İçindekiler - Ahmediye Cemaati

Maneviyat
karlar yerine kişisel çıkarları karşılamak
üzere tasarlanmış olduklarıdır. Eğer bir kimse
sadece kendi çıkarlarını elde etmenin peşinde
ise, sonunda onun adaletsizlikte bulunması
da çok muhtemeldir. Hâlbuki bir
kimse daima diğerlerinin haklarını göz
önünde bulunduracak olursa, onun içinde
doğal olarak fedakârlık şevki gelişecektir.
Gerçek şudur ki, fedakârlıkta bulunmaya istekli
olmak, sevgi ve barışın yayılmasını güvence
altına almanın tek yoludur. Eğer bir
kimse fedakâr bir benliği ortaya koyarsa, diğer
tarafın kalbi de onun karşısında tabiatıyla
yumuşar. Böylelikle sözün özü, Kuran-ı
Kerim’in bu ayet-i kerimesi bizlere, yakın
akrabalarımıza ziyadesiyle nazik davranmamızı
ve onların haklarını da yerine getirmemizi
öğretmektedir.
Ayrıca, az önce yukarıda aktardığım bu ayet,
fakir ve yardıma muhtaçların haklarının da
yerine getirilmesi gerektiğinden bahsetmektedir.
Bu, güçsüz, yoksul ve kendi hakları için
mücadele edemeyecek durumda olan insan
zümresine işaret etmektedir. Onların da hakları
gereğince yerine getirilmelidir. Bu gibi
insanların haklarının yerine getirilmesi, toplumun
her kademesinde sevgi duygularını
teşvik edecektir ve böyle bir toplum da barış
ve sevginin bir kefili haline gelecektir. Bunun
alternatifi ise, masum insanların haklarından
mahrum bırakıldıkları, bu ihmal nedeniyle
de çok sert koşullar ve hastalıklarla yüz yüze
kaldıkları bir durumdur. Onlar, günlük temel
giderlerini bile karşılayamadıkları için tüm
bu etkenlerden dolayı, ölümü karşılarında
bulmaktadırlar. Bütün bu zorluklara ve mahrumiyete
tanık olan çocuklarının, gelecekte
günün birinde hayatları boyunca şahit oldukları
bu zulme tepki gösterip isyankâr olmaları
ise kesinlikle ihtimal dışı değildir.
Böylece onlar, toplumda barışın yıkılmasının
bir nedeni olacaklardır.
İslam bu yüzden bizlere, hangi dinden veya
milletten olursa olsun, yoksul ve düşkünlere
şefkat ile bakmaya devam etmemizi tembihler.
İşte bu yüzden sadaka vermeye ve iyi
amellerde bulunmaya böylesine büyük bir
önem verilmektedir. Şüphesiz vurgulanan,
aranızdan muhtaç olana yardım ettiğinizde
karşılığında hiçbir şey beklememeniz veya
onlara bir lütufta bulunduğunuzu göstermemenizdir.
Maddi fedakârlıklarda bulunduğunuzda,
sağ elinizin verdiğinden, sol elinizin
bile haberi olmamalıdır.
Az önce aktardığım ayet-i kerime, yolcuları
ya da yolculukta olanları da gözetmeniz gerektiği
hususunu içermektedir. Bu da mükemmel
bir ahlaki değerdir ve insanlık için
de büyük bir hizmettir. Çünkü böylesi bir teveccüh
de kişisel fedakârlık gerektirmektedir.
Örneğin: Başkalarına, ancak kendi malınızdan
ve zamanınızdan fedakârlık ederek
yardım edebilirsiniz. Bu nedenle buyrulmuştur
ki, sizler müsrifçe harcamayınız, kendi
rahatınız için çok fazla harcamada bulunmayınız,
çünkü böyle yaparsanız diğerlerinin
rahatından gafil kalırsınız. Eğer müsrifseniz,
toplumun huzuruna zarar verirsiniz ve
Allah cc nezdinde de büyük bir günahkâr sayılırsınız.
Günümüzde Müslüman dünyasında huzursuzluklar
yayılmaktadır, çünkü Müslümanların
çoğunluğu bu buyruğu yerine getirmekte
başarısızdırlar. Zengin ve fakir arasındaki
uçurum büyümeye devam etmektedir ve
böylece toplum daha da kutuplaşmaktadır.
Eğer İslam'ın gerçek ve güzel öğretileri izlenseydi,
böylesi huzursuzluklar kolayca önlenebilirdi.
Bunun ardından, çocukların hakları hakkında
da konuşmak istiyorum. Bu haklar da Kuran-ı
Kerim tarafından mükemmel bir şekilde
belirlenmiştir. Çocukların tahsil ve ahlaki
eğitim sorumluluğu geniş anlamda hem topluma,
hem de her bireye aittir. Kuran-ı Kerim
ise şöyle buyurmaktadır:
“Yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin.
Onlara ve size, Biz rızık veririz. Şüphesiz
onları öldürmek, büyük bir hatadır. 1 ”
Çocuklarının tahsili ve ahlaken yetiştirilmesi
ile ilgili, öncelikle anne ve babaya sorumluluk
verilmiştir. Bu onlara yüklenmiş çok büyük
bir mesuliyettir. Onların bu sorumluluklarını
yerine getirememeleri, bir ebeveynin
adeta çocuğunu “öldürmesi” gibidir. Çocuklar
ana-babalarının sadece soyları değil, ka-
1 İsrâ suresi, ayet 32
13