ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

mak açısından böylesine özel bir güce dönüşebilir -başka bir deyişle,
seslerin diyalogunun doğrudan doğruya “diller”in bir toplumsal
diyalogundan kaynaklandığı yerlerde, yabancı bir sözcenin toplumsal
olarak yabancı bir dil gibi çınlamaya başladığı yerlerde, sözcüğün
yabancı sözceler arasındaki konumlanışının değişerek bir sözcüğün
tek ve aynı ulusal dilin sınırları içerisinde toplumsal olarak
birbirine yabancı diller arasında konumlanmasına dönüştüğü yerlerde.
Dar anlamda şiirsel olan türlerde, sözcüğün doğal diyalojikleşmesi
sanatsal kullanıma koyulmaz, sözcük kendisine yeterlidir ve kendi
sınırları dışında yabancı sözceler varsaymaz. Şiirsel biçem, yabancı
söylemle herhangi karşılıklı bir etkileşimden, yabancı söyleme
herhangi bir anıştırma yapmaktan uzak tutulur.
Yabancı dillere, başka bir sözcük dağarcığının, başka bir semantiğin,
başka sözdizimsel biçimlerin vb. olanaklılığına, başka dilsel
bakış açılarının olanaklılığına anıştırma yapmanın bütün biçimleri,
şiirsel biçeme aynı derecede yabancıdır. Bundan çıkan sonuçsa, kişinin
kendi dilinin sınırlılığı, tarihselliği, toplumsal belirlenimi ve
özgüllüğü hissinin şiirsel biçeme yabancı olduğu ve dolayısıyla, kişinin
(heteroglot bir dünyada birçok dilden yalnızca biri olarak)
kendi diliyle eleştirel nitelikli bir ilişki kurmasının şiirsel biçeme
yabancı olduğudur -bununla bağlantılı bir durumun, yani kişinin
kendisini, kastettiği tüm anlamı, tümüyle tek bir dile teslim etmemesinin
şiirsel biçeme yabancı olması gibi.
Kuşkusuz, bu ilişki ve kendi diliyle olan ilişkisi (az ya da çok),
canlı bir heteroglossia ve polyglossia tarafından kuşatılan bir insan
olarak, tarihsel olarak var olan bir şaire asla yabancı olamaz; ama bu
ilişki, şairin yapıtının şiirsel biçemini yok etmeden, bu biçemi bir
düzyazıya çevirip böylece şairi de düzyazı yazarına dönüştürmeden,
yapıtın biçeminin bir parçası olamaz.
Şiirsel türlerde, -yazarın tüm anlamsal ve anlatımsal meramının
bütünlüğü olarak anlaşılan- sanatsal bilinç kendisini tümüyle kendi
dilinin içerisinde gerçekleştirir; kendisini dolaysız ve dolayımsız
62