Yıl: 2 Cilt: 1 Sayı: 7 Temmuz, Ağustos, Eylül 2012 - Ahmediye Cemaati

Maneviyat
ve şüphesiz onların korku ve dehşet duymaları
tamamen haklıdır.
Savaşlarda insanların ölmesi gün gibi aşikâr bir
durumdur. Nitekim Japonya İkinci Dünya Savaşına
girdiğinde, gerek hükümeti gerekse halkı,
bazılarının ölebileceğini çok iyi bilmekteydiler.
Söylenen, Japonya’da yaklaşık 3 milyon insanın
öldüğüdür. Bu da ülke nüfusunun yaklaşık
%4’üne tekabül etmektedir. Toplama bakıldığında,
diğer ülkeler daha yüksek ölüm oranlarına
katlandıkları halde, Japonların savaşa karşı
nefret ve tiksintisinin diğerlerine oranla daha
fazla olduğunu görürüz. Bunun en basit sebebi,
şüphe yok ki, İkinci Dünya Savaşı esnasında Japonya’ya
atılan iki nükleer bomba ve onların
bugün hala tanık olup, katlanmak zorunda kaldıkları
sonuçlarıdır. Japonya büyüklüğünü ve
tekrar toparlanma becerisini, yerleşimlerini çabucak
tekrar iskân edip eski haline döndürmekle
ispatlamıştır. Ancak şunu açıkça anlamalıyız
ki, nükleer silahlar bugün yeniden kullanılacak
olsa, muhtemelen belli bazı ülkelerin kimi bölümleri
haritalardan tamamen silinecektir. Onlar
yok olacaktır.
Muhafazakâr tahminler İkinci Dünya Savaşında
ölenlerin sayısını 62 milyon olarak vermektedir.
Ölenlerin yaklaşık 40 milyonunun ise siviller olduğu
bildirilmektedir. Diğer bir ifadeyle, askeri
personelden daha çok sivil hayatını kaybetmiştir.
Böylesi bir yıkım, Japonya dışında her yerde
konvansiyonel silahlarla savaşılmış olmasına
rağmen gerçekleşmiştir.
İngiltere ise, beş yüz bin insan kaybına katlanmak
durumunda kalmıştır. Tabi ki o sıralarda
ülke hala sömürgeci bir güçtü ve sömürgeleri
de onun safında savaşmışlardı. Onların kayıplarını
da dikkate alacak olursak bu sayı milyonları
bulacaktır. Sadece Hindistan’da ölenlerin sayısı
1,6 milyon civarındadır.
Ancak günümüzde durum değişti ve düne kadar
Birleşik Krallık sömürgeleri olup, Britanya
İmparatorluğu için savaşmış ülkeler, bugün bir
savaş patlak verecek olsa, Britanya’ya karşı savaşacaklardır.
Bundan da öte, daha önce bahsettiğim
bazı küçük ülkeler dahi bugün nükleer
silah sahibi olmuşlardır.
Çok korkunç olanı ise, böyle nükleer silahların,
eylemlerinin sonucunu düşünmeyen yahut da
düşünmemeyi tercih eden insanların ellerine
geçebilmesi fikridir. Doğrusu, böyleleri sonuçlara
bakmazlar bile. Onlar ancak sorumsuzca tetik
çekmeye hazırdırlar.
Bu yüzden, eğer süper güçler adaletli davranmayıp
daha küçük ulusların gerilimini gidermezlerse
ve de önemli ve bilge politikaları benimsemezlerse,
o takdirde durum kontrolden
çıkıp gider ve bunu takip edecek yıkım ise anlayabileceğimizin
ve hayalimizin ötesinde olur.
Hatta yeryüzünde barışı arzu eden çoğunluk da
bu helakın içine çekilip yutulacaktır.
İşte bundan dolayı benim coşku ile istediğim ve
ümit ettiğim, büyük ulusların liderlerinin bu
korkunç gerçeği anlamaları ve hedefleri ile
amaçlarını elde etmek uğruna sert siyasetler
benimseyip, güç kullanmak yerine, adaleti destekleyip
koruyacak siyasetleri kabul etmek üzere
çabalamalarıdır.
Çok kıdemli bir Rus komutan, geçenlerde nükleer
bir savaşın olası tehdidi hakkında ciddi bir
uyarıda bulundu. Onun kendi görüşü, böyle bir
savaşın Asya ya da başka bir yerde değil, Avrupa’nın
sınırları içerisinde cereyan edeceği ve
tehdidin ise Doğu Avrupa ülkelerinden kaynaklanıp,
ateşleneceğidir. Bazıları, bunun yalnızca
onun şahsi görüşleri olduğunu söyleyebilirler.
Bense onun görüşlerinin ihtimal dışı olduğunu
düşünmüyorum. Hatta buna ek olarak inancım,
eğer böyle bir savaş patlak verecek olursa, büyük
bir ihtimalle Asya ülkelerinin de buna dâhil
olacağıdır.
Geçenlerde basında geniş bir şekilde yer alan
bir başka haber de, yakın geçmişte Mossad’tan
emekli olmuş bir İsrail istihbarat şefinin görüşleriydi.
Onun Amerika’nın tanınmış televizyon
kanalı CBS ile yaptığı bir röportajda söylediği,
İsrail hükümetinin İran’a savaş açma arzusunun
artık aşikâr hale geldiği idi. Onun söylediği,
böyle bir savaş gerçekleşecek olursa, sonunun
nereye varacağını bilmenin mümkün olamaya-
18