İçindekiler - Ahmediye Cemaati

dua etmez, bu konuda Rabbimin rızası belli
olsun diye dua eder.
İşte ibadetlerimizde yaptığımız her hareketin,
ettiğimiz her sözün mutlaka bir hikmeti
ve anlamı bulunmaktadır. Bunları anlamsızca
peş peşe yapmak değil, bu hikmeti ve anlamı
bulmaya ve kavramaya çalışmalıyız.
Bunun için de, her hareketin ve her sözün
kalbe etkisi olacak şekilde davranılması gereklidir.
İşte manevi lezzete ulaşmanın diğer
bir safhası da budur. Kalbe etki etmeyen, boğazdan
aşağı inmeyen duanın bizde bir tezahürü
olamaz.
Bunun için Mehdi as namazlarımızda edilen
duaların, okunan ayetlerin Arapça okunması
ile birlikte, mutlaka anlamlarını da öğrenmemizi
ve özellikle secdelerde Allah’a ana
dilimizde dua etmemizi emretmiştir. Bu şekilde
her sözün her hareketin anlamını düşünerek
namaz kılmak, namazımızı lezzet
yolculuğunda ileriye taşımakla birlikte, ana
dilimizde edeceğimiz dualar, işte o sevgili ile
paylaşılan ve zaman sınırı olmayan güzelliklerin
kapısını bize açacak olan bunlardır.
Özellikle teheccüd namazı, sırf bu nedenle
sevgililerin namazı olarak adlandırılmıştır.
İnsan hasret kaldığı sevgilisini o saatte görmek
için kalkıyor ve saatlerce onunla konuşuyor
dertleşiyor. Bu da Allah’ı sevgili görebilmenin
diğer bir ölçüsüdür.
Ancak Ahmedi olmadan önceki halimiz sadece
ezberden ibaretti. Her işimizi de ezberden
ve kulaktan dolma yapardık. Aslında yaşadığımız
sadece İslam’ın ilmihal kısmı idi. Herkes
ezberden gaybe imanın farz olduğunu
söylerdi. Ama sorsak gaybe iman nedir veya
gaybe iman ettiğimiz nasıl belli olur diye, çoğumuz
cevap veremezdik. Ama Vâdedilen
Mehdi’nin IV. Halifesi bir hutbesinde bu konuya
değinmiş ve şöyle demişti:
“Gerçekten ahiret gününe inanıyorum, demek
öyle bir iddiadır ki, buna göre ben Müslüman
olduğum için ve Allah ahiret günü var
dediği için ben buna inanıyorum, çünkü böyle
bir gün olacaktır ve o adalet gününde her
insan iyilik ve kötülüğünün karşılığını alacaktır.”
Maneviyat
Dediğimiz gibi bu bir iddiadır ve iddialar deliller
ile ölçülürler. Bir insana ben şunu iddia
ediyorum dediğiniz zaman, o insan için öyle
bir örnek teşkil etmelisiniz ki, o iddialarınızın
delilini de canlı olarak görebilsin.
İşte gaybe inandım diyen, ama kalben de
inanıp bunu hayatına aktarabilen insanların
iki belirtisi vardır:
1. Onlar namazı ayakta tutarlar,
2. Onlar Allah’ın verdiklerinden de
O’nun yolunda harcarlar.
İlk belirti namazın ayakta tutulmasıdır. Kuran-ı
Kerim burada namazı güzel kılarlar
dememiştir, namazı ayakta tutarlar demiştir.
Namazı ayakta tutmak ne demektir? Allah-u
Teâlâ biliyordu ki, bir zaman gelecek ve Müslümanların
namazlarında mana kalmayacak
ve böyle olunca da insanlar namazda bir çekicilik
bulamayacaklar. Bir nevi o dönemde
Müslümanların kıldığı namaz, tavuğun yem
için yeri gagalaması gibi yatıp kalkmaktan
ibaret olacak ve namaz anlamından uzaklaşacaktır.
İşte bu durumu fark eden bir insan
artık namazını ayağa kaldırmalı, yani kendisine
fayda verecek bir namaz kılmaya başlamalıdır.
Ahiretin varlığına gerçekten inanan birisi
namaza önemsiz bir şey muamelesi yapamaz.
Çünkü kurtuluşunun namazda olduğunu
ve dinimizin de bu nedenle namaza ne
kadar önem verdiğini bilir.
Hepimizin de bildiği gibi Allah-u Teâlâ’nın
bizim namazımıza ihtiyacı yoktur. O, namazı
bizim için koymuştur. Öyleyse bilmemiz gereken
namazdan istifade etmemizin kendimiz
için gerekli olduğudur.
Peki, namazdan istifade etmek nasıl olmalı.
Birincisi Resulullah’ın sav dediği gibi, namazda
Allah’ı görüyormuş gibi veya Allah sizi
görüyormuş gibi davranılmalıdır. Bu şekilde
düşünmek insanın namazına bir ciddiyet getirecektir.
Yine bilinir ki Resulullah sav , “İnsanın Allah’a cc
en yakın olduğu an secde anıdır” diye buyurmuştur.
Şimdi biz dualarımızı yönelttiğimiz
Rabbimize isteklerimizi O’nun yanına
gittiğimizde söylemeyeceksek, kapıyı kapa-
39