Türkiye Biyogaz Potansiyeli Raporu - Türk-Alman Biyogaz Projesi

Türkiye'de biyogaz yatırımları için geçerli koşulların ve potansiyelin değerlendirilmesi
Eğer üretimden kaynaklı bir atık oluşum potansiyeli var ise, işletme, çevresel etki
değerlendirme raporu hazırlamalıdır. Rapor neticesinde işletme eğer onay alamazsa,
çalışmaya başlaması mümkün değildir.
Tüm işletmeler, atıklarını, kanunlarda belirtildiği şekilde geri kazanmalıdırlar. Geri kazanımın
mümkün olmadığı durumlarda bertaraf ilgili kanunlar çerçevesinde yapılmalıdır.
Kirleten işletme tekrar temizlemekle yükümlüdür.
Bakanlık kendi atıksu arıtma tesisini işletmeyi planlayan kuruluşlar için elektrik indirimi
sağlayabilir.
Hayvan atıklarının yakılması kesinlikle yasaktır.
İşletmeler koku emisyonlarını, izin verilen değerlerde tutmakla yükümlüdürler.
Çevre Kanunu’na göre, ilgili kanunun ihlali, çevre kirliliğine yol açabilecek her türlü eylem ve aktivite
yasaktır.
Kanundaki tanımına göre belediye atığı, insan faaliyetlerinden kaynaklı, normalde katı halde bulunan,
gereksiz veya istenmeyen her türlü atığı kapsar. Genelde konutlardan, işletmelere, endüstrilerden,
parklara ve sokaklara kadar üretilmiş her türlü atık, belediye atığı tanımlamasına girer [44].
Çevre Kanunu’nda belediye atık yönetimi için mümkün olan en iyi yöntemle alakalı herhangi bir fikir
birliği bulunmamaktadır. Bu nedenle, 1991 yılında katı atıkların toplanması, depolanması, taşınması ve
bertaraf yöntemlerine ilişkin bilgileri içeren Katı Atık Kontrolü Yönetmeliği yayınlanmıştır[44]. Bu
kanuna göre, belediyeler katı atıkların toplanması, depolanması, taşınması ve bertaraf yöntemlerinden
bizzat sorumludurlar. Katı atık depolama sahalarına giden, biyolojik olarak parçalanabilir atıkların
miktarlarının azaltılmasına dair herhangi bir hedef, bu kanunda konulmamıştır [45]. Fakat, Organik
Tarımın Uygulama ve Esasları Kanunu, biyoatıkları da bünyesine almaktaydı.
Katı atıkların kontrolüne dair yönetmeliğin son değişikliği, 05 Nisan 2010 tarihinde yayınlanmıştır.
Yapılan son değişikliğin amacı, atığın direkt veya dolaylı olarak çevreye temasının engellenmesi ve
atık yönetimidir. Bu değişiklik yakma ve kompostlama işlemlerini, atığın bertaraf yöntemleri olarak
önermektedir.
Büyükbaş ve kanatlı dışkılarından kaynaklı koku emisyonları, 03 Temmuz 2009 tarihinde yayınlanan
Endüstriyel Hava Kirliliği Kontrolü Kanunu’nda düzenlenmiştir. Tarımsal aktiviteler (hayvan atıkları ve
bitki artıkları) sonucu oluşan atık, eğer yakıt olarak kullanılmak isteniyorsa, gerekli düzenlemeler
yapılmalıdır. Türkiye’de tarımsal atıkların yakılması yaygın bir yöntemdir ve hava kirliliğine yol
açmaktadır.
17 Temmuz 2011 tarihinde Tehlikesiz Atıkların Geri Kazanımı Kanunu 27967 nolu resmi gazete ile
manifesto edilmiştir. Bu kanunun amacı üretim faaliyetlerinden kaynaklı tehlikesiz atıkların olumsuz
etkilerinin en aza indirilmesidir. Ne yazık ki, bu kanuna anaerobik arıtmadan gelen atıklar dahil değildir.
Bu da demek oluyor ki, anaerobik prosesler sonucu oluşan katı ürün digestatın düzenlemesi ve gübre
olarak kullanımı ile alakalı herhangi bir düzenleme ya da kanun bulunmamaktadır.
Genelde, ulusal, bölgesel ve yerel atık yönetim planlarının bulunmaması, Türkiye’de geri dönüştürülen
belediye atık oranlarında düşüşe sebep olmuştur. Türkiye'de atık yönetimi, ihmal edilmiş atık yönetimi
mevzuları yüzünden yüksek oranda zarar görmüş ve bu durum, zayıf bir yasama sistemi, idari
yapılarda verimsiz kontrol ve uygulama mekanizmalarına neden olmuştur.
16