ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

mut biçemsel yaşamı belirler.
Şair, üniter ve tekil bir dil ve üniter, monolojik olarak kapatılmış
bir sözce fikrini kabul ettiği sürece bir şairdir. Bu fikirler, şairin
çalıştığı şiirsel türlere içkindir. Gerçek bir çelişki durumunda
şairin kullanımına açık konumlanma araçlarını bunlar belirler. Şair,
kendi dili üzerinde bütünlüklü, tek-kişilikli bir hegemonya varsaymak
zorundadır, dilinin boyutlarının her biri için eşit ölçüde sorumluluk
üstlenmeli ve her birini kendi ama sadece kendi amaçlarına
tabi kılmalıdır. Her sözcük, şairin anlamını dolaysız ve dolayımsız
olarak ifade etmek zorundadır; şair ve sözü arasında mesafe bulunmamalıdır.
Anlam, amaçlı tek bir bütün olarak dilden türemelidir:
Dil çeşitliliği bir yana, katmanlaşmalarının, söz çeşitliliğinin hiçbiri,
şiirsel yapıtında hiçbir temel şekilde yansıtılmamalıdır.
Şair bunu başarmak için, sözcükten başkalarının amaçlarını soyup
çıkarır, dilin amaçlı somut düzeyleriyle olan bağlarını ve özgül
bağlamlarla bağlantılarını yitirmiş olan sözcükleri ve biçimleri kullanır
yalnızca (ve sadece bu şekilde kullanır). Şiirsel bir yapıtın
sözcüklerinin arkasında, türlerin hiçbir tipik ve şeyleşmiş imgesinin
duyumsanmaması gerektiği gibi (eldeki şiirsel tür hariç), mesleklerin,
eğilimlerin, yönelimlerin de duyumsanmaması gerekir
(şairin kendisinin seçmiş olduğu yönelim hariç); aynı şekilde, (şairin
kendisinin üniter ve tekil dünya görüşü hariç) dünya görüşlerinin
ve konuşan kişilerin tipik ve bireysel imgelerinin, alışkanlık haline
gelmiş konuşma biçimleri veya tipik titremlerinin duyumsanmaması
da gerekmektedir. Yapıta giren her şey, kendisini Lethe" ye
daldırmalı ve başka bağlamlardaki önceki yaşamını unutmalıdır:
Dil yalnızca şiirsel bağlamlardaki yaşamını hatırlayabilir (ama
böylesi bağlamlarda, somut anılar bile olasıdır).
Kuşkusuz, sınırlı olsa da az çok somut bağlamlar alanı hep vardır
ve şiirsel söylemde bu bağlamlarla kasıtlı olarak bağlantı kurulmalıdır.
Ama bu bağlamlar tamamen anlamsaldır, deyim yerindeyse,
soyut düzeyde vurgulanırlar; dilsel boyutlarında, gayri şahsidir
ya da en azından, arkalarında duyumsanacak belirli somut bir dil­
* Yunan mitolojisinde, ölüler diyarında bulunan ve suyundan içenlere her şeyi
unutturan bir nehir. (ç.n.)
75