marti_agustos_sayi_43_1

masallar Martı Ağustos 2014
Buğday Sarısı
gözüm uçsuz bucaksız sevdalarda.
hasada az kalmış,
neyse ki;
ırgatlar beklemede.
Bir gün merakına yenik düşüp korkusunu yenmiş ve krallığın fermuarını yavaşça,
kimse görmeden açıverip kalemkutudan dışarı süzülmüş. Önce gözleri kamaşmış;
bir süre etrafa bakamamış ama sonra kısa zamanda alışmış. Ve bir daha da gözlerini
kapatmamış: Her yer öyle renkliymiş ki... Aslında ilk o zaman ‘renk’ kelimesinin ne
demek olduğunu anlamış. Burada yalnız iki renk yokmuş. Daha masaya, deftere
bakarken önüne boya kalemleri çıkmış; bizimki hemen korkuyla kaçmış da onu
görmemişler. Mavi, yeşil, pembe renkteki boya kalemleri neşeyle gülüşerek geçip
gitmişler. Kurşun kalemcik korkuyla etrafını kolaçan edip saklandığı yerden çıkmış.
Bu kez de renklere bulanmış sulu boya fırçalarını görmüş; az ilerde bir sayfanın
üzerinde dans ediyorlarmış. Kız heyecan ve hayranlıkla izlemiş onları. Az sonra arkadan
tıkırtılar gelmiş. Kurşun kalem, azalan korkusu ve çoğalan isteği ile arkasına dönmüş:
Bir kaç silgi masa başında ciddi bir konuşmaya dalmışlar. Kitaplardan, yazarlardan,
müzisyenlerden, ressamlardan, filozoflardan konuşuyor; şakalaşmak için birbirlerinin
beğenmediği düşünceleri bir çırpıda siliveriyor, yeni düşünceler üretiyorlarmış. Kurşun
kalem bir anda kendi başındaki silgiyi farketmiş. ‘’İyi ki’’ demiş, ‘’iyi ki silgime zarar
vermelerine izin vermedim. İyi ki artık renklerim var...’’
Kurşun kalemcik açtığı fermuardan süzülmüş ve kendi kurşun kalem ülkesine geri
dönmüş. Bu sırada kral öfkeyle, yeni emirlerini açıklamaktaymış:
-Ülkemizin fermuarının açılmış olduğunu gördüm. Kim bunu yapmaya cesaret
ettiyse o bulunacak ve kalemtraşlarla açılacaktır. Herkese ibret olsun!
Kız kurşun kalem artık dayanamamış: ‘’Ben’’ diye bağırmış. Tüm kurşun kalemler
korku ve merakla ona dönmüşler.
-Ben çıktım!
demiş kurşun kalemcik. Ve başındaki silgiyi kullanarak tüm krallığı bir çırpıda silivermiş.
Başta korkuyla ‘’yapma, etme, ucunu kırarlar!’’ diyen halk, artık sevinçle gülüyormuş.
O günden sonra fermuar açılmış kurşun kalemler, boya kalemleriyle, fırçalarla,
silgilerle tanışıp kaynaşmış. Tüm renklerle tanışıp mutlu mesut yaşamışlar.
ve rüzgardan kaçan, koşuşturan
buğday başakları az daha devirecekti
sandalyemi.
neyse ki;
ırgatlar beklemede.
Haziran 2014 / Salih MALAKCIOĞLU
82 83