Bildiriler - Spor Bilim

“-Sen, herkesi kolayca yeniyorsun Mehmet” demiş, sonra ilave etmiştir:
“-Seninle güreş tutsak, beni de yenebilir misin?”
Koca Çoban, çocuksu bir mahcubiyet içinde, başını öne eğerek:
“-Sizi bütün cihan yenemedi Paşam, ben nasıl yenebilirim?” demiştir.
Büyük Atatürk Çoban Mehmet'in bu cevabı karşısında pek duygulanmış ve aslan yapılı
ağır sıklet şampiyonumuzu alnından öpmüştür.
Çoban Mehmet'inAtatürk hakkında şu sözleri ilginçtir:
“- Rahmetli Atatürk, güreşten çok iyi anlardı. Buna, bizlere huzurunda yaptırdığı
güreşlerde çok şahit olmuşumdur. Biz güreşirken, yaptığımız hataları veya iyi hareketleri anında
sezer, bize ihtarda bulunur veya takdirlerini bildiren sözler söylerdi. Onun iltifatlarına nail olmak,
bizler için sevinç ve gururların en büyüğü olurdu hiç şüphesiz.”
5. Sonuç
Sportif faaliyetler, kültürel faaliyetler gibi toplumsal bir hafızaya sahiptir. Bu toplumsal
hafıza o spor alanını dünden bugüne ve bugünden de yarına taşır. Yağlı güreş sporu Rumeli
Türklüğünün yaşamının bütün alanlarında varlığını sürdürürken sıradan bir spor olayı olmanın çok
ötesinde bir etkinlik arzeder.
Rumeli Türklüğü, yaşamın her alanına yağlı güreş sporunu koymak suretiyle bir yandan
onun gelişmesini sağlamış diğer yandan da bu sporun günümüze kadar yaşamasını sağlamıştır. Bu
noktada elbette sosyal yaşam ve bu yaşamın içinde yer alan dini yaşam ve onun fonksiyonları
önemli bir yer tutmuştur.
Özellikle Rumeliye göçün öncüleri (yağlı) güreşin o topraklarda yayılmasında ve kalıcı
olmasında etkili olmuşlardır. Bunun en çarpıcı örneği Seyit Ali Sultan'la başlayan Kırkpınar
olayıdır. Kırkpınar o gün başlamış ve o günden bugüne büyük bir spor hadisesi olarak varlığını
sürdürmüştür. Bugün hala Seyit Ali Sultan'ın türbesine yakın bir alanda bulunan bölge “kırkpınar “
olarak bilinmektedir. Burası komşumuz Yunanistan topraklarındadır ve Edirne'ye yaklaşık 25-30
kilometre mesafededir.
Keza aynı şekilde daha sonraki yıllarda Deliormana yerleşen Demir Baba, hem bir din
hocası hem de bir spor adamı olarak güreşin Deliorman'da etkin bir spor olmasını sağlamıştır.
Deliorman bölgesinin, Türk kültüründe güreşin menbaı olarak bilinmesi sağlamıştır. Bugün bile
Deliorman bölgesi güreşin kaynağı, güreşçinin ana vatanı mesabesindedir. 1895-98 yılları arasıda
Avrupa ve Amerika'da sırtı yere gelmeyen KocaYusuf, Aliço, Kavasoğlu, Şamdancıbaşı, Hergeleci
İbrahim, Kazıkçı Karabekir, Kara Ahmet, Katrancı Mehmet, Kurtdereli Mehmet Pehlivan, Tevfik
Ali Pehlivan, Selim Pehlivan, Koç Mehmed Pehlivan, Madaralı Ahmed, Kızılcıklı Mahmud
Pehlivan isimli pehlivanlar bu kaynaktan Deliorman ve çevresinden yetişmiştir.
Küçük bir anekdot olarak, gerçek bir başpehlivan olan Demir Baba'nın, döneminde,
tekkesi'nde 150'den fazla pehlivanın barınıyor olmuş olması bu ismin Rumeli güreşi üzerindeki
etkinliği açıklamaya yeter. Bu bilgi aslında Demir Baba tekkesinin aynı zamanda bir spor
akademisi niteliğinde olduğunun da göstergesidir.
Son söz şudur, (yağlı) güreş, Rumeliye, Rumeli Türklüğü ile taşınmış ve daha sonrasında,
gerek dini gerek kültür boyutuyla sosyal hayatın içinde var olmuş ve bu varlığını bugüne kadar
sürdüren bir spor etkinliği halini almıştır.
Yağlı güreşi Rumeliye taşıyıp onu orada kalıcı kılanların temenni ve arzusu, bu sporun
devletimizin varlığı ve dirliği içinde, sadece Rumeli'de değil, başta ülkemiz olmak üzere bütün
dünyada bizimle beraber sonsuza kadar yaşamasıdır. O topraklara göç eden ve orada bir medeniyet
kuran başta SeyitAli ve Demir Baba gibi alperenlere gösterilecek en büyük vefa da işte budur.
KAYNAKLAR
AHMETBEYOĞLU,Ali, Avrupa Hun İmparatorluğu, TürkTarih KurumuYayınları,Ankara, 2001.
AKDEMİR, Rıza, "Türkmenler Arasında "TC. Kültür BakanlığıYayınları, 60,
Ankara, 2000
ALBAYRAK, Sadık,
"Türkiye'de Din Kavgası", İleri Sanat Matbaası, İstanbul,1973
ALTAY, Halife, "AnayurttanAnadolu'ya", TC. Kültür BakanlığıYayınları/354,Ankara,1998
ARIĞ, Veli Necdet,
"Atatürk ve Güreş" TC. MilliEğitim Gençlik ve Spor Bak. Beden Terbiyesi ve Spor
Genel MüdürlüğüYayın no: 56, Milli Eğitim Basımevi,Ankara,1988