Bildiriler - Spor Bilim

fetihlerle şanlanan bir askerdir.
Kırkpınar'ın destanlara karışmış tarihinde Süleyman Paşa'dan söz etmemek imkansızdır.
Çünkü, Osmanlının RUmeliye geçişi onun marifetiyle olmuş ve Rumeli'de ilk defa Süleyman
Paşa'nın komutasındaki Türk askerleri güreşmişlerdir. Bilinen ve en yaygın söylence Süleyman
Paşa'nın askerlerinin Hıdrellez günü güreşe tutuştuklarıdır.
Süleyman Paşa'yla ilgili olan Kırkpınar Efsanesi:
Kırkpınar Güreşleri'nde Edirne'nin fethi olan 1362 yılı esas alınmaktadır. 1349'larda
Sırpların işgaline son vermek üzere Selanik'e doğru yol alan Türk askerleri, bir Hıdrellez günü
Edime yakınlarındaki Ahir Köy'de konaklamışlardır. Pehlivanlık, Türklerde hem bir gelenek, hem
de savaş hazırlıkları olduğundan, kırk yiğit, 1349 yılının Hıdrellezi'nde güreşe başlamışlardı. Güneş
batarken kapışmalara son verilince, bu kırk yiğit de bulundukları yere düşerek son nefeslerini
vermişlerdir. Şehit oldukları yere gömülmüşlerdir. Ertesi gün bir de bakmışlar ki, her yiğidin can
verdiği yerde bir pınar fışkırmıştır.
Bunun üzerine oraya (Kırkpınar) adı verilmiş ve her yıl Hıdrellez'de burada toplanarak
güreşmek adeti yerleşmiştir. Kırkpınar'da yapılan güreşlerin ulviliği, burada son nefeslerini
verinceye kadar güreşenlerin şehit düşerek unutulmazlar arasında yer almaları, dolayısıyla “Kırklar
Pınarı” veya o yörede çok sayıda suyun akmakta olduğunu vurgulamak için aynı zamanda “Çeşme”
anlamına gelen “Pınar” kelimesinin kullanılarak “Kırkpınar” olarak adlandırılmış olduğu
söylenmektedir. Her ne olursa olsun, Süleyman Paşa'nın komutasında Rumeli'ye ayak basan ilk
Türkler arasında yer alan yiğitlerin, hiç bir şekilde anlaşmalı güreşe yanaşmadan, ölünceye kadar
güçlerini denemeleri, birbirlerine denk bu yiğitlerin emsalsiz bir mücadeleden sonra son nefeslerini
vermeleri, onları tarihe mal etmiştir.
1.2.3.Türk Güreş Tarihinde 2. Devre
II.Devir 18. yüzyılın başından Koca Yusuf'a kadar (1830-1890) geçen ve daha çok
söylentiler halinde bilinen devredir.
Tanzimat Dönemi'ne kadar ödül olarak büyükbaş ya ad küçükbaş hayvan, tarıma elverişli
arazi, halı, kilim gibi teşvik amaçlı ödüllerin ortaya konduğu güreş karşılaşmaları Tanzimat
Dönemi'nden sonra para için yapılmaya başlandı. Bu durum profesyonel güreşin yapılmaya
başlandığının açık bir ifadesi oluyordu. Osmanlılarda genç bir pehlivanın ilk defa kısbet giymesi,
tıpkı sünnet gibi hayatının önemli bir olayını oluşturuyor ve bu özel gün çeşitli törenlerle
kutlanıyordu. İyi pehlivanlar da, yetiştikleri bölge için önemli bir övünç kaynağı sayılır ve bu
nedenle çevresi tarafından sürekli maddi, manevi destek görürdü.
Osmanlı saraylarında özel padişah gösterileri için "Hasan Pehlivan Bölüğü" kurulmuş;
özellikle, Sultan IV. Murat ve Sultan Abdülaziz dönemlerinde, ülke pehlivanlarına büyük önem
verilmiştir. Padişah huzurunda yapılan güreşlere "Huzur Güreşi" denilmiştir. 19. yy. padişahlarından
Sultan Abdülaziz 'in güreşe duyduğu ilgi sayesinde, güreş altın çağını yaşamıştır. Bu dönemin
güreşçileri arasında Koca Yusuf, Adalı Halil, Filiz Nurullah, Kurtdereli Mehmet ve Kara Ahmet
bütün dünyada ; Kel Aliço, Çolak Molla Mümin, Kavasoğlu İbrahim, Pomak Hasan, Hergeleci
İbrahim, TophaneliYusuf ve Kızılcıklı pehlivanlardır.
Avrupa'da ilk defa yabancı pehlivanlarla boy ölçüşen güreşçimiz, Koca Yusuf'tur.1898
yılında Paris'te Fransız Paul Pons'u hiç bilmediği grekoromen stilinde güreşerek mağlup etmiştir.
1899 'da daAmerika'ya giden Koca Yusuf, Amerika'nın en ünlü pehlivanlarını teker teker yenmiştir.
Aynı yıl Kara Ahmet Paris'te, Paul Pons ve Laurent de Bakerca'yı yenerek grekoromende Dünya
Şampiyonluğu'nu kazanmıştır. Bunlar, dünya güreşindeki ilk önemli başarılarımızdır.
1.2.4.Türk Güreş Tarihinde 3. Devre:
III. Devir; KocaYusuf'tan bu yana belgelere dayanılarak bilinen devredir.
Bu devir belge açısından oldukça zengin bir devredir. Aynı zamanda güreşin daha
profesyonelce yapılıyor olduğu devredir.
II. Mahmut devrinden Balkan Harbine (1912) kadar isim yapan Başpehlivan olarak tespit