu - Türk-Alman Biyogaz Projesi

Türkiye Biyogaz Potansiyeli Raporu - Türk-Alman Biyogaz Projesi Türkiye Biyogaz Potansiyeli Raporu - Türk-Alman Biyogaz Projesi

biyogaz.web.tr
from biyogaz.web.tr More from this publisher
25.10.2014 Views

Türkiye'de biyogaz yatırımları için geçerli koşulların ve potansiyelin değerlendirilmesi Diyarbakır,yüksek tahıl potansiyeline sahiptir ( Şekil 25). Farklı tahıllar farklı miktarda artık oluşturur. En yüksek miktarda artık (kg/da) sorgumdan (süpürge darısı) elde edilebilir. Buğday saplarından uygun teknoloji mevcut ise (yüksek ön işlem) ya da şeker pancarı gibi çabuk bozunabilir ürünlerle beraber kombine etmek mümkünse, yüksek miktarda biyogaz elde edilebilir. Dahası, humusun yeniden üretilebilme potansiyeli için sapların bir kısmı tarlada bırakılmalıdır. Bu durum, toprağın yapısına bağlı olarak değişir ve gerçekçi oranların belirlenmesi için Türkiye bazında, toprak kalitesi ile alakalı detaylı araştırma yapılması gereklidir. Sapların mevcut kullanım yöntemleri ile ilgili daha fazla bilgi edinilmesi de gereklidir. Türkiye’de sapların en yaygın kullanımı hayvancılıkta yem olaraktır. Sapların yakılması da diğer bir yaygın uygulamadır. Bu durum nitrat kaybına, hava kirliliğine ve sera gazı emisyonlarında artışa neden olmaktadır. Biyogaz tesislerinden gelen son katı ürün, digestat gübre olarak kullanılabilmelidir. Bu yolla, hektar başına tahıl üretim verimini, toprağın kalitesini artırmak ve hava kirliğini azaltmak mümkündür. Şekil 25: Tahıl hasat arazilerinin dağılımı. Kaynak: [35]. Tahılın biyogaz potansiyel hesaplarını yapabilmek için, TUİK, 2010 veri tabanında yayınlanan tahıl hasat arazilerinin büyüklüğü (da) vefarklı tahılların potansiyel sap artık miktarları (kg/da) için ise Teknodan çalışması kullanılmıştır (Tablo 18). İstatistiki veri tabanı, mısır, darı ve mısır silajı için farklılık göstermektedir. Tahıl saplarının hesabı, mısır silajı dikkate alınmadan yapılmıştır. Çünkü, mısır silajı, Türkiye’de yem olarak kullanılmaktadır. Mısır üretiminin çoğu ile mısır silajı oluşturulmaktadır, bu da tüm bitkinin zaten kullanıldığı anlamına gelir. Bu nedenle mısır artıklarından gelen potansiyel hesaplanırken sadece mısır ve darı ele alınmıştır.Tüm bu bilgiler ışığında, Türkiye’nin toplam tahıl sapı miktarı 51.452.330 ton/yıl olarak bulunmuştur. 40

Türk-Alman Biyogaz Projesi Tablo 18: Farklı tahıl türlerinden elde edilmesi mümkün artık miktarları. Kaynak: [23]. Tahıl çeşidi Artık miktarları kg/da Arpa 200 Buğday 325 Çavdar 450 Pirinç 600 Mısır 1480 Sorgum 1975 Tritikale 738 Yulaf 434 Kullanılan tahıl arazileri dikkate alındığında, en fazla alanın buğday (>%53) ve üretimine ayrıldığı görülmektedir. 4% 2% 2% 38% arpa bugday sorgum misir 54% diger Şekil 26: Tahıl arazilerinin tahıl çeşitlerine göre kullanım dağılımı. Kaynak: [35]. Hesaplamalar sonucu, tahıl saplarının toplam teorik biyogaz potansiyeli 276,74 PJ/yıl bulunmuştur. Teknik biyogaz potansiyeli ise sapların mevcut kullanım yöntemleri ve toprağın kalitesine bağlıdır. Eğer Kaltschmitt/Hartmann 2001 verileri dikkate alınırsa, teknik biyogaz potansiyelinin, teorik biyogaz potansiyelinin %10’una denk geldiği varsayımı yapılabilir ve (Almanya için %10-30 arasında değişmektedir) tahıl saplarının teknik biyogaz potansiyeli 27,67 PJ/yıl olarak bulunabilir.En yüksek sap potansiyeli buğday (>%53) ve arpadan gelmektedir. Şekil 27’ye göre Ankara, Adana, Konya, Diyarbakır ve Şanlıurfa, en yüksek tahıl sapı biyogaz potansiyeline sahiptir. 41

<strong><strong>Türk</strong>iye</strong>'de biyogaz yatırımları için geçerli koşulların ve potansiyelin değerlendirilmesi<br />

Diyarbakır,yüksek tahıl potansiyeline sahiptir ( Şekil 25). Farklı tahıllar farklı miktarda artık oluşturur.<br />

En yüksek miktarda artık (kg/da) sorgumdan (süpürge darısı) elde edilebilir. Buğday saplarından<br />

uygun teknoloji mevcut ise (yüksek ön işlem) ya da şeker pancarı gibi çabuk bozunabilir ürünlerle<br />

beraber kombine etmek mümkünse, yüksek miktarda biyogaz elde edilebilir. Dahası, humusun<br />

yeniden üretilebilme potansiyeli için sapların bir kısmı tarlada bırakılmalıdır. Bu durum, toprağın<br />

yapısına bağlı olarak değişir ve gerçekçi oranların belirlenmesi için <strong><strong>Türk</strong>iye</strong> bazında, toprak kalitesi ile<br />

alakalı detaylı araştırma yapılması gereklidir. Sapların mevcut kullanım yöntemleri ile ilgili daha fazla<br />

bilgi edinilmesi de gereklidir. <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’de sapların en yaygın kullanımı hayvancılıkta yem olaraktır.<br />

Sapların yakılması da diğer bir yaygın uygulamadır. Bu durum nitrat kaybına, hava kirliliğine ve sera<br />

gazı emisyonlarında artışa neden olmaktadır. <strong>Biyogaz</strong> tesislerinden gelen son katı ürün, digestat<br />

gübre olarak kullanılabilmelidir. Bu yolla, hektar başına tahıl üretim verimini, toprağın kalitesini<br />

artırmak ve hava kirliğini azaltmak mümkündür.<br />

Şekil 25: Tahıl hasat arazilerinin dağılımı. Kaynak: [35].<br />

Tahılın biyogaz potansiyel hesaplarını yapabilmek için, TUİK, 2010 veri tabanında yayınlanan tahıl<br />

hasat arazilerinin büyüklüğü (da) vefarklı tahılların potansiyel sap artık miktarları (kg/da) için ise<br />

Teknodan çalışması kullanılmıştır (Tablo 18). İstatistiki veri tabanı, mısır, darı ve mısır silajı için<br />

farklılık göstermektedir. Tahıl saplarının hesabı, mısır silajı dikkate alınmadan yapılmıştır. Çünkü, mısır<br />

silajı, <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’de yem olarak kullanılmaktadır. Mısır üretiminin çoğu ile mısır silajı oluşturulmaktadır, bu<br />

da tüm bitkinin zaten kullanıldığı anlamına gelir. Bu nedenle mısır artıklarından gelen potansiyel<br />

hesaplanırken sadece mısır ve darı ele alınmıştır.Tüm bu bilgiler ışığında, <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’nin toplam tahıl sapı<br />

miktarı 51.452.330 ton/yıl olarak bulunmuştur.<br />

40

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!