İçindekiler - Ahmediye Cemaati

Maneviyat
Kavl-i Sedid (Eğri Olmayan Söz)
Allah cc Kuran-ı Kerim’de şöyle buyurmuştur:
“Ey inananlar! Allah’tan sakının ve kavl-i sedid
(hem doğru hem de dolambaçlı olmayan bir
söz) söyleyin. (Böyle yaparsanız) O, sizin için
amellerinizi düzeltir, günahlarınızı bağışlar.
Kim Allah’a ve Peygamberine itaat ederse,
şüphesiz o büyük başarıya ulaşır. 1 ”
Bugün dünya barış arayışındadır. Ama ne yazık
ki, amacına diplomasi yollarıyla ulaşmaya
çalışmaktadır. Sözlük bakımından uluslararası
ilişkileri düzenleyen antlaşmalar bütünü veya
güç bir görüşme sırasında gösterilen ustalık ve
becerikliliğe, “diplomasi” denmektedir. Ama fiilen
diplomasi dolambaçlı kelimeleri ustaca
kullanma sanatı anlamındadır. Bu sanatta bir
kelime öylesine ustaca kullanılır ki, görüşmeyi
yürüten kimse bir kelime kullanır ve kullandığı
kelimenin bir manasını zihninde tutarken,
muhatabın aklına kelimenin başka bir mefhumunu
yerleştirmek üzere gayret gösterir. Diğer
bir deyişle, diplomatik kelimeler dolambaçlı
olup, bir birine ters düşen zıt anlamlar ihtiva
ederler. Ancak İslam, insanın iç ve dış,
maddi ve manevi, toplumsal, ulusal ve uluslararası
huzuru ve barışını sağlamak için dolambaçlı
ve diplomatik kelimelerin terk edilmesini
ve yerine “kavl-i sedidin” kullanılmasını talep
etmektedir.
Vadedilen Mesih’in III. Halifesi Hz. Mirza Nasir
Ahmed ar şöyle buyurmaktadır: “Kuran-ı Kerim
sadece doğruyu söyleyin demekle yetinmeyip
kavl-i sedidin söylenmesini istemektedir. Yani
derece ve makam açısından en üstün olan doğru
söz, içinde hiç bir şekilde dolambaçlık bulunmayan
ve her türlü kurnazlıktan müberra
kılınmış (aklanmış) bir söz.
Bazı sözler doğru olur, ama onları sarf ederken
insan kurnaz ve uyanık davranır. Ama İslam
bundan yana değildir tersine kavl-i sedidin
kullanılmasını öğretmektedir... Bunu yapmadan
dünyada barış sağlanamaz. Birinin ötekine
güvenmediği bir dünyada barış ve huzur nasıl
yerleşebilir ki?
Böyle bir dünyada suizan hâkim olacak ve
herkes “konuşma esnasında kandırılmış olabi-
1 Ahzab suresi, ayet 71-72
lirim” diye düşünecektir. Ama eğer bir milletin
alâmeti farikası “kavl-i sedid” olursa, o zaman
herkes “bunlar söylediklerini uygulamaya geçiren
kimselerdir” diyeceklerdir. Barış ve huzur
boş lakırdılar sarf etmekle sağlanmaz... Barışın
sağlanmasını istiyorsanız, o zaman doğruyu
söyleyin. Sadece doğru sözle yetinmeyip
“kavl-i sedid” söyleyin; içinde hiçbir eğrilik bulunmayan
dosdoğru söz söyleyin. 2 ”
Hz. Muslih Mevud ra “kavl-i sedidi” şöyle açıklar:
“Sedid, eğrilikten arınmış ve müberra (aklanmış)
dosdoğru söze denilir. Bir söz doğru olduğu
halde, vakti ve zamanı geldiğinde ondan
kurtulmak gayesiyle içinde, tuzak bulunabilir.
Ama sedid olan bir sözde bunun ihtimali yoktur.
Kavl-i sedid her türlü gizli tuzak ve sahtekârlıktan
uzaktır. 3 ”
Allah cc “kavl-i sedidi seçin” buyurmaktadır. Bu
şu anlama gelir; Sözünüz ve ameliniz doğruluk
ihtiva etmelidir. İçlerinde eğrilik bulunmamalıdır.
Sözünüz ve ameliniz her türlü dolambaçlılıktan
arınmış halde gerçekle dopdolu olmalıdır.
Sarf ettiğiniz söz, her türlü eksiklikten
müberra olmalıdır.
Kavl (söz) kelimesi, amel manasına da gelir.
Mesela hadislerde Peygamber Efendimizin sav
guslünden bahsedilirken “kala beyedehi” ifadesi
yer alır. O zaman Arapça’da, “kulu kavlen
sediden” in manası “i’malu amelen sediden”
olacaktır.
Şimdi kavl, söz manasında olduğunda aşağı
mertebededir. Bundan dolayı insanoğlu bunu
pek umursamayıp, kalplerinde bulunmayan
gereksiz ve boş laflar sarf ederler. Bundan ötürü
Allah cc “sözünüz sedid olunca ameliniz kendiliğinden
sedid olur” buyurmaktadır.
Kavl kelimesi gönül için de kullanılır, yani
kalpte saklı olan bir söze de kavl denilir. O zaman
bu ayet-i kerime, “önce kalbinizi düzeltin”
demek istemektedir 4 .
Arapçada kavl-i sedid ve kavl-i sadık (doğru
söz) birbirlerinden farklıdır. Diğer dinler sadece
doğruyu söylemeyi emretmektedir. Ama İs-
2 Meş’al-ı Rah, c.2, s.467
3 Hutubat-ı Mahmud, c.3, s.127-128
4 Hutubat-ı Mahmud, c.3, s.158-159
33