<strong><strong>Türk</strong>iye</strong>'de biyogaz yatırımları için geçerli koşulların ve potansiyelin değerlendirilmesi Şekil 22: İşletme başına düşen parsel sayılarının dağılımı. Kaynak: [35]. Şekil 23: İşletme başına düşen ortalama alan dağılımı. Kaynak: [35]. Şekil 24 <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’deki il bazında tahıl, meyve ve sebze üretim dağılımını göstermektedir. 38
<strong>Türk</strong>-<strong>Alman</strong> <strong>Biyogaz</strong> <strong>Projesi</strong> Şekil 24: <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’deki il bazında tahıl, meyve ve sebze üretim dağılımı. Kaynak: [35]. Tarımsal aktivitelerden kaynaklı atıkları üç ayrı kategoride toplamak mümkündür[25]: 1. Yıllık ekinler hasat edildikten sonra tarlada kalan artıklar; <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’nin başlıca yıllık ekinlerini tahıl, darı, pamuk, pirinç, tütün, ayçiçeği, yer fıstığı, soya fasulyesi oluşturur. 2. Uzun ömürlü bitkilerin budanmasından sonra kalan ağaç kabukları, çekirdekler, 3. Tarım-Sanayi atıkları, pamuk çırçırlama, tohum yağı endüstrisi, zeytin yağı endüstrisi, pirinç sanayi, mısır sanayi, şarap ve çekirdek fabrikaları gibi. Tarımsal artıkların biyogaz potansiyel hesaplamaları için, domates artıkları, tahıl sapları, şeker pancarı yaprakları ve nadas arazileri üzerinde ekimi mümkün enerji bitkileri ele alınmıştır. Profesör Yaldız’dan alınan bilgilere göre, <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’nin tarımsal artıklarına ilişkin var olan durum aşağıdaki şekilde özetlenebilir [6]: “Hasat zamanından sonra, tarımsal ekinlerin artıkları genelde toplanır ve depolanır. Depolama süresince bu artıklar kurutulur. 3-4 ay sonra ise yakılırlar. Genel olarak, taze materyal biyogaz üretimi için kullanılmalıdır. Diğer türlü, artıkların silolanması şarttır. Silolama işleminden sonra bu silaj tüm yıl boyunca biyogaz üretimi için kullanılabilir. Fakat, bu yöntem oldukça pahalıdır ve geniş alana ihtiyaç vardır, ne yazık ki tarım arazileri <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’de pahalıdır”. [6] Dahası, tarımsal artıkların mevcudiyeti ve toplanabilmesi pek çok parametreye bağlıdır (örn. teknik ekipman, mevcut kullanım yöntemleri). Tahıl sapları <strong><strong>Türk</strong>iye</strong>’de toplam tarım arazilerinin %67si tahıl üretimi için kullanılmaktadır. Buğday üretimi, toplam tahıl üretimi içinde %54’lük paya sahiptir (Şekil 20). Özellikle, Ankara, Konya, Şanlıurfa ve 39