ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

Anlatının tınısı bir karnaval kralı -Foma Fomich- tarafından
belirlendiği ölçüde başka türlü de olamaz. Keza tüm diğer karakterler,
bu yaşama katılanlar da karnaval rengine bürünür: sürekli (yavan-romantik
tarzda) aşklara kapılmaktan mütevelli bir erotik saplantıdan
mustarip olan ve aynı zamanda en temiz ve yumuşak ruha
sahip çılgın zengin bayan Tatyana Ivanova; generalin Foma
tarikatına bağlı çılgın karısı; sürekli beyaz bir boğanın düşünü gören
küçük budala Falalei ve onun Kamaarinskaya’sı 42 ; sürekli olarak
adını -örneğin, “Tantsev”, “Esbuketov” gibi- her seferinde
daha soylu bir ad değiştiren deli uşak ruhlu Vidoplyasov (bunu
yapmak zorundadır çünkü ev hizmetçileri her yeni isim için edepsiz
bir kafiye bulmaktadır); ileri yaşında Fransızca çalışmak zorunda
kalan yaşlı Gavrila; kötü niyetli soytarı Ezhevikin; zengin bir eş
düşü kuran “ilerici” aptal Obnoskin; meteliksiz süvari Mizinchikov;
tuhaf Bakhcheev ve diğerleri. Bunların hepsi de, şu ya da bu
nedenle yaşamın normal seyrinden kopmuş, yaşamda kendileri için
normal ve uygun bir konum bulamayan insanlardır. Öykünün ana
konusu tümüyle, kesintisiz bir skandallar, tuhaf çılgınlıklar, şaşırtmacalar,
alaşağı edilmeler ve yükseltilmeler silsilesinden oluşur.
Yapıt, Gogol’ün Dostlarımla Yazışmalarımdan Seçilmiş
Parçalar'ının parodisi de dahil olmak üzere parodiler ve yarı-parodilerle
doludur; bu parodiler, bir bütün olarak öykünün karnaval atmosferiyle
organik bir biçimde bağlantılıdır.
Karnavallaşma Dostoyevski’nin insanların karakter ve davranışlarının
yaşamın normal seyrinde kendilerini açığa vuramayan
yönlerini kavramasını ve yaşama katmasını olanaklı kılar. Özellikle
de, Foma Fomaich karakteri son derece karnavallaşmıştır: kendisiyle
örtüşmez, kendi kendisiyle eşit değildir, tek-anlamlı nihai bir
biçimde tanımlanamaz ve pek çok açıdan Dostoyevski’nin gelecekteki
kahramanlarını öndeler. Bu arada, Albay Rostanev’le karnavalesk
bir tezat eşlemesi içinde sunulur.
42. “Kamarinskaya", yerel Rus dansı, Glinka'nın aynı adlı orkestral fantezisi
(1848) ile ünlendi.
294