Bildiriler - Spor Bilim

GÜREŞLERİ
Kel Aliço Pehlivan, zamanının birçok ünlü pehlivanlarıyla güreşler yapmış ve birçoğunu
kazanmayı bilmiştir. Saray Başpehlivanı iken de, saray pehlivanlarıyla güreşmiş ve güreşlerin
birçoğunu kazanmıştır. Sultan Abdülaziz ile güreşinde de Padişahı kündeye getirmiş, ancak
hürmeten yere çalmamıştır.
Kırkpınar'da son güreşi, Koca Yusuf ile olmuştur. Kırkpınar'a 27.defa başpehlivanlığı
almaya gelen Aliço, kendisine rakip olarak çıkan Deliormanlı Yusuf Pehlivan ile güreşe tutuşmuş,
çok çetin bir müsabaka sonunda yenişememişlerdir. Kimi kaynaklarda Aliço'nun bu son güreşinde
berabere kalması nedeniyle Başpehlivanlığını 26 yıl olarak söyleseler de ilerleyen yaşına rağmen
son derece başarılı bir güreş sonunda, Koca Yusuf ile berabere kalmış ve Aliço'nun yenilmesini
istemeyen güreşseverler, güreşi ertesi güne aktarmak istemişlerdir. Bunun üzerine Aliço şunları
söylemiştir:
“A be burası Kırkpınar'dır. Er meydanıdır buncağız. Burada yenişene kadar güreş tutulur.
Zift fıçıları, çıralar ne güne durur? Tutuşturun oncağızları. Pişmiş güreş yarıda konur mu hiç? Bu
kızancağıza yenilmek kaderimde varsa ko verin yensin beni. Hem ben artık bu er meydanından
çekileceğim. Aliço'yu yenmek talihini bir daha bu Yusufçağız nerden bulcak? “ diyerek güreşe
devam etmek istemiştir.
Bu sözler karşısında Koca Yusuf erimiş ve Aliço'nun ellerine kapanıp güreşe devam
etmemiştir.
Koca Yusuf Pehlivan'dan başka, kendisinden 25 yaş küçük çırağı, Adalı Halil'in meydan
okuması sonucunda, Gelibolu'da bir düğünde 56 yaşında olmasına rağmen, hünerlerini konuşturup
(4)
çırağını yenmiştir.Yine Makarnacı Hüseyin ile çok sayıda güreşi olmuştur.
EFSANELERİ
Osmanlı padişahı, güreş ve koç dövüşü müptelası Sultan Abdülaziz'in güreşini
seyretmekten haz aldığı, devrinin en büyük güreşçisini huzuruna çağırır. Evvela güreşçiler kendi
aralarında güreş tutarlar. Sonra mükellef bir sofrada yemek faslına geçilir.
Abdülaziz, KelAliço'ya sorar;
“Pehlivan duydum ki sıkı yer, içermişsin. Şimdi önüne bir bütün kızarmış kuzu, bir testi
de ayran getirilse, bunları bir oturuşta tek başına bitirebilir misin?”
KelAliço düşünmüş ve;
“Hünkarım bana birazcık müsaade buyurma lütfunda bulunur musunuz?” diyerek
sofradan bir müddet ayrı kalmak için izin ister. Hünkar da bu izni verir elbet.
Bir müddet sonra KelAliço sofraya geri döner:
“Teklifinizi düşündüm Hünkarım, biraz evvel saydıklarınızı yerim.” der. Padişah emir
verir, sofraya kocaman bir kuzu çevirme, bir testi de ayran konur. Kel Aliço Allah ne verdiyse
yanaşır yiyeceklere, silip süpürür sinileri, tepsileri. Herkes, dili bir karış açık hayretler içinde…
Padişah:
”Bre koç yiğit sözünün eriymişsin, dedikleri kadar varmışsın.” der ve ödüllendirir
pehlivanı…ve sormayı da ihmal etmez Padişah:
“ Pehlivan merak ettim, biraz önce sen neden sofradan kalkıp dışarı çıktın?”
KelAliço:
”Hünkarım,sarayınızın mutfağına gittim”
Padişah:
“Niye?
KelAliço:
“Hünkarım size mahcup olmak istemedim. Önce mutfakta bir koyunu bitirip
bitiremeyeceğimi deneyerek tecrübe etmek istedim. Sofraya huzurunuza gönül rahatlığı ile öyle
geldim.”
Padişah Kel Aliço'ya hayretler içinde bakakalır. Padişah da kendisini iyi yer, içerlerden
zannedermiş anlaşılan. Padişahla dahi güreşe tutuşmuş. Kündeye getirdiği Padişah'ı hürmeten yere
(5)
çalmamıştır.