17.04.2014 Views

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Folklora özgü insan, kendini tümüyle gerçekleştirebilmek için zaman<br />

ve mekan talep eder; yalnızca ve tümüyle bu boyutlar içinde varolur,<br />

onlar içinde kendini rahat hisseder. Düşünsel anlamla fiziksel boyutlar<br />

. . . arasında kurulacak kasıtlı bir karşıtlık folklora tümüyle yabancıdır.<br />

19<br />

İnsan varlığının böylesine bir tamlıkla zaman ve mekan içinde temsil<br />

edilebilmesi daha sonraki dönemlerde ancak Rabelais’nin yapıtlarında<br />

mümkün olabilmiştir. Oysa toplumsal bölünmelerin katılaşmasıyla,<br />

içsel varlıkla dışsal varlığın, bu dünyayla öteki dünyanın<br />

da ayrıştığı Ortaçağ’da, zaman ve mekan, simgesel anlamlandırmanın<br />

nesnesi olur. Ortaçağ romanslarındaki mucizevi dünya kronotopunda<br />

zamanın da mekanın da öznel bir biçimde çarpıtılması, bir<br />

tür alegorik oyun nesnesi olması sözkonusudur.<br />

Bakhtin’e göre, zamanın “doluluğunu” dile getirmenin yeni biçimlerinin<br />

araştırılması, her zaman toplumsal çelişkilerin açığa çıkarılmasına<br />

yönelik bir arayıştır. Böyle çabalar zamanı geleceğe<br />

açar. Ama merkezileştirici, bütünleştirici toplumsal dürtüler bu gelecek<br />

boyutuna direnir. Örneğin Bakhtin’in “tarihin tersine çevrilmesi”<br />

dediği bir olgu, epikten başlayarak birçok tür için önemli bir<br />

düzenleyici ilke olmuştur. Buna kaynaklık eden mitolojik düşünce,<br />

adalet, kusursuzluk, toplumsal uyum gibi geleceğe yönelik özlem<br />

ve amaçları yitirilmiş cennet imgesiyle geçmişe atfeder. Ancak gelecekte<br />

gerçekleşebilecek olanı, geçmişte olmuş ve yitirilmiş gibi<br />

gösterir.<br />

Zamana ve mekana ilişkin farklı toplumsal ve felsefi dürtülerin<br />

edebi imge içinde senteze ulaştırılmasının en yetkin örneklerinden<br />

biri Dante’nin yapıtıdır. Dante’de geçmiş, gelecek ve şimdi, tam bir<br />

eşzamanlılık içinde gerçek anlamlarını dile getirirler. Bunları ayıran<br />

dışsal bölünmeler silinmiş, farklı varoluş biçimleri, tümüyle yorumlayıcı,<br />

zaman dışı, hiyerarşik bir “dikey” kronotop içinde, gerçek<br />

dışı bir mekanın katları olarak düzenlenerek anlam kazanmıştır.<br />

19. “Forms of Time and Chronotope in the Novel", The Dialogic Imagination içinde,<br />

s. 150.<br />

29

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!